Even slikken

pfff.. vanmiddag was ik aan het wandelen met de honden. Was een heerlijke wandeling.. net tussen de buien door, dus lekker droog gebleven. Op een gegeven moment liep ik het bos uit op weg naar huis.. voel ik opeens dat de honden alert zijn en daarna wat trekken.. Ik kijk op.. en ja.. Loopt daar iemand met een hond. en die hond leek gewoon precies op onze zaza. Helaas is zaza in december overleden.

De honden begonnen echt te trekken, terwijl ze normaal gesproken andere honden gewoon negeren.. en ook ik kreeg een brok in mijn keel toen ik opeens deze hond tegenkwam. Zaza was een hondje met een heel eigen uiterlijk en het is daarom extra raar om opeens een hondje tegen te komen die zo op haar lijkt. Helaas voor mij en voor Jayla en Masha zullen we haar niet meer tegenkomen.. En was het dus even slikken en doorlopen. De honden bleven allebei nog lang achterom kijken.

Een half jaar geleden alweer, en het verdriet heeft plaats gemaakt voor mooie herinneringen, maar op zo'n moment.. is het toch wel verdraait lastig.

----

Hebben jullie dit ook wel eens?

Nooit een dubbelganger van Terry of Max gezien, maar als ik een Dalmaat tegenkom dan vind ik dat wel altijd nét wat bijzonderder dan wanneer ik een hond van om het even welk ander ras tegenkom. En ik denk wel altijd met een glimlach terug aan vooral Max (omdat Terry al zo lang geleden is). 

Lijkt me raar om mee te maken, dat je honden zó gaan trekken omdat ze denken dat ze Zaza zien.

En ja, is het 'al' een half jaar of 'nog maar' een half jaar? Het is toch een hondje die heel lang in je leven is geweest (volgens mij was ze best behoorlijk oud toch?), dus niet zo gek dat je na een half jaar nog even moet slikken als je een exacte kopie tegen komt, helemaal als je honden dan precies hetzelfde denken te zien.

Klopt.. ze is 16 jaar en 10 maanden geworden. Dus ik ben met haar opgegroeit.

Ik vond het haast nog vervelender tegenover Jayla en masha.. dat zij zaza denken te herkennen, en dat ik ze dan meetrek.. Natuurlijk komt daar ook wel veel eigen emotie bij kijken, maar dat ze de hond leken te herkennen was wel duidelijk.

heeft onze Ice nog wel eens als we een Maltezer tegenkomen , dan denkt ze dat Mascha er weer aan komt, kwispelen en gek doen maar dan de teleurstelling dat ze het ziet is, het gaat gelukkig steeds beter maar soms denk ik dat het nooit helemaal voorbij gaat.

Zag die hond er oud uit?
Zoja zou het een nestgenootje zijn of een ander familielid.

Nee zag er niet oud uit. Ik denk dat het ook erg onwaarschijnlijk is dat we een nestgenootje van haar tegenkomen. Dan zou die nu al 17 zijn.. Daarnaast was het een hondje uit de broodfok en had ze parvo. Grote kans dus dat haar broertjes/zusjes al veel te vroeg overleden zijn.

Wat voor ras was het of was het een kruising?

Zaza was een kruising

Als je die hond nog tegen komt kan je aan de eigenaar vragen hoe oud die hond is en waar die hond vandaan komt.

Oo das bijzonder zeg! Misschien was het Zaza verborgen in een andere hond die kwam kijken hoe het met jullie is nu, sinds ze er niet meer is ..

Krijg er een brok van in de keel als ik je verhaal lees.....herkenning, ongeloof, toch niet of? Oh wat erg, ineens zo'n besef dat Zaza er niet meer is.

Sterkte.

Dankjullie wel!