Markeren binnen bij anderen

Hallo, Sinds een week hebben we een reutje van 9 maanden geadopteerd. Hij heeft heel zijn leven in een kennel/asiel doorgebracht. Hij is dus eigenlijk niks gewend en moet nog alles leren. Wij hadden verwacht dat hij niet zindelijk zou zijn, thuis is dit echter wel het geval. Tot nu toe heeft hij alleen maar een paar keer in de schuur geplast, waarschijnlijk omdat hij dacht dat dit een soort "buiten" is. Maar nu het probleem. Bij bezoek aan mijn schoonouders heeft hij de eerste keer volgens mij ook niet geplast. Maar later, toen mijn schoonzus ook haar hondje heeft meegenomen (een gecastreerd reutje), heeft hij dus wel bij hen thuis geplast. Op het mandje dat ik eigenlijk voor hem heb gekocht en waar de andere hond op heeft gelegen. En later heeft hij zelfs tegen de hond zelf geplast, toen hij op zijn buik is gaan liggen! Sindsdien is het iedere keer mis. Iedere keer dat we bij mijn schoonouders komen, plast hij daar. Uiteraard proberen we hem in de gaten te houden! Ik loop hem heel de tijd achter na. Het probleem is dat hij zo snel plast, dat ik soms net te laat ben, en er vallen toch wat druppels. Ik zeg dan NEE, klap in mijn handen, of geef hem een lichte duw tegen zijn zij - om hem zeg maar weg te duwen van de plek waar hij tegenaan probeert te plassen (vaak is dat dus die stoffen mand...) Hij stopt met plassen, maar de volgende keer vervolgens probeert hij het weer! Ook is het mijn soms niet eens duidelijk dat hij plast, omdat hij zijn poot niets een optilt (en dan denk ik dat hij alleen maar staat te snuffelen...) Onze doel was om zo vaak mogelijk bij hen langs te gaan en dit te voorkomen zodat hij steeds vaker hun huis verlaat ZONDER daar te hebben geplast. Maar tot nu toe heeft hij daar dus juist vaker wel geplast dan niet. :( De laatste keer heb ik hem eerst aan de lijn gehouden, hij ging rondsnuffelen en ik kon het in de gaten houden. Het mandje hebben we weggehaald. Toen hij een paar rondjes door de kamer heeft gelopen zonder te plassen, heb ik hem los gelaten. Weer een paar rondjes door de kamer meegelopen, weer niet geplast. Toen heb ik hem laten spelen met zijn speelgoed, en een tijdje later HOPPA heeft hij staan plassen op de plek waar het mandje heeft gestaan! Ik ben nu zo'n beetje ten einde raad. Ik vind dit erg vervelend voor mijn schoonouders. Ik vind hem nog te jong om hem te laten castreren, en vraag me echt af of dit ooit zal stoppen. Het was juist te bedoeling dat hij bij hen kon blijven als we even weg moeten, maar voor nu is dit volkomen onmogelijk. Zou dit nog over kunnen gaan? Moet ik hem vaker naar hen meenemen of juist niet? Hoe moet ik reageren als hij plast? Wat ik nu doe, daar is hij niet zo van onder de indruk lijkt wel... Wij gaan met hem lessen volgen bij een hondenschool, maar de groep start pas volgend jaar weer... Tot die tijd ben ik bang dat hoe vaker hij daar plast, hoe meer dit een gewoonte voor hem wordt! Ik moet echt iets doen om dit zo snel mogelijk te laten stoppen... Alvast bedankt voor jullie adviezen!

Hier een teefje die ook graag bij anderen binnen plast. Hier helpt het als ik haar eerst buiten laat snuffelen en plassen. Wil niet garanderen dat ze dan binnen niks doet, maar het helpt vaak wel. Afleiden met een snoepje doe ik ook wel soms. 

Klappen in de handen, nee.. Als je straks eens moet klappen om het een of ander, kan de hond dat misschien associëren met iets fout doen terwijl die niks fout doet. 

Het is heel begrijpelijk dat dit niet echt leuk is.

Om te beginnen is het belangrijk te begrijpen waarom hij dit doet.

Zodat dit op een gerichte manier kan aangepakt worden.

Spanning, is de reden waarom hij plast. En gaat helemaal niet opgelost geraken door te laten castreren.

Het is de geur van de andere hond dat die spanning opwekt.

Indien mogelijk zou ik hen beide beter met elkaar laten kennis maken. Te beginnen met samen te gaan wandelen, hen de mogelijkheid geven indien nodig voldoende afstand van elkaar te nemen. Dit kan je doen door hen beide aan een lange lijn uit te laten (4 à 5m). Zodat ze zelf een beetje kunnen bepalen waar ze gaan snuffelen.

Eens het buiten goed lukt kan je hen samen binnen nemen. Ook onder begeleidend oog hen observeren. Zorg ook dat ze in huis voldoende te doen hebben. Maak een paar grote kartonnen dozen op een hoogte van een 15 cm, vul ze voor 2/3 met rolletjes van toiletpapier. En strooi er wat gezond lekkers in zoals gedroogde stukjes vlees. Verstop hier en daar eierdoosjes met wat lekkers in. En laat ze op snuffelronde gaan. Ga in het begin na een kwartiertje, later een half uurtje even met de honden buiten zodat ze de spanning kunnen lozen

Plekken waar ze in huis geplast hebben reinig je best met azijn.

Honden hebben namelijk een mega super fantastisch reukorgaan. En ook al hebben wij (als mens) de plek gereiningd..... zij ruiken het nog  

Bedankt voor de tips!

Met azijn hebben we het nog niet schoongemaakt, ga ik meteen doen. Ook klinkt het inderdaad heel logisch om eerst de twee honden buiten goed aan elkaar te laten wennen! Ik weet eigenlijk niet waarom we dat zelf niet eerder hebben bedacht... We dachten eigenlijk dat hij het leuk zou vinden om een andere hond te zien omdat hij dus altijd omringd is geweest door vooral honden, maar blijkbaar wil hij toch graag vooral zichzelf bewijzen en is niet zo heel erg hondgericht. Ze hebben elkaar ook eigenlijk al in de haren gevlogen toen we gingen eten, ze moeten nog uitzoeken wie de baas is over wie... Dus logisch allemaal dat hij nu het huis van mijn schoonouders als eigen wil markeren.

Wij gaan hen eerst goed aan elkaar laten weten voordat hij weer bij mijn schoonouders mag komen en hopelijk zal dit een goede nieuwe start zijn.

Ik heb trouwens nog een aanvullend vraagje, onze hond vindt alle dingen die hij buiten ziet erg spannend omdat hij dat niet gewend is (fietsers, katten etc.) Dan gaat hij trekken. Dit proberen we af te leren door enkel verder te lopen als hij niet meer trekt. Daarom gebruiken we een korte lijn en loopt hij naast ons. Als we een lange lijn gaan gebruiken om hem aan de andere hond te laten wennen, gaat hij trekken en het is ook niet mogelijk om hem naast te laten lopen. Zal hij hierdoor denken dat trekken gewoon weer mag? (Ik ben een beetje bang dat onze anti-trek strategie gaat afbrokkelen.)

Ik zou de hond niet aan de lange lijn kennis laten maken met andere honden. Of los van de lijn kennis maken of aan de lijn en geen kennis maken.

Er kunnen veel nare dingen gebeuren als een hond aan de lijn zit.
1 de hond kan niet vluchten als hem iets niet aan staat.

2 honden kunnen om elkaar heen draaien en verstrikt raken in de lijn en daardoor verwondingen oplopen.

 Omdat we als mens zo gewend zijn aan alles, staan we er ook niet bij stil dat onze viervoeter hier degelijk van onder de indruk zijn. 

Maar tegelijk is onze viervoeter ook een prikkel & prooidier. Dus al wat beweegt activeert het achter de prooi gaan.

Vandaar ook handig de hond aan te leren om rustig te blijven bij het zien van.

Je begint dit aan te leren door een "veilige afstand" van de hond te zoeken. Dat is de afstand waarop hij niet meer reageert op fietsers, joggers, auto's ......

Laat hem rustig gaan zitten en geef hem goed en in het begin snel opeenvolgend lekkere kleine stukjes rauw stoofvlees. Omdat je tegen prikkels moet in gaan, haal je dus best overtuigende troeven boven

Eens dat dit goed onder controle is kan je de afstand wat gaan verkleinen stapje voor stapje (niet te snel A en B moet eerst lukken voor je naar C gaat) ook het geven van stukjes vlees breid je de tijd van het geven ook meer uit. Dus minder opeenvolgend.

Op een bepaald moment, indien goed aangeleerd. Gaat jouw hond de fietsers e.d. negeren en niet meer interessant vinden en er rustig onder blijven. 

Trekken aan de lijn. Een hals en leiband zijn niet natuurlijk en een hond vindt het vrij vervelend en dan hangt er ook nog eens een 2voeter aan die niet kan volgen en hem beperkt om links en rechts te gaan snuffelen .

Dus als je met een hond gaat wandelen is een lijn van 4 à 5 m een welkome beperkte vrijheid om zelf wat geurspoortjes te kunnen volgen.

Ook hier kan gebruik van gemaakt worden wanneer je samen gaat wandelen. In het begin hou je voldoende afstand van elkaar en loop je niet samen maar eerder achter elkaar. Niet te dicht. Als ze voldoende aan elkaar gewend zijn, kan je de afstand korter maken (let steeds wel op aan wat de hond aangeeft (al dan wel of niet te dicht). 

Maak tussendoor een klik/klak geluid met de tong. Dit om aan te geven dat je vraagt aan jouw hond om te komen. Als de hond het snapt en naar je toe komt, beloon hem onmiddellijk met cote à l'os, filet mignon of chateau braind ( gewoon een stukje lekker rauw rundsstoofvlees zal ook wel in de smaak vallen)

Verder is je anti trek strategie goed. Steeds stoppen als er getrokken wordt. Spanning van de lijn af = verder wandelen (dat is op zich de beloning) 

Je hond is er nog maar 1 week, ik denk dat je wat rustiger aan moet doen, vooral ook omdat hij helemaal niets gewend was.

Wij kregen bij onze herplaatser de tip om de eerste tijd de hond niet aan teveel prikkels bloot te stellen. Laat hem eerst rustig wennen aan zijn nieuwe huis, mensen en direkte omgeving. Dit is heel belangrijk, de hond moet eerst een soort basisveiligheidsgevoel bij jullie gaan krijgen voordat je verder kan. Ga je die stap overslaan is dat vragen om problemen.

Wij kregen ook de tip om nog niet op bezoek te gaan of bezoek te ontvangen.

Je hebt het over plassen in de schuur? Wanneer verblijft hij daar?

Een hond als jouw hond zou mogelijk verlatingsangst kunnen hebben als hij alleen moet zijn.

Verder zijn er wat algemene regels voor herplaatsers

de hond met rust laten als hij eet

de hond met rust laten als hij slaapt of op zijn plekje ligt

let op houding en stem, altijd kalm en rustig, niet naar de hond toelopen of over hem heen hangen. Aaien (speciaal over de kop) vinden lang niet alle honden fijn

geen commando s onder druk, wel ontspannen zoek- of snuffelspelletjes als hij dit leuk vindt

wandelingen nog kort en saai houden zonder veel afleiding

de hond aan de lijn houden de eerste tijd

Pas als de hond het gevoel heeft thuis bij jullie te zijn, en vaak kost dat heel wat tijd, ga je uitbreiden, de route wat langer, eens een keertje een bezoekje maken en de hond onder goede begeleiding kennis laten maken met de hond van je ouders. En steeds ruim voldoende tijd om alle gemaakte indrukken te verwerken.

Ik kan je Turid Rugaas haar boekjes aanbevelen, Kalmerende Signalen en Help mijn hond trekt.

Nogmaals bedankt voor de tips!

Het probleem met belonen/afleiden buiten is eigenlijk dat hij eten veel minder interessant vindt dan de rest. Ook vlees! Hij lust nog geen rauw vlees, we hebben KVV geprobeerd en dat ging gewoon echt niet. Ik ben wel van plan om hem op KVV over te zetten, maar nu nog niet... Wat afleiden betreft werkt piepend speelgoed beter dan eten.

Hij verblijft niet in de schuur, onze tuin is enkel via de schuur bereikbaar.

Volgens mij heeft hij geen verlatingsangst, hij is redelijk zelfstandig en relaxed. Iedere keer dat wij even weg waren ging hij gewoon slapen. Verder laten we hem eigenlijk gewoon zijn gang gaan, we spelen natuurlijk wel met hem, maar dat wil hij zelf. En we gaan nu dus ook niet meer op bezoek bij mijn schoonouders, maar het is gewoon niet mogelijk dat zij niet meer bij ons langskomen.

Volgens mij vindt hij het niet erg om hier te zijn, hij zoekt ons ook op. Bijvoorbeeld als mijn man achter de computer zit, komt hij naast hem liggen onder de tafel.

Ik ga het boek opzoeken!

Klinkt al goed hoor, gewoon rustig aan nog niet teveel prikkels, en voldoende tijd om te herstellen en het komt vast goed.

Hoe heet de hond, en wat is het voor ras?

 probleem met belonen/afleiden

Dit is vrij normaal voor een hond die zich door wat de afleidingen op dat moment zijn, al gestresst, angstig of onzeker is.

Oefenen met een hond begint altijd binnen waar het rustig en prikkelarm is. Het eerste wat je leert is de hond naar je toe laten komen. Door te fluiten, klik klak geluiden met de tong en met je hand op jouw bil te tikken. Van zodra de hond komt, belonen.

Maak gebruik van kleine stukjes rauw rundsstoofvlees, kaas, gebakken lever....

Eenmaal dat dit goed lukt. Kan je buiten gaan oefenen, maar ook hier zoek je eerst een plaats uit waar het rustig is en zo prikkelarm mogelijk. En zo bouw je dit op.

Piepend speelgoed werkt op het prooi instinkt. Je kan dan wel reactie krijgen, maar daar drijf je ook het stress level mee in de hoogte.

Op onderstaande filmpjes zie je hoe honden (zonder dat het voor ons zichtbaar is door spanning o.a. een hogere hartslag krijgen)

http://www.dogpulse.org/?page_id=70

 Video’s van pols en hartslagen bij honden met stress

Vandaar dat rust (lees geen drukte) en kalmte voor een hond belangrijk zijn.

Alvast veel oefen plezier en niet vergeten te genieten 

Je hond is er net een week, nog helemaal niets gewend. 

Niet nu al te veel willen. Eerst goed aan jullie en je huis wennen.

Buiten rustige plkken opzoeken. Niet te veel bloot stellen aan prikkels.

Niet bij je schoonmoeder naar binnen. Laat de honden buiten kennis maken, ga samen wandelen en geef je hond eerst goed de tijd om alles tot nu te verwerken.

Dat plassen lijkt me stres.

Wet wandelen zou ik juist wel een iets lange lijn gebruiken, 2 meter. 

Als je op straat loopt. Moet wel veilig blijven.

Naast lopen kost veel energie. Ik doe dit alleen stukjes als training, tijdens gg.

Buiten is het voor een hond prettig als ze een beetje de vrijheid krijgen, lekker snuffelen. Dat is ontspanning.

Als hij trekt, sta stil als hij naar je kijkt, loop je door. Als hij niet trekt belonen: goed zo.

Roep af en toe zijn naam, als hij komt, voertje. Zo leer je gelijk dat het leuk is, naar je toe te komen.

Wennen aan fietsers, heb je ergens een plekje waar je op afstand fietsers hebt? 

Ga op een afstandje staan, dat hij de ziet, maar nog niet reageert. Geef hem voertjes. Blijf een tijdje daar rondlopen, kijken. Zo kan hij leren dat er fietsers zijn, maar dat die hem niets doen.

Als er een fietser langs je fietst, roep zn naam en voertjes geven.

Met een korte lijn en naast je houden, bouw je spanning op, zo leg je ook extra de nadruk op het nieuwe.

Niet te veel en te gelijk aan nieuwe situaties wennen. Één dag zonder nieuwe prikkels, een saai rondje en een dag met prikkels.

Ik vind het echt ontzettend top dat jullie zo aan het meedenken zijn en ons al zo veel goede adviezen hebben gegeven! Hij heet Lucky en is een Fox Terrier.

En het komt inderdaad allemaal door stress! Vanochtend is mijn man met hem wezen lopen, er was letterlijk niemand op straat en hij gedroeg zich super, totaal niet trekken aan de lijn. Vanmiddag eerst ook, tot wij een paar honden in het park zijn tegengekomen. Ze waren ver weg en hij werd helemaal wild, trekken en rondjes rennen en toen hij zag dat hij de honden niet eens zou ontmoeten is hij zelfs soort van gaan huilen. En later nog een hond van dichtbij gezien, op een heel smal padje, dus ze konden elkaar niet ontlopen en dat heeft hem echt nog meer stress opgeleverd.

Ik weet eigenlijk niet waarom hij daar zo heftig op reageert. Is het omdat hij graag naar de honden toe wil of juist niet? Hij lijkt gefrustreerd als hij niet naar de hond toe kan (hij wil er graag heen), maar ook als een hond te dichtbij komt... Ik was in de veronderstelling dat hij honden of leuk of tenminste niet erg zou moeten vinden, gezien het feit dat hij heel zijn leven naast honden heeft doorgebracht. Maar blijkbaar leveren ze hem vooral stress op, en ik weet niet waarom...

Maar hij is ook niet agressief naar honden toe, we hadden een intakegesprek bij een hondenschool en het ging op zich ok, toen hij kennis heeft gemaakt met alle aanwezige honden, was het ok. Hij mag gewoon straks met de groep meedoen. Misschien is het gewoon nog te veel voor hem. Hij is net op een nieuwe plek en is dit iets te veel om te verwerken...

Ik heb het boek over kalmerende signalen gelezen en heb eigenlijk nog geen signalen van zijn kant ontdekt als hij andere honden ziet. Het gebeurt ook allemaal zo snel, maar naar mij idee is hij soort van gelijk opgewonden en wordt alleen maar meer opgefokt. En hier in het dorp zie je weinig echt stabiele honden, de meeste honden die we tegenkomen trekken zelf ook aan de lijn, helaas... Dus is het nu de bedoeling dat ik hem zelf probeer te kalmeren door als we een hond in de verte zien te gaan zitten en gapen?

En alweer heb ik hetzelfde gevoel, haha, waarom denk ik daar zelf niet aan. :P Binnen werkt het inderdaad veel beter, zijn aandacht krijgen d.m.v. een lekker stukje eten. We gaan het oefenen en hopelijk wordt dit snel een gewoonte voor hem zodat dit buiten ook werkt.

En trouwens, over prikkels gesproken. Jullie zeggen allemaal dat we hem eerst vooral de tijd moeten geven om rustig aan zijn nieuwe situatie te wennen. Is dit dan wel verstandig dat we met hem naar een hondencursus gaan (ergens begin januari)? Of moeten we nog helemaal niets met hem ondernemen totdat hij buiten iets minder gespannen is?

We hebben nu een lijn van 1,30 meter en we laten hem ook wel snuffelen, hoor, ik ga met hem mee als hij naar een bepaald boompje wil, gewoon niet naar voren laten trekken. Maar er is ook een rustig plekje hier waar bijna niemand komt en als we daar komen loopt hij ook wel aan zo'n uittrekbare lijn.

Honden crusus is wel belangrijk.

Als het op een club is, elke week het zelfde veldje zou het moeten lukken. Hij zal daar als het goed is snel wennen. Elke week de zelfde honden, dat wordt dan vertrouwd.

Hij is dan al een paar weken bij je, jullie zullen dan nog meer vertrouwd zijn voor hem. 

Ik lees trouwens dat hij al erg op zijn gemak is bij jullie, dat is heel fijn! 

Gereduceert alles introduceren en het liefst niet elke dag. Misschien is hij na de training zo moe, doe je een dag erna lekker rustig aan.

o is het Lucky uit Polen?

Wat is het voor cursus? Ik denk dat het daar helemaal van afhangt, een drilcursus om commando's te leren heb je natuurlijk niet nodig, dat levert voor Lucky alleen maar meer stress. Wat handvaten om je hond goed te kunnen begeleiden is natuurlijk prima.

Jenna (uit Polen) is hier nu ruim een jaar zij vertoond nog steeds gedrag dat ze niet met andere honden samen kan. Verder is het wandelen nu heel veel verbeterd, ze weet nu dat we andere honden uit de weg gaan, en dat fietsers en auto's gewoon langsrijden en je die niet hoeft aan te knorren of uit te vallen.

Met Lola, die ook uit Polen kwam zijn we nooit op cursus geweest, daar was het gewoon geen hond voor. Met Jenna wilde ik ook eerst in alle rust zelf laten wennen en misschien gaan we nog naar een hondenschool, voor haar is het misschien wel iets.