Hoge leverwaarden, hoe het verder ging....

Goedenavond hondenvrienden,

Dit is het vervolg en wedervaren van onze Tib. Spaniël ( Matti ) van 11 jaar, na bloedonderzoek uitzonderlijk hoge leverwaarden, tijdens echografie niets gevonden, kreeg dan de nodige medicatie ( injecties en pillen ) en speciaal hondenvoer.

Op de medicatie heeft zij niet gereageerd, ze ging pijlsnel achteruit, wou altijd maar in de tuin, ging in de regen op de koude grond liggen, terwijl haar buik kaalgeschoren was ( echografie ).

Ze had een weerzin om te eten, meed de andere honden en ons...

Ze had al 12 dagen niet meer gegeten, moet zich erg misselijk gevoeld hebben en om haar verder leed te besparen, hebben we ze enkele uren geleden laten inslapen.

Ik wil nogmaals iedereen bedanken die reageerde op vorig artikel, hun reacties worden bewaard...

Wat erg man.

Maar als het niet meer gaat is dit inderdaad de beste oplossing geweest. Je hebt genoeg geprobeerd. 

Elf jaar is Matti gelukkig geweest , denk daaraan. 

Sterkte . 

Heel verdrietig; maar goed Matti is uit haar ongemak en lijden verlost.

12 dagen niet eten en dan nog steeds niet omdat Matti niet kon eten.

Een moeilijk einde voor Matti en jullie.

Matti heeft een zorgzame baas gehad, die alles heeft geprobeerd om verbetering te krijgen. Hopelijk komen over een tijdje de goede en leuke herinneringen weer boven.

Sterkte.

Ach Walter.., wat een verdrietig nieuws.

Soms moet je helaas voor het welzijn van je diertje, hartverscheurende beslissingen nemen.

Voor Matti is er nu rust en geen pijn en misselijkheid meer..., voor jullie begint nu het verwerken van jullie verdriet.

Heel veel sterkte gewenst.

Ik had geloof ik niet gereageerd in het andere topic maar wel meegelezen.

Wat zullen jullie Matti gaan missen. Ook al doet het ontzettend pijn en gaan jullie haar verschrikkelijk missen, het was een goede beslissing om haar verder leed te besparen.

Ik vermoed dat Matti bij jullie een heerlijk leven gehad heeft en jullie veel aan elkaar gehad hebben.

Heel veel sterkte met het verlies, en het verwerken hiervan.

Vreselijk... sterkte! 

Ach wat naar sterkte hoor met het verlies van je maatje

Wat verschrikkelijk, ik heb het zelfde meegemaakt met mijn hondje. Zo erg om te zien dat ze niet meer willen eten. En dat het onder dwang moest. Heel veel sterkte met het verlies.  

Heel erg voor jou en voor je hondje dat het zich zo slecht voelde.  Als de dierenartsen niet kunnen vaststellen wat de oorzaak is en als de medicatie niet helpt, met de gevolgen die je beschreef... Niet meer eten, geen contact meer verdragen en buiten willen... Dan heb je echt de juiste beslissing genomen.  Het heeft dan geen zin om je hondje verder te laten afzien. 

Ik neem aan dat ze mooie jaren bij je hadt... 11 jaar is niet echt heel oud te noemen.  Maar zij heeft toch een lang hondenleven gehad, want echt jong is dit natuurlijk ook niet. 

Ik wens je heel veel sterkte toe.  Weet dat je het beste voor Mati gedaan hebt wat je kon doen.  Tegen een mens kun je zeggen "bijt nog wat door, misschien wordt er een oplossing gevonden"... Maar een hondje leeft van dag tot dag en als het zich slecht voelt dan is dat geen leuke of verwachtingsvolle dag.

Onthoudt hoe jullie er voor haar waren en zij voor jou en de mooi dagen die je samen beleefd hebt.  Dat is belangrijk.  Dat verbindt je voor altijd.

Heel veel sterkte met het verlies van je dierbare hondje.

Veel sterkte Walter.

Veel sterkte. Verstandige beslissing.

Het in de tuin gaan liggen, ook met slecht weer, is een teken dat de hond in alle rust had willen sterven.
Zo ook met een van mijn honden, nog geen 5 uur later was hij overleden.
We hebben hem uit de tuin naar binnen moeten dragen.
Ik weet wat je doormaakt en wens je heel veel sterkte.

heel veel sterkte met dit grote verlies............

Heel veel sterkte met dit grote verlies,ik leef met jou mee

Ach wat triest,heel veel sterkte met je grote verlies

Heel veel sterkte met je verdriet om Matti !

Heel veel sterkte.

Voor Matti was dit zo niet meer draagbaar, dus goede beslissing.

Jammer dat de dierenarts zo weinig voor je hondje heeft kunnen doen, al was het duidelijkheid.

Sterkte Walter, ik weet hoe je je voelt, x Manon

Vreselijk voor je!

Heel veel sterkte met alle verdriet!

Ach Walter, wat verdrietig ... niets kon meer helpen.

Je hebt haar 'bevrijd',  je hebt haar geholpen het leven los te laten. 

Heel veel sterkte gewenst.