hulp gevraagd scriptie gedragstherapie,superbedankt voor jullie hulp!!!

ik geef mijn topic nog even een upje. Mijn dochter moet haar scriptie volgende week inleveren en ze heeft nog niet genoeg voorbeelden. Willen jullie alsjeblieft nog helpen? Mag uiteraard ook per pb als je dat prettiger vind. Alvast bedankt!!

Ik kan geen gedragsprobleem verzinnen als er niets aan de hand js, sorry!

kan je helaas ook niet helpen bij deze een upje

 maar heeft ze al eens contact opgenomen met een GT? die kan haar mss ook wat voorbeelden geven uit  eigen praktijkervaring of dat ze zelf een paar voorbeelden geeft bv mijn hond is bang van vuurwerk hoe zou jij als GT te werk gaan? als je uitlegt dat het voor een eindwerk is willen de meeste wel helpen hoor

Dank jullie wel. Ze heeft idd contact gehad met gedrags therapeuten, maar die vertellen uiteraard alleen de positieve dingen. Mijn dochter zou ook graag willen weten of er negatieve ervaringen zijn , bijvoorbeeld, met onze Buddy hadden we geen goed resultaat bij een bepaald probleem met de roedelmethode, maar wel bij de calming signs. Voor een andere hond zou bij hetzelfde probleem misschien weer een andere methode helpen. Ze wil graag dus zoveel mogelijk ervaring horen, over verschillende methodes, en zowel positief als negatief

Probleem: water obsessie/ zwemmend jagen.

Type therapie: eerst gewoon hondenschool, want gehoorzaamheid is goed. Dat was positief op de Martin Gaus manier. Hun oplossing was "bij het water gehoorzaamheid oefenen". Probleem was dat zodra ik in het zicht van water kwam Dobby onbereikbaar was.

Methode: oh ik heb zoveel methodes geprobeerd.

Eerst dus "positieve MG gehoorzaamheid".

"Roedelregels."

Toen "rust brengen in het koppie" en "helemaal opnieuw beginnen met positief".

"Belonen met voer".

"Geen eten meer geven en belonen met voer."

"Drie dagen geen eten meer geven en belonen met voer."

"Belonen met aandacht."

"Belonen met spelen."

"Uniek speeltje wat alléén bij het water gebruikt wordt."

"Mij het leukste ter wereld maken."

Daarna "nee aanleren door Fisher discs".

"Alle bovenstaand gecombineerd en oefenen aan de lange lijn bij het water."

"Met laarzen in het water staan en samen van het water genieten op mijn initiatief."

"Alleen in het water met apporteerspelletje."

"Ik in waadpak bij strandje en Dobby bij niet luisteren corrigeren bij niet luisteren in het water."

"Lijn correcties bij proberen zonder toestemming te water te gaan."

"Schrik correcties bij zonder toestemming te water gaan."

En dan ben ik vast nog wel wat vergeten.

Bij MG heb ik 6 maanden getraind zonder een stap verder te komen. Bij de GT/privétrainster heb ik 10 maanden bijna wekelijks een uur getraind. De GT/privétrainer had toen zo'n 13 jaar ervaring en zelfs zij wist het op een gegeven moment niet meer, dit had ze nog nooit meegemaakt.

Alleen het laatste werkt, míts de omgeving afdoende ruim is en het pad ver genoeg is van het water zodat ik voldoende de tijd heb om te corrigeren. En dan gaat het nog wel eens mis, maar vooruit, hij kan op sommige plaatsen loslopen.

1. Wat was het gedragsprobleem

• Agressie naar onze andere honden in huis.

2. Welk type therapie is er voor het probleem gebruikt

• Dominantie theorie. Wij als eerste eten, als eerste de deur uit etc etc. Hielp helemaal niks. Daarna Kalmerende signalen. Elke keer als ze verstijfde eruit proberen te halen. Als het kwaad al geschied was, kalmeren op de plek.

3. Werkte de methode die gebruikt is

• Dominantietheorie werkte alleen maar averechts. Kalmerende signalen werkte wel super, voorheen zat ze hele dagen in de bench. Nu hebben we de bench weg kunnen halen en hebben de honden (bijna) nooit aanvaringen meer.

Succes! :)

Dank jullie wel Wilma en Kim voor jullie verslag! Heel fijn dat jullie wilden helpen

1. Wat was het gedragsprobleem

• Angst om naar en naast het drukke kruispunt bij ons te lopen op de hoek, ontstaan doordat Mikey als pupje van een kleine verkeers-chaos schrok (auto bijna op tram, hoop herrie, piepende banden en getoeter). Ze schoot toen uit het tuigje in moest dr snel (dus ook bedreigend voor haar) vastgrijpen voor ze de weg op schoot :( Het was dus echt een super nare ervaring even.

2. Welk type therapie is er voor het probleem gebruikt

• Opnieuw vertrouwen opbouwen met 'de' weg. Geduld, afstand nemen en deze afstand heel langzaam verkleinen. Ik liep tot waar het goed ging en op de plek waar ze onrustig begon te worden stopte ik. Op die plek kreeg ze iets heel lekkers en moest ze heel even zitten, zodat ze zag dat er niets engs gebeurde, alleen maar juist iets leuks (lekkers). Dan gingen we weer terug. Dit steeds een stapje verder en op de mindere dagen weer even een stapje terug.
• Samen met meerdere mensen naar die plek lopen, en ook 1x met een andere hond.
• Via omwegen en vanaf de andere kant de weg benaderen zodat minder snel duidelijk voor haar was dat we weer naar 'de weg' liepen.
• Stevig in 1x doorlopen (lees: heel kort nemen en mee trekken).
• Eerst moe maken, dus als afsluiting van een lange wandling langs het punt.
• Gelijk, zonder voorafgaande wandeling recht naar het kruispunt.

3. Werkte de methode die gebruikt is

• Vertrouwen opbouwen werkte zeker wel, maar langzaam en soms kwamen we echt maar 1 stap verder in de week. Ik moest echt de ergste angst zien te voorkomen, want als ze in de stress schoot probeerde ze uit alle macht te ontsnappen uit de situatie. Ook nam ze dan absoluut geen lekkers meer aan. Dat gebeurde een enkele keer en dat was ik dus te snel gegaan. Dan moest ik de opvolgende keren ook echt weer even wat meer afstand nemen.
• Samen lopen hielp ook goed. Ze voelde zich denk ik zekerder, meer beschermd in de groep en wilde ook graag bij de groep blijven. Op deze manier konden we verder naar het kruispunt toe lopen en dit ging ook meer ontspannen.
• Via omwegen hielp ook. Maar alleen niet zo lang. Want zoveel verschillende manieren om 1 kruispunt te bereiken op 2 min. van ons huis waren er niet. En al snel herkende ze ook deze wegen.
• Stevig doorlopen heeft niet geholpen. Ik trok dr onder dwang streng mee en ja, we kwamen er langs, maar het was alles behalve ontspannend, ook voor mij niet. En ook maakte het niet dat ze de opvolgende keer makkelijker was, maar de volgende dag begon ze juist al eerder in de ankers te gaan op een stuk dat ze daarvoor wel al gewoon liep. Dit heb ik dus ook maar 1x gedaan. Alleen toen we zo ver waren dat het echt nog maar 1,5 meter was heb ik haar het laatste stukje meegetrokken. Dit was net het laatste stukje. Na die 1,5 meter hoefde ik haar ook niet meer vooruit te trekken, maar dan waren we er langs en probeerde Mikey natuurlijk uit alle macht zo snel mogelijk vooruit te trekken om er voorbij te zijn :) Maar dat vooruit trekken werd sneller beter en ook was het veel minder stressvol om haar even kort naast te houden als ze naar voren trok, dan haar naar voren te moeten krijgen terwijl ze dit niet wilde.
• Eerst heel moe maken werkte niet. Het maakte het niet erger maar ook niet beter. Ze was dan eigenlijk eerder wat verdelender omdat ze eigenlijk gewoon 'klaar' was met de wandeling en lekker de terugweg op wilde.
• Gelijk met frisse moed rechtstreeks naar de plek werkte ook wel in de zin van dat ze makkelijker mee liep en beter af te leiden was. Ze was dan blij van jippie we gaan lekker lopen en als ik dan ook nog eens heel vrolijk deed liep ze iets verder mee zonder al te veel angst. Het voordeel hierbij was dat op het moment dat we dan ver genoeg waren en terug gingen, de verdere 'echte' wandeling ook een grote beloning was.

Als laatse kan ik nog zeggen dat ik eerst vanaf het voorval iedere dag ging oefenen, soms meerdere keren op 1 dag. Maar toen ik wat rustiger aan deed en niet iedere dag meer ging oefenen maar gewoon af en toe ging het beter.

In totaal heeft het denk ik zeker zo'n 6 maanden geduurd voordat ze écht helemaal (zo goed als het ging) zonder overdreven stress en protest over het kruispunt liep.

En zelfs nu is ze op dat punt nog 'alert' in de zin van niet helemaal ontspannen als op andere plekken. 

Gr. Alexandra

Aanvulling: Ik denk dat mijn methode voor het grootst valt onder de Quibus methode. (Dit is overigens ook mijn hondenschool geweest voor de puppy en jonge honden cursussen) Hierbij heb ik ook echt bewust gelet op de signalen van Mikey om te kijken tot hoever ik kon gaan. Het afstand nemen, weglopen en ruimte opzoeken valt dan misschien weer ook onder calming signs :)

De 'strenge' methode valt misschien eerder onder de cesar-achitge methoden, maar goed, die werkte dus niet :)

Gr. Alexandra

2 van de 3 honden hier hebben onzekerheidsproblemen, en een van de twee zal heel interessant zijn voor je dochter ;) 

de eerste, interessantste voor de scriptie denk ik, is Fennah. Zij is een kruising boxer met bouvier des ardennes. Hebben haar gekocht van de fokker toen ze 12 weken was en was perfect gesocialiseerd etc. Ze zeiden toen al wel dat ze de "dominantste" van het nest was. Goed, wij toch de uitdaging aangegaan. Vrienden van ons hebben veel honden en die zijn alleen heel sociaal en braaf. Zij gebruikt 100% de cesar millan-methode: slipketting, voettrapjes in de zij, porren met de hand, honden neerdrukken tegen de grond, ... 

Wij hadden nog nooit honden gehad en hebben het dus ook zo gedaan omdat we wouden dat ons Fennah zoals haar honden werd. En toen zijn we Fennah als individu uit het oog verloren. We zagen enkel nog maar gedrag en zagen het zelfs verkeerd! Door onze "acties" is zij onzeker geworden, ondanks we heel duidelijk en consequent waren en zelfs privé training volgden. Het uitvallen op straat naar andere honden was vooral het punt waar zij haar onzekerheid mee toonde. Wij dachten dat het puberale agressie was en zo dachten ook die vrienden en de trainer. Onderdrukken moesten we doen, haar doen onderwerpen aan ons en die andere hond, haar corrigeren met de strop tot ze stopte met focussen. Gevolg: elke keer we een hond op straat tegenkwamen werd het erger. Zij dacht waarschijnlijk dat die andere honden ervoor zorgden dat ze zo behandeld werd. Heeft het dus geholpen? Nee, absoluut niet. Het heeft ons alleen verder van huis gebracht. Ik merkte na een jaar echt dat ze onzeker was, terwijl anderen nog steeds beweren dat ze dominant is. Tegen alle adviezen in en dankzij hondenpage heb ik die stroppen etc weg gegooid en met haar naar een clickerhondenschool gegaan. Daar ook de methode gebruikt van stilstaan en niets doen als ze uitvalt. Ik heb haar vast met de lijn dus er gebeurt niets. De seconde dat ze naar me keek klikte ik en kreeg ze haar beloning (snoepje of grote favoriet: tennisbal). Door deze methode en eerst goed afstand te bouwen is ze veel rustiger geworden en negeert ze andere honden beter. We zijn nog bezig in het proces en zijn nu op het punt gekomen dat we ze meer met vreemde, sociale, honden via een goede privétrainer in contact laat komen om haar zelfzekerder te maken. Eerste keer ging moeilijk want ze laat haar achterste niet ruiken (typisch onzekere honden!) en snauwde de hond gelijk vol af. De andere hond snauwde terug en de trainer en ik hebben ons niet gemoeid. Ze hebben een klein bekgevechtje gehad maar geen van de twee beet. Na een half minuutje was het gedaan en Fennah was degene die er als eerste uit stapte in plaats van er vol op te vliegen. Verder hebben de twee honden elkaar gewoon getollereerd. Ze waren vrij op het plein en ze vlogen niet in elkaar maar de ene ging hier liggen en de andere daar. We hebben toen ook hun communicatie geobserveerd en ze lieten veel kalmerende signalen naar elkaar zien, was prachtig! We zijn nog niet "klaar" met Fennah maar ik durf redelijk eerlijk zeggen: dit gaat werken. 

De tweede: Kilo, chihuahua reu van 2,5 jaar oud en overgenomen van de fokker toen hij 2 jaar oud was. Hij is ook heel goed gesocialiseerd geweest maar leefde samen met zijn moeder, broer, tante en oma. Hij was laagste in rang en kreeg altijd alles dus als laatste of zelfs niet. Zijn zelfvertrouwen was dus ook 0 en na 2 jaar kwam hij dan uit die roedel bij ons. Hij was bang van alles: ons, de honden, de geluiden,... Hij zat daar bibberend in een hoekje. Hij was niet angstagressief dus heel gemakkelijk om mee samen te werken. Al snel werd duidelijk dat hij absoluut gek is op eten en aaitjes. Op dag 3 dat we hem hadden heb ik hem met veel koekjes meegenomen naar een evenement van de clickerhondenschool. Het was daar bijna afgelopen dus best rustig. De trainer kwam gelijk naar mij omdat ik Kilo gewoon op de grond liet lopen. Hij zei dat ik hem best kon oppakken zonder te bemoederen. Zo gezegd, zo gedaan. En plots mocht ik alles doen met hem, hij had mij geaccepteerd gewoon omdat ik hem steun boodt. Nu, een half jaar later, zijn wij twee nog steeds onafscheidelijk en ben ik toch zijn favoriet :p al snel accepteerde hij onze andere honden, gewoon uit zichzelf. Mijn vriend heeft langer geduurd maar met veel geduld en niets pushen is dat ook goed gekomen! Nu gaat hij wekelijks naar de clickerhondenschool en wordt er bij hem geklikt op kalmerende signalen. Hij is namelijk bang van alle mensen en honden. Dus we naderen een mens en de seconde dat hij een kalmerend signaal vertoont klik ik, ga ik heel ver naar achter met hem en beloon ik. Kalmerende signalen werken hormoongewijs ook heel stressreducerend. Cortisol is het stresshormoon en bouwt heel snel op, maar bouwt erg traag (dagen) af. De kalmerende signalen versneld het dalen van de cortisolwaarden waardoor de hond meer "bereikbaar" is. De laatste les was prachtig. Allemaal heel rustige pupjes en Kilo samen op een speelveldje, gewoon los. Meneer Kilo ging uit zichzelf spelen! Had hij nog nooit met vreemde honden gedaan! Normaal gezien houdt hij afstand en gaat hij blaffen, maar dat dus niet meer. Dus werkt de methode? Zeker!

Dank jullie wel Alexandra en Jana voor jullie hulp!  

Ik geef het nog ff een upje, wie niet waagt , die niet wint 

up

[b]1. Wat was het gedragsprobleem[/b] Bijten door zoals ik het noem.."claimen/bezitten". ****achtergrond: als pup gevonden en zonder moeder en pups, met de fles groot gebracht. Was dus helemaal vermenselijkt. Tuttelde nog aan een mouw, voor een prettig gevoel, associeerde dit, denk ik, met het flesje geven. Was 8 maanden oud en geadopteerd, toen het helemaal mis ging, hij beet iedereen die in de buurt kwam van het vrouwtje. Ook de andere gezinsleden en honden. [b]2. Welk type therapie is er voor het probleem gebruikt[/b] Advies van gedrag therapeut: Ondersteuning van medicatie tijdens de gedrag therapie. [b]3.Werkte de methode die gebruikt is[/b] Nee: Tobias is bij mij in de opvang gekomen, het heeft een jaar training gekost, zonder medicatie. Met behulp van de roedel, en consequent zijn, "niet op schoot, en geen uitzondering regels. Zo is hij weer hond geworden in zijn gedrag. Maar ik moet blijven opletten, vooral met pups die hem benaderen.

Dank je wel Hanna voor je input! :)

Ik kan niet wennen aan al het "nieuw" op het forum..vind het moeilijk als je wilt wijzigen..sorry, had het mooi op geschreven.

Gedragsprobleem: Jeff's plots toegenomen flankbijten en depressie (hij was echt niet vrolijk meer  zonder aanleiding maanden lang)

Flankbijten heeft hij overgehouden aan langdurig verblijf in het asiel.

Dat was al een flink stuk afgenomen en deed hij eigenlijk alleen nog wel eens als hij overprikkeld was

Plots dus een depressieve veel flankbijtende Jeff

Therapie:

Bij holist kwam er meteen uit dat hij moeite had met aarden en inderdaad depressief 

een bloesem mix  en de dierentolk was zijn advies

Heeft het geholpen :ja

het bleek dat Jeff bang was te geloven dat dit goede leven voor altijd was

Hij was als jonge hond uit de auto gezet en dat was het begin van een aantal ellendige jaren als zwerver en asielhond.(hij is geschopt geslagen en er is met hem gegooid)

door de dingen die hij aangaf in het gesprek met de dierentolk kon ik hem beter begeleiden.

Het flankbijten stopte meteen na het gesprek 

Hij doet dat nu alleen weer incidenteel 

en hij was ook een stuk vrolijker..de rest kwam met een paar weken

Hem veel bevestigen en duidelijkheid...plaatjes visualiseren over hoe de dag zou gaan

Geleidelijk verdween de spanning

Het hele verhaal van de dt staat nog wel in een topic

Ik dacht is weer eens wat anders 

Dank je wel Roos voor je hulp

@ Hanna: hihi dat heb ik ook hoor!

Ik heb er nog 1 in het kader van de nog maar half opgeloste zaken..

Probleem:Waldo plast niet bij 1 oppas wanneer hij uitgaat met haar.

(ontstaan door op eerste dag schrikken tijdens een plas)

Het heeft mij een 6 mnd geduurd voor hij weer in dat gebied durfde te plassen

Nu ruim een jaar later heeft hij nog maar 1 x geplast bij haar aan de lijn

Hij wandelt vrolijk met haar mee maar doet geen druppel

eenmaal terug in huis laat hij zijn blaas leeglopen in de keuken(waar ze nooit over moppert)

Therapie..eerst ik waldo's zelfvertrouwen opvijzelen in dat gebied  en de oppas sturen in hoe met waldo om te gaan.

dus alle schrik voorkomen, en routine kweken

veel kalmerende signalen en rust en regelmaat

Heeft het geholpen nee(deels)..

Waldo is gek op haar, maar plassen ho maar

Hij plast wel weer gewoon in die omgeving

haar energie is te onrustig voor hem ,wat hem alerter maakt en die eerste associatie is  een moeilijke

Een vriend van haar laat ze nu  uit

Zijn energie is rustiger als die van haar en bij hem plast Waldo dus wel buiten 

In dit geval beslaat de oplossing dus een gulden middenweg

Geweldig Roos, superbedankt!

Hier nog een mislukte/half gelukte

verlatingsangst is ook nog part-time verlatings onvrede bij waldo(van hoog gejank naar lage edoch zeer luide protest blaf in sessies van keer of 10 als ik buiten gehoor afstand ben

zelfs mijn oppas heeft een oppas 

Alles naar behoren getraind en me aan alle gedragsregels gehouden voor verlatingsangst de eerste maanden

Grote fout niet voldoende afwisselen qua tijdstippen en nu simpelweg niet de mogelijkheid om dit 3 maanden op te bouwen op die tijden ivm werk en druk

en dan ook nog een op verschillen de plekken en met verschillende mensen betrokken

Waldo kan dus alleen in de ochtend max 3/4 uur alleen (bij mij thuis)

en in de avond een 15 tot 30 minuten

in de middag is geen optie 

oplossing

Oppas dus als ik weg moet zonder hun (gelukkig had ik die al ivm mijn werk week)

Maar halen en brengen kost veel extra tijd

Verder plan ik naar waldo's kunnen

en mijn oppas heeft een oppas dus

het probleem is natuurlijk niet weg 

1) uitvallen naar andere honden, heel vervelend met een loeisterke hond van 47 kilo aan de lijn die veel kabaal maakt (je schaamt je kapot)

2) minimum afstand afbouwen, positieve associatie, gedrag negeren en doorlopen


3) grotendeels, hij valt soms nog uit als een loslopende hond te dichtbij komt (ong 1,5 meter) en bij bepaalde honden die naar hem uitvallen, het gedrag kan nu wel gestopt worden, terwijl hij eerder onbereikbaar werd als hij uitviel (hyperfocus)..

Dank je wel Michaja

Ja, zeker heeft ze er wat aan! Nu is het voor haar scriptie MBO dierverzorging. Maar omdat ze heel graag verder wil met gedragskunde bij honden, is ze met een scriptie hierover begonnen, ver boven niveau dat eigenlijk zou moeten maar ze is er uitermate door geboeid en heeft heel veel aan de informatie die ze tot nu toe gekregen heeft!

Daarnaast moet ik zeggen, petje af voor je, ik zou willen dat we al zover waren met onze Buddy, maar helaas is hij nog (lang)niet zover!

Komt nog wel hoor! Ik heb gemerkt dat het belangrijkste is erachter te komen wat het beste werkt voor de hond en voor jezelf... Wat snapt de hond het snelst en waar reageert hij het beste op en wat hou je zelf het makkelijkste vol, je moet het jezelf natuurlijk ook niet onnodig moeilijk maken, want dan werkt het sowieso niet ...

En duidelijkheid en consequent zijn is echt de headliner , zonder dat kun je het ook schudden...

Dat zijn wat algemene dingen die bij elk probleem centraal staan...

Blijf vooral volhouden, uiteindelijk komt het echt goed! Het kan even duren, maar het resultaat is er absoluut naar!

Bij deze wil ik(en mijn dochter) iedereen bedanken die hun input gegeven hebben in mijn topic. Ze heeft alle antwoorden van jullie in haar scriptie gezet en is druk bezig om de scriptie af te ronden. In haar voorwoord vermeld ze ook een bedankje aan alle HP'ers die gereageerd hebben. Top dat jullie zo behulpzaam waren . Ik zal de moderators vragen het topic te sluiten.

 Wens haar succes hopelijk een hoog cijfer

Goed dat ze haar passie najaagt en een moeilijk onderwerp als gedrag neemt!

Op verzoek van de ts gaat dit topic op slot