Stage bij ACE

Die reactie hierboven had ik nog snel even aangepast, ik heb het hier precies opgeschreven hoe de man het ons vertelde. Of het waar is? Ik hoop het niet.. Maar de manier waarop hij het vertelde was toch even slikken, hij had er zelf ook moeite mee.

Oh, super! Dank je wel!

Ik kan mij inderdaad voorstellen dat zo'n dodingsstation an sich je al niet in de koude kleren gaat zitten.

Want als dit inderdaad waar blijkt, dan is dat inderdaad HEEL HEEL HEEL erg kwalijk!

Maar ik zou het fijn vinden als wij er met z'n allen nog even vanuit zouden gaan dat het niet waar is.

 Eens, het is niet gezien. Ik suggereerde het ook, niet handig en stel dat.......nog kan je niets bewijzen.

Dat zoiets vreselijks standaard is, dat kan ik nooit geloven. Maar.....dat er misschien al eens een dier de injecties of gas overleeft...en dan , ik schrijf even niet verder

Dus ik heb het zelf niet gezien of tot hiertoe horen zeggen, maar dat ze er op vreselijke manier worden behandeld , geslagen en gedood dát is wel zeker.

Maar we beginnen weer  te zagen over Spanje en zijn uitwassen, ACE beschuldigingen......

Deze topic is van Bodine haar stageverloop. Dus terug op de sporen mensen. 

Hallo, heb nog even terug gelezen, en nee: Jouw reactie hoorde daar niet bij. Die is mijns inziens een stuk genuanceerder en doordachter. We moeten echt niet onze ogen sluiten voor dit soort dingen, en flink kritisch zijn. Zijn dit soort ...praktijken... inderdaad waar, dan kun je erop rekenen dat ik ook ten strijde trek hoor! 

Ik doel met name op een paar emontionele reacties, die (vooralsnog) niet op waarheid zijn getoetst. Deze mensen hoeven zich niet persoonlijk aangevallen te voelen, dat is mijn intentie absoluut niet! Sterker nog, ik begrijp deze emotie heel goed. Ik vind het alleen zeer onverstandig om dit soort dingen, op deze manier, al neer te zetten. "Voorbarig" zeg maar. Dat sluipt er af en toe in, dat kan gebeuren en is een normale menselijke eigenschap, zowel van TS haar kant, als die van ons als lezers. Ik ben zelf ook lang niet altijd tactisch of goed feitelijk onderbouwd. Echter wanneer men teveel met emotie typt, loopt de situatie vaak snel uit de hand. Ik denk niet dat iemand bewust is op zoek naar sensatie, maar daar draait het helaas vaak wel op uit. Dat zou ik ook in dit geval weer erg jammer vinden, niet alleen voor HP, maar vooral ook voor TS.

Nogmaals excuus aan diegenen die zich persoonlijk aangevallen voelen, ik twijfel niet aan jullie intentie, maar wel aan de emotionele lading. IE: "Jumping to conclusions"

Niet teveel Off-topic van mijn kant hoop ik...

Off topic voor Kevin 

Mijn waardering heb je..Kevin.

Het is de stagiaires verteld.

Er is hun verteld dat het gedaan wordt omdat het goedkoper is:

" Waarom eerst in laten slapen en dan pas de oven in, als regelrecht de oven in 

veel goedkoper is"

Ik kan ook niet geloven dat er zoiets gruwelijks gebeurt ; aan de andere kant,

waarom zou die man , die het aan de stagiaires verteld heeft, daarom liegen?

" Dat zoiets vreselijks standaard is, dat kan ik nooit geloven. Maar.....dat er misschien al eens een dier de injecties of gas overleeft...en dan , ik schrijf even niet verder
Dus ik heb het zelf niet gezien of tot hiertoe horen zeggen, maar dat ze er op vreselijke manier worden behandeld , geslagen en gedood dát is wel zeker.
Maar we beginnen weer  te zagen over Spanje en zijn uitwassen, ACE beschuldigingen......
Deze topic is van Bodine haar stageverloop. Dus terug op de sporen mensen.  "

Anny en Lance

Anny, dit heeft niets met Spanje of ACE te maken.

Dit gaat over een dodingsstation waar honden (mogelijk) levend verbrand worden!

Dat is aan Bodine verteld en zij heeft het op het forum gezet, is dus niet off-topic.

Ik begrijp ook niet waarom die man dat aan stagiaires gaat vertellen.

"Enorm krijsende honden die levend verbrand worden"

Hoe krijg je dat uit je gedachten?

Die man kan beter zelf proberen er iets tegen te doen dan stagiaires met zo'n

verhaal op te zadelen.

De man vertelde het omdat we er zelf om vroegen. We vroegen ons af hoe het is in zo'n dodingsstation, omdat we zelf misschien nog de kans krijgen om er heen te gaan.  Hij probeerde het ons af te praten door zijn eigen ervaringen te delen, is gelukt, grotendeels. Ik twijfel nog steeds heel erg.

Die man is die van een andere organisatie of stichting omdat je schrijft dat hij honden vrij koopt ?

Volgens mij niet, maar hij kocht een pup vrij voor zichzelf

Ik lees dat hij een aantal keer naar het dodingsstation is geweest .Volgens mij worden de honden niet ingeslapen en daarna verbrand tijdens de openingstijden van het asiel/dodingsstation.

Ik denk dat een beetje dierenvriend erop los zou slaan als die getuigen was van zulk afgrijselijk gegil.Wetende dat dit verboden is zal het toch wel erg dom zijn om honden levend te verbranden terwijl er kopers in de rondte lopen.

Klopt, dat vertelde hij inderdaad dat hij een aantal keer gegaan is.   Ik denk niet dat hij nog een hond zou kunnen vrijkopen als hij er op los was gaan slaan. En honden verbranden terwijl er kopers zijn is inderdaad erg dom, maar dan komen we weer terug op het vorige; of het waar is is nog maar de vraag.

Dit is dus een van de redenen waarom ik nog steeds twijfel om te gaan. Wat we daar gaan zien is absoluut niet fijn, maar er worden natuurlijk ook een hoop verhalen bedacht die niet eens waar zijn. Hoe stom het ook klinkt zou ik aan de ene kant "graag" gaan kijken, aan de andere kant wil ik het niet eens weten...

Ik snap jouw "interesse" wel hoor, dan zijn ineens de  eventuele extreme fabels  eruit over die dodenstations. Maar of je het emotioneel gaat aankunnen,zelfs  zonder die levende verbrandingen is het al triest genoeg. Weet waar ge aan begint. Maar het is wel tof van je dat je het met een hogere bedoeling wilt doen. Jij zoekt de waarheid hé ? 

Ps: en wie zegt dat er daar geen maffe hondenater rondloopt en werkt, die dat dan wél doet buiten de openingsuren ? Dus dan weet ge nóg niks zeker he Bodine ? Neem in ieder geval een fototoestel mee anders geloven mensen je niet over de toestanden daar, en neem best ook een sterke arm mee om je te steunen.

Ik begrijp dat het heel dubbel is.

In zo een situatie zoals die man schetst, daar wil en mag je niet zomaar in terecht komen,

want kunnen jullie dat aan?

Wie kan dat aan? Krijsende honden, wetende wat er gebeurt.

Aan de andere kant wil je weten of het de realiteit is.

Als er echt honden levend verbrand worden dan zouden ze jullie daar toch niet mee naar toe nemen?

Wat zegt jullie stagebegeleider, die zal toch ook op de hoogte zijn?

Ik denk dat Ria gelijk heeft, als het al zou gebeuren dan zouden ze dat toch zeker niet tijdens de openingsuren doen.

Als jullie naar dat dodingsstation willen, ik zeg áls, maar niet "de kans" krijgen, kunnen jullie dan niet op eigen

gelegenheid gaan, het is toch, volgens mij, voor iedereen toegankelijk?

Onze stage coördinator hier gaat niet over de 'tripjes dodingsstation' maar Fabienne zou ons wel een keertje mee willen nemen als dat mogelijk zou zijn, omdat we dat gevraagd hadden.

Als het niet meer mogelijk zou zijn in de tijd dat we hier zitten, zouden we inderdaad zelf kunnen gaan. Daar hadden we het pas geleden met alle stagiaires nog over. Het eerste probleem zou dan het vervoer zijn, het tweede probleem is dat we liever met iemand van ACE gaan die weet wat er komen gaat, en die ons eventueel op zou kunnen vangen indien het te heftig wordt.

Het is een hele moeilijke keuze maar ik hoop dat ik voorlopig nog genoeg tijd heb om er over na te denken

Al die hondjes die daar zijn, waarvan je weet dat ze.........misschien voelen ze het wel, misschien zie je het wel in hun ogen en dan, die blik. Zou je dat echt willen?? 

Waarom je niet richten op de hondjes die wel gered zijn, die je elke dag je liefde kunt geven, die naar een fijn nieuw huis gaan. 

Het lijkt mij zo zwaar een dodingsstation.

" Al die hondjes die daar zijn, waarvan je weet dat ze.........misschien voelen ze het wel, misschien zie je het wel in hun ogen en dan, die blik. Zou je dat echt willen?? 
Waarom je niet richten op de hondjes die wel gered zijn, die je elke dag je liefde kunt geven, die naar een fijn nieuw huis gaan. 
 
Het lijkt mij zo zwaar een dodingsstation. "

Suzanne en Luca

Nee, ik zou het absoluut niet willen eigenlijk, maar iets zegt me dat ik toch moet gaan. Daarom is de keuze ook zo moeilijk... 

Ik denk dat ik me daar binnen nog best groot zou kunnen houden, geen emotie tonen zeg maar. Maar dat ik daarna er veel last van zou krijgen. Maar dat is dan maar een risico dat ik moet nemen als ik echt met eigen ogen wil zien hoe het er aan toe gaat. Lastig lastig.......

Ik persoonlijk zou er niet naartoe gaan.
Zelfs al zie je geen levende verbrandingen of wat dan ook. Je gaat heel veel honden zien die met hun ogen smekend naar je gaan kijken en jij moet je dan gaan omdraaien en terug naar buiten wandelen. Wetende dat al die ogen jou nakijken.
nee.. in mijn verbeelding is het zelfs al niet te dragen.. laat staan in het echt. Ik zou het mezelf nooit vergeven dat ik al die honden daar zou achterlaten, wachtende op hun, hopelijk humane, dood.

Zelfde als Sammy.. dat moet je niet zien..blijft je HELE leven bij je hangen.. kan beter nadenken over HOE we dat kunnen oplossen in Spanje...

En hoe gaat het met de stage verder vandaag. .......blije snoetjes,  goed weertje,  geen "gekke" dingen verder meegemaakt? 

Geen ouders of andere familie die jullie daar op komen zoeken en dan met jullie

mee zouden kunnen naar het dodingsstation?

Waarom ga je niet naar een dodenstation/gemeente asiel, die ondersteunt wordt door een stichting. Dat beeld is ook niet leuk, maar je ziet dan ook een stukje positiviteit, en niet alleen maar het negatieve. En in zo'n asiel is het ook niet allemaal rozegeur...maar je kan met vrijwilligers praten, hoe het was en nu is.

Maar goed, ik begrijp je dilemma....ik ken je verder niet, en dit zijn inderdaad dingen die jij en de andere zelf kunnen beslissen. Respect voor jullie dat men er zo over nadenkt.

Je hoeft niet altijd het extreme te zien of te beleven.

Toen ik heel jong was, ging mijn moeder bij een lokaal slachthuis vlees voor de honden halen, we stonden daar een paard te aaien, hij had zo een angstige blik in zn ogen. We draaiden ons even om en het volgende moment, hadden ze hem meegenomen en..............

Dat was ong 43  jaar geleden, ik was 5, ben het nooit vergeten. Je snapt trouwens dat ik vegetariër ben! 

Denk echt goed na, je zegt zelf al dat je niet naar een dodingsstation wilt. Voor elke hond die je daar ziet is het einde snel in zicht, misschien dat als je er eentje heb geaaid hij daarna............

Zo een bezoekje aan een dodingsstation is natuurlijk enorm zwaar..

Praat er anders eens goed over met Fabienne zelf, ze komt er tenslotte enorm vaak en kan je precies vertellen wat je zo ongeveer zal gaan zien.. Wat ik zelf weet is dat de honden die "verbrand" worden vaak voor openingstijd de verbrandingsoven ingaan. Maar of elk dodingsstation zich hier ook aan houdt dat durf ik niet met zekerheid te zeggen. Die man zal vast niet zomaar een verhaal ophangen maar heel goed dat je het ook niet meteen voor waarheid aanneemt.  Fabienne neemt vaker stagiaires mee (als ze dit willen) als ze honden vrij gaat kopen. Misschien dat je via je opleiding wat mensen kent die ook stage bij ACE hebben gelopen? Misschien zijn die ook een keer naar een dodingsstation geweest en kunnen ze jullie ook hun ervaring vertellen, zo kun je nog overwegen of je het nog zou willen of toch liever niet.  Als Fabienne studenten mee neemt mogen ze ook altijd 1 hond uitkiezen die dan wordt vrijgekocht en ik heb ook wel verhalen gelezen van studenten die voor hun zelf een hondje vrijkochten. Zo een bezoekje is enorm zwaar, als je dan 1 hondje er vrij hebt kunnen krijgen geeft dat in ieder geval aan de nare ervaring nog een positieve draai.

Ik weet ook niet of het dodingsstation waar de man over sprak dezelfde is als die waar Fabienne meestal heen gaat? Die Fabienne altijd bezoekt oogt in ieder geval in het gedeelte waar jullie dan komen "netjes" het dierenleed daar binnen het asiel speelt zich af in een gedeelte waar bezoekers niet mogen komen. Dus daar krijg je dan als het goed is ook niks van mee. Het enige wat je weet is dat de honden die je gaat zien binnen een week niet meer zullen leven als ze niet worden vrijgekocht en als je dan een hondje moet uitkiezen zal dat zeer moeilijk zijn, want welke red je wel en welke niet, bijna een onmogelijke keuze

Volgende week precies komen onze moeders ons opzoeken. Het zou een optie kunnen zijn, maar ik denk niet dat ik het mijn eigen moeder aan wil doen om haar daar mee naar toe te slepen.. Ik denk dat ze het zelfs op de refugio al zwaar gaat krijgen om alle hondenkoppies te moeten zien. Laat staan dat ik haar dan mee neem naar een dodingsstation..

Dat is inderdaad een optie Hanna, dankjewel voor de tip!

Ha kijk, eventjes tussen alle dodingsstation verhalen door: 

Op dit moment heb ik weekend, maar afgelopen dagen hebben we weer erg fijn gewerkt. Inderdaad heel goed weer, soms een beetje te warm. Ik heb dinsdag de bange Mastin van een paar reacties geleden, die blijkbaar Antonio heet, met behulp van een medewerker voorgesteld aan mijn roedeltje van de patio.  Dat zijn nu in totaal 12 honden, daar van hebben we de drukste in het begin nog even apart gehouden. 

Zó mooi om te zien hoe hij opleefde!! Heel spannend allemaal, maar na 10 minuutjes, ooohh wat had hij het fijn  De andere honden waren heel vriendelijk tegen hem en later hebben we de drukste ook losgelaten. Geweldig om te zien! Hij heeft het zo naar zijn zin in de groep! Contact met mensen is nog steeds erg spannend en eng, maar hij begint al wat los te komen. Daar kan ik zo van genieten, dit soort dingen!