Hond plast na 2 jaar in huis

Hallo, we hebben 2 jaar geleden een hond/reu (kruising golden retriever met cocker) uit het aziel gehaald. Hij was toen 3 jaar en had 3 jaar bij zijn biologische moeder en vader in een buitenkooi gezeten. Omdat hij zijn moeder wou bevruchten, kwam het tot een vechtpartij met de papa. Daarom werd hij naar het aziel gebracht. Bij ons verliep alles steeds goed. Hoewel hij nooit zindelijkheid had aangeleerd, deed hij niet in huis. Uitzonderlijk als we eens te lang wachtten om hem buiten te laten of iets langer in bed bleven liggen, was er eens een accidentje op de parket. Tot vorige zomer, toen begon hij plots in de zetel en op de kussens te plassen. Ook op de dekbedden van de kinderen deed hij het als hij erbij kon. We legden steeds stoelen in de zetel om te voorkomen dat hij erin plaste. Steeds meer en meer plaste hij dan op de vloer. Toen beslisten we dat hij in de garage moest slapen. In het begin was hij daar wel proper. Maar nu plast hij daar zijn mand onder. Ik dacht dat hij bang was en liet hem terug in de living slapen. Nooit hebben we nog een droge nacht. Oh ja, hij doet dit enkel tijdens de nacht (uitzonderlijk al eens als hij overdag thuis is maar meestal blijft het dan droog). Hij gaat soms op logement bij mijn schoonouders, die hebben een teef herdershond. Daar doet hij nooit pipi, noch op de vloer noch in zijn mand...  Het is een super lieve hond. Hij springt nooit, blaft nooit, super rustig maar wel zeer onderdanig. Ik heb 3 kinderen, als het er hier soms wat luid aan toegaat, beeft hij of komt hij dicht gekropen en legt zich op zijn rug. Maar als hij ze ziet (ze komen terug van school, ze staan op) is hij reuze tevreden dat hij ze ziet en kruipt dicht tegen ze aan om geknuffeld te worden. Het urineren is een zeer groot probleem natuurlijk... Iemand een idee of tip? Castreren misschien?

Toch altijd eerst door de dierenarts laten nakijken of er geen medische reden voor is.

Waarschijnlijk is er sinds vorige zomer iets voor gevallen wat er voor zorgt dat hij zich niet goed voelt.

Angst / onzekerheid. Het bezorgt hem stress. En uit zich op deze manier.

Waarom bij de schoonouders niet? De kans is groot dat dit voor hem een stabiele hond is die hem een veilig gevoel geeft. En de stress niet de overhand heeft.

Castreren: gaat hier geen enkele oplossing bieden.

Integendeel, de kans dat hij nog onzekerder wordt neemt alleen maar toe.

Bedankt alvast.

Ik ben al 2 keer naar de dierenarts gegaan.

Er is geen medische verklaring.

De dierenarts vond het wel vreemd dat hij zijn eigen mand bevuilt, wat contradictorisch volgens haar ... geen enkele hond bevuilt met plezier zijn eigen nest. Vandaar ook haar vermoeden dat het stress is. 

Echter, bij ons zijn de dieren als koningen. Ze kunnen zich geen betere thuis wensen. Alleen het best voor hen is goed genoeg. Dat is net zo jammer dat onze hond dus toch stress heeft hier... 

Ik heb Adaptil gekocht bij de dierenarts, om stress weg te nemen. Iemand ervaring hiermee?

 Denk na, wat is er gebeurd/gewijzigd sinds hij dit gedrag vertoont.  Probeer de oorzaak te vinden en weg te nemen.

Je kan hem moeilijk zijn hele leven Adaptil geven... heb je gevraagd aan de DA of dit niet schadelijk is?

Probeer anders eens met feronomen.  Ik heb dit een keer geprobeerd, bij de DA gekocht.  Je steekt dit in het stopcontact en het verspreid een geur die voor de honden geruststellend werkt.

Ik moet er bij vermelden dat ik dit deed toen mijn twee vorige honden angst kregen van vuurwerk.  Bij één van de twee leek het effect te hebben (ze nog steeds angstig maar niet meer zo extreem) bij de andere niet.  Dus het is ook maar een idee voor als je er niet achter komt wat de reden is.

Goed dat je een eigen topic aangemaakt hebt

Misschien is hij ooit s nachts ergens van geschrokken? Ik zou hem dus meenemen naar de slaapkamer dan kan je hem geruststellen.

Ik kopieer nog even voor de volledigheid mijn reaktie

De eerste indruk is dat deze hond een slechte start had en niet goed gesocialiseerd is?

Het lijkt erop dat hij veel stress heeft? Dan zal castratie dit probleem eerder verergeren denk ik.

Is zijn urine gecontroleerd? (voor alle zekerheid)

Het belangrijkste wat hij moet gaan ervaren is veiligheid

Heeft hij een plekje waar hij zich rustig kan terugtrekken en niet gestoord wordt?

Kan hij in alle rust eten?

Worden de kinderen goed begeleid hoe je met honden omgaat? Veel honden vinden kinderen eigenlijk maar eng, vooral als ze goedbedoeld om hun hals gaan hangen of naar hem toe rennen of wild spelen bij hem in de buurt.

https://hondenbescherming.nl/ik-heb-een-hond/ik-heb-een-hond-en-kinderen/

Het lijkt erop dat je hond s nachts niet alleen kan zijn. Ik zou hem meenemen naar de slaapkamer zodat je hem zo nodig even kan geruststellen.

 Gezien het verleden van je hond vind ik dat toch niet zo raar, waarschijnlijk hebben ze die tijd dat ze buiten zaten bij de vorige eigenaar het ook in hun "mand" (lees kooi) moeten doen

Hij begrijp dus oprecht niet wat er fout aan is

Ik kan je niet veel tips geven

Misschien zou hij (tijdelijk) dichterbij jullie kunnen slapen? Op de gang naast jullie slaapkamer? Of nog beter ín de slaapkamer

En hem dan, net als een puppy, steeds weer verder weg laten slapen