Stafford en Pitbull topic deel 3

"  

Yara gromt naar van alles en nog wat, maar goed is ook een mix .
Maar zodra het dichterbij komt weet ze niet hoe hard ze weg moet rennen (dreigende situaties voorkom ik uiteraard).

Ze is slecht (zeg maar gerust niet) gesocialiseerd, heeft eerst 3 maanden in een huis gezeten waar ze niet best behandeld werd. Daarna in huis bij een autistisch meisje wat niet met haar om kon gaan, de hele dag achter haar aanrennen en op haar rug duwen, dus ze was als de dood voor kinderen.

Haar reactie was 'vluchten' en inmiddels steun zoeken bij mij. Dit is ook de enige reden dat ik het aandurfde, als ze agressie naar dat meisje had vertoond had ik het niet gedurfd, omdat ik daar te onervaren voor ben.
Inmiddels is yara geïnteresseerd in kinderen, maar op een goede manier. Even snuffelen en het liefst een lik en weer verder. Geen spanning en fixatie.
Dus nee een grom is voor mij ook geen reden voor een enkeltje da.

Als ik Saap moet geloven creeer ik wel een monster, want de diva heeft enorm veel privileges. Slaapt op bed, ligt op de bank, krijgt heel veel beloningen, mag voor/achter/naast lopen (zolang ze maar niet trekt) . "

Yara

 Nee hoor, maar mijn hond is er een die continu de grenzen opzoekt. Hij gedraagt zich niet dominant tegenover andere honden, maar accepteert absoluut geen dominantie van grote reuen. Die krijgen direct een snauw. Zou ik mijn hond alles toelaten dan wordt hij echt wel een monster. Bewijs is er want als iemand oppast die niet zo streng is, dan misdraagt hij zich wel. Hij kan bijvoorbeeld rijgedrag gaan vertonen, maar ook bedelen enz. Loopt mijn hond voor me? Dan trekt hij standaard en wordt het hond laat baas uit. Loopt hij naast me, dan loopt hij wel rustig mee (meestal). Mijn hond heeft dan ook geen opvoeding en socialisatie gehad in zijn puppy maanden, dus dat kan misschien een oorzaak zijn van dit gedrag. Maar het kan ook karakter zijn of omdat ik hem in het begint nog niet zo goed opvoedde en wel veel toeliet.

"  

Ik ken het niet, maar is het wat? "

Yara

 Ja echt een geweldig programma. Gaat over een familie die een asiel voor pit bulls hebben en dan exgedetineerden een kans geven om daar te komen werken. Heel goed werk wat ze doen en onzettend mooi om te zien wat voor geweldige karakters pitbulls over het algemeen hebben. Het is een soort realityprogramma, maar wel heel echt (dus niet scripted zoals de meeste van die programma's). Je kan ook echt bij ze langs om vrijwilligerswerk te doen, moet je wel helemaal naar de VS. Soms wel een emotioneel programma, want je ziet ook honden die zo vreselijk zijn behandeld door de eigenaren.

"  

Elke hond is natuurlijk ook anders.
Die van mij is een enorme onzekere muts, dus de privileges helpen juist om haar wat zelfverzekerder te maken.
Wil uiteraard niet zeggen dat ze alles mag, maar wel heel veel (in huis dan) .

Als ik zou merken dat het strijd oplevert om haar van de bank te krijgen of wat dan ook, dan is het direct over met de pret. "

Yara

 En dat is ook prima! Als jouw hond op deze manier hardstikke leuk is, dan is dit gewoon de juiste manier van opvoeden voor jouw hond. Elke hond heeft ook gewoon zijn eigen karakter en de ene is van nature meer verlegen en de andere meer zelfverzekerder.

"  

Ok duidelijk, dan snap ik waardoor het ras ter sprake komt. Het is dus het feit dat er geen stop op zit.

Alhoewel ik denk dat een rottweiler en een baby ook wel einde verhaal kan zijn, of schat ik dat zo verkeerd in?
Van herders dacht ik dat die niet 'vast'bijten, maar van rottweilers weet ik het eigenlijk niet. "

Yara

 Een baby is sowieso kansloos ongeacht het ras! 

Beide rassen kunnen harder bijten dan een pitbull of stafford maar beide zullen op een gegeven moment ook stoppen (wanneer ze zelf pijn hebben of op adem moeten komen bv) en dat onderscheid waakhonden van vechthonden. 

De keerzijde van de "vechthond" is dat deze geacht werd 100% betrouwbaar te zijn naar de mens. Je kan niet een vechthond hebben die de handler steeds aanvliegt. Die werden er in de tijd van de hondengevechten dus meedogenloos tussenuit gehaald. Men zocht uitermate stabiele, betrouwbare honden die vasthoudend en fel waren.

Dat is één van de problemen (en zo durf ik dat rustig te stellen) van het groepje mensen die op uiterlijk fokken. De gaan voorbij dat stabiele en betrouwbare. Er wordt gefokt met honden die gewoon nooit in de fok zouden mogen komen. Idem trouwens voor die groep die naar "sociale Staffords" streeft, je ziet in die groep gewoon veels te veel incidenten tussen mens en hond voorbij komen.

Probleem van specifiek fokken is dat je andere aspecten minder belangrijk gaat vinden. Door je op het één te richten maak je impliciet iets anders acceptabel of in ieder geval minder onacceptabel. Dat kan dus toch ongewenste effecten leiden. Helaas lopen er links en rechts toch een aantal klojo's die dit niet zien, willen zien of wel zien maar gewoon accepteren.

In de Stafford en Pitbull wereld, over het algemeen gesproken, is mensscherpte een rode lijn die absoluut niet overschreden mag worden. Een dergelijke hond, met de mentaliteit van een krijger, die scherpte vertoont richting mensen heeft geen enkele plaats in de samenleving. Geen enkele.

waar komt dat programma op? 

maar stel een hond is  jarenlang mishandeld ... en uiteindelijk verdedigt die zich zelf.. Zou zo oneerlijk zijn om zo'n hond te laten inslapen. zelfde als het welbekende nietjes verhaal

 Eens!

Mijn hond was een keer flink geknepen door mijn neefje. (Ik lette een rel niet op, dom!) Ze was toen 4 maanden, tot dan super lief voor kinderen, daarna begon ze uit te vallen. 

Ik hou haar dus gewoon weg bij jonge kinderen. 

Hrmm, zie net dat Borislav hier een lelijke snee heeft;

Niet heel diep, maar wel op een lelijke plaats. Heb het schoongemaakt en ontsmet en hij blijft er wel af tot nu toe. Hoop dat het snel geneest.

 Het welbekende nietjes verhaal is een fabeltje.

Dat terzijde, "maar wat nu als de hond" is spijkers zoeken op laag water. We hebben het vanzelfsprekend niet over hevig psychisch getraumatiseerde dieren. We hebben het over de Stafford of Pitbull in een normale situatie.

 Ja, maar hoe "normaal" zijn de toekomstige ouders van die baby om gegaan met deze hond?

 je weet toch nooit hoe die mensen ermee omgaan? Dan meteen retourtje da zonder het voorafgaande  verhaal te weten. Ik reageerde in het algemeen hoorde iemand namelijk ook de opmerking maken over honden die mishandeld en verwaarloosd waren. 

Er zijn genoeg verhalen waar mij  de stoom uit de oren komt. Het nietjes verhaal is er een van dat is echt geen broodje aap verhaal en zo zijn er nog meer bekend. Er zullen genoeg mensen zijn die kinderen alleen laten met honden die dingen doen die echt niet door de beugel kunnen en de hond pesten.

Ik zeg niet dat het hier het geval is... maar denk eerst na het totaal plaatje kijken een vereiste is voordat de hond een spuitje krijgt.

Ik heb dat topic niet doorgelezen en ben ook niet van plan dat te gaan doen. Het gaat mij ook helemaal niet om individuele gevallen, daar is mijn eerdere reactie ook niet op gericht. Punt is dat een hond uit de rasgroep waartoe Staffords en Pitbulls behoren geacht wordt 110% betrouwbaar te zijn richting mensen. Ook naar kinderen, ook als kind een keertje (per ongeluk) knijpt of tegen de hond aan valt. Niet voor niets dat de honden 100 jaar geleden bekend stonden als "nanny dogs". Dat was precies om die ultieme betrouwbaarheid richting mensen.

En in die zin is scherpheid richting mensen een keiharde rode lijn die niet overschreden mag worden. Zeker niet door deze honden met de krijgersmentaliteit die ze hebben. Je krijgt dan een levensgevaarlijk projectiel. Een hond waarvan de vraag of deze wel in onze samenleving kan en mag bestaan zeer legitiem is.

En hoe die mensen met met die hond zijn omgegaan... tja. Zo ken ik er nog wel een paar en kan je voor alles een excuus verzinnen. De gemiddelde pedofiel heeft ook een rugzak van jawelste, veelal met veel misbruik. Dat maakt het nog geen excuus voor bepaald gedrag. Dat wil niet zeggen dat de schuld dan altijd maar bij de hond ligt, maar bepaald gedrag is gewoon niet acceptabel. Je hebt mij overigens nergens de uitspraak zien doen dat alles maar tot een "enkeltje hemelen" moet leiden, ik ben wel heel stellig in dat mensscherpte uit den boze behoort te zijn voor Staffords en Pitbulls en dat een hond die dit wel vertoont niet om een normale manier in onze samenleving kan en mag functioneren.

P.S.: Het "nietjes in het oor" verhaal heeft in Nederland in 1995 ruchtbaarheid gekregen door Jan Dirk van Ginneke, destijds voorzitter van de Animal Research Foundation Europe. Van Ginneke was scherp gekant tegen de RAD en gebruikte het voorbeeld om aan te geven dat niet alles is wat het lijkt. Daarvoor heeft bijvoorbeeld de bekende Amerikaanse folkorist Jan Harold Brunvand het verhaal terug getraceerd naar middeleeuws Duitsland.

Ofterwijl; folkore, broodje aap. Geef het een naam. In ieder geval is er in geen enkel onderzoek naar dit verhaal ooit een indicatie geweest dat er daadwerkelijk ooit een hond is afgemaakt die achteraf nietje in het oor bleek te hebben. Met een heel kleine beetje onderzoek zijn heel veel van dergelijke verhalen heel eenvoudig door te prikken.

Ik vind dat de verantwoordelijkheid altijd bij de eigenaar ligt.

De hond is een dier en een dier kan onvoorspelbaar reageren, als je dit in huis haalt, moet je daar rekening mee houden.  Het is oneerlijk om van een dier "mensengedrag" te verwachten, zoals "weten" dat je van mensen of kinderen alles maar moet slikken.

Elke hond reageert anders, maar wie zijn wij om te beslissen wanneer een hond zich bedreigd mag voelen en wanneer niet?  En de ene hond laat alles over zich heen komen, de ander zal corrigeren.  En een correctie kan bij een kind al wonden geven...

Je laat nooit, nooit een kind alleen met een hond, je legt ook geen mes of een aansteker bij het kind om ermee te spelen. 

Als je erbij bent, kan je alles in goede banen leiden en als je genoeg invloed hebt op je hond kan je hem vóór er problemen zijn stoppen.

Dus, neen, hier geen enkeltje dierenarts als een hond in de fout gaat, misschien een cursus "begrijp de hond" voor de eigenaar.

Ik weet niet of ik het hier goed vraag of beter een topic kan openen, maar ik denk dat het hier wel past.

Mijn vriend is met zijn werk af en toe een aantal weken weg. Nu is hij sinds maandag weg en ik heb het idee dat Skye dit echt merkt. Ze is veel onrustiger, gaat bijvoorbeeld niet meer snel uit zichzelf rustig ergens liggen, sprint op als ze een auto of iets anders hoort en kijkt heel de tijd uit het raam. Is er iets wat ik kan doen waardoor ze weer wat meer op haar gemak is? Op zich ben ik wel degene die haar altijd eten geeft, het meeste uitlaat en de puppycursus met haar doet dus daar is niets in veranderd. Voor degene die het niet weet ze is een Stafford teefje van nu iets meer dan 4 maanden.

ik denk dat Skye nog even moet wennen aan het feit dat baasje soms een tijdje weg is? 

dat zal met tijd vast vanzelf komen....

denk ik...maar, ik weet het ook niet hoor. ik zou er iig niet teveel aan doen, het moet juist normaal zijn/worden. dus niet bijzonder...

al is even afleiden soms misschien een idee ja, als er stress is, even een kong of een kluifje geven? 

Ja ik heb haar gisteren avond een kluifje gegeven en dan gaat het op zich wel. Ze verplaatst wel meerdere keren maar is verder rustig. Maar zodra het kluifje weg is is ze weer onrustig. Ze is ook weer wat baldadiger, weer wat meer uitdagen.. dat terwijl ze eigenlijk juist rustiger werd en steeds meer ging luisteren is het sinds maandag weer minder.

Hij is eerder al een keer een week weg geweest en toen heb ik niet veel aan haar gemerkt, maar toen was ze ook wat jonger. Hij is nu voor wat meer weken weg maar maandag vertrokken, dus wellicht dat het over een paar dagen wel minder wordt.

De familie is niet compleet, wat lief! Wel sneu voor haar.

Doe gweoon je ding, net als anders, dan zal ze het snelst weer gewend zijn. Een kluifje is soweiso altijd goed en lekker.

Dat ze wat minder luisterd en wat baldadiger is, kan altijd gebeuren, hoeft niet eens te komen doordat je vriend weg is,  alles gaat sowieso met ups en downs

Hoe oud is ze nu? 

Soms moet je even pas op de plaats, of een stapje terug, wat de rede ook is. 

" De familie is niet compleet, wat lief! Wel sneu voor haar.
Doe gweoon je ding, net als anders, dan zal ze het snelst weer gewend zijn. Een kluifje is soweiso altijd goed en lekker.
 
Dat ze wat minder luisterd en wat baldadiger is, kan altijd gebeuren, hoeft niet eens te komen doordat je vriend weg is,  alles gaat sowieso met ups en downs
Hoe oud is ze nu? 
Soms moet je even pas op de plaats, of een stapje terug, wat de rede ook is. 
 
  "

Suzanne en Luca

 Ja hoeft inderdaad niet perse omdat hij weg is, maar is wel precies deze week vandaar dat ik het natuurlijk ga linken aan elkaar. Zeker omdat ze zo alert is op geluiden momenteel. Ze is nu 4,5 maand ongeveer. 28e wordt ze 5 maanden.

 ik had het over specifieke staffs waar heel wat mee gebeurd is . Voor de rest sluit ik me volledig aan bij jou verhaal.. 

Nou is de vraag, in hoeverre zijn onze honden nog vechthonden en bezitten zij nog dezelfde karaktertrekken als de oorspronkelijke vechthonden? Ik neem aan dat de gemiddelde "vechthond" al een heleboel generaties niet meer als vechthond gefokt is, maar als gezins- en werkhonden. Daarnaast heb ik ook verhalen gelezen als pitbulls die helemaal niets als vechthonden gefokt werden, maar gewoon als werkhonden.

 Het kwam vroeger altijd op animal planet. Zelf kijk in het online, omdat we in Nederland meestal heleboel seizoenen achter lopen. Ik weet niet of seizoen 1 nog terug te zien is online, maar zou daar wel beginnen. Heel mooi om te zien hoe ze "klein" begonnen zijn en zo zijn uitgegroeid tot de grootste pitbull rescue in de wereld (+400 honden). Heel de familie werkt mee en je ziet ook hoe sommige criminelen hun leven daadwerkelijk verbeteren door het werk met honden (sommige ex gedetineerden zitten dus al jaren in dit programma).

Probeer je hondje de structuur te geven die zij nu mist (normaal komt het baasje waarschijnlijk elke avond thuis, dit wordt een gewoonte voor de hond). Dus als je hond zenuwachtig voor het raam gaat staan, probeer haar af te leiden met een speeltje of een botje. Op deze manier leert ze dat het zenuwachtige gedrag niet juist is. Ik las dat je dit al had gedaan, dus top dat gaat helemaal goed komen :)!

 en hoe heette t kan t niet meer terugvinden .

 Als je kennis hebt van bloedlijnen dan weet je precies hoe de vork in de steel zit.