aangeboden oppas

Tja Nori, dat wordt duur........

Dat wordt dus ook 1 oppas keer 10, voor ieder individu apart !!

Dat wordt dan een drukke boel bij jullie

Nu ben ik diep diep diep in je teleurgesteld ... Wat met het verplichte "belly rub uurtje" ?? Liefst nog wanneer je net telefoon hebt? Of een boek probeert te lezen .. 

En wat met verplicht je excuses aanbieden? Als je moet plassen, maar je scheet ligt net zo lief te slapen op je? 

Nu allemaal niet op Liz haar kap zitten , 

ik vind ook wel dat je enkele dingen mag eisen van een oppas.

zoals wanneer is je hond zijn eten gewend van te krijgen ?, zijn laatste snoepje misschien ? Hoeveel wandelingetjes ? met andere honden of wil je alle contact vermijden ? 

Lance hier heeft bepaalde ritueeltjes , geen elf hoor...en dan geeft het ook een fijner gevoel als je zelf weg bent, dat je hond díe dan toch krijgt.

tuurlijk zijn er wat huisregeltjes, net als met kinderen.

We zijn er maar mee aan't dollen.

Maar om te durven beweren dat "je hele hond voorgoed verpest is door een oppas die 1 week-end zich niet echt aan je regels heeft gehouden", vind ik toch wel een erg rare denkwijze...

 precies... dat 1 persoon op 2 dagen tijd een hond zo kan verpesten dat hij 8 jaar later nog niks verbetering heeft, lijkt e ook niet echt waarschijnlijk.. 

"  Ik ben bloed serieus.. "

Nori, Chewy & Ayla

 Oke dan denk ik 

 Ik vind het flauw want ik baal echt heel erg van de actie van die oppas.

Toen mijn hond als pup bij ons kwam waren mijn kinderen nog jong. Ik smeerde vaak hun brood nog en als ze dan diep in een spel zaten op de grond, dan zette ik hun bordjes gewoon naast ze op de grond en namen ze tijdens hun spel af en toe een hap. Heerlijk lui op een zondag. De hond taalde er niet naar, kwam er niet eens even naar kijken. Zelf denk ik dat dat kwam omdat ze niet beter wist dan dat hondeneten voor haar was en menseneten van ons. Zij kreeg haar eten op vaste momenten in haar voerbak in haar bench. Ze kreeg nooit wat wanneer wij aten. En al helemaal dus niets wat wij ook aten.

Snoepjes voor haar waren hondensnoepjes; van die trainertjes en die kreeg ze als beloning bij het doen van oefeningen en spelletjes/trucjes.

Een kaasplankje op de salontafel ging dus prima, zelfs als er eventjes niemand in de woonkamer was. Het kwam niet in haar kopje op om daar van te gaan snoepen.

Naast een lijstje handige commando's die ze kende (mensen gebruiken tenslotte verschillende commando's) zoals 'sit', 'here' en 'down' was dat eten ook echt de enige regel die ik had meegegeven.

Geen menseneten, alleen haar eigen meegegeven eten en snoep, alleen eten in de bench en snoep als beloning voor oefening/truc, geen eten/snoep wanneer mensen eten of daarna voor 'de gezelligheid'.

Gingen ze helemaal mee akkoord. Zouden ze zich aan houden.

Vrijdagavond gebracht, maandagochtend opgehaald. Vanaf dat moment stond ze al kwijlend te bedelen als wij iets aten. Iets klaarzetten op tafel en terug de keuken in om het volgende te halen? Roetsj.. jatte ze iets van tafel. Zelfs waar we bij zaten probeerde ze iets van de salontafel te grissen. Op mijn werk konden tassen waar eten in zat niet meer binnen haar bereik staan maar moesten hoog op de kasten. Zo niet dan beet ze desnoods dwars door een tas heen naar het eten. Vooral kaas... de geur alleen al maakte haar druk en gefocust. Vertel me nu niet dat daar niet het één en ander van mijn voedingsregels is afgeweken!

Al is het nu wat minder heftig... ik krijg het er niet helemaal uit en moet haar bijna iedere maaltijd wegsturen omdat ze staat te bedelen. En ik kan echt nog steeds niets onbewaakt (als in even de andere kant op kijken) aan menseneten binnen haar bereik laten staan.

Ik zou ook niet weten hoe ik dat er echt uit kan krijgen terwijl het dus wel impact heeft in ons dagelijks leven. Altijd moeten vragen of er iemand oplet tijdens het tafeldekken, altijd vragen of er iemand oplet als er eten op de salontafel staat en ik moet bv even naar de wc, als ik alleen ben en er staat wat lekkers op de salontafel en ik moet even de kamer uit moet ik het of wegzetten of haar in de bench zetten. Niet leuk.

Ja, als ze daar bv op de bank mag en hier niet dan snapt ze dat echt wel. Maar een hond die niet weet dat bv kaas en brood lekker zijn kan je echt verpesten door hem/haar dat te leren als de eigenaar dat niet wil.

sorry liz, maar ik heb een hond gehad dat de eerste 8 maanden van zijn leven als levende voetbal is gebruikt, dat bij de minste aanraking je wou opvreten ... nu nog geen 3 jaar later is dat een heel andere hond..die ik zo blind vertrouw, zelfs met het jongste zoontje van een vriendin.. toen dat kind leerde kruipen, kroop hij hier rond, zonder dat charlie ernaar keek .. 

als je 8 jaar later dan nog steeds niet afgeleerd hebt dat je hond niet mag bedelen, moet je je afvragen of het probleem wel degelijk bij je hond ligt.. 

als je het er zelf niet uitkrijgt, ipv dan alles op die ene oppasser te steken, kan je er misschien een GT bij halen, als het ZO erg is.. 

Jullie vergeten nog de welnessuurtjes. Oor de hond compleet met bubbelbad en 2 uur massage en hond mag eerst eten he vergeten jullie dat serieus 

Die van mij bedelt ook. Die krijgt menseneten aan tafel. Iets stelen is in zijn kindertijd een paar keer voorgevallen. Maar nu weet die al lang dat hij wel wat krijgt, dus stelen hoeft niet. Tenzij ik lange tijd zou weggaan en het dus waarschijnlijk in zijn ogen er maar ligt te liggen voor niemand... tja dan ben ik het waarschijnlijk wel kwijt ja. Oh ja en kwijlen... geen druppel in die 10 j en 10 maand die hij al is. En hij is er dus ook nog niet van gestorven.

Juist door dingen zo glashard te verbieden, kan je ook problemen krijgen. Maar goed, ik bemoei me niet in andermans huishouden.

 Dat zijn heel andere dingen. Die hebben te maken met vertrouwen.

 LOL .. dus een agressieprobleem kan je op een jaar of 3 oplossen 

maar een bedel probleem na 8 jaar nog niet.. wat een larie... 

Ik vind t zo vreemd Liz.. 

Mijn honden vreten ook menseneten. Zodra ik rijst, kip, kaas of iets anders eet dat ze mogen hebben krijgen zij ook n stukkie.

T zijn beagle kruisingen en dat vreetgrage gen zit er hier ook zeker in. 

Toch zullen ze nooit iets van tafel vreten. Leg ik iets lekkers op de vloer en ik zeg "nee" dan kan ik zo n paar uur weg en als ik terug komt ligt het er nog.

Bedelen kunnen ze heel goed. Maar als ik zeg "nee" op je plaats. Dan kruipen ze op hun plaats en kijken ze er niet meer naar om. 

Misschien is t omdat ze weten dat ze tochwel wat krijgen..? Ik weet het niet. Maar je verhaal klinkt in mijn beleving zo onwaarscheinlijk. 

" 
Juist door dingen zo glashard te verbieden, kan je ook problemen krijgen. Maar goed, ik bemoei met niet in andermans huishouden. "

Kath

 Ik heb mijn hond nooit glashard verboden menseneten te eten of te bedelen. Ze deed het gewoon niet omdat haar dat niet aangeleerd was.

Natuurlijk staat een hond die weet dat hij ook wat lekkers krijgt als de mensen koffie drinken te wachten tot hij ook wat krijgt. Wil je dat niet dan moet je dat niet aanleren. Als anderen/buitenstaanders/hondenoppassers daar nu gewoon respect voor hebben dan ontstaat dat probleem ook niet.

  Nori je bent mijn held

dat dus ! 

Tja ik moet hier altijd drie keer opvoeden... eerst Gijs.. dan leren mijn ouders hem weer iets anders aan, moet ik hen opvoeden en dan Gijs opnieuw

Zo hadden ze hem geleerd om uit de kraan te drinken (ondanks dat ik zei doe dat nou niet) en wou hij niet meer uit zijn bak drinken, na twee keer volhouden is dat gewoon weer opgelost hoor

Dat is waar Liz daar heb je gelijk in. Als je dat uitdrukkelijk gevraagd hebt, moeten ze dat ook niet doen. En anders moet de oppas zeggen dat ze die eisen niet kan waar maken.

Ik wil gewoon maar zeggen dat ik persoonlijk de hond af en toe iets van menseneten zou geven. Dat zou voor mij de makkelijkste oplossing zijn vermits ze er wel zo erg op gebrand is nu. En vermits je het er zo moeilijk weer uitkrijgt. Iets waar je zoveel jaren tegen vecht en je er niet uitkrijgt, kan je beter wat aan toegeven. Dat is mijn mening. Hoef je niet zo te doen. Misschien ben ik van de weg van de minste weerstand. Maar ik wel geen gevecht met mijn hond jaren aan een stuk.

 Er zijn zoveel dingen redelijk gemakkelijk aan en af te leren... maar sommige dingen zijn gewoon lastiger. Neem bv sloopgedrag waar je hier redelijk wat over kunt lezen. Juist omdat een hond dat doet wanneer jij er niet bent of waakzaam op bent blijft al snel voorkomen over en dat vind ik dus gewoon niet leuk.

 Ik denk dat ze voordat ze naar de oppas ging gewoon niet wist dat ze mensen eten kon eten? Daar zou ik eerder de oorzaak in zoeken

Desalniettemin, een oppas moet jou instructies opvolgen, want je had ook een hond met een allergie kunnen hebben.. dat hoor je ook nog wel eens dat ze die van alles toestoppen

" Dat is waar Liz daar heb je gelijk in. Als je dat uitdrukkelijk gevraagd hebt, moeten ze dat ook niet doen. En anders moet de oppas zeggen dat ze die eisen niet kan waar maken.
 
Ik wil gewoon maar zeggen dat ik persoonlijk de hond af en toe iets van menseneten zou geven. Dat zou voor mij de makkelijkste oplossing zijn vermits ze er wel zo erg op gebrand is nu. En vermits je het er zo moeilijk weer uitkrijgt. Iets waar je zoveel jaren tegen vecht en je er niet uitkrijgt, kan je beter wat aan toegeven. Dat is mijn mening. Hoef je niet zo te doen. Misschien ben ik van de weg van de minste weerstand. Maar ik wel geen gevecht met mijn hond jaren aan een stuk. "

Kath

 Ik geef haar nog steeds niets omdat ik denk dat ik dan het bedelen vooral alleen maar stimuleer. Ik heb het opgegeven om het haar af te leren en doe nu dus alleen nog aan voorkomen/voor zijn. Er staat geen menseneten meer binnen haar bereik als we daar niet zelf mee bezig zijn. En als ik al eens bij hoge uitzondering een kaasplankje eet bij de tv met mijn dochters dan gaat ze in de bench met kauwmateriaal.

Jammer maar het zij zo.

 Precies dat. Vandaar ook de nadrukkelijke instructie geen menseneten te geven en alleen het voer en snoep dat ik meegegeven had. (En niet tijdens/direct na zelf eten.)

Ik snap ook niet waarom je persé een oppas hond kaas moet gaan voeren als je een grote zak met verschillende snoepjes en kauwmateriaal van de eigenaar hebt meegekregen. Waarom toch?

Oké. Dat mag ook.

Een hond kan wel degelijk helemaal verknoeid worden door de oppas hoor.

Een buur gaf haar hondje ook eens aan anderen om bij te houden.

Nadien was het hondje panisch voor schelle geluiden of als er eens iets op de vloer viel . Lepeltje of mes.....

Bleek nadien dat het diertje in garage was gehouden en dat de metalen eetpotjes daarbij dikwijls vielen op de betonvloer. Bewust onbewust ? Dit was dus géén goede oppas 

Dat is er nooit nog uit gegaan die angst.

Een goeie betrouwbare oppas is zó belangrijk . .Ik vertrouw mijn Lance zelfs aan NIEMAND toe , juist daarom .

Topicstarter hoe zie jij je oppassen dan in? 

Zo zijn sommige mensen nu eenmaal. Mag je zeggen wat je wil, doen ze het toch op hun manier. Heb dat al gehad met iemand die de kat kwam oppassen, ik zei zo en zo en achteraf... was het anders. En het dan nog normaal vinden ook. Dat was dan andersom, meer restricties dan ik had gezegd... ook niet leuk hoor!

" 
Een goeie betrouwbare oppas is zó belangrijk . .Ik vertrouw mijn Lance zelfs aan NIEMAND toe , juist daarom .
 

  "

Anny en Lance

 Ik ben ook verschrikkelijk erg wat dat betreft. Ik kan dat moeilijk uit handen geven, niet eigenlijk.

"  Ik ben ook verschrikkelijk erg wat dat betreft. Ik kan dat moeilijk uit handen geven, niet eigenlijk. "

Kath

 Hier alleen mijn zusje.. Want das net zon rare als ik. 

Verder echt niemand. Zou ook niet weten waarom ze naar n opas moeten.. Of ik moet erg ziek worden ofzo. Maar anders gaan ze gewoon overal mee naar toe 

T zijn mn babies 

" Topicstarter hoe zie jij je oppassen dan in? "

Anny en Lance

 Ik ben bang dat topicstarter weer zo'n niet-geregistreerde gastbezoeker is die in een opwelling het topic geopend heeft maar niet echt gemotiveerd is om het topic te volgen, laat staan te gaan oppassen.

(Misschien mag het zelfs niet van Papa en Mama.  )

"  Ik ben ook verschrikkelijk erg wat dat betreft. Ik kan dat moeilijk uit handen geven, niet eigenlijk. "

Kath

 Ik ook hoor... gelukkig heb ik er twee die ik wel vertrouw en komt het weinig voor.. anders zat ik de hele dag in de stress terwijl die hond gewoon door de blubber aan het rennen is en zich nergens zorgen om maakt

Ik denk altijd, ze kunnen niet praten, er zal maar wat gebeuren. Erg hoor. Mijn moeder vind ik een goede oppas en dan zijn er nog wel enkele die ik vertrouw voor in tijden van nood. Maar die tijden van nood nog niet gehad en dan doe ik het dus zelf. Liefst altijd zelf.