extreem drukke Beagle. Lt03 dag 2 vanaf pagina 16

" Manuela haar opmerking over het korte tijdsbestek kan ik uit eigen ervaring ondersteunen.
Voor Santa durf ik gerust te zeggen dat we een jaar bezig zijn geweest.
En het 2e jaar was makkelijker, maar nog was het alert blijven.
Ben nu 4.5 jaar verder en heb de gebruiksaanwijzing compleet "

s@nt@

 Ook ik weet dat ik veel gevraagd heb van Daisy in een korte tijd. 

Maar jammer voor ons dat ik haar geen 3 jaar eerder ben tegenegekomen. 

En ik wil ook overal tijd voor nemen maar sommige scherpe randjes moeten er toch vanaf om het voor ons allemaal iets dragelijker te maken. 

Ook voor Daisy lijkt mij dit gedrag absoluut niet bevordelijk. 

Manuela dat heb je mooi gezegd

Al begrijp heel goed dat Jaimie haar tanden erin zet.

Het ligt niet in Jaimie's aard om een dier zomaar te herplaatsen.

Nu met een baan en de zwangerschap erbij moet ik wel zeggen dat het mij enorm zwaar lijkt voor Jaimie,  om Daisy voldoende te trainen en aan haar eisen pakketje te voldoen

Ik had tijdens mijn werk iig nog goede oppasen, die mijn training doorzette met de jongens.

Had ik die niet gehad, had ik het simpelweg niet kunnen bolwerken naast mijn werk.

We zijn immers mensen ,en kunnen niet zomaar alles uit onze handen laten vallen  (ook al willen we dat graag, en is dat wat de hond  misschien nodig heeft)

toch denk ik nog steeds dat je ook in een half jaar enorm veel kan bereiken met haar.

Maar of de benodigde inzet te groot is, kan Jaimie alleen zelf bepalen.

Herplaatsen is zeker geen falen maar vergt veel moed

 nee hoor, je komt over als iemand die heel graag wil dat haar hondje een blij en gelukkig en gezond hondje is.

Helaas maken die apekopen het ons niet altijd even gemakkelijk

Ondanks dat herplaatsen wel besproken is , ben ik niet van plan mensen te gaan overtuigen dat ik alles wil proberen mijn hondje te kunnen houden. 

Ik pluk de tips die ik krijg er tussen uit en die van Esther heb ik veel aan! 

Ik ga dat zeker weten proberen. 

De mensen die denken dat ik binnen een week een klaargestoomd hondje wil hebben het gelukkig mis. 

Als ik een een hondje had gewild zonder problemen en meteen zindelijk , enz enz had ik wel een knuffel genomen. 

Ik wil nog even toevoegen dat ik aan de meeste reacties ontzettend veel heb gehad 

Ik heb een aantal hele mooie adviezen gekregen waar ik zeker mee aan de slag ga. 

En verdere reacties waar je gewoon even een steuntje in de rug krijgt. 

Dit geeft echt een enorme boost om er weer vol tegenaan te gaan als je het even niet meer ziet zitten. 

En niet meteen vooroordelen 

Bedankt voor deze reacties!! echt top 

Ik vind dat je nu onnodig fel in de verdediging schiet terwijl er helemaal geen sprake van een aanval is. 

Nergens beweer ik dat je niet tot het uiterste wil gaan om Daisy in je gezin te houden of dat je na een uurtje ergens mee kapt om vervolgens wat anders te proberen. Doe verdorie zelfs mijn best om het zo duidelijk mogelijk vanuit mijn eigen invalshoek te verwoorden om misverstanden te voorkomen voor iemand die teksten altijd letterlijk neemt. Waarom lees je nu dan zaken die er helemaal niet staan?

"  Je hebt duidelijk niet alles gelezen. Ik vind je reactie het laagste van het laagste. 
Daisy heeft in beginsel veelvuldig tot bloedens toe gebeten. Ook toen mocht ze blijven en is naar reden en oplossingen gezocht >> vriendelijke oplossingen. Inclusief gt bij gehaald. Zal mij benieuwen of jou Lance zo bij je had mogen blijven als ie dergelijk gedrag ging vertonen. En ondanks dat gewoon maar aannemen dat Daisy op voorhand al weg moet. Je gaat flink te ver Anny.
  "

Renate & Sadi de Berner

Waarom gaat Anny te ver? Daisy is er nog maar kort...en nu pas 14 maanden oud, het is toch ook niet zo dat hier al jaren werk inzit en herplaatsen word al 'voorzichtig' genoemd...

Ze is er pas een paar maanden!

Een herplaatster kost extra tijd, soms zijn/haar hele leven lang.

Dat weet je als je er een in huis haalt.

Ik lees ook niet alles.., maar heb toch al diverse topics voorbij zien komen over drukke, bijterige en stuiterende Daisy..

Om heel eerlijk te zijn deel ik Anny's gevoel, daar is niets laags aan,

maar ik zit hier ook niet om vrienden te maken

Ik kan me ook prima vinden in de woorden van Manuela..

"Ik lees veel 'dit werkt niet', 'dat werkt ook niet', 'hebben we ook al geprobeerd' op een tijdsbestek van maar 2,5 maand maar hoelang ( in mijn ogen kort) probeer je dan iets uit? Een hond krijgt toch helemaal geen kans iets als nieuw onderdeel van zijn leven te accepteren/aan te leren als het binnen no time alweer voor iets anders ingewisseld wordt?"

En ik denk dat het stukje basisveiligheid wat Dobry noemde gewoon ontbreekt.. , sterker nog...dat weet ik zeker.

Het o zo belangrijke stukje basisveiligheid gaat er never nooit niet komen als er niet daadwerkelijk tijd geinvesteerd gaat worden in het hondje zelf. Rust, reinheid en regelmaat zijn de toverwoorden.

Een band kweek je door (zelf) bezig te zijn met je hond, dat zit hem niet in topics,  mooie woorden of in foto's...

Mooi jaimie, fijn om te lezen, voor nu, leef van dag tot dag en lekker oefeningen doen, en over 3 weken kijken hoe het gaat, werkt het niet wat anders proberen, en vooral, heb er lol in om het te doen, dan gaat alles makkelijker.

En misschien handig om op te schrijven wat je doet voor oefening en hoe het gegaan is, zo krijg je een mooi overzicht wat werkt en wat niet werkt.

daar ben jij vast goed in, in dat opschrijven

Anny wat ben jij een doemdenker Bahhhhhhhhhhhhhhhhhh!!!!!!!!had ik nooit achter jou gezocht.en nee je hoeft mij geen pb te sturen . Jaimie ga zo door neem alle GOEDE tips mee en jou hond word de gelukkigste hond van de wereld.Hein.

 Mijn reactie was zeker niet fel bedoeld excuus. 

Ook jou reactie is realistisch en helpend bedoeld zo vatte ik het ook op. 

Dus als ik dan verkeerd uit de hoek kom spijt me dat. 

Ik heb onder anderen aan jou reactie heel veel. 

En ook ik besef dat een hondje dat nog maar zo een korte tijd bij je is gewoon veel meer tijd nodig heeft. 

Ik had gemist dat je nu aan het werk gegaan bent, hoe lang moet Daisy alleen zijn, is er dan oppas? Dat is ook weer een verandering natuurlijk voor haar en voor jou.

Een dierentolk daar ben ik ook altijd wel sceptisch over, en toch...sinds ik een documentaire over Anna Breijtenbach gezien heb ben ik ervan overtuigd dat er mensen zijn die wel met dieren kunnen communiceren. Daar is niets hokuspokusachtigs aan, we kunnen het eigenlijk allemaal volgens sommigen.

https://www.youtube.com/watch?v=TfP-XBUbMvs echt een aanrader om te kijken.

Wat ik ook zou doen is Daisy regelmatig gewoon vertellen dat ze alle tijd krijgt om tot rust te komen en dat ze goed is zoals ze is, en jij haar steun en toeverlaat wil zijn voor de rest van haar leven, met beelden erbij. Mijn vriend heeft dat met Lola gedaan en het lijkt raar maar het werkt.

Zelf ga ik ok mee met wat Esther schrijft,  ook wat Manuela schrijft en Roos, (heel belangrijk dat ze weer in balans komt, en je daarbij begeleid wordt, misschien is diezelfde arts iets voor jullie),  en Kees en anderen. Je hebt veel om over na te denken, laat het allemaal rustig bezinken zou ik zeggen en dan zal je weer de energie hebben om aan de slag te gaan met de begeleiding om haar de rust  en het vertrouwen geven die ze nodig heeft.

 Das mooi meid

fijn dat je weer een boel hebt om mee aan de slag te gaan

Ik heb je vast wel eens verteld dat Jeff uitviel soms bij aanraken na een half jaar was dat gedrag echt weg.

Pas met de epileptie, werd hij weer een stress bommetje (grommen naar waldo en soms zelfs gevecht uitlokken)

vanzelfsprekend was ik toen ook heel voorzichtig met kinderen met hem.

ook dat gedrag is nu na behandeling weer compleet weg.

Het is soms een zoektocht naar wat er werkt voor je dier.

Maar eenmaal op het goede pad gaan ze gestaag veranderen.

en wordt het een compleet ander dier

Ik vertrouw Jeff 100% bij kleine kinderen, als hij in zijn normale doen is.

Wat ik hiermee wil zeggen is, dat ik denk dat je heel veel kan bereiken als je eenmaal op het goede spoor zit.

Die zoektocht is alleen zo vermoeiend soms

over zoektocht gesproken. (speuren)

zou je niet prive lessen speuren kunnen krijgen of oefeningen op youtube bekijken of zoiets?

misschien zijn er ook mensen op het forum bv die je beginners tips en oefeningen kunnen geven.

Ik denk sowieso dat Daisy meer gebaat is bij prive training dan in een groep (op dit moment)

de rest komt later wel, als ze weer beetje rust heeft in dat koppie.

Daisy heeft het werken nog niet meegekregen. 

En alleen zijn hoeft ze niet want ze gaat mee. 

Ik laat ze niet de ganse dag alleen thuis zitten. 

En de camionette vind ze geweldig. 

In combinatie met veel verschillende uitlaatplaatsen en indrukken hopen we ook dat dat meehelpt om haar wat uitdaging te geven , dit zie ik toch wel als positieve prikkels. 

ook is het niet de bedoeling dat ze weggaat , dat het besproken is ja.... 

Maar vele mensen kunnen zich niet voorstellen hoe het is als je hondje van 4uur sochtens tot 1 uur snachts aan het stuiteren is. 

Ze kan alle tijd van de wereld krijgen die ze nodig heeft. 

Enkel de scherpe randjes moeten er een beetje af zodat het ook voor ons haalbaar is. 

Want het vreet ook van ons ontzettend veel energie. 

En daar heb ik vele goede tips en reacties op gehad. 

Kun je uitleggen wie er hier sensatie zoekt en geen inlevingsvermogen heeft Jamie..? 

Beetje vreemd dat je dat in je topic schrijft in de koffiehoek, terwijl er naar mijn mening toch heel netjes gereageerd word 

Ik vind het ook echt niet raar dat Jaimie het toch belangrijk vind nu zo snel mogelijk verbetering te zien. Ze krijgt een kind en dan kan niet AL haar tijd door een hond worden opgeslokt die niet rustig te krijgen is. Dat had zij ook niet kunnen voorzien.

Ik vind het van bepaalde mensen heel makkelijk praten maar als je zelf in die situatie zat, zwanger en dan ook nog een hondje wat al je energie opslokt, dan zou je wel anders piepen denk ik.

Zelfs de gt begrijpt niet waar dat drukke vandaan komt, heb ik al begrepen.

Roos precies wat je zegt ' het juiste spoor' vinden. 

En dat geld niet voor Daisy maar dit geld echt voor ons als baasje. 

Ergens slaaan we de plank gruwelijk mis ik kan alleen heel even die spijker niet vinden 

Door alle ervaringen hier op het forum kunnen we een heel eind komen.

Ik zeg het heel eerlijk.... we hebben alleen maar herplaatsers gehad en zelfs een hond met angst agressie hebben we er goed doorheen gesleept. 

Elke hond is anders en wij zijn ook geen wonder mensen.

Naar mijn idee , nu heb ik tijd om met Daisy aan de slag te gaan om die scherpe randjes eraf te halen. 

Ik wil deze tijd gebruiken voor die randjes zodat we rustig verder kunnen als straks de baby er ook is. 

En ook een baby gaat heel veel aandacht en tijd vragen dus daarom wil ik nu met de tips die ik heb gehad voor de volle 100% me met Daisy bezig houden. 

 Heel begrijpelijk, nu draait je leven toch heel erg om de honden. Als de baby er is gaat dat gewoon niet meer helemaal lukken om alles om de honden te plannen. En dus zullen ze mee moeten draaien in jouw ritme, ook Daisy moet leren dat er rustmomenten zijn.

ja dan ben ik weer de grote positieveling, ik zie het als een levensles, die Jaimie alleen maar een nog betere moeder gaat maken, waarom zo'n probleem maken dat er een baby aan komt, zorg gewoon dat ze nooit in de babykamer mag komen, niet in de buurt van de baby, meestal heb je zelf de baby vast of ligt het in bed of in een box, het enige is dat het nu energie vreet, helemaal niet fijn als je zwanger bent.

 Ik zie een hond als een extra kind, gewoon mee plannen, alles is een kwestie van plannen, en daar is jaimie goed in, beter dan ik!

 En als je de baby hebt, en je bent er mee bezig en een hyperdrukke Daisy rent je steeds voor de voeten? Dat zijn gewoon gevaarlijke situaties. Of je hebt de baby net op bed, en ze begint alles bij elkaar te blaffen.

Je kunt de twee nooit 100% gescheiden houden, of ze zou de baby alleen maar in de slaapkamer moeten laten en daisy in de keuken opsluiten elke keer als de baby in de woonkamer is.

 Ja en dat laatste is dus niet de bedoeling. 

Ik wil het zover krijgen dat Daisy gewoon normaal met het huishouden kan meedraaien zonder dat ze zich verstoten voelt als de baby er is. 

En door nu de tips te gebruiken die ik gekregen heb kan ik daar nu mee aan de slag zodat er genoeg tijd is voor de  'scherpe' randjes. 

 Dat is het eerste wat je moet leren, niet voor de voeten lopen.

 Tja, dat begrijpt die van mij ook nog steeds niet, ondanks dat er al een paar keer per ongeluk op een pootje is gestaan. Het is dat ik het snel doorheb en dus niet echt met volle gewicht er op sta.

Daisy is dus niet te temperen qua drukte.

je kan dit al oefenen met een pop, al ruiken ze natuurlijk dat dit niet echt is, je moet gewoon een grote bubbel om je heen denken, en in die bubbel mag geen hond komen als je de baby vast hebt, of zelfs als het kruipt.

Ik kom regelmatig bij iemand met kinderen, zo doen ze het, de honden gaan aan de kant voor het kind, dat is echt te leren.

Nu eerst het hele drukke er af halen.

 En laat dat laatste nu juist het probleem zijn. Niemand kan ontdekken waarom ze zo druk is, zelfs de gt niet. Dan is het heel moeilijk een oplossen te vinden.

nee het juiste knopje moet nog even gevonden worden, komt goed echt!

Alleen het kost werk en het is een zoektocht.

 Vandaar ook dit topic om er een handvat tussen uit te kunnen plukken. 

Ik vraag absoluut niet veel van Daisy. 

En wil nu alleen de tijd die ik heb in haar kunnen steken. 

Als ik er pas mee begin als de baby er is is het misschien te laat omdat dan de tijd die ik heb gedeeld moet worden over 2 honden en een baby. 

Nu kan ik haar nog aan alle kanten sturen en begeleiden zodat ik straks iets meer ruimte heb om de kleine dingetjes.