doodsangsten gehad

ik kom net terug van een helse wandeling in het plaatselijke bosje. Ten eerste had Timo een fazant gevangen en die kwam hij vrolijk terug brengen. Aangezien ik gisteren een vrij zware nacht heb gehad ging ik bijna over mn nek. Apetrots was hij op zijn vangst. Ik weet soms niet helemaal wat ik met zijn jachtinstinct aan moet. Hij is gekomen als cocker spaniel, maar als het er al 1 is dan is hij geen showtype. Het lijkt er niet op en zijn drift om te werken/jagen is enorm.
Maargoed ik liep weer vrolijk verder .... ver weg van die dode vogel en we komen bij n brug. Schiet hij ineens de weg op! drukke weg (godzijdank bij een rotonde) en woooets weg was hij. Ik kon er niet achteraan rennen, want ik had die andere ook nog bij me natuurlijk. Dus ik spike aangelijnd en maar gillen en gillen en hij kijkt me aan en rent dood leuk verder. rondje rotonde en zo wooets weg. Nou ik kon m wel villen. Ik er achteraan gerend en hem 'gevangen' zoww ik ben zelden zo kwaad geweest. Ik schoot zo uit mn slof tegen m.
Nu dus niet meer los op plekken waar hij evt. makkelijk weg kan. gelukkig zijn er daar wel n hoop van in de buurt, maar het vervelende is gewoon dat het komt door dat instinct van m. Zodra we trainen in de woonwijk o.i.d. dan luisert hij prima. Ook als hij niet teveel ruikt maargoed dalijk gebeuren er ongelukken met hem en met mensen die er bij betrokken zijn en dat vergeef ik mezelf nooit meer. Ik ga nu dus maar op zoek naar een super lange lijn, zodat hij wanneer ik op plekken ben waar hij een gevaar kan vormen vast kan blijven. Erg moeilijk hoor ik ben altijd een voorstander voor zo veel mogelijk los (ik bossen) maar dit kan zo niet.

Nou dit was weer n gezellig zaterdagmiddag verhaal... ben kapot haha.

Hoi Nikki,

Dat is nu net de reden waarom ik Ros niet los durf te laten lopen, hij heeft ook een sterk jachtinstinct en gaat ook echt met de neus over de grond om een spoor te vinden, ben veel te bang dat hij zomaar ineens weg is, wij hebben veel navraag gedaan en nu is er bij ons in de buurt ergens een stuk helemaal afgezet in een bos,en er gaan meer mensen met honden naar toe die zo ook niet los kunnen lopen, hebben het vandaag pas gehoord en gaan het morgen proberen, dus vraag het bij jou in de buurt ook eens, want ik vind het idd ook heerlijk voor een hond dat ie eens helemaal kan gaan.

Groetjes
Marian.

ja hier in sliedrecht zijn er 5 losloopplaatsen die omheind zijn en we trainen met m dus hij komt niets te kort het is meer je eigen gevoel he . Dit was overigens de eerste keer dat hij zoveel bananen in zn oren had hoor anders dan had ik m vastgehouden natuurlijk. het is ook lastig, omdat wanneer hij niet los kan lopen 1x per dag ik echt n debiel in huis heb. Nu is hij wel n jaar van de week dus dan kan ik beetje fietsen en hij speelt veel met balletjes (dan kan hij werken en is hij gelukkig). Maargoed makkelijk is dit niet en ben blij dat er dus meer mensen zijn met t probleem .

Nou, jij hebt je dag wel gehad..wat een toestand, kan me voorstellen dat je ook kwaad was! Jij in paniek, en hij uitdagen...en dan het gevaar met de auto's ..brr...
Ik zou hem ook niet zo gauw los laten lopen als hij zo'n sterk jachtinstinct heeft. Mijn moeder had vroeger een teckel, die heeft ze 1x los gelaten in een park..en daarna nooit meer gedaan, hij ging er ook vandoor..hij rook een spoor en....weg was hij..en natuurlijk ook weer 'gevangen'...maar je raakt wel in paniek! Groetjes

Hahahaha ja ook mijn Ros heeft wel eens bananen in zijn oren, hij heeft sterk zijn eigen willetje, en is een tikkeltje eigenwijs af en toe, maar dat wist ik goed van te voren, zit sterk in het ras, zit ook op de cursus, maar het zal altijd wat moeilijk en lastig voor m zijn, maar dat weet je, maar verder is het de liefste schat van de wereld die je je maar kan wensen.

je neemt gelukkig je verantwoording, voor je hond.

aan een lange lijn waar het absuluut niet kan om je hond veilig los te laten.

je zou eens naar een vereniging kunnen gaan, om eens te vragen of je hond mee mag doen aan jacht training ? wat je zegt geen showtype maar wel een gezonde jacht instinct ? je hond zou het misschien heel leuk vinden om dat te doen , en voor jou is dat ook wel leuk, en wie weet kan je hem dan wel in bedwang houden, dat zullen ze ook wel daar leren.

gr. willemijn

ja willemijn ik ben daar ook naar op zoek momenteel. Ik denk dat hij dat wel nodig heeft. Ik wil in januari behendig bewegen met m doen en dan in t voorjaar verder zoeken naar een goede jachttraining. Hij vindt dat prachtig denk ik. Toen hij die fazant had gevangen kwam hij overigens ook direct terug om hem te brengen en liet hij direct los toen ik t vroeg. In dat soort dingen is het echt een kei. Nu maar veel gaan apporteren met balletjes en dummies om m geestelijk bezig te houden. Gelukkig zijn er ook wel wat bosjes in de buurt waar hij ongestoord rond kan dwalen :P.

wat heb jij een fijne hond! brengt je een fazant, en wil die nog afstaan ook. jammer natuurlijk dat de opvattingen over de wandeling van hond en mens verschillen, maar daar helpt dus de lange lijn.
veel plezier met hem, als je apporteer-spelletjes e.d. met hem doet. tana.

Dat heb ik ook met Dobby. Die gaat als een gek achter vogels aan, in de sloot (maar daar heb je een Golden voor), aan de andere kant uit de sloot, verder rennen, sloot weer in.

Die laat ik dus ook niet meer los. Alleen heb je hier dus géén omheinde losloopplaatsen, dus zit hij aan een 20 meter lijn.

20 meter lijn? gewoon zon touw? laat je die dan over de grond gaan ofzo? is wel n optie!
@ Tana: idd hij bedoelde het heel lief... toen ben ik ook niet boos geworden hoor . Daar hij hij niets van begrepen natuurlijk.

Nu ligt hij wel al heel de middag knock out dus dat is wel lekker .

hallo Nikki,
wat een ontzettend herkenbaar verhaal. Als onze Stapper een haas,konijn of eekhoorn in haar neus heeft is ze ook niet meer te houden. Met veel geloei volgt ze haar neus en zodra ze het dier in het vizier heeft kun je fluiten, roepen, stampen wat je wilt maar ze is er vandoor. Gelukkig komt ze altijd ,uiteindelijk, wel terug. Maar de volgende dag op dezelfde plek is ze weer heeeel attent en dan houd ik haar daar ook aan de lijn. Het blijven jagers en alhoewel ik het soms ook doodeng vind kan ik er ook wel van genieten en er om lachen: het gejoel, het zigzaggen door het veld en daarna een uitgeputte, hijgende hond naast je die zich ook nog wel een beetje schuldig voelt : jaja ik hoorde je wel fluiten,maar ik had 'm bijna........ (nou nevernooitniet )

groetjes.
yvonne

Ja, een 20 meter lijn is een touw met zo'n musketonhaak eraan. Ik heb er zelf om de 5 meter lussen in geknoopt zodat je grip hebt en het touw niet door je vingers glipt als je de hond korter wilt houden en hij er ineens vandoor wil.

Ik woon midden in de stad, dus ik vind het een prima oplossing. Zo weet ik tenminste zeker dat Dobby niet onder een auto loopt omdat hij weer eens wat ziet vliegen (ja, hij jaagt ook op vliegende vogels).

Timo toch!! Misschien is een cursus jachttraining iets? Niet op echte konijntjes, maar met een dummy uiteraard ...

ja tis hier in de buurt bijna niet te krijgen die jachttraining dat is wel jammer. Hij is vandaag boven op n zwaan gesprongen :S. Hij krijgt dus ook nog last van grootheidswaanzin. Eenden laat hij overigens wel met rust hoor...het is niet zo dattie alles op eet wat hij ziet :P

Hmmm ik zou dit toch wel aan gaan pakken dan, want die beestjes schrikken zich ook een ongeluk... En misschien vallen ze hem wel aan straks...