mensen (ook kinderen) die je nakijken:)

Chenak was echt zo stabiel - dat was echt boffen, want hij was al vier toen hij bij ons kwam, echt niet onze verdienste.

ik stond een keer bij ern scouting groep te praten, tiental kinderen er omheen, aaien, vragen stellen, gaat 1 zo'n jongen ineens boven op hem zitten 'paardje rijden'. Ineens wist ik waar lurven zitten, heb hem er direct vanaf getrokken eraan, maar 'nak gaf geen krimp. Best luxe hoor zo'n hond. Je moest alleen geen konijntje zijn, dan zag je ineens een heel andere 'wolf'... 

Tsja, wij krijgen ook nogal bekijks als we in het dorp lopen....zie je bijna nooit hier in de wijde omgeving, een Sint Bernard.

Dan steken ze de straat over voor Wanda en vragen ( kinderen) of ze mogen aaien.. tuurlijk, Wanda is een allemansvriendje en vindt het geweldig als kinderen haar overal kroelen en kietelen.

De meeste volwassenen durven dat niet en zeggen, half bewonderend en half bevreesd door haar formaat, "wat een mooie hond, bijt hij ook"

Nee mevrouw zeg ik dan altijd, ze heeft geen honger meer. Heeft vanmorgen al 3 kinderen op. 

Heel herkenbaar allemaal, heel vaak krijg ik de opmerking van ohhh wat een mooie hond en oooh wat loopt ie elegant.

Vooral in het begin (nu kennen de meesten Rasta al) want bij ons in de buurt komen er bijna geen grote poedels voor, wel labradoodles.

Vooral kinderen al dan wel of niet achterop bij papa of mama achterop de fiets, oh kijk eens een krulletjeshond, oh mevrouw, is dat een poedel?

Eergisteren had ik Rasta bij mijn moeder geparkeerd omdat ik na mijn werk daar zou blijven eten.

Mijn zusje was daar ook en had zin om hem uit te laten, helemaal enthousiast, och hij kan zo mooi lopen, nét een koning zo trots hihi.

Naja zij is ook een stuiterlabrador gewend die haar arm uit de kom trekt.

Als Rasta een heel enkele keer bij hun een dagje was dan was de jongste dochter er als de kippen bij om hem uit te laten.

En dat terwijl ze eerst zeiden, Peet......een POEDELLLL néé gátver.

Bij mijn oma loopt een zwitserse witte herder, toen die nog klein was stuiterde die vaak aan de lijn, en toen zei mijn oma een keer "wat hef die nou an de lijne, un geitte?" (Op zn zwols.. haha) 

Hier heel vaak: 'Wat een vrolijk enthousiast hondje.'

En eens liep ik langs een huis bij mij in de buurt en kwam er een vrouw naar buiten die zei dat het een heel mooi hondje was, en vroeg wat voor hondje het is en waar ik hem vandaan had en of ik vaker langs wilde komen wandelen zodat ze kon zien hoe hij groeide. 

Ik krijg echt extreem vaak de opmerking: "wat een práchtige hond!" of "Is dat nou een rhodesian ridgeback?".

Echt veel mensen kennen dat ras!

En bij Wapper vragen ze altijd hoe oud ze al is.

Ik heb gelukkig bijna nog nooit iets stoms over mijn honden nageroepen gekregen.

Ik liep ooit met luna in de dierentuin toen een kindje riep 'kijk mama dat meisje heeft een ijsbeer gestolen!'

" Ik liep ooit met luna in de dierentuin toen een kindje riep 'kijk mama dat meisje heeft een ijsbeer gestolen!'

"

Maud

 Hahahaha!

Mensen kijken wel altijd heel verwonderd als mijn honden op het commando "Fiets!" de berm ingaan (ons loslooppad in de polder is ook een fietspad) en daar krijg ik dan ook vaak complimenten over.

Daarnaast wordt me zo'n beetje dagelijks gevraagd of Dan en Lizzie familie zijn en of ze hetzelfde ras zijn en of Lizzie een puppy is. En als ik dan zeg dat dit niet het geval is krijg ik standaard terug "oh, maar ze lijken wel heel erg op elkaar he". Maar deze vragen zijn altijd gevolgd door heel veel complimenten over hoe mooi ze wel niet zijn, dus ik vind het niet erg

En zodra kinderen doorkrijgen dat Lizzie gek is op apporteren ben ik haar kwijt haha want dan gaan ze overal stokjes zoeken om te gooien. Zo duurt een wandeling bij mij wel eens 3x zo lang als gepland haha

Hahaha, ja zo'n opmerking heb ik ook wel eens gehad over mijn ZWH. Toen het voor het eerst sneeuwde buiten was die heel druk met vlokjes vangen en dus continue heel hoog opspringen. Kwam ik ook zo'n grapjas tegen: 'Wist niet dat je kangoeroes mocht houden hier in Nederland'

Onze Obi werd elke keer weer "konijntje" genoemd, vanwege z'n oren. Nu heeft ie een dikke bol en valt het formaat van z'n oren wat minder op.

Loes trekt ook vaak veel aandacht, vooral op de markt. Loes is gek op aandacht en die krijgt ze ook vaak van omstaanders. Ik voel me toch wel heel trots als mensen zeggen hoe mooi, verzorgd en lief Loes wel niet is. Zeker als je zelf weet hoeveel tijd je erin steekt.

Ik heb dat gevoel dus ook!