2 honden

hallo,

ik heb sinds augustus 2 king charles cavaliers, de eerste is bijna 2 en de jongste nu 6 maanden. Erg leuk en gezellig, het zijn 2 mannnetjes.
Ik heb een vraag aan jullie, ze kunnen het goed met elkaar vinden, maar vliegen elkaar ook regelmatig in de haren, we zien dan ook dat de jongste erg fel is. Is dit normaal spelen, moet je ze soms uit elkaar halen? We zien dat de oudste hond dit niet altijd leuk vindt.
Graag jullie advies

Dit is normaal. In feite hoef je er ook niet veel aan te doen maar je mag zeker grenzen aangeven. Als jij vind dat het te ver gaat dan grijp je in door de jongste even apart te zetten voor een time out. Dat kan in een bench maar ook even een minuutje op de gang.
Wat ook wel eens wil helpen is onverwacht een balletje tegen de honden aan gooien of een kopje water.
Maar in feite moeten ze bepaalde dingen even kunnen uitvechten om de rangorde te bepalen. Overigens is er wel een verschil tussen stoeien en echt vechten. Stoeien kan ook met een hoop kabaal gepaard gaan waardoor het lijkt of ze vechten. Ook met stoeien word de rangorde bepaald maar dan op een spelende manier. En ook dan kun je ingrijpen als ze te ver gaan. Jij bent de roedelleider.
Overigens is het zo dat oudere honden zich heel veel van kleine pups laten welgevallen ook al vinden ze het niet leuk. Dat wordt vanzelf anders als de pup ouder wordt hoor.
Ik heb dat hier ook gezien tussen Hero en Finn. Hero heeft tot Finn 6-7 mnd was behalve een keer een snauw her en der nooit echt van zich afgebeten. Daarna deed hij dat wel.

Mijn Luca was 8 jaar toen de pup Romeo kwam.
Luca accepteerde heel veel van hem, liet hem
zijn brokken opeten, zijn water opdrinken, zijn
dentastick stelen, zijn balletje afnemen en als
Luca het moe was, snauwde hij, maar ging vaak
Romeo toch door.
Toen de pup 7,8 maanden werd, volgden er behoorlijke
aanvaringen.
Aangezien iedereen mij meldde, laat maar knokken,
een moet de baas worden, heb ik dat toegelaten.
Tot de knokpartijen zodanig werden, dat ik niet meer
wist wat te doen.
De gedragstherapeut zei me mijn boys een paar weken
uit elkaar te houden, en dan langzaam hun samenzijn
opbouwen. Ik deed wat de baasjes me zeiden en dat
was nu net de reden, waarom de knokpartijen toenamen.
Ik had als baasje angst dat ze zich iets aan zouden doen.
Bijna alle baasjes zeiden me dat ik een van de twee weg moest doen, en dat het nooit meer goedkwam.
Het zou zelfs een strijd op leven en dood worden.
De gt zei me dat een leek nooit kan bepalen of het een strijd op leven en dood wordt of dat het een knokpartij om de rangorde is.
De ene gt zei me de oudste te castreren, de andere gt zei me de jongste te castreren.
Het hoeft geen probleem te zijn, maar ik zou heel alert zijn.
De gt zei me dat mijn jongens bij elkaar kunnen en hij heeft gelijk. Terwijl iedereen zei, ze moeten uit elkaar en een van de twee moet weg.
Beter op tijd advies vragen, dan dat het uit de hand loopt.