Genetica die net iets anders doet dan je denkt.

Ik kwam dit filmpje tegen op mijn Facebook, en ik vond het wel interessant:

http://www.sciencealert.com/watch-the-science-of-genetic-inheritance-is-weirder-than-we-thought


Het idee is dat ratten in een laboratorium een bepaalde geur gingen associëren met een gemene stroomschok. De ratten gingen bepaalde geur sensoren en bijbehorende hersengedeelte maken om de geur te herkennen, in de hoop om natuurlijk een schok te voorkomen.


Het curieuze: de rittens en klein-rittens van die ratten, schoten ook in de stress als ze diezelfde geur later roken. En dat terwijl de rittens noch de klein-rittens ooit gezapt waren. Ook was papa rat nooit bij zijn kinderen of kleinkinderen geweest, dus het was ook niet doorgegeven door bijv. gedrag te kopiëren.


Blijkbaar kunnen er bij leven kleine genetische veranderingen optreden, bijv. om een geur die "gevaar" betekent beter te herkennen, en wordt die eigenschap ook aan jongen doorgegeven.


Toch verdraaid interessant.

Zeker interessant!

Is ook een deel basiskarakter dat genetisch bepaald wordt dus

Wauw! Dat is interessant 

Je zal vast commentaar krijgen dat je dit onderzoek hier plaatst. Altans ik heb zware beschuldigingen gekregen omdat ik eens verwees naar zon onderzoek waarbij electrischiteit gebruikt werd.

Men wist dit ook al langer. Ook als boeren bijvoorbeeld rattenvergif op dezelfde plaats leggen de hele populatie ook alle nakomelingen dat wist en dus er niet van aten.

in de natuur gebeurt dat ook continue. Dieren passen zich aan aan hun omgeving om te overleven

Zou het dan kunnen dat pups van ouders die heel goed luisteren zelf ook weer heel goed luisteren?

Ik vermoed dat hier dus de bron ligt van "drijven" of "waken" en dat soort eigenschappen die misschien geen duidelijke genetische basis hebben. Ik denk dat dingen als angst of juist een enorme kick van iets, extra hersenverbindingen leggen. Als dat dan (minstens) 2 generaties doorgegeven wordt...

En tja, mensen kunnen problemen hebben met het onderzoek, maar voor mij woog zwaarder dat dit een argument kan zijn ten faveure van een positieve opvoeding. Anders verpest je niet alleen je eigen hond, maar beïnvloed je mogelijk ook toekomstige generaties. En dat lijkt me toch iets om in je achterhoofd te houden als fokker, maar mogelijk ook als koper, of opvanger van bijv. een zwervertje.