Een vraagje..

(Waarschuwing: wall of text!)

Een buurvrouw & buurman van mij hebben een ''oeps'' nestje gekregen.
(Mijn buurman wist niet dat zijn hond eigenlijk een ''HIJ'' was ipv een ''ZIJ''.  naam van het hondje is ook Chloe.)
Ik ben zelf al heel erg lang opzoek naar een hond en ben doodsbang dat ik eindig bij een br**dfokker, of iets dergelijk.
Ik zelf heb nog nooit een hondje gehad, heb wel heel vaak voor de hond van mijn oma gezorgt. (Het was een keeshond.)

De vader van de pups is een kruising van een Keeshond en een Schipperke, de moeder is een kruising van een Shih tzu en een Malthezer.
Ik ken beide ouders van de puppies al jaren en de eigenaren hebben ook nooit problemen gehad met hun honden. (gezondheid en opvoeding.)
De vader heeft het gedrag van een keeshond maar het uiterlijk van een Schipperke.
De moeder heeft het gedrag van een knuffelhond en lijkt op een typische ''boomer'' hondje.
De eigenaren hebben geen stamboom van hun honden en dus weet ik niet of er erfelijke ziektes zijn of niet.
De puppies zelf zien er gewoon gezond uit en de ouders ook en ze hebben een paar dagen geleden ook gewoon hun prikjes gekregen en zijn gewoon gezond verklaard door de dierenarts.

Mijn vraag is, is er iets waar ik bij moet opletten als ik er 1 zou ''aanschaffen''?
Of kan ik beter verder zoeken?

Ik denk dat je al een voorsprong hebt tov andere eigenaren... Je kent de ouder honden en hun gedrag en gezondheid...  Daarnaast weet je zeker dat het een oepsie is en geen opzet, dus dat heb je al mee.. Verder ken je de baasjes en ken je de omgeving en de wijze waarop ze opgroeien.

Als dit alles je aanstaat en je weet zeker dat je zo'n pup wil, dan zou ik zeggen, doen! 

Ieder zal daar zijn eigen mening over hebben, maar garanties heb je nooit, en dit nest ken je... Zoals ik al zei, daar tekenen we allemaal voor!

Ik wist niet dat dat nog bestond niet weten welk geslacht je hond is ! Haha

Als je zo'n hondje zou aanschaffen zou ik op twee dingen letten:
- socialisatie
- goede verzekering

Waarschijnlijk weten die mensen niet zoveel van het hebben van pups en zullen ze ook geen activiteiten met ze ondernemen, zoals naar een basisschool en dergelijke. Dit is echter wel belangrijk om later een stabiele volwassen hond te creëren. Dit kun je (gedeeltelijk) opvangen door de pup met 7 weken in huis te nemen en zelf dat soort dingen te gaan doen.
Je weet niets van de erfelijke afwijking van de ouders. Het kan best zijn dat ze allebei problemen hebben met de knieën, maar dat het zich niet uit. Het kan best zo zijn dat jouw hondje daar wel last van krijgt. Ook kan het zo zijn dat ouders allebei ergens drager voor zijn en jouw hondje dus een lijder is. Ik zou daarom een goede verzekering aanraden die dat soort kosten dekt.


Zelf vind ik het altijd het verstandigste om een pup te kopen bij een stamboomfokker die goed staat aangeschreven. Dan weet je veel meer over de achtergrond van de ouders, hoe de pup opgroeit, de gezondheid waar in de ouderdieren verkeren, enz. Natuurlijk geeft dit geen garantie, maar het geeft mij als pupkoper wel een geruster gevoel. Let wel op dat je helaas ook tussen de stamboomfokkers het kaft van het koren moet scheiden. Er zijn genoeg mensen die het zien als een business waar je makkelijk geld in kunt verdienen, maar gelukkig zijn er ook een heleboel mensen die hun verantwoordelijkheid nemen en echt hart voor hun dieren hebben.

Heel erg bedankt Nicoline, ik ben gewoon heel erg bang dat het hondje heel erg ziek wordt uit het niets.
Het hondje/puppy is namelijk voor mijn dochter aangezien ze heel erg depressief is en autistisch, en dus echt een maatje nodig heeft waarmee ze naar buiten kan. (Ze heeft dit ook zelf aangegeven dat ze dit ook echt nodig heeft. Ze heeft dik een jaar thuis in haar kamer gezeten.)
Ze kan behoorlijk goed met dieren om, niet lang geleden heeft ze nog voor een kitten gezorgt van 7(?) a 8 weken. Het beest is nu ongeveer 6 maanden oud en een heerlijke knuffel beest.

Ik ben gewoon bang dat het haar hart zou breken en daardoor nog depressiever wordt.


@Ing
Haha, iedereen dacht dat het een ''ZIJ'' was. :P.

En voor de mensen die foto's willen zien ; ja ik heb foto's van de puppies & ouders.

Als  je de toestand kent van de mensen daar en hoe ze de ouderdieren opgevoed hebben......zijn ze sociaal.....dat zegt ook al veel over de puppies. 
Het is altijd afwachten.....maar als de jonkies er nu al gezond uitzien en ná een DA controle ook ok bevonden worden, zou ik er geen bezwaar in zien. 
Een gouden raad .....ga niet voort op de kennis van die mensen voor het geslacht dat je wilt nemen.
Een klein piemeltje is een reutje. Geen piemeltje is een teefje 

Hmm..
Heb dan toch besloten om de pup toch niet te nemen.


Heel erg bedankt voor jullie hulp & info. Heb er heel erg veel aan gehad!
Had sowieso eerst mijn twijfels omdat we niks weten over hun achtergrond, maar nu weet ik het dus zeker. .

als ik eerlijk ben vind ik het erg vreemd dat de eigenaar van een hond niet weet welk geslacht het is...

als hij gecastreerd is, moet je toch zien of hij tepels heeft of niet? (dus grotere of kleinere )
ik vind dit al vreemd

het is in iedergeval een ongeluk...
als de ouders allebei gezond zijn (het zijn ook nog eens kruisingen) en de pups ook, zou het gewoon kunnen ja
in principe hebben de pups dan 4 rassen in zich (lijkt me) als die 4 gewoon gezond zijn... dan zal dat ook gewoon kunnen

een verzekering nemen zou wel handig zijn..
bij elke hond wel handig eigenlijk (moeder zit ook te twijfelen)
ook al is je hond nooit ziek.. 1x even flink ziek (operatie) en je kan veel geld neerleggen
mijn moeder wil het rond de 6 jaar doen, als een hond ouder word... dan krijgen ze meerdere kwalen...

Vaak zijn pups van kruisingen erg sterk en vrij van ziektes. Je kent de eigenaren goed en ook de reu en het teefje. Je kunt met je dochter vaak gaan kijken bij jullie toekomstige pup, lijkt mij ook leuk voor haar. Iets positiefs om naar toe te leven en naar uit te kijken. Ik zou het doen!

Dit is Bonny, kruising jack russel/cavalier. Ik heb haar uit het asiel waar veel honden zitten van een niet zuiver ras en zonder stamboom waar men de ouders niet van kent en ook van sommige honden  niet de eigenaar en niet waar ze vandaan komen of ze juist gesocialiseerd zijn en vrij van erfelijke ziektes. Ook daar zitten pups of jonge honden van een paar maanden oud. Ik hoop niet dat velen van ons om deze redenen deze hondjes geen nieuw thuis wil geven en een nieuwe kans in het leven. 
Een vriendin van mij is dierenarts en zij vertelde me dat ze beduidend minder afwijkingen ziet bij kruisingen dan bij rashonden met stamboom en dat aantal neemt helaas alleen maar toe. Steeds meer rassen hebben echt veel erfelijke afwijkingen en volgens haar kun je die er alleen maar uitkrijgen door weer meer te gaan kruisen en zo een nieuwe lijn te creeeren.

Ik denk dat de sheltie een hele goede optie is, het zijn hele gevoelige hondjes die absoluut kunnen helpen op de moeilijke momenten

Ik wil jullie allemaal bedanken.

We hebben het erover gehad en we gaan voor een sheltie. .

En over het 30 minuten ; ik wist niet zeker hoeveel beweging een hond nodig heeft, maar ik of mijn dochter zouden sowieso minstens 30 minuten lopen. En 3x per dag. Dus dat is 3x 30 minuten. .

Voor de rest wonen wij in een vriendelijke buurt (ookal wonen wij in een stad.) waar weinig auto's langs komen.
Wonen ook dichtbij parken en het strand. .


Dus het wordt een sheltie!

En nogmaals:

Bedankt!

Gefeliciteerd met jullie keuze. nu opzoek naar een goede fokker en inschrijven op de wachtlijst ect alvast veel plezier met de voorbereidingen.

Je zou ook eens aan een Labradoodle kunnen denken..
Mijn ervaringen met zo'n hondje is echt heel goed (mijn ouders hebben er eentje, waar ik elke week mee naar de gehoorzaamheid ga). Hij wil graag voor je werken, zal alles doen wat je van hem vraagt, en, niet onbelangrijk, is makkelijk in de omgang en een echte knuffelbeer.

Ze komen in drie maten, van klein (maatje dwergpoedel) tot vrij groot (Labrador)..