Onrustig snachts

Hallo, ik weet niet of dit topic in de juiste rubriek staat.. Raiko was de vorige nacht ook wat onrustig, blafte, ik ging toen naar beneden en zei dat het oké was en het was gedaan. Nu deze nacht begon hij om 1u te piepen en janken (doet hij ook als hij wil spelen en wij blijven in de zetel zitten bvb) dus ik negeer het even. Het ging over. Rond 3u opnieuw, ik ging naar beneden zei dat het oké was, gaf hem een kluifje tegen de verveling en ging naar boven, het was over. Mijn man had wel al eens gezegd 'misschien moet ie plassen' maar ik was er om 20u en om 22u30 mee naar buiten geweest had uitgebreid kleine behoeftes gedaan en ook een grote en heeft snachts nog nooit problemen gehad. 1X jankte hij ook eens en ging ik om 4U naar buiten en deed hij niets, dit was even geleden. In ons tuintje doet hij normaal nooit wat, dus ik moet altijd een eindje wandelen. Rond 4U ging hij opnieuw janken. Ik ging naar beneden en deed de bench open en liet hem eruit. Misschien wou hij in de zetel slapen (waarom in een bench? Hij durft wel te knabbelen aan gerief, vandaar, de bench vind hij positief, gaat er veel in liggen uit zichzelf, tis zijn plekje) dan begon hij wat nerveus rond te lopen in huis en stond aan de achterdeur te wachten. K liet hem buiten, in de tuin liep ie nerveus rond, hij liep in de vijver ! Ijskoud !! Lag ijs op, zakte erdoor.. Kwam er direct weer uit. Ik naar buiten en kijken. Hij was geschrokken natuurlijk en deed in een hoekje kort erna diarree. Daarna was het over.. kheb me in de zetel gelegd om verder te slapen, dan is hij bij me komen liggen enz en was het dus over... Ik voel me zo slecht hierover, dat k niet eerder met hem naar buiten ging.... wou dit even van me afschrijven want echt was erg vreemd..

Over het algemeen is er echt wel wat aan de hand als je hond zo ineens onrustig is in de nacht. Die van jou had blijkbaar buikpijn (diarree). Zo jammer dat ze niet kunnen praten he? De komende nacht is het waarschijnlijk weer over. Mocht het weer gebeuren: toch meteen even naar buiten en daarna lekker verder slapen. Aan kluifjes midden in de nacht zou ik niet meer beginnen...

Tja honden kunnen helaas niet praten, dus soms kan er wat miscommunicatie zijn. Je moet er maar van uit gaan dat een hond nooit zomaar zonder reden zeurt.

Maar had hij overdag ook geen diarree dan?

 Niets, om 20u laatste stoelgang was goed, nog gespeeld erna..

Hee je niet schuldig voelen hoor, als eerste was er niets aan de hand, je hebt hem uitgelaten klaar...en ja als ze gaan drentelen zeker kan er wat aan de hand zijn, maar dat hoeft niet...misschien wat buiten ijs of sneeuw opgelikt en ja dan zit dat later wat dwars, kan altijd gebeuren hoor, daar moet je je niet schuldig over voelen......helaas ze kunnen het niet even je vertellen.

Ocharme viel hij nog door het ijs ook ? 

Jij hebt dus geen rustige nacht gehad, spijtig ja  maar het was dus wel nodig dat je hem even uitliet ! 

Heeft hij iets gegeten en daar diaree kunnen van hebben ? let op voor vannacht dan.....

En waarom toch eens niet zonder bench proberen ? 

Kan je hem niet met open bench in een andere kamer zetten, washok of keuken ? 

Miscommunicatie gebeurt soms. Daar niet schuldig iver voelen. Volgende keer snap je wat ie duidelijk wil maken.

Door ijs van de vijver gezakt ook nog. Och arme. Doe die kanjer maar een dikke warme knuffel.

tis waar, miscommunicatie..
maar voelde me zo schuldig en rot dat ie in de vijver viel, 

hij was zodanig nerveus dat ie niet wist waar ie liep, want hij is nog nooit per ongeluk in de vijver gesukkeld... het was me het nachtje wel, bijna geen oog dichtgedaan,

vandaag is hij normaal, lijkt niet ziekjes, is ook niet bang van de vijver, ging er alweer snuffelen aan de boord enzo...

nu weet ik inderdaad dat er zowiezo iets scheelt als ie snachts jankt, 

ook al heeft ie water, heeft ie zen behoefte gedaan enzo... zowiezo ga ik in de toekomst meteen met hem naar buiten! als hij echt moet doet hij het dus ook in de tuin.. als hij vannacht jankt laat k hem meteen buiten en ga mee

Daarom. Dus geen schuldgevoel.

Met een hond blijf je gaander weg van elkaar leren. En soms begrijp je elkaar even niet dat gebeurt.

Hier is t zelfde gebeurt in t verleden. Met mijn eerste eigen Berner. De geur kort erna liet me weten dat ik haar verkeerd had begrepen. 

Ipv piepen of zo stond ze met haar neus in mij zij te prikken terwijl ik sliep. Ik dacht dat ze erbij wou liggen.

Liet haar erbij (omdat ze netjes vroeg) na 3 sec. Was ze er weer af. Ik dacht dan niet. 

Zocht een goede houding om verder te slapen en toen... Rook ik me toch iets en hoorde winderigheid. Vloog uit bed. Gauw tuindeur open. (had toen nog een tuin tegenwoordig niet meer)

Arme ziel had race als water.

Vanaf dan reageerde ik direct als ze me met haar neus wakker prikte. Al is t in ruim 7 jaar hooguit 3x gebeurt in totaal.