Ze wordt oud...

Hoi iedereen!

Geen vraag of iets dergelijks, gewoon iets dat ik even kwijt wilde.

Mijn Duitse herder Diesel, van bijna 9 jaar oud... Ze begint nu toch echt oud te worden. De laatste tijd is het haar steeds meer aan te zien. Ze heeft vaker moeite met opstaan en lopen, is soms heel chagrijnig en dan opeens heel knuffelig. 

Gistermiddag waren met haar en onze andere herder, Senna, naar een herderwandeling in de buurt geweest. Denk dat er wel een stuk of 15 honden waren. Superleuk natuurlijk, maar voor zo'n oud vrouwtje als Diesel erg vermoeiend. Ze is er nu nog bekaf van...

Vanochtend liet ik ze even naar buiten om te plassen. Senna rent vrolijk het hele veld over, maar Diesel ging voor de voordeur zitten. Met wat geroep en lief praten kreeg ik haar ook het gras op, maar ook daar ging ze weer zitten. Bij de voordeur had ze al een steen gevonden en in het gras legde ze die even neer.

Nadat Senna even uitgeraasd was en wat meeuwen een hartverzakking had bezorgd, wilde ik weer terug naar binnen lopen.

Dus ik zeg tegen Diesel dat we weer gaan, staat ze op en draait een paar rondjes, in het gras snuffelend. 

Het klinkt stom, maar ik moest er bijna van huilen. Zelfs dat ik dit nu schrijf, ga ik al bijna.

Je moet weten, stenen zijn een levenslange obsessie voor Diesel. Geef haar om 7 uur 's ochtends een steen en als je hem niet afpakt, heeft ze hem om 11 uur 's avonds nog steeds. Ze neemt hem overal mee naar toe, slaapt er mee en wil dat je hem voor haar gooit. Ze kauwt er niet op, slikt hem niet door, houdt hem alleen maar vast. Of ze legt hem naast zich neer. Als ze geen steen bij zich mag houden, is ze onrustig.

Dus toen ik mijn lieve, grijze herdertje zo sneu rondjes zag hinken, steeds paniekeriger aan het snuffelen naar haar steen... Een raar besef dat ze oud wordt. Want de steen lag vlak naast haar in het gras. Ze rook en zag hem niet... En toch wilde ze niet weg voor ze haar steen had.

Maar even met haar mee gezocht en gelukkig zo gevonden.

Diesel op haar plek onder trap, met de steen van vanochtend :)

. Ik snap dat dit heel erg moeilijk is. Ik moest ook even slikken tijdens het lezen.. En zó schattig dat ze altijd een steentje bij zich wil hebben. Hopelijk gaat ze nog een tijdje mee mét haar stenen en blijft ze genieten 

Oh wat lijkt me dit moeilijk. Maar oud worden hoort er helaas bij...

Wil niet zeggen dat ze er binnenkort niet meer zal zijn, wie weet kan ze nog heel lang mee, alleen heeft ze soms wat meer hulp nodig zoals bij haar steen :)

Ik denk dat ze nog wel eventjes meegaat, maar het is gewoon zo triest om haar zo te zien. Ik ben allang blij dat we twee jaar terug verhuisd zijn en nu niet meer in een drukke woonwijk wonen. Nu kan Diesel bij mooi weer heerlijk in het grasveld liggen, neus in de lucht om alle geurtjes op te vangen. Af en toe een ontsnapte kip de stuipen op het lijf jagen :)

En ik ben blij met Senna. Zonder Senna was Diesel nu waarschijnlijk een keer zo dik, nog steeds vervelend naar andere honden en was ze er misschien zelfs niet meer geweest.