Spijt aanschaf pup

Inderdaad, ik heb TS al gecomplimenteerd met haar snelle beslissing en handelen, in belang van de pup, maar ook zeker complimenten voor de fokker

 Niet schuldig voelen. Sommige dingen zijn niet te overzien.

De pup is terug, had je de pup weken gehouden voor deze beslissing had gemaakt had de pup er meer last van ondervonden.

Lang geleden heel lang geleden heb ik een onherleidbaar bastaard pupje in huis gehad afkomstig van een boerderij en "helaas" binnen 24 uur terug gebracht.

Door een traumatische ervaring durfde ik een tijd niet naar buiten, woonde nog bij mijn ouders, er kwam een berner pup Tosca en dat verandere mijn leven, voor haar kon ik mijn eigen drempels overwinnen, om het voor haar goed te doen. Na 2 jaar moest ze weg voor mijn moeder het was me moeder of de hond weg, ik was toen emotioneel niet zelfstandig genoeg om opmezelf te gaan wonen en de hond mee te nemen. 

Jaren later toen ik op mezelf ging wonen en dit een tijdje goed ging besloot te gaan kijken voor een pup. Op een gegeven moment van een boerderij (een oepsnestje) een pup opgehaald. Alles ging ging leuk en goed, tot ik alleen thuis was met de pup, ging aan mezelf twijfelen, ging twijfelen of ik de verantwoordelijkheid wel aan kan, werd letterlijk ziek ervan hele nacht boven de wc gehangen, wilde de pup Tosca noemen... en toen was wel heel duidelijk dat ik er nog helemaal niet klaar voor was. 

Direct die avond nog gebeld situatie uitgelegt en de dag erop de pup terug gebracht, en geloof me wel degelijk met pijn in mijn hart, maar het was te vroeg en wasniet eerlijk geweest tegenover de pup als ik al twijfelend aan mezelf en alles had doorgezet.

Jaren later kwam Beauty de Berner sennen op mijn pad. En nu na Beauty is Sadi als pup gekomen. Zonder twijfels. Ik was er nu oprecht klaar voor.

Je weet nu dat je kinderen toch wat angstig zijn, wacht sowieso tot ze wat ouder zijn, en begleid ze in tussentijd, dat ze leren dat ze niet bang hoeven zijn van honden, maar ze kunnen leren lezen aan de hand van bepaalde signalen. Goede ervaringen op doen met betrouwbare honden en pups. En wie weet in de toekomst als jullie er allemaal meer klaar voor zijn er toch een pup komt en dan voor het hele gezin een goede keus is en de omstandigheden qua leeftijd van de kids wat beter is.

Moedig dat je er hier over hebt geschreven, en ook een moedig besluit de pup terug te brengen. Op dit moment zowel beter voor de pup als voor de 2 bange kinderen. 

Heel veel sterkte. Ook omdat ik weet dat het zelfs als je binnen 24 uur dat besluit moet nemen het je hart breekt, het pijn doet te moeten erkennen dat de tijd er niet rijp voor was.

Het verhaal dat ik hierboven hheb staan over die pup die binnen 24 uur terug ging naar haar moeder. Kenden tot nu toe maar enkele mensen. Het is niet een keus die je makkelijk maakt, het is zelfs een keus die schaamte opriep bij mij. Ik was al zoveel jaar verder dan het afscheid van Tosca en toch was ik er nog niet klaar voor. Zo moeilijk heb ik dat gevonden. En ben er zeker niet trots op. Maar het enige dat ik kon doen op dat moment voor de pup was de mijn beslissing herstellen en zorgen dat de pup zo snel mogelijk terug zou zijn bij haar moderen en zo min mogelijk schade op zou lopen door veranderingen/opnieuw hechten etc.

Nogmaals moedig besluit en sterkte voor jullie want het zal alsnog dubbel voelen.

Bs, al zijn sommige dingen nog zo overwogen en uitgedacht....de uiteindelijke realiteit is soms gewoon anders.

Daarin tref je geen schuld. echt niet.

'emoties en weten', zijn twee verschillende dingen.

Kinderen die bang zijn, dat wil je ook niet als moeder en als fokker.(vind het super van haar, het is dus een echt een goede)

Je ziet het pas op het moment zelf.

De kinderen konden happy zijn bij het idee van een pup, maar in het 'echt' is anders.(ze waren nog wat jong om de volledige draagwijdte te beseffen) Dat is voor volwassenen soms al zo, zeker voor kinderen.

Goed dat je het hebt kunnen terugdraaien en moedig dat je hier je verhaal zo hebt neergezet.

Het toont verantwoordelijkheid en geeft de pup de kans om elders een mand te krijgen.

Geef het tijd, als jullie er klaar voor zijn, dan komt er vast nog een.

sterkte

Bs, een heel goede beslissing, hoe moeilijk het ook was !!! Kinderen gaan voor. Een dikke pluim voor de fokker

Happy end ! Nu weer gaan genieten met je kindjes

Kijk dat is het verschil tussen een goede fokker en een puur commerciele fokker.

Fijn dat alles opgelost is,goed gedaan.

We kunnen nu wel alles gaan lopen schreeuwen, maar het beste is als ze de fokker contracteert en het probleem voorlegt en goede oplossing voor het beestje kiest. Een pup kost veel energie en deze heeft ze nodig voor haar kleintjes, dus een pup past hier HELEMAAL niet bij.

Goed gedaan! Beter nu dan binnen enkele maanden.

Iedereen doet wel een keer iets dat achteraf toch niet het slimste plan blijkt te zijn.

De puppy komt wel terecht.

 Even teruglezen!

 Als je alles had gelezen dan wist je voor het posten van je berichtje dat er het pupje terug is naar de fokker. 

Nou, niets fout, overleggen en nog eens overleggen eer je tot deze stap zet, sorry hoor!

 Eerst even verder lezen voor je reageert

@TS ik begrijp nog steeds niet waarom je een pup hebt gekocht zonder je kids erbij maar je hebt nu wel de juiste beslissing genomen door de pup terug naar de fokker te brengen.

Gelukkig deed de fokker hier niet moeilijk over en hopelijk vindt hij snel een goede thuis voor de pup.

Als je zo onzeker bent over de pup en hoe het zal gaan werkt averechts .Of je moet je gaan ontspannen en samen met de pup gaan genieten en opvoeden erop uit gaan uitlaten en buiten de deur diverse acties ondernemen op een ruim terrein met een balletje of wat ook .

Zo kunnen jullie allen aan de pup wennen en de pup aan jullie.

Mocht je daar tegenop zien dan gelijk teruggaan en er afstand van gaan doen

Een goed begin of einde voor iedereen!Het is soms wikken en wegen.Maar hopelijk iedereen content.Er waren anders hier heftige reacties te lezen!Ieder zijn mening natuurlijk.Maar toch.Wij Belgen zijn nuchtiger en beginnen met wel....en de Nederlanders zijn directer en beginnen met nou.

 Wij zijn niet voor niets het land van de klompendans waar andere landen de tango of de wals etc hebben.

Pupje is terug. Natrappen hoeft nu toch niet meer ?!!

Het is opgelost en vooraleer ooit een nieuw hondje aan te schaffen zal ze wel twee keer nadenken.

Beter teruggebracht dan een ongelukkig hondje te hebben.

Gelijk heb je Ingrid!

 Je kan helemaal niet beslissen wat een ander wel of niet moet doen.

Pup is terug naar de fokken en ik, niet alleen ik maar ook de rest hier, staan volledig achter deze beslissing. 

 Je zegt het nog netjes, sommige Nederlanders kunnen verschikkelijk bot en erg direct zijn. Direct zijn is het probleem niet eens, maar bot zijn

Ben heel blij dat de pup een ander gezin krijgt, want arm beestje, doet alles goed en dan zoiets. Vraag me meer en meer af wat mensen zich eigenlijk voorstellen bij een hond in huis....en waren je kinderen dan voordien niet bang van honden, dat kan je toch uitproberen vooraleer je een lief hondje in huis haalt om vervolgens weer gewoon weg te doen.  Ja ik word kwaad van dit soort topics en dan vol begrip zijn etc, neen, dat lukt me niet, heb het hart op de tong vrees ik. Dit pupje is dan nog bij de gelukkigen om een goede fokker te hebben, anders worden ze vaak gewoon gedumpt in asielen terwijl er niets mis is met de hond in kwestie.

Geef ook toe dat ik niet goed om kan met kinderen die bang zijn van honden, dan schort er iets in de opvoeding naar honden toe. Ik werd van kleinsaf de liefde voor dieren bijgebracht, ze waren en zijn mijn beste maatjes. Wanneer een kind bang is van een hond, dan is hen dat vaak toch op één of andere manier (bewust of onbewust) door ouders, familie of vrienden aangeleerd, een kindje staat immers heel open in het leven en pikt dingen op.  Ik zeg vaak "ze zijn beter bang van mensen, want die zijn veel gevaarlijker en daarvan weet je nooit wat ze in zin hebben...". Ben wat blij dat mijn ouders me een hond lieten hebben, ik heb er zoveel van geleerd en zoveel vriendschap van gehad. Ik ken nog iemand wiens kindje bang was, maar die ouders vonden niet dat eraan mocht worden toegegeven, kindje in nu beste maatjes met de hond. Niet naar elke vreemde hond zomaar toelopen is iets wat ze inderdaad moeten leren, maar ook dat een hond niet eng is gewoon omdat het een hond is.

Ondoordacht mijn kinderen 'aangeschaft' ?  Ik ga hier niet eens op in.... Excuseer me. Heb je het goed gelezen of niet? We zijn al een jaar op zoek naar een goed nestje. De kinderen zijn allemaal 3x meegeweest. En de tweeling vond het spannend maar niet echt bang. In huis is dat omgegaan naar doodsbang kan ze niet echt wat aan doen, vind je zelf ook niet? 

Ts je hebt een moedige maar goede beslissing genomen! Het is een beslissing die zowel voor jouw als de pup beter is!

 Sommigen begrijpen niets, lezen topics half door en komen dan met dit soort nare opmerkingen.

Negeren, sla ze over, doe ze in de prullenbak en kijk vooral naar de rest, die je wel begrijpen en steunen! 

Super lief jullie reacties! Doet me erg goed. Ben heel opgelucht dat ik de beslissing heb gemaakt. Ik heb ook niet van te voren bedacht dat het zo zou voelen en zijn.. Ik was er helemaal klaar voor en had er super veel zin en tijd voor. Maar het klopte niet en had paniek.. Ze is lekker terug, ze was helemaal blij haar broertjes en zusjes te zien. Komt wel goed met haar, t is echt een schatje. Bedankt voor alle steun! 

Ik heb ook zo in de familie een gezin waarbij de twee kindjes als de dood zijn voor honden. Zelfs voor kleine Lance lopen ze gillend weg of gaan ergens op staan.

Ik begrijp zo iets echt niet. Zoiets komt niet vanuit henzelf. De beide ouder hebben ook nooit thuis een hond of kat gehad......

Angst bij een jong kind is altijd door iemands vorige reactie veroorzaakt en ze hebben het overgenomen.

Soms kan alleen een "pas op voor die hond" al genoeg zijn.

Wsch heeft dat ene kindje pas later zich gerealiseerd dat de nieuwe  pup geen speeltje , is maar ook kan grommen en bijten. ?

Eind goed , het diertje is weg bij TS. 

Hopelijk begint ze nooit terug aan een hondje zolang er kindjes zijn.

Goed dat hij terug is en kon naar de fokker.
Ik moet bekennen dat ik ook wel eens heb staan janken toen de pup er was. Wij hebben niet eens kinderen, maar de ene hond was net dood, de ander moest niets van de pup weten. En ik had nog nooit een pup gehad. Het leverde onderling ook nog wel wat spanning op omdat we soms niet op 1 lijn zaten.

Is het geen idee om voor een wat jongere herplaatser te gaan in jullie geval? Zomaar een idee hoor. Mijn eerste hond was 4 jaar en een lot uit de loterij eigenlijk, goed opgevoed en we hadden heel snel al een klik.

Mocht je toch nog graag een hond willen, dan kan je eerst met je kinderen op een cursus gaan waarbij de kinderen leren minder angstig voor honden te zijn. 

 http://omdenken.nl/berthold-geeft-antwoord-bang-zijn/