Het herstel van Joy

Gelukkig is de operatie goed gegaan

Arme Joy! Maar wel heel fijn dat je bij haar bleef en dat ze niet wakker wordt zonder haar geliefde baasjes!

Vertroetel d'r maar extra veel! Sterkte!

Oefff dat is niet niks.
Laat haar maar lekker uitslapen.
Gorby was de 1e week na de operatie heel snel moe en sliep veel en.dat was prima.
Ach, díe Joy...wat een zware ingreep.
Een hele warme knuf van ons

Ach arme Joy..., wat heftig allemaal.

Maar nu lekker herstellen en duimen dat het helemaal goed gaat komen.

Heel veel beterschap en een spoedig herstel 

Fijn dat de operatie achter de rug is. Spannend allemaal. Hopelijk knapt Joy snel op. Geef haar een dikke knuffel en beterschap voor jullie allebei!

Wat fijn dat de operatie zelf goed is gegaan .

Veel beterschap en veel knuffel plezier want dat kan ze wel gebruiken . En het vrouwtje ook

Fijn dat alles goed is gegaan maar wat vreselijk heftig zeg dat ze mogelijk aan 1 poot een prothese nodig gaat hebben. 

Dit zijn dingen waar we met Sadi ook vreselijk bang voor zijn geweest en eigenlijk altijd ruim onder de elke maand 5 minuten erbij regel gebleven zijn, en dat als we de loopplank om in de auto even niet gebruiken omdat we snel willen zijn haar met haar 35,15kg nog steeds in en uit de auto tillen (op die enkele keer na met instappen dat ze ons te snel af is).

In mijn ogen zijn dit soort dingen een ware nachtmerrie. Ik hoop uit de grond van mijn hart dat dit voor Joy goed oplosbaar blijkt te zijn en ze positief en fijn verder kan. Des al niet te min vreselijk heftig dit.

Uiteraard heel veel sterkte voor het herstel van de operatie en hoop dat de keus om bij 1 poot het bot door te zagen daadwerkelijk verlichting blijkt te bieden voor Joy. Maar eerst herstellen.

Lieve Joy ik hoop dat ondanks dat je zo jong bent je begrijpt dat je het even heel rustig aan moet doen om goed te herstellen. Sadi stuur je dikke poten en lebbers en wil ook graag dat je rustig aan doet zo lang dat nodig is. Misschien dat je lieve baasje nog wat lleuke denkspelletjes kunt vinden in het hersenwerktopic hier op het forum om je een beetje af te leiden en toch ietswat bezig te houden. Misschien is rustig aan doen dan iets makkelijker voor je.

Gelukkig is de operatie verdergoed gegaan, heel veel beterschap voor Joy!

Suus, niet mis , gelukkig is Joy weer thuis.

nu rustig aan , en straks ravalideren, logisch dat je er bij bent gebleven hoor, alleen maar fijn voor jezelf.

en nu hopen dat het naar wens gaat Suus. heel veel snelle beterschap voor Joy.

" Fijn dat alles goed is gegaan maar wat vreselijk heftig zeg dat ze mogelijk aan 1 poot een prothese nodig gaat hebben. 
Dit zijn dingen waar we met Sadi ook vreselijk bang voor zijn geweest en eigenlijk altijd ruim onder de elke maand 5 minuten erbij regel gebleven zijn, en dat als we de loopplank om in de auto even niet gebruiken omdat we snel willen zijn haar met haar 35,15kg nog steeds in en uit de auto tillen (op die enkele keer na met instappen dat ze ons te snel af is).
 
In mijn ogen zijn dit soort dingen een ware nachtmerrie. Ik hoop uit de grond van mijn hart dat dit voor Joy goed oplosbaar blijkt te zijn en ze positief en fijn verder kan. Des al niet te min vreselijk heftig dit. "

Renate&Tjaard en Sadi de Berner * R.I.P.Beauty

 Ik heb me met Joy ook aan de regels gehouden.. Snap dan ook niet dat het zo erg kan zijn. De orthopeed zei dat het waarschijnlijk toch ook erfelijk is ondanks dat ouders vrij waren. Ik til Joy altijd in de auto, mag ze nooit springen (dit doet ze ook niet want zo leuk vindt ze het niet hihi).

Het was/is een zware dag. We hebben haar net even buiten getild zodat ze kon plassen. Ze wil alleen niet. Ze drinkt ook nog steeds niet echt. Ze begon te grommen toen we haar optilde, zal wat pijn gedaan hebben? We zijn wel heeeeel voorzichtig geweest natuurlijk. Laat haar nu maar binnen. Ze wil nog niet zitten of staan, maar is wel goed wakker. 

Pfff.. zo moeilijk 

Voor jou is het ook heel wat Suus, veel stres , wat er gaat gebeuren straks, doe rustig aan, geniet van je bengel, en denk even niet aan later.

een arm om je heen meis, ik weet wat het doet als je je hond zo ziet liggen in de kamer, maar heus de hond knapt heel snel op.

" Voor jou is het ook heel wat Suus, veel stres , wat er gaat gebeuren straks, doe rustig aan, geniet van je bengel, en denk even niet aan later.

een arm om je heen meis, ik weet wat het doet als je je hond zo ziet liggen in de kamer, maar heus de hond knapt heel snel op. "

willemijn, baasje van bamse .

 Dankjewel. Het is inderdaad heel moeilijk. Ik denk dat ik met mijn tranen vandaag al aardig wat tuintjes had kunnen voorzien van water. 

Wat doet het zeer om mijn lieve en nog zo jonge kleine meid zo te zien liggen, te horen piepen af en toe en wat kijkt ze zielig. Ze kijkt me met momenten echt aan van: 'wat heb je nu toch met me gedaan?!' 

Ik hoop maar dat de pijn snel wegtrekt dat ze wat stapjes durft te zetten. 

Iemand die de tijd 6 weken vooruit kan zetten?

Bijna 20 jaar geleden ook zo een mooie en lieve Berner gehad. Helaas ook met veel problemen. Als ik je verhaal lees, doet het weer pijn in mijn hart en raakt het me diep.

Ik wens jullie heel veel sterkte, want het is niet mis wat jullie en vooral Joy overkomt.

Een bot doorzagen geeft behoorlijke pijnklachten en ik zie dat zielige hoopje zo voor me.

Het is heel moeilijk om haar op dit moment goed op te vangen en dood eng, want je bent zo bang dat er iets fout gaat of dat je iets fout doet kan ik me voorstellen. Ik kan alleen maar zeggen, ze vind haar weg wel en het beste is om haar gewoon die weg zelf te laten vinden voor dit moment is mijn ervaring.

Lekker bij haar blijven, een aai een knuf een kroel en als ze echt moet plassen een badlaken onder haar buik doorhalen en haar op die manier ondersteunen wil wel eens helpen.

Nogmaals heel veel sterkte, want het doet zo een zeer om je lieverd zo te zien. Daar weet ik alles van. 

Fijn dat de operatie achter de rug is, heel veel sterkte allebei!

 Dankjewel! Wat mooi hoe je nog over je berner praat. Het is inderdaad verschrikkelijk moeilijk. Ze heeft net een kwartier aan een stuk liggen janken. Ik heb haar een halve portie eten gegeven, dit ging er goed in! Daarna heeft ze 2 slokjes gedronken stond op uit haar mand op het kleed (3 of 4 stapjes) en is weer gaan liggen en in slaap gevallen.. Heb er even naast gelegen, heerlijk!!

Goed dat de operatie goed is verlopen . Ik ben erg blij voor jou! Ik vind het ook erg lief dat je de hele tijd bij de DA bent gebleven om te wachten op Joy. De operatie duurde toch niet te lang? Want uurtje is al erg lang om te wachten op je trouwe viervoeter, vind ik.

 Dankje! Operatie heeft 2 uur en 3 kwartier geduurd. Het was dus een lange zit. Wist niet meer hoe te zitten. Maar dat geeft niet.. zij is belangrijker..

De Berner ligt mij heel na aan het hart en ons meisje  zit nog heel diep in mijn hart.

Veel operaties gehad, dus vandaar dat het me raakt en ik een beetje weet wat jullie doormaken. Nogmaals sterkte en ik duim voor haar herstel.

Update: Joy haar beide voorpoten zijn ineens mega dik, echt 2 keer zo dik als de achterpoten. Meteen toen ik het zag drukverband eraf gehaald en de da gebeld. Die zei alleen drukverband eraf halen inderdaad en wachten tot morgen. Als het morgen nog zo dik is terugbellen.

Ze wil nu steeds likken en bijt op een nietje dat erin zit. Dus heel losjes toch maar weer verbandje erom.

Net heeft ze nog wat kip gegeten en wat gedronken. Nog steeds geen plasje.. 

Vannacht blijf ik lekker bij haar slapen..Hopelijk kan ik eindelijk eens wat slapen..

Ach, wat een zorgen
Hopelijk volgt er toch een relatief goede nachtrust.
Blijf maar lekker dicht bij haar.

Ze gaat echt weer plassen hoor maar bijna 3 uur onder narcose is heel wat voor een (jonge) hond.

Gorby was ook echt een aantal dagen vermoeid en wat kribbig. Toen bij hem de hechtingen eruit mochten zeiden we dat ook tegen de da, dat hij zoveel conditie kwijt was maar het was echt van de operatie en dan was het bij hem nog maar van 1 poot.

Ze komt wel weer, echt waar
En bedenk maar dat nu alle rust díe ze pakt gunstig is. "heel tijd" noemden wij dat.

Nogmaals sterkte en een meeleef knuffel van Gorby voor Joy.

 Dankjewel! Het is inderdaad fijn dat ze zelf nu nog wat rust pakt. Ze begint ook wat kribbig te worden. Ze wil namelijk opstaan, maar of ze durft het niet goed, of haar poten tintelen misschien wat (ook van de zwelling misschien)? Hoe dan ook ze wil wel, maar iets houdt haar tegen. 

Net nog een klein beetje eten gehad en nog eens laten drinken. Ze loopt nog niet naar de waterfontein, dus bied haar geregeld een bakje water aan. 

Morgen pijnstilling en weer hele porties eten. Hopelijk voelt ze zich dan beter. (Ze jankt nog steeds af en toe hartverscheurend).

Wat een heftige ingreep voor je meisje.

Ook van hieruit heel veel beterschap en sterkte. Aan de liefde en goede zorgen zal het iig niet liggen.

En, heeft ze een beetje kunnen slapen vannacht?

Heel veel beterschap en sterkte ook van ons.

Ik kan me voorstellen hoe moeilijk het moet zijn je meiske zo te zien. Als ze zich niet fijn voelen,zijn ze ook echt 'zo ziek als een hond' he? Inderdaad wat Eurasier zegt, laat haar het tempo maar bepalen. Gelukkig hebben ze ook veel veerkracht, jonge honden.

Toevallig las ik gisteren een artikel dat heette 'het verschil tussen fout gedaan en fout gegaan. Het zal je maar gebeuren' soms kun je alles goed doen en ontstaan er toch problemen... Dus voel je daar niet sculdig over, er bestaat zoiets als pech,...

Jullie lieve woorden helpen me enorm. Het spookt inderdaad steeds door mijn hoofd. Ik heb me toch aan de regels gehouden, waar is het dan toch zo fout gegaan? Wat had ik nog anders kunnen of moeten doen? Maar ik weet dat ik dit niet moet doen, het maakt me gek en helpt Joy ook niet (meer).

Joy heeft redelijk geslapen. Ze heeft niet doorgeslapen, maar toch wel rustig geweest. Ze heeft inmiddels haar eerste volledige maaltijd weer op en heeft hierna goed gedronken. Hierna nog haar pijnstillers en glucosamine. 

Ze heeft weer geprobeerd om op te staan. Ze jankt dan zo hard en het wil haar niet lukken. Ze is dan ook nog steeds niet buiten geweest en heeft ook nog niet binnen geplast.

Een ding weet ik zeker: Ik heb haar goed zindelijk gekregen! Maar eigenlijk maak ik me er steeds meer zorgen om. Ze heeft gisteren en vandaag toch al goed gedronken, het kan niet anders dan dat ze moet plassen. Van mij mag ze het laten lopen, ik ruim het wel op geen probleem. Ze doet het alleen niet.. Kan toch niet fijn zijn, een volle blaas.

Nu ligt ze weer te slapen.. Ze is tevreden zolang ik op de grond naast haar zit. Dus daar leef ik nu. Op de mat. Ik eet, zit, slaap hier en ook mijn telefoon en laptop staan hier. Gelukkig ben ik nog jong, weet niet of mijn rug dit anders overleefd had, ik begin het nu al wat te voelen.

Belangrijkste blijft dat ik het Joy zo comfortabel mogelijk maak. De rest komt later.

Och gossie,wat een nare toestand,ik wens jullie heel veel beterschap.

Even een praktische vraag.., mag Joy de poten belasten..., dus als ze zelf zou willen, mag ze dan gewoon opstaan?

Ik vraag dit omdat ze nog niet geplast heeft, wat op zich nog niet zo erg is, maar op een gegeven ogenblik zal ze toch moeten.

Hier heb ik er ook één die het nog liever haar oren uit laat stromen als dat ze in huis iets zou moeten doen..., erg fijn, behalve in dit soort situaties, want dan wens je opeens dat ze niet zo moeilijk zouden doen.

Als ze haar poten licht mag belasten en je merkt dat ze een poging doet om op te staan, zorg dan dat je met een groot badlaken onder haar romp door haar kan ondersteunen, zodat de'r poten minimaal belast worden, want ik kan me voorstellen dat het voorlopig nog niet zo lekker voelt voor haar waardoor ze de poging opgeeft om maar geen pijn te voelen.

Te lang niet plassen kan namelijk weer andere vervelende complicaties geven...., moeilijk allemaal hoor...., het balanceren tussen het één en het ander.

Succes vandaag !!

 Ze mag of sterker nog moet haar poten gaan belasten. Dan bedoel ik dus wel 5 keer per dag aan die riem naar buiten voor een plasje en weer terug. Ze is gisteren voor haar eten gaan staan, ze gaat dan alleen snel echt op haar billen zitten en laat zich zo langzaam weer vallen. Ik denk (tenminste dit zou ik hebben) dat het misschien ook wat angst is? Dat ze bang is om erop te staan?

Ik zou ook liever hebben dat als ze echt niet wil staan, ze het maar laat lopen. Ik hoop echt dat ze vandaag opstaat en wat loopt. Anders bel ik vanmiddag de da.

De zwelling is trouwens helemaal weg, lag dus toch aan het drukverband. Dit zou toch al iets moeten verlichten denk ik?

heb je een tuigje met handvat ? daaraan kan je hem mee helpen naar buiten te dragen, plassen is wel een must nu.

wat dikte betreft, vocht, dat kan altijd gebeuren, is hier ook geweest, en binnen een week wordt het opgenomen in het lichaam, druk verband zorgt er ook voor dat het sneller opgenomen wordt, en een drukverband is maar voor 24 uur dan eraf. jij hebt het al eerder eraf gehaald, ook prima hoor, vele krijgen geen drukverband.

geen tuigje ? ben je met meerderen in huis ? dan handdoek om de middel, laag, en dan samen naar buiten , en commando plassen geven ? als het te lang duurt dat de plas wordt opgehouden, is niet goed, geen paniek hoor, maar samen kan je misschien de hond wat optillen, als tie maar staat en loopt, dan gaat Joy vanzelf wat verder, heb je een plekje in de tuin waar die mag ? dan daar naar toe brengen, verder is niet nodig.