Kindvriendelijke niet supergrote hond

 

Dat is mijn hele punt. Dogachtigen zijn namelijk juist in vrijwel alle gevallen waak- en verdedigingshonden. Daar is wel degelijk een flinke portie pit voor nodig.

De jacht waar grote dogachtigen voor gebruikt zijn in het verleden is overigens een heel ander soort jacht dan bijvoorbeeld een retriever. De retriever apporteert geschoten wild, op aanwijzing van de baas. De dogachtige jaagt en doodt zelfstandig de prooi. Daar is vanzelfsprekend behoorlijk wat kracht, pit en zelfstandigheid voor nodig.

Alle rassen die je in je voorgaande post noemde zijn wakers en verdedigers. Daarnaast doen ze qua grootte stuk voor stuk niet onder voor de Newfoundlander.

De Hovawart is een echte erfhond, de naam betekent letterlijk 'hofwacht'. De bewaker van het hof, vee, boerderijen en kastelen. Het kunnen fijne honden zijn in de juiste handen maar onderschat hun verdedigingsdrang en pit niet! Ze kunnen behoorlijk scherp zijn.

De Pyreneese mastiff is een beschermer bij uitstek met een zeer sterk bewakingsinstinct. Gefokt om volledig zelfstandig kuddes schapen te beschermen in vaak heftige omstandigheden.

De bordeauxdog en mastino zijn gefokt voor het bewaken en verdedigen van huis en hof en om te vechten met o.a. beren, wolven en wilde ezels.

Dat alles zie ik een goeiige newfoundlander, gefokt als visserhulp en gebruikt als reddingshond, zeker niet doen. "/>

En ja, ik kende Roos. Roos zat echter niet bij een gemiddeld baasje in een gezin met kleine kinderen. Ik vind één exemplaar bovendien niet representatief voor een geheel ras. Er komen helaas vaak karakter'fouten' voor binnen het ras, met name angst(agressie). Ik ken er echt genoeg die absoluut niet met vreemde mensen en andere honden kunnen. En de gezondheid is helaas ook om te huilen, met een levensverwachting van maximaal zes jaar. Dit geldt overigens ook voor de Mastino Napoletano en in mindere mate voor de Mastiff. Sowieso hebben al deze reuzen flink wat gezondheidsproblematiek.

Ik begrijp niet helemaal waarom je deze rassen noemt, terwijl je zelf zegt ze te groot, te zwaar en te lomp te vinden bij jonge kinderen.

Dogachtigen zijn nooit gefokt om betrouwbare sulletjes te zijn. En natuurlijk zijn er exemplaren die dat wel zijn, maar het is niet rastypisch. Ik ken ook Staffordshires die met andere honden kunnen en zeer kalme border collies. Dat maakt het nog geen raseigenschap.

 Ik noemde ze als voorbeeld, van een brede hond. Ts wilde een breede hond. Om aan re geven dat het niet een goed idee is te zoeken naar een brede hond, in de hoop, dat ze op karakter ipv uiterlijk gaat zoeken. Boodschap kwam kennelijk niet over.

 

Het mooie van een hond die huis en haard verdedigd, dat ze enorm beschermend naar hun familie zijn, een uitstekende familie hond dus.

Ik ken er meerdere in gezinnen, het zijn geweldige familie honden.

 

Ik zou ze nooit met kleine kinderen willen, ga een stapje verder, ik zou nooit een grote brede hond willen, mij te groot en breed.

Ik zou ook nooit een hond willen met jonge kinderen, maar wachten tot de kinderen oud genoeg zijn.

 

 

Een Airedale Terrier?

http://www.airedale-terriers.be/

 

Wat dacht je van een Mastin Espagnol ?

Zo kom ik even niet meer kijken, en zo kijk ik weer, lees ik een hele interessante discussie! Bedankt voor alle informatie en meningen. Jullie hebben goede dingen gedeeld, het zet mij tot nadenken. Wat zijn er toch veel mooie honden. Lastig om de weg erin te vinden, maar wat vaststaat is dat het karakter het belangrijkst is, belangrijker dan de grootte of breedte, jullie hebben helemaal gelijk.

 

Het is heel jammer dat forumlid "Eurasier jongen" al bijna 1 jaar niet op dit forum is geweest. Zij schreef goede reacties en had meer info en met name ervaring over de Eurasier kunnen geven.

http://www.hondenpage.com/baasjes/39455/Eurasier%20jongen.php

 

off topic: weet iemand hoe het met Eurasier jongen gaat? Stuur me dan alsjeblieft een PB-tje.

 

 

 Maar ook gezondheid en een goede fokker.

 

Wat altijd leuk is, is een aantal fokkers te bezoeken. Die kunnen je veel vertellen over hun ras en je kan de honden goed zien. 

Binnen kort is er ook een hondenshow, hoewel niet mijn ding, maar wel handig om heel veel rassen te bekijken en fokkers en eigenaren te spreken.

 

Heel vroeger deed ik mee met onze boxers. Was een zware dag voor ze. Ik liep de shows zelf  met ze, guppy van 11 was ik. 

Wel een enorme belevenis. 

Kijk een op de site van Roxanne de de Moor met Spaanse Greyhounds. Hier vind je nog minder dan vuil afgedankte sierlijke honden, die zo hard nodig een definitief warm thuis willen vinden. Ze zijn niet zo groot en fors als Newfoundlanders, maar slank, intelligent, lief en passen zich makkelijk aan een nieuwe situatie aan.

Zodra mijn oude hond er niet meer is, ga ik voor een Spaanse Greyhound oftewel een Galgo.

Roxanne de Moor moet het natuurlijk zijn en niet met dubbel de.

wat eigenaardig dat niemand adviseert om eens te kijken bij 'ik zoek baas'. als je daar selecteert op 'kan bij kinderen' en eventuele andere filters kom je misschien zomaar je (unieke) droomhond tegen. en je haalt hem/haar nog uit een asiel ook.