Net bij Lucky bij de DA

Iemand een idee?

Kom net met Lucky bij de DA vandaan.

Was met Lucky wezen wandelen rond 20.00 uur, niks aan de hand.

Ben met Lucky thuis en hij ligt in de woonkamer, nog niks aan de hand.

1 uur tot 1,5 uur later begin ie ineens te hijgen en te trillen, zijn oren staan ook naar achteren.

Nog een half uur later wordt het steeds erger met het hijgen en trillen en hij beweegt zich nauwelijks.

Lijkt ook net of ie bang is, staart tussen de benen.

Koorts opgemeten en hij had 38,5.

Toen direkt DA opgebeld om te kijken wie nooddienst heeft, nooddienst opgebeld en we mochten ook direkt komen.

Zij hebben echter ook niet echt een idee, wat haar wel opviel was dat zijn pupillen ook wat groter waren.
Ze heeft hem een pijnstiller gespoten in de hoop dat ie dan ook wat rustiger zou worden.

We moeten z´n tong in de gaten houden, dat ie niet blauw wordt, en als het morgenvroeg nog niet minder of beter is terug komen.

Hij hijgt nu niet meer maar hij ligt ver van ons af onder een stoel en je merkt gewoon dat ie heel gespannen is.... hij lg zijn kop ook niet op de grond maar kijkt ons de hele tijd aan
Iemand enig idee
wat zoiets kan zijn wat zo snel opkomt???

lg zij kop, moet zijn legt zijn kop.

Wat me wel opvalt is dat als ik met hem buiten ben dat hij zich dan wat beter voelt. Zal ie op de een of andere manier last van de warmte hebben?

Maar waarom dan zo gespannen, zo bang?????

stomme vraag misschien maar loopt hij ook naar achter

ik bedoel gedesorienteerd

Hij loopt niet naar achteren, maar vond hem wel een beetje gedesorienteerd.

Vreemde is, ben net weer met hem buiten geweest, niks aan de hand. Ik kom binnen met hem en hij blijft bij de deur zitten, net alsof ie bang is.

Er is echter niks gebeurd binnen, dus ik snap niet waarom ie zo angstig, in zichzelf reageerd?

het lijkt een beetje op het verhaal van spike.
de da zei dat hij een hersenbloeding had.
ik wil je niet bang maken want ik ben geen da
sterkte geef lucky maar een dikke kus

Maar dan zou die buiten toch ook anders moeten reageren?

Tis nu net of ie binnen bang is, hij wil de woonkamer niet in.

En hij is nog maar 20 maanden oud.

dat is nog te jong daarvoor denk ik.
bel anders gewoon een andere da en leg het uit
wie weet zegt hij iets anders

O Esther dat is schrikken zeg..!
Hoe is het nu met Lucky?
Komt 'ie weer wat bij, en jullie ook?

Ik denk toch aan epileptie, wat je omschrijft..
Heeft de DA daar niks over gezegd?
Er zijn tig verschijningsvormen en 'gradaties' daarvan.

Pfff.. Sterkte en liefs voor Lucky!

Groetjes Marit

(oja, de temperatuur van 38,5 is prima. Voor een hond ligt de normale temp tussen de 38 en 39 graden )

Heeft hij niet iets gehoord of gezien wat hem bang heeft gemaakt?? Wat raar dat de hond zo ineens zich zo gedraagt he. Ik zou ook niet weten wat er aan de hand is, misschien epilepsie idd. Ik hoop dat het snel weer beter gaat met Lucky zeg ...

Jeetje wat vreemd zeg! Ik heb geen idee wat het kan zijn. Geen nieuwe apparaten die evt een vreemd geluid maken?

Heel veel succes!

Hoi allemaal,

Met Lucky gaat het weer beter

Ze weten alleen niet precies wat het geweest is, ze maakten zich heel erg druk dat zijn hart zo snel ging en zijn pupillen zo groot waren.

Waar ze nu aan denken is dat hij misschien iets gegeten heeft en je raad nooit wat!

Ze denken dat ie misschien iets van wiet of zo gegeten heeft?????

Naar mijn mening kon dat niet, kan me niet echt voorstellen dat hier? zoiets ligt?

Epileptie gingen ze niet van uit, weet niet meer precies waarom niet, maar was ook wel erg in de war en bang dus heb niet alles meegekregen.

Ze wilden hem eerst nog daar houden en bloed afnemen maar omdat ie al zo bang was, hij kroop helemaal tegen mij op (hij had z´n poten helemaal om mijn nek!) wilde ik hem niet daarlaten en niet nog meer met hem laten doen. Toen hij de spuit/injectie, een soort pijnstiller en waar ie misschien wat rustiger van zou worden kreeg werd ie al helmaal panisch.

Maar nu is ie gelukkig weer helemaal zichzelf, pfff wat was ik bang zeg...

wat zal je geschrokken zijn zeg
gelukkig is ie nu zichzelf weer,maar je wilt natuurlijk weten wat het geweest is(vraag me af of je daar ooit achterkomt)

gr liesbeth

Hoi Liesbeth,

Ja wil eigenlijk wel zekerheid hebben wat ie heeft gehad, mocht het ooit nog eens gebeuren(wat ik natuurlijk niet hoop) laat ik wel zijn bloed nakijken.

Maar nu laat ik hem eigenlijk meer met rust, loop op dit moment ook alleen maar korte stukjes met hem.

Normaal laat ik hem altijd rennen en doen we gekke dingen maar dat durf ik op dit moment nog niet.

Gr. Esther

Kan het zijn dat hij iets van gif binnengekregen heeft, slakkenkorrels o.i.d.?
Geen idee hoe die smaken.....wiet smaakt trouwens vrij sterk, en ruikt ook sterk, volgens mij zou je dat geroken hebben en ik kan me niet voorstellen dat een hond dat lekker vindt...maarja je weet het natuurlijk nooit...

Hopelijk was het eenmalig en is hij snel weer de oude.

Hoi Dobry,

Ik heb geen idee hoor, het zou ook best iets anders kunnen zijn. De DA kwam op de wiet of iets dergelijks, dit omdat ie ook zo apatisch reageerde volgens mij.

Echt geen idee wat het was, was alleen verschrikkelijk te zien je zag hem gewoon slechter worden. Hij werd steeds banger en begon steeds meer te hijgen, ook begon ie gewoon weg te kruipen.

We werden ook echt bang doordat ie weg begon te kruipen en je hoort ook vaak dat als een hond merkt dat ie sterft dat ie zich dan afzonderd.

Wat ook gewoon vreemd was is dat als ik met hem buiten was het weer beter leek te gaan, het hijgen werd dan ook minder alsof de koelte hem goed deed. Hij bleef nog wel een beetje apatisch net of ie me niet goed hoorde of dat ik niet tot hem door kon dringen.

Normaal gesproken als wij de straat over gaan gaat ie direkt naast me zitten en kijkt met z´n koppie vrolijk omhoog, nu ging ie ook wel zitten maar zat gewoon een meter voor me. Als ik hem riep reageerde ie absoluut niet.

Voor hetzelfde geld heeft ie een of ander kruid gegeten, heb echt geen idee wat het was.

Jeetje, wat zul je geschrokken zijn!
Gelukkig gaat het nu beter!

Groetjes, ANita.

Fijn dat Lucky weer wat opgeknapt is!
Ja, je zal de schrik flink te pakken hebben gehad..

Nu maar hopen dat het goed blijft gaan!

Liefs, Marit

Ik denk ook aan epilepsie, ook gezien het feit dat dat in bepaalde lijnen van de bordercollie veelvuldig voorkomt.
Ik hoop dat ik het mis heb en dat het niet vaker voor gaat komen.

Jeetje meis, wat vreselijk naar..

Ik ook dacht direct aan epilepsie toen ik je topic las boven..

Het kan éénmalig zijn..
Kan ook niet..

Ik wens je sterkte, lieve groet, Ilja

Kan het zijn dan dat als het een soort van epilepsie was dat het binnen heel slecht met hem ging en buiten iets beter?

Buiten kon je namelijk merken dat de frisse lucht hem goed deed, zodra je echter weer binnenkwam ging het weer slecht met hem.

Dit kan ik niet samenvatten met epilepsie?

ik heb net he bericht gelezen en ook de reactie

ja het kan dat de hond iets met wiet op gegeten hebt
buiten op gelopen hebt en dat binnen heb gekregen
en dat het binnen warm is en daar door bang was of niet lekker voelde en aan gezien dat het buiten lekker kou is weer een beetje lekker voel de

maar meestal werk het gelijk en niet anderhalf uur later
maar ik weet niet hoe het bij honden zo op genomen word

dat verklaart wel de gedrag wat ze had

groetjes anja

Was het misschien heel erg warm/benauwd in de huiskamer? Zo warm dat hij daardoor misschien een beetje is gaan hyperventileren? Ik weet niet of je dat ook zo mag noemen bij een hond...
Het beste met Lucky!

Hoi Ester,

Ik herken dit wel..

Als Jip - de reu die ik gehad heb - een toeval had dan kwam dit altijd vanuit rust..

Wat ik van Lucky lees was hij ook in rust toen het trillen, hijgen, grote pupillen krijgen en de angst begon..?

Ze blijven na een aanval vaak in een aura hangen...
Buiten in de tuin valt dit amper op ze zijn in beweging..

Jip moest vaak na een aanval weer alles in huis opnw. inprenten, alles werd besnuffeld alsof hij voor het eerst rondliep in een spookhuis..

Jip was een reddingshond, altijd stoer en onverschrokken geweest, super stabiel, voor niks bang..
Je moest hem eens zien als hij net een toeval gehad had..

Niets meer over van die stoere stabiele hond, ook grote pupillen, staart laag, oren in de nek, hijgen..

Als een angsthaas liep hij door het huis.
Schrikkend van alles waar zijn oog plots op viel..

Maar misschien is het geen epilepsie..
Of is het eenmalig..

Houd hem in elk geval de komende tijd goed in de gaten..
Zorg er voor dat je hem kunt horen wat hij 's nachts uitspookt en zich niet kan bezeren, klemlopen, kan omgooien in de paniek..

Lieve groet, Ilja

Hoi Esther,
Ik vind het ook wel op een epileptische aanval lijken. Die zijn er in verschillende gradaties en de aanval van Lucky was dan een lichte.

Onze Zorro (stabij) heeft epilepsie en als er een aanval aankomt begint hij ook enorm te hijgen en daarna te trillen. Zijn pupillen worden groot en hij is angstig omdat hij de aanval voelt aankomen.

Heb nooit geprobeerd met hem naar buiten te gaan, dus ik weet niet wat voor invloed dat zou hebben.

Nu kan het zijn dat hij gewoon epileptie heeft, maar er kan ook een lichamelijke oorzaak aan ten grondslag liggen. Ook kan het zijn dat het maar bij die ene aanval blijft.

Bij Zorro zie ik dat het geleidelijk aan meer aanvallen worden. In 2007 had hij zijn eerste aanval, hij was toen 3. In 2008 had hij 2 aanvallen en dit jaar zijn het er al 4 geweest.

Maar het zijn vrij lichte aanvallen, hij verkrampt helemaal. Hij schuimbekt niet en laat niks lopen, hij spartelt niet en de aanvallen duren 1 of 2 minuten.

Waarom vertel ik je dit allemaal? Je weet niet eens of Lucky wel epilepsie heeft! Maar toch wilde ik het even aan je vertellen.

Nog even over wiet: dat werkt niet meteen hoor, zeker niet als je het eet. En ik denk als je hond er net iets teveel van op zou hebben dat je dan idd zulke verschijnselen kan krijgen zoals hij reageerde. Ook de versnelde hartslag en vergrootte pupillen kloppen hierbij. Het zal dan ook heel angstig voor hem geweest zijn en hij kan hallucinaties gehad hebben.

Nouja ik hoop dan ergens toch maar dat het wiet was en geen epilepsie.

Hoi allmaal,

dankjullie wel voor het meedenken allemaal.

@Ilja, het was precies zoals jij omschreef

Mocht het dus toch een lichte aanval van epilepsie geweest zijn, hoop ik toch echt dat dit eenmalig was.

Gr. Esther

Hoi Esther,

Voor jou en Lucky een dikke knuffel..

Lieve groet, Ilja

Nou het is ook te hopen dat hij eenmalig 'stoned' is geweest en dat hij geen epilepsie heeft gehad.

Dank je Ilja, ook namens Lucky