zieke pup van Dieren zonder Dak uit Lommel

Ik ben inderdaad ook al zo bezig. We hebben gelukkig al veel honden gehad en zijn daarmee naar cursussen geweest waar je ook veel theorie krijgt om de hondentaal te begrijpen. Ik heb een click sluiting aan het bandje. Ik leg het nu al een paar keer per dag los om haar nek en dan gaat ze er mee spelen. We hebben haar nu 6 weken en ze kwispelt al heel vaak en dat is geweldig om te zien. Net als bij de hond van Karin, zal het nog lang duren, maar we hebben geduld en heel veel liefde te geven. Iedere hond verdient dat. De rest van haar hopelijk nog lange leven krijgt dit diertje het heel goed en vergeet ze misschien de schoften waar ze de eerste tijd van haar leven is geweest.

Vreselijk. .........sterkte!

Hier ook tegen beter weten in een hondje gehaald vorige week. Heb allemaal adoptiehonden en dacht met een stichting te maken hebben die afgedankte fokteefjes nog een kans gaven. Dat sprak mij aan.
Eenmaal daar schrokken we van de bende en de slechte toestand van de honden. In eerste instantie dacht ik nog als ze net bij een farm vandaan komen logisch dat ze er nog niet goed uitzien. Toen ze ons hondje van achter haalde wist ik eigenlijk genoeg. Toch het hondje meegenomen met het risico dat ze ziek zou zijn en wetende dat er van het entingsboekje niets zou deugen. Haar zelf opnieuw geent, ontwormd en zodra ze minder bang is wordt ze gesteriliseerd.
Er wordt op de site beweerd dat alle dieren gesteriliseerd worden... Ze verkopen ze echter zo en vragen niets aan de toekomstige eigenaren. Hiermee loop je de kans dat zo'n diertje weer in verkeerde handen komt.
Bijna alle dieren zijn extreem angstig, wat niet gek is gezien de leefomstandigheden.

Inmiddels heb ik begrepen dat ze 2 locaties hebben en dat ze dus kisten achter t huis hebben waar vele hondjes zitten. Geisoleerd zodat je geen geblaf hoort. Mijn zoon zei later dat hij wel geblaf had gehoord.
Ik heb ook begrepen dat er al eerder veel honden zijn weggehaald daar, in beslag genomen ivm ernstige verwaarlozing.

Behoorlijke kater aan over gehouden dus. Denkend goed te doen en mezelf heel stom vinden dat met alle ervaringen die ikinmiddels heb er toch ben ingestonken. Wel geniet ik van onze nieuwe huisgenoot, de kleine vorderingen die ze maakt en hoe ze van mijn honden leert. Het kleine beetje vertrouwen dat zo kwetsbaar is en heel langzaam groeit. Ik hoop haar hier een echt hondenleven aan te bieden, dat verdient ze.

Anoniem
Betreffende je bericht 4 jan. 2014 11:31

Als je ziet hoe zo'n arm weerloos hondje uit de smerige troep wordt opgehaald; dan kan ik me ook wel weer indenken dat je dit hondje toch nog een welkom plaatsje in eigen huis wilt geven. Van de andere kant speelt DZD met deze gevoelens en hoopt dat je zoveel medelijden met de door hun verwaarloosde hond hebt, dat je hem niet kunt achterlaten in de vreselijke stinkbende daar.

U schrijft over een 2e lokatie; waar is deze? DZD heeft zelfs geen gemeentelijke vergunning op Overmaai; zij worden daar vreemd genoeg al lange tijd gedoogd. Ook daar krijgt een adoptant de vreselijke toestand niet te zien. Het te adopteren hondje wordt naar een kantoortje gebracht.

Als ik lees "kisten achter het huis, waar hondjes in zitten, geïsoleerd zodat je geen geblaf hoort", krijg ik de rillingen van afschuw over mijn lijf en vraag ik me af waarom hier nooit gecontroleerd wordt door de FOD Dienst Dier en Welzijn. Vreselijk hoe de honden hier moeten overleven - leven kan je het niet noemen. Dit is dierenmishandeling. Enige tijd geleden zou hier nog een controle zijn geweest; het is barbaars hoe men dergelijke wantoestanden laat voortbestaan.

Als nou iedereen die daar is geweest en die verschrikkelijke krottenzooi heeft gezien of daar een zieke hond heeft gekocht, mij hun verhaal wil sturen ,dan stuur ik die samen met mijn verhaal naar alle adressen die onder de link staan.Als jullie liever zelf jullie verhaal willen sturen is dat ook prima.Er moet iets gebeuren en aangezien de BLID niks doet is dit nog de enige optie.
http://dierenrechten.start.be/

Vreselijke toestanden daar in Lommel. Net zoals in Boechout belgie, bij dierenplez........, en dat wordt ook allemaal,maar gedoogd.  Zoveel eigenaars hebben al stappen gezet, ge loopt gewoon tegen een muur . Ik denk dat die fokkers veel geld rondstrooien.......

Loesje,dat klopt je laat zo,n stakker in die zooi niet achter.Ik tenminste niet .

Dit is mijn verhaal over DZD.
Het is in en in triest wat wij daar hebben gezien .
Wij waren op de hoogte van de vreselijk dieronwaardige omstandigheden waarin de hondjes bij DZD zaten,dus waren op alles voorbereid .Maar het was nog veel erger dan wij ons hadden voorgesteld.
Wij vonden het daar zeer dreigend overkomen .Grote honden die buiten het hek losliepen .Honden met halve oren,halve staarten,mager en zagen er heel onverzorgd uit.Een van de honden kreeg van Tabitha een harde schop. Het was dat wij de twee stakkers wilden redden anders waren wij rechtsomkeert gegaan.

Wij mochten niet bij de schuren kijken waarvan sommige schuren nog maar een half dak hadden.Het was WINTER!!!!!!
Wij moesten achter het hek blijven staan. Eerst werd Caro gehaald.
Daarna werd Bas gehaald .Wat zagen ze er uit!!!!!

Zij zaten onder de poep/urine en dit niet van 1 dag,maar van jaren!!Hun vacht was één grote vervilte klittenbol waar nog even snel uit hun oortjes de ergste klitten waren geknipt.Zij waren brood en brood mager(terwijl zij al tijden in het asiel zaten).
De dag daarvoor waren bij Caro al haar tandjes getrokken!Ondanks, na wat later bleek, zij een zware hartaandoening had.De DA die haar een paar dagen later heeft nagekeken, vond het een wonder dat zij door de narcose was gekomen!!En nog wel 2 narcose,s want zij was een paar weken eerder gesteriliseerd. 
Ons was een week daarvoor verteld dat Bas was gecastreerd .Maar Bas was pas de dag voor wij ze gingen halen gecastreerd.

Wij hebben ze gauw in onze auto gezet en een paar meter verder in een kantoortje annex winkeltje alles afgehandeld .Bij de ingang van het kantoortje stond een groot bord;TRIMSALON:!!!Zeker voor betalende klanten,maar zeker niet voor de stakkers die daar in die vreselijke krotten zitten. 
Toen wij daarna de auto instapte werden wij misselijk van de stank .Ik ben achterin gaan zitten om de lieve stakkers in de gaten te houden en hun te kunnen aaien.
Caro was als de dood om aangeraakt te worden.Zij kroop ineen als je met je hand richting haar kwam.

Een eindje verderop zijn wij gestopt om ze wat water en eten te geven.
Ik had Rimadyl en kleine stukjes gekookte kip meegenomen .Bas at onze handen er zowat bij op ,maar Caro kon vanwege haar getrokken tandjes niet eten en daarbij durfde zij niks uit je hand te pakken.

Na twee uurtjes te hebben gereden zijn wij bij een parkeerterrein gestopt om die twee lieverds even aan het riempje de pootjes te laten strekken.
Zodra ik Caro in het gras zette,raakte zij totaal in paniek en wilde zij zich uit haar halsbandje rukken.Zij stond met alle 4 haar pootjes gespreid te gillen en te blaffen.Toen wist ik meteen dat zij nooit buiten was geweest.Zij was totaal over haar toeren .Ik heb haar opgetild en terug in de auto gezet.Haar hartje ging als een razende tekeer en ging in een hoekje van de auto zitten blaffen omdat zij Bas niet zag.Mijn man liep met Bas een klein stukje verderop .Omdat Caro over haar toeren was is mijn man met Bas gelijk weer teruggelopen .Het zware leven wat zij geleefd hadden stond in hun oogjes te lezen.Wij werden daar vreselijk verdrietig van,maar ook kwaad want waarom waren deze lieverds zo mishandeld en hadden zij in het asiel niet de zorg gekregen waar ieder dier recht op heeft?????

Waarom hebben zij Caro de tandjes getrokken en haar gesteriliseerd terwijl zij een zware hartaandoening had en al op leeftijd was???
Caro heeft tot ons grote verdriet maar een paar weken mogen ervaren wat liefde is.Nu ik dit schrijf heb ik weer de tranen in mijn ogen.

Ik kan niet begrijpen dat er zulke asielen met dit soort asielverantwoordelijke bestaan.
SCHANDALIG!!!Opzouten met sommige stichtingen,VZW ,S, lui die het hoofdzakelijk voor de poen doen .
Die er niet vies van zijn om mensen te bedreigen en alles aan elkaar liegen.
Waar gaat al het geld naartoe?

Wat vreselijk verdrietig dat Caro maar een paar weken bij jullie mocht zijn.

Het probleem zit em in de wetgeving, zolang daar niets veranderd blijft het heel moeilijk. Het enige wat iedereen moet doen is melden en blijven melden..

Ik weet niet meer waar het zit die 2de locatie maar iig 20 km verderop. Dat mens vertelde dat ze daar naar toe wilde verhuizen

Ik ben al het een en ander gewend, maar moet eerlijk toegeven, dat ik bij het lezen toch al wat tranen gelaten heb.
Vandaag was ik met Maike naar de dierenarts voor haar 2de inenting. Als het echt niet gegaan had, kwam ze ook wel aan huis, maar dat was dan toch niet nodig.

Suzanne en Luca, bedankt voor de tip. Het lukt aardig. Gisteren had ze weer een slechte dag. Bijna de hele dag in haar schuilhoekje doorgebracht. Ik laat haar dan ook gewoon gerust.Vandaag ging het dan weer goed. Soms heb ik het gevoel, dat je weer opnieuw moet beginnen, maar al bij al betert het wel. Maike is nu bijna 6 weken hier.
Mijn brief ligt klaar, ook al is het waarschijnlijk maar een druppel op een vlammend vuur.
Ze houdt ervan als ik haar borstel, ons klein meisje. Nu liggen ze hier allebei lekker op een stokje te knabbelen.
Spelen doen ze weinig met elkaar, maar Milo is ook wel altijd een rustige hond geweest, ook al is hij maar 2,5 jaar oud. Heel anders als mijn vorige honden. Maar ik hoef geen speelgoed weg te ruimen, ruzie maken ze eigenlijk nooit. Hopelijk blijft dat zo'.
Ik hoop, dat ze in de zomer allebei mee kunnen op vakantie, ik ga nogal regelmatig kamperen. Maar dat zien we dan wel. Voorlopig ben ik al blij, als ze eens mooi rechtop door de woning loopt zonder te stressen.

@karin
Met kleine stapjes kom je er wel. In feite moet je bij zo'n getraumatiseerde hond vanaf het begin opbouwen.
Je schreef quote Ze houdt ervan als ik haar borstel unquote.
Maak gebruik van dit gegeven om vertrouwen op te bouwen.
Borstel Maike langer en vaker dan nodig is, als ze dit fijn vindt en praat met haar.
Hopelijk vind je langzamerhand meer dingen die Maike prettig vindt.

@ Anoniem

Die andere locatie ligt inderdaad ca 20 km verderop,  het is in Houthalen-Helchteren en dat is een fokker waar ze mee samenwerken.

@   Loesje
Ik denk niet dat het over dezelfde fokker gaat; Kuurne is veel verder weg, het ligt in Oost- of West-Vlaanderen.   Zonder twijfel heeft DZD contacten met meerdere fokkers waar ze de honden gaan opkopen.   Als het om import uit Oostbloklanden gaat, dan maakt het de hele zaak des te erger.   
Het enige dat m.i. helpt is dat alle mensen met slechte ervaringen met dit "asiel" zich verenigen en samen actie ondernemen.
Jeanne Tordeaux

Er moet toch een manier zijn om dit te stoppen ? Ik heb gisteren een chinees naakthondje gezien dat ze via dzd aanboden, je kan de angst in de ogen lezen, dit is pure waanzin voor de hondenliefhebber

Beetje off topic;

Teken in ieder geval tegen de erkenning door de overheid van een vereniging van grootschalige broodfokkers en importeurs.

https://www.hondenpage.com/hondenforum/174516/petitie-tegen-br00dfok?volgorde=0#div3768291

De overheid heeft boter op haar hoofd; de dienst dier en welzijn geeft n.b. importvergunningen af voor Oosteuropese brOOdfokkers.

Heb daarjuist getekend en al mijn vrienden op facebook eveneens uitgenodigd.

Wij hebben 5 maanden geleden een labrador teef geadopteerd bij DZD. Zij is gelukkig wel gezond, maar vlak na haar adoptie kwamen we al een aantal problemen tegen... 
Bij een bezoek aan de dierenarts schatte zij haar geen 2 jaar (zoals op haar paspoort staat) maar wel zeker 6 jaar! Dit viel ons op het moment zelf niet op maar toen de dierenarts dit vertelde viel onze frank wel: al een paar grijze haren rond de snoet, de toestand van haar tepels... Volgens de dierenarts had ze ook bijna zeker elke loopsheid een nestje gehad, iets wat ze ons ook niet hadden verteld... Of ze nu 2 jaar of 6 jaar was maakte voor ons niet uit, maar ze moeten zo'n dingen niet verzwijgen...
Tot op vandaag staat onze hond ook nog steeds niet op onze naam, hetgeen zij normaal gezien in orde gingen brengen... 
Ik kan bij adoptie alleen maar aanraden voldoende informatie over het dier te vragen en er achter te zitten dat administratief alles zo snel mogelijk in orde is!

Gast,waarom zetten jullie zelf jullie hond niet op naam?
Het Chipnr. door je dierenarts laten uitlezen en als je in Nederland woont op ndg.nl registreren op jullie eigen naam en adres.
Jullie kunnen ook een nieuw paspoort voor de hond bij je eigen dierenarts vragen, aangezien DZD niet meewerkt en men bij afgedankte fokteefjes twijfels moet hebben aan de gegevens die in het paspoort ingevuld zijn.
Ik zou daar geen dag meer mee wachten.

Gast,
Indien jullie uit Nederland komen, dan heeft DZD zich schuldig gemaakt aan het feit dat de door jullie geadopteerde hond illegaal geïmporteerd is. Volgens wettelijke bepalingen dient invoer van een hond vanuit België naar Nederland vergezeld te gaan van een geldig Europees paspoort met verklaring van een geldige rabiësinenting die minimaal 21 dagen voor vertrek gegeven is.
http://www.licg.nl/x0/

Edit:  aanvulling; alle honden die vanaf 1 april 2013 Nederland binnengebracht worden en langer dan 3 maanden blijven, moeten verplicht gechipt zijn en geregistreerd worden bij een van de daarvoor aangewezen databanken. Meer info www.chipjedier.nl of www.drloket.nl

Dus het wordt tijd dat je actie neemt.

Zo, Maike haar boekje is gisteren toegekomen. En... wij hebben een fijne wandeling gedaan met een kennis van mij en haar hond. Daarna nog even lekker bij mij thuis koffie drinken met ons 5 - hondjes heb ik toch maar water gegeven - en alles liep perfect. Soms hebben ze met hun drieën fijn gespeeld. Ze heeft ervan genoten(^_^)b - wij ook.
Het gaat beter en beter, soms wil ze wel op mijn schoot springen, maar durft uiteindelijk toch niet. Als ik mij dan neerbuig om haar op te tillen, verstijft ze weer
helemaal. dan laat ik het maar, en wanneer ik in de zetel ga zitten komt ze toch uit haar eigen bij mij liggen en dan geniet ze van aaien en massages.
Het is een lief en geduldig hondje en er zit gelukkig niets vals in. Bij mijn kleinkinderen is ze wel nog wat terughoudend en als het te druk wordt gaat Maike gewoon in haar bench liggen. Ze weet al goed, dat ze daar haar rust heeft.
Er is nog heel wat te gaan, maar wij doen allemaal ons best omwille van haar en ze blijkt een dankbaar hondje te zijn. Dat doet dan nog eens extra plezier en mindert de pijn van de tegenslagen, die we uiteraard ook nog eens hebben.