Eten stelen afleren

Wat ik hier aanleer, ook bij mijn pup nu met veel effect, zijn die magische grenzen die beslist niet overschreden mogen worden. Eten klaarmaken in de keuken houdt in dat pup daar zo'n 3 mtr. vandaan ligt. Niet dichterbij sluipen, maar gewoon daar 'plaats'. In beginsel red je dat echt niet met een gevulde kong of wat dan ook ter afleiding. Wat ik geleerd heb, is slimmer te zijn dan je hond. Je wilt voor jou zeer ongewenst gedrag afleren, wat voor een opportunist gewoon enorm tegen zijn instincten indruist. Dat is vechten tegen de bierkaai. Dus in plaats dat ik maar correcties en geluid blijf geven, die totaal niet doorkomen, werk ik met enkel mijn lichaamstaal en het shapen van ongewenste gedragingen. Eerst een snoepje met het commando plaats, zodat hij weet wat de bedoeling is. Hij is slim, dus weet heel goed wat ik van hem verlang. Daarna dan mijn lichaamstaal, zonder verbale correcties. Ik hoef alleen maar naar hem te kijken en hij weet dat hij 'plaats' moet, dat is achter het keukenkozijn. Gevolgd door dat snoepje. Als ik met het eten zelf bezig ben en met name dan de salades, dan staat hij op scherp. Te allen tijde levert het 'plaats' blijven hem de beloning op die hij graag wil hebben. Een stukje komkommer of een witlofblaadje. Hij gaat er mee in zijn mand en ik zie hem voorlopig niet meer. Wat ik nu al een tijdje zie gebeuren bij dingen vreten op straat, inclusief papiertjes e.d. is dat pup mij laat zien wat hij in zijn bek heeft. Dan komt hij onderdanig met afhangende kont en een hoofd alsof hij over moet geven voor me staan, om zijn 'prooi' te tonen. Dat doet hij ook met dingetjes die hij binnen vindt en met viezigheid en etenswaren buiten. Dat is uiteindelijk waar ik voor train. Blijkbaar is die beloning van het tonen veel groter voor hem dan het gevreet an sich. Dit is mijn tweede golden waarbij deze manier van trainen effect heeft. Ik heb er dadelijk echt veel plezier van.

Ik vermoed dat een en ander toch ook met opvoeding te maken heeft.

Onze hond reageert nooit op ons eten als wij aan tafel zitten of in de keuken bezig zijn.

Hij krijgt zelden iets van wat wij eten en áls hij het wel krijgt, krijgt hij het nooit direkt van tafel, maar op een ander moment en in zijn etensbak.

De tips die gegeven zijn, de hond in zijn mand laten als er gegeten/gekookt wordt, moeten uiteindelijk resultaat geven, de aanhouder wint!!

" Ik vermoed dat een en ander toch ook met opvoeding te maken heeft.
Onze hond reageert nooit op ons eten als wij aan tafel zitten of in de keuken bezig zijn.
Hij krijgt zelden iets van wat wij eten en áls hij het wel krijgt, krijgt hij het nooit direkt van tafel, maar op een ander moment en in zijn etensbak.
De tips die gegeven zijn, de hond in zijn mand laten als er gegeten/gekookt wordt, moeten uiteindelijk resultaat geven, de aanhouder wint!! "

jantien

Hier krijgen mijn honden juist wel regelmatig van wat wij zelf eten, ook na ons eten (hij staat op BARF met een gezond deel overige). Hij is inmiddels 9 mnd. en schooit niet om iets van het aanrecht, maar vindt het liggen achter zijn onzichtbare grens gewoonweg prettig. (Ik heb niet altijd lekkere komkommers...) En als wij gaan eten, gaat hij automatisch in zijn mand. Weet dat hij dus wel iets na het eten krijgt in zijn etensbak en komt als wij klaar zijn er uit als dat aangegeven wordt. Maar niet met ontzettend veel druk en ongecontroleerde correcties om hem in die mand te laten blijven. Met afdwingen bereik je niets.

 Oh nee hoor, ik onderschat honden niet. Honden zijn nl veel slimmer dan mensen denken.

Ik volg graag onderzoeken, de st scan die Miklossi bij honden heeft gedaan.

Geen proef honden, maar huishonden die zijn getraint stil te liggen onder de scan.

Mooi onderzoek. Honden en mensen hebben het zelfde gebied voor spraak. Honden zijn instaat taal te leren verstaan.

Luca verstaat ook al een hoop woorden.

Bij sommige testen, scoren honden beter dan mens apen. Zegt genoeg.

Ze lijken ook bijzonder veel op mensen.

Ze kunnen ons mens uitstekend lezen en interpreteren. Vaak beter dan omgekeerd, een hele hoop mensen begrijpen en interpreteren gedrag verkeerd.

Het begrip: niet mogen, of verboden echter, komt in hun reppetoir niet voor.

Je kan ze het ook niet uitleggen, wat die begrippen betekenen. 

Het voorbeeld van niet op de bank mogen: eigenaar stuurt de hond er steeds af.

De hond merkt, dat het op de bank gaan, geen nut heeft. Het is verspillen van energie en dat doen ze liever niet.

Verstandig, geen energie te verspillen en alleen iets doen, als het nut heeft. Erg slim.

Als jij er bent, stopt de hond met het op de bank gaan. Het heeft nl helemaal geen nut om op de bank te gaan.

Maar de hond heeft geen idee dat het niet mag, want hoe zou hij dat kunnen weten? Hij weet alleen, dat als jij er bent, het geen nut heeft.

Zo slim zijn ze dus, dat ze het dan niet meer doen.

Als je weg bent, kan hij gerust op de bank gaan, dan heeft het wel nut.

Zo slim zijn ze dus.

Komt de baas thuis, stuurt boos de hond van de bank: „je weet dat je niet op de bank mag"!

Nou niet dus.

De hond heeft nu wel geleerd, dat als hij op de bank ligt en de baas thuis komt, de baas boos is.

Honden zijn nl erg loyaal en trouw aan de baas, als ze het begrip: verboden of niet mogen, zouden begrijpen, zouden ze absoluut van de bank af blijven.

Eten is zelf belonend gedrag, hij zal wel gek zijn, als de baas weg is, of weg lijkt om het lekkers niet te pakken.

Ze houden ons precies in de gaten, heel slim van honden om op het juiste moment eten te pakken, als het nut en succes heeft.

Honden zijn gewoon, soms veel slimmer dan de baas

" Ik vermoed dat een en ander toch ook met opvoeding te maken heeft.
Onze hond reageert nooit op ons eten als wij aan tafel zitten of in de keuken bezig zijn.
Hij krijgt zelden iets van wat wij eten en áls hij het wel krijgt, krijgt hij het nooit direkt van tafel, maar op een ander moment en in zijn etensbak.
De tips die gegeven zijn, de hond in zijn mand laten als er gegeten/gekookt wordt, moeten uiteindelijk resultaat geven, de aanhouder wint!! "

jantien

 Luca krijgt soms wel, als we patatjes eten, komt ze met haar neus boven tafel. Dan eet ze mee.

Ze is gek op groenten, gekookte broccoli, wortel, boontjes en nog wel meer. Als ze dat ruikt, komt ze ook met haar neus aan tafel.

Bij ander eten niet, dan slaapt ze gewoon bij mijn voeten.

Ze heeft geleerd bij welk eten ze wel en niet mee mag eten

"  Oh nee hoor, ik onderschat honden niet. Honden zijn nl veel slimmer dan mensen denken.
Ik volg graag onderzoeken, de st scan die Miklossi bij honden heeft gedaan.
Geen proef honden, maar huishonden die zijn getraint stil te liggen onder de scan.
Mooi onderzoek. Honden en mensen hebben het zelfde gebied voor spraak. Honden zijn instaat taal te leren verstaan.
Luca verstaat ook al een hoop woorden.
 
Bij sommige testen, scoren honden beter dan mens apen. Zegt genoeg.
Ze lijken ook bijzonder veel op mensen.
 
Ze kunnen ons mens uitstekend lezen en interpreteren. Vaak beter dan omgekeerd, een hele hoop mensen begrijpen en interpreteren gedrag verkeerd.
 
Het begrip: niet mogen, of verboden echter, komt in hun reppetoir niet voor.
Je kan ze het ook niet uitleggen, wat die begrippen betekenen. 
 
 
Het voorbeeld van niet op de bank mogen: eigenaar stuurt de hond er steeds af.
De hond merkt, dat het op de bank gaan, geen nut heeft. Het is verspillen van energie en dat doen ze liever niet.
Verstandig, geen energie te verspillen en alleen iets doen, als het nut heeft. Erg slim.
 
Als jij er bent, stopt de hond met het op de bank gaan. Het heeft nl helemaal geen nut om op de bank te gaan.
 
Maar de hond heeft geen idee dat het niet mag, want hoe zou hij dat kunnen weten? Hij weet alleen, dat als jij er bent, het geen nut heeft.
Zo slim zijn ze dus, dat ze het dan niet meer doen.
 
Als je weg bent, kan hij gerust op de bank gaan, dan heeft het wel nut.
Zo slim zijn ze dus.
 
Komt de baas thuis, stuurt boos de hond van de bank: „je weet dat je niet op de bank mag"!
 
Nou niet dus.
De hond heeft nu wel geleerd, dat als hij op de bank ligt en de baas thuis komt, de baas boos is.
 
Honden zijn nl erg loyaal en trouw aan de baas, als ze het begrip: verboden of niet mogen, zouden begrijpen, zouden ze absoluut van de bank af blijven.
 
Eten is zelf belonend gedrag, hij zal wel gek zijn, als de baas weg is, of weg lijkt om het lekkers niet te pakken.
 
Ze houden ons precies in de gaten, heel slim van honden om op het juiste moment eten te pakken, als het nut en succes heeft.
 
Honden zijn gewoon, soms veel slimmer dan de baas "

Suzanne en Luca

 
Hoe verklaar je dan dat ik eten op de salontafel kan zetten (of op de grond) en rustig boven de was kan gaan doen? Of boodschappen kan gaan doen? Zonder dat ze eraan zitten. En die van mij is een halve labrador ;) 

Vorig jaar met oud en nieuw kwam hier familie met hun hond, heeft de nodige baknijd. Bij het lekkers op tafel dacht hij direct 'oh, dat lust ik wel!'. Ik heb hem eenmalig gecorrigeerd en daarna 1 keer oogcontact hoeven maken. Het was hem duidelijk, maar aangezien hij thuis nooit regels mee krijgt, dacht hij wel te kunnen stelen toen wij om 24:00 uur naar buiten gingen. Ik keek door het raam, zag de hond richting toastjes op tafel gaan, en een van onze andere honden (leider), corrigeerde hem. Hond nam direct afstand en heeft niks meer van tafel gepakt. We hebben toen nog een uur buiten gestaan en alles stond nog netjes op tafel. 

Ik begrijp je punt, maar wat denk je hoe dat in de natuur gaat? Een hond van TS zal in een roedel honden allang gecorrigeerd zijn. Sterker nog, als je zo fanatiek eten afpakt, wordt je gewoon de roedel uit gezet. Een hond wil dat niet, want is dan zwak en zal zich dus aanpassen. Een roedel zou dit gedrag absoluut niet tolereren. Daar wordt respectvol omgegaan met eten. 

Ik zeg niet dat het makkelijk is hoor. Een pup kan je dit van het begin af aan goed leren, bij een herplaatser zal dit bijvoorbeeld veel moeilijker kunnen zijn. Maar dat wil niet zeggen dat het niet kan, dat hangt echt van de eigenaar/aanpak af. Doorzetten en weten waar je voor staat, consequent zijn. Dit soort dingen zitten niet maar in één ding (eten afpakken), maar de gehele manier van met de hond omgaan. De hond kan niet op het ene vlak wel respect tonen en het andere niet. 

"  Hoe verklaar je dan dat ik eten op de salontafel kan zetten (of op de grond) en rustig boven de was kan gaan doen? Of boodschappen kan gaan doen? Zonder dat ze eraan zitten. En die van mij is een halve labrador  
Vorig jaar met oud en nieuw kwam hier familie met hun hond, heeft de nodige baknijd. Bij het lekkers op tafel dacht hij direct 'oh, dat lust ik wel!'. Ik heb hem eenmalig gecorrigeerd en daarna 1 keer oogcontact hoeven maken. Het was hem duidelijk, maar aangezien hij thuis nooit regels mee krijgt, dacht hij wel te kunnen stelen toen wij om 24:00 uur naar buiten gingen. Ik keek door het raam, zag de hond richting toastjes op tafel gaan, en een van onze andere honden (leider), corrigeerde hem. Hond nam direct afstand en heeft niks meer van tafel gepakt. We hebben toen nog een uur buiten gestaan en alles stond nog netjes op tafel. 
 
Ik begrijp je punt, maar wat denk je hoe dat in de natuur gaat? Een hond van TS zal in een roedel honden allang gecorrigeerd zijn. Sterker nog, als je zo fanatiek eten afpakt, wordt je gewoon de roedel uit gezet. Een hond wil dat niet, want is dan zwak en zal zich dus aanpassen. Een roedel zou dit gedrag absoluut niet tolereren. Daar wordt respectvol omgegaan met eten. 
 
Ik zeg niet dat het makkelijk is hoor. Een pup kan je dit van het begin af aan goed leren, bij een herplaatser zal dit bijvoorbeeld veel moeilijker kunnen zijn. Maar dat wil niet zeggen dat het niet kan, dat hangt echt van de eigenaar/aanpak af. Doorzetten en weten waar je voor staat, consequent zijn. Dit soort dingen zitten niet maar in één ding (eten afpakken), maar de gehele manier van met de hond omgaan. De hond kan niet op het ene vlak wel respect tonen en het andere niet.  "

Maaike

Dit is nogal een uitspraak. Je vergelijkt voernijd en opportunisch gedrag in 1 adem met elkaar. Voer dat is gegeven, mag verdedigd worden......dat heeft niets met opvoedingsregeltjes te maken. Laat dat eerst maar eens los.

Fanatiek eten afpakken is nog geen voornijd, dat zijn in mijn ogen twee verschillende dingen. 

En daarnaast wordt het eten in dit geval niet aangeboden en daarna afgepakt. Het eten is geen eigendom van de hond, de hond pakt dit uit zichzelf. In de natuur zou dit gedrag gecorrigeerd worden. Hij heeft namelijk nog helemaal geen reden om het te verdedigen. 

Ik quote even:

'Vorig jaar met oud en nieuw kwam hier familie met hun hond, heeft de nodige baknijd.'

Het baknijd of voernijd hebben van deze hond heeft niets, maar dan ook niets met het corrigeren op eten van tafel te maken. En in veel gevallen heeft baknijd ook niets met een dominerende rol van de hond zelf te maken binnen het kunstmatig gevormde roedel, maar wel met het missen van een basis van vertrouwen. Gegeven voeding mag verdedigd worden. Dat is een instinctieve inspeling, waarvan wij mensen vinden dat dit incorrect is. Een stuk vermenselijking die niet past binnen de taal van de hond.

Daarnaast is bij dit type honden (retriever) de drift, dus het instinctmatig handelen vaak groter omdat al succesen behaald zijn. Het is niet zo dat het niet mogen gappen van tafel uit zicht afhankelijk is van disrespect naar een kunstmatig gevormde roedelleider. Daar zijn meer aspecten voor nodig, die maken of de hond dit gedrag doorzet of niet. Even onafhankelijk van het onderwerp natuurlijk leiderschap vervullen of een strikte ondoordachte dominantietheorie uitoefenen. Mijn zeer goede band met mijn honden ontstaat uit natuurlijk leiderschap. Daarnaast heb ik te dealen met sterke driften, die in het ras zelf zitten. Ik kan dit ombuigen naar gedrag wat ik wel terug wil zien in situaties waar ik zicht op heb. Ik heb geen directe verwachting dat eten er nog staat als ik een half uur boven ben om de was op te hangen. Opportunisme is iets anders dan disrespect....

Dat ik er een ander voorbeeld bij geef, wil toch niet zeggen dat dat over de hond van ts gaat? Het is om aan te geven dat het om een hond ging die erg gefocust is op eten en ik daarom ook niet wilde dat hij iets van eten te pakken zou krijgen. Want dan ben je verder van huis, zeker er nog andere honden en kinderen rondlopen. 
Een hond die gefocust is op eten, hoeft geen baknijd te hebben. Andersom is dat vaak wel het geval, een hond met baknijd is vrijwel altijd gespitst op eten dat hij eventueel kan bemachtigen en beschermen. 

Ik ga nu kerst vieren, fijne dagen ;) 

" Dat ik er een ander voorbeeld bij geef, wil toch niet zeggen dat dat over de hond van ts gaat? Het is om aan te geven dat het om een hond ging die erg gefocust is op eten en ik daarom ook niet wilde dat hij iets van eten te pakken zou krijgen. Want dan ben je verder van huis, zeker er nog andere honden en kinderen rondlopen. Een hond die gefocust is op eten, hoeft geen baknijd te hebben. Andersom is dat vaak wel het geval, een hond met baknijd is vrijwel altijd gespitst op eten dat hij eventueel kan bemachtigen en beschermen. Ik ga nu kerst vieren, fijne dagen   "

Maaike

Dat is dus niet in alle gevallen van baknijd zo. Daar zit nog een gulden middenweg aan mogelijke gedragingen in, afhankelijk van karakter en omstandigheid. Maar goed, ik laat het ook hierbij. De kerstdish vreterij roept. Jij ook fijne dagen.

"  Hoe verklaar je dan dat ik eten op de salontafel kan zetten (of op de grond) en rustig boven de was kan gaan doen? Of boodschappen kan gaan doen? Zonder dat ze eraan zitten. En die van mij is een halve labrador  
Vorig jaar met oud en nieuw kwam hier familie met hun hond, heeft de nodige baknijd. Bij het lekkers op tafel dacht hij direct 'oh, dat lust ik wel!'. Ik heb hem eenmalig gecorrigeerd en daarna 1 keer oogcontact hoeven maken. Het was hem duidelijk, maar aangezien hij thuis nooit regels mee krijgt, dacht hij wel te kunnen stelen toen wij om 24:00 uur naar buiten gingen. Ik keek door het raam, zag de hond richting toastjes op tafel gaan, en een van onze andere honden (leider), corrigeerde hem. Hond nam direct afstand en heeft niks meer van tafel gepakt. We hebben toen nog een uur buiten gestaan en alles stond nog netjes op tafel. 
 
Ik begrijp je punt, maar wat denk je hoe dat in de natuur gaat? Een hond van TS zal in een roedel honden allang gecorrigeerd zijn. Sterker nog, als je zo fanatiek eten afpakt, wordt je gewoon de roedel uit gezet. Een hond wil dat niet, want is dan zwak en zal zich dus aanpassen. Een roedel zou dit gedrag absoluut niet tolereren. Daar wordt respectvol omgegaan met eten. 
 
Ik zeg niet dat het makkelijk is hoor. Een pup kan je dit van het begin af aan goed leren, bij een herplaatser zal dit bijvoorbeeld veel moeilijker kunnen zijn. Maar dat wil niet zeggen dat het niet kan, dat hangt echt van de eigenaar/aanpak af. Doorzetten en weten waar je voor staat, consequent zijn. Dit soort dingen zitten niet maar in één ding (eten afpakken), maar de gehele manier van met de hond omgaan. De hond kan niet op het ene vlak wel respect tonen en het andere niet.  "

Maaike

 Je kan een hond dingen aanleren, aangeleerd gedrag.

Het lastige daarbij is, als je er niet bent, dan heb je geen invloed. 

Veel honden vinden voedsel bovendien gewoon veel te belangrijk.

Je hond vind voedsel kennelijk niet belangrijk genoeg, denk dat het de enige hond zal zijn  die eten op de grond laat staan, als de baas weg is.

Als de straf groter is dan de beloning, zal een hond, uit angst voor straf iets laten. Dat onthouden ze erg goed.

Honden overigens, kennen geen leiderschap. Er is een hierargie bij honden die een band met elkaar hebben, een vreemde hond valt daar buiten. De hierargie is overigens geen vaststaande volgorde.

http://www.wur.nl/nl/nieuws/Dominantie-in-groep-honden-in-harde-cijfers-uitgedrukt-.htm

Wat bij honden wel belangrijk is, is bezit.

Ja als je een hond iets gegeven hebt, of als hij iets gepakt heeft, is het van hem, dan mag hij het gewoon verdedigen. Had je het maar moeten opruimen als je het niet wilt.

Heeft te maken met respect en wel, wederzijds respect.

Een heel groot verschil, met in de natuur, dat eten daar overleven is en dat onze honden gewoon netjes op tijd hun eten krijgen.

In de natuur, als je wolven bedoelt? Krijgen als er een periode weinig voedsel te verkrijgen is, eerst de welpjes en oudjes te eten. Zo mooi.

De gene die het het hardst nodig hebben. Eigenlijk binnen een roedel geen ruzie om eten. Wat je pakt, mag je houden, als er genoeg eten is. Anders dus eerst naar de zwakkere. 

Het gaat in mijn ogen om een goede band met je hond, je hond goed begrijpen en interpreteren,  geeft wat hij nodig heeft, met respect met hem omgaat. Wat van hem is, is van hem en mag hij houden.

Dat hij een keer die boterham van tafel jat, ik kan me er niet druk om maken, had ik het maar niet voor zijn neus moeten laten liggen.

juiste voer geven aan Sem, verder zou ik zou ik een goede Hondenschool zoeken waar ze de cursus Sociale huishond aanbieden, speciale cursus met voerweigering!

 
 
Je hond vind voedsel kennelijk niet belangrijk genoeg, denk dat het de enige hond zal zijn  die eten op de grond laat staan, als de baas weg 
  "

Suzanne en Luca

 Hier toch ook echt een hond die geen eten wil of pakt als ik even weg ben. Als pup had ze al geleerd dat het eten wat op de grond staat van de kat is. Nooit heeft ze er iets van gepakt. En gewoon op een hele makkelijke  manier aangeleerd door simpel een kleine nee. Dus echt never door straf.

Laat ik eten op de salontafel of aanrecht op op de bank liggen ze pakt het niet. Zelfs vlees kan je gewoon laten liggen bij haar.  Heeft er geen behoefte aan als ik weg ben. Zelfs haar favoriete kong pakt ze nog niet eens aan als ze weet dat ik weg ga. Soms wil ze er 3x mee stuiteren en dan is het klaar. En kom ik even later thuis dan komt ze me eerst blij begroeten en daarna pakt ze haar kong en gaat er lekker mee verder. 

Nu is ze weinig alleen en als ze alleen is is het maar uiterlijk 2 uur maar ze ligt dan ook altijd voor de deur op het matje te wachten. Dus ik Denk dat ze ook geen behoefte heeft aan eten. Liever dat ik gewoon gauw weer terug ben. 

Dus ze zijn er echt wel honden die niks pakken als je weg bent.

Obi normaal ook niet.. laats nog heeft een gebakken appeltaart daar onbeheerd (ook 's nachts) op het aanrecht gestaan. Nooit aangezeten... en zijn eigen eten staat daar altijd te ontdooien, pakt hij ook niet.

Maar broccoli... daar kon hij niet vanaf blijven laatst. Logica zit er niet in in ieder geval... stond er zelf ook van te kijken.

Obi laat zijn spullen ook liggen inderdaad als ik weg ben. Ik weet niet eens zeker of hij wel drinkt als wij weg zijn... heel raar eigenlijk.

Niet eten als je weg bent, kan door stres komen. Het niet echt fijn vinden om alleen te zijn.

Een keer filmen als ze alleen zijn.

" Niet eten als je weg bent, kan door stres komen. Het niet echt fijn vinden om alleen te zijn.
 
Een keer filmen als ze alleen zijn. "

Suzanne en Luca

 Is ook een soort van stress.  Heb het vaak zat gefilmd.  Ze ligt alleen maar te wachten voor bij de mat bij de achterdeur waar ik uit vertrokken ben. Loopt een enkele  keer na  het raam om te kijken na buiten als ze een auto hoort. Daarna loopt ze weer terug en gaat weer liggen. Gelukkig is 2 uur per week veel als ze alleen thuis is.

" Niet eten als je weg bent, kan door stres komen. Het niet echt fijn vinden om alleen te zijn.
 
Een keer filmen als ze alleen zijn. "

Suzanne en Luca

 Ja weet ik. Obi is bijna een soort synoniem voor "stressbeer". Hoewel hij soms als we terug komen echt net wakker is. Ik zie het duidelijk aan zijn reactie dan. Moe uit zijn ogen kijkend. Nog aanpassend aan het licht in de ogen etc. Hij heeft dan duidelijk niet zitten wachten. Soms zie je ook dat hij wel heeft zitten wachten. Of de auto gehoord heeft ofzo. 

Ik heb Obi ook wel eens gefilmd, ofja een timelapse gemaakt. Had de camera bovenop een laddertje gezet (220 nogwat hoog zo had ik veel overzicht over de ruimte). Anderhalve minuut na het weggaan zie je hem de ladder oplopen en heeft meneer de camera met zijn neus weggeduwd. En de rest van het filmmateriaal was pikzwart... thx Obi. Achja privacy blijft een gevoelig onderwerp I guess...

 Haha en hij kon het niet laten de broccoli te pakken. Dat is nog het minst lekker zou je denken. Hier het zelfde.  Kan alles laten liggen want hoef niet bang te zijn dat ze iets pakt.