Nierinsufficiënt en longemfyseem bij hond van 16jaar

wat moet ik doen? Vooral in het belang van de hond?

Naar dierenarts gaan en daarmee overleggen?

dietenarts is gisteren en vorige week geweest. Hij geeft hem medicatie en dan gaat het 2 dagen beter. Ik stel me constant de vraag welke levenskwaliteit ik m'n beestje nog geef?

2 aandoeningen waarbij alle lichamelijk comfort verdwijnt.

Wat ik hier beschrijf is realiteit een harde realiteit. En niet leuk om te lezen. Maar wel een weergave van hoe het voor mens en dier is die met deze aandoeningen hebben.

Longemfyseem. Naar gelang de ernst krijg je het gevoel te stikken. Hart moet enorm hard werken en harder en harder om zuurstof te krijgen.
Omdat de elasticiteit uit de longblaasjes verdwijnt. En het zijn net zij die de zuurstof opnemen en af geven in het bloed.

Nierincuficiëntie.
Ook hier gaat het van kwaad naar erger.
Hoe slechter de nieren werken hoe meer het lichaam vergiftigd geraakt. Omdat de nieren de gifstoffen niet meer afvoeren via de urine. Dus er blijven hoe langer hoe meer afvalstoffen in het lichaam, waardoor het dus beetje bij beetje meer en meer vergiftigd wordt.

Beide aandoeningen zijn onherstelbaar, of niet te genezen.

Ik denk niet dat je kan spreken van kwaliteit geven, maar eerder de kwantiteit van het leven rekt.
Wat is er kwalitatief aan constant het gevoel te hebben geen adem of voldoende lucht binnen te krijgen, je ontzettend vermoeid te voelen en kotsmisselijk te zijn?

Zoiets horen of lezen we niet graag, wat het gaat over iemand waar we van houden. En die confrontatie is heel pijnlijk. Wat dan hebben we het over afscheid nemen van.....

Maar houden van is ook het kunnen loslaten van ...

Ik wens je hierbij veel sterkte

Heel veel sterkte met de te komen beslissing die je zal moeten nemen. Dit is nooit leuk, dit is verschrikkelijk...

Weten dat je je hond verlost uit zijn of haar lijden moet en zal een troost zijn. Jij houdt van je hond, jij beslist over zijn lijden.

Ik wens je heel veel sterkte en wijsheid toe... En je maatje zal het mooier hebben over de regenboogbrug dan hier, nu, in deze toestand...

Misschien spelen al onze honden daar wel samen, ergens, ...

 Hoe ziet een dag van je hond er nu uit? Eet en drinkt hij nog? Komt hij nog buiten? Is hij nog vrolijk?

Tja. Dat is de eeuwenoude vraag onder ons hondeneigenaren. Wanneer laat je ze los. En mijn antwoord is altijd aan de baasjes dat zijzelf dit gaan weten en aanvoelen. En de hond gaat dit vertellen. Zaak is alleen wel goed te luisteren.... Heel veel sterkte. 

Dat zijn altijd lastige beslissingen. Zelf denk ik altijd: als mijn hond geen kwaliteit van leven meer heeft en meer slechte dagen dan goede, niet meer kan genieten van hetgeen ze graag haar kleedje voor af komt, dan is voor mij de keus helder.

 Petrus, je hond is je liefste maatje, nu is het aangebroken om afscheid te nemen, niemand wil dat, jij niet , ik niet, jouw hond heeft een fantastisch leventje bij je gehad volliefde, ook jij hebt veel gekregen van je hond......16 jaar is een zeer hoge leeftijd, met wat je opnoemt met wat je hond nu heeft, laat je hond gaan, hoe moeilijk dat ook is....laat de dierenarts bij je thuis komen, blijf bij je hond , neem in je armen, en vraag aan je dierenarts of hij je hond uit zijn lijden haalt.........ergens weet je het wel, je komt hier hulp vragen voor het verlies en verdriet over je hond, die krijg je van ons, moeilijk om na zoveel intense jaren de hond los te laten, maar als je van hem houdt, ook dat laatste stukje moet jij er voor hem zijn.......

Hey  Petrus,

We zijn nu een maand verder. .wat heb je beslist voor je hond?Ik hoop echt dat je hem(ondertussen ) laten inslapen hebt..Dit lijkt mss hard maar ik heb gisteren mijn lieve Fitou moeten laten inslapen..

Er kan altijd tijd 'gerekt' worden met medicatie maar je moet ook aan de levenskwaliteit denken .

Mijn Fitou haar zware hartproblemen en haar medicatie heeft slechts drie weken naar behoren gewerkt. .toen verslechterde het in kwadraat met nog longvocht;braken en nierfalen erboven op..en nog ging de dierenarts  (optie 2 meneer)een zuurstofkamer ,serum met voeding en medicijnen en antibraakmiddel voorstellen en achteraf moest ik mijn lieve rakker maar gemixt eten met een spuit in zijn bek spuiten want ze moest eten,toch? Ze plaste waar ze lag,kon geen 5 seconden meer rechtstaan. .en toch is er optie 2 meneer. .er is ook gezond verstand. .en gevoel voor je dier..nadien als ze opgekikkert zou zijn krijgt ze opnieuw...dezelfde medicatie als voorheen..toch absurd? Waarom zou die plots dan wel werken? 

Het is sowieso een heel moeilijke beslissing.....we weten wel.....maar voelen ook.

sterkte