Herdenkingskei voor Laika.

Op Donderdag 18 september heb ik mijn lieve trouwe Bouvier Laika in moeten laten slapen.
Ze was pas net 11 geworden.
Zij was echt mijn hond samen hebben we jaren getraind en heerlijk vond ze dat.
Ze werkte heel graag voor me en we hebben echt alles samen gedaan.
We wandelde,werkte en stoeide totdat ze anderhalf jaar geleden van de ene op andere dag ziek werd en hartpatiente werd.
De DA gaf haar plas en hartpillen en ja we moesten maar genieten van de dagen dat ze nog bij ons zou zijn.
want ja waarschijnlijk nog een maand of drie en dan zou het wel op zijn.
Nou we hebben genoten en ze werd verwend door iedereen want ja zo'n lieve trouwe kameraad die zo ziek is moet je toch verwennen.
Maar gelukkig werden de verwachte drie maanden nog anderhalf jaar.
maar dan nog komt die dag dat je schrikt als je ziet dat het minder wordt.
En na een week nog wat extra medicijnen en steeds minder reactie erop moesten we de beslissing nemen onze lieve trouwe schat in te laten slapen.
Nou hoe dat is gegaan bespaar ik iedereen maar het was verschrikkelijk.
Ze was zo ziek maar weg wilde ze zeker niet.
Ik heb me weken schuldig gevoeld en vaak gedacht had ik maar of moest ik wel maar ik weet dat ze nu rust heeft alleen ikzelf moet de rust nog vinden.
Ik heb nog 2 andere lieve honden die me vaak troosten maar zo'n hond als laika was krijg ik nooit meer.
Ik hoop zo dat ze wist dat ik het voor haar deed en haar echt niet kwijt wilde.
ik heb haar laten cremeren en een mooie herdenkingskei voor haar laten maken.
Deze heb ik gisteren binnen gekregen en ligt straks mooi op een plekje in de tuin zodat ze toch nog altijd dicht bij me is.

Hoi Liesbeth,

Lees hier je verhaal over jouw Laika.Mooi,dat je een herdenkingskei hebt laten maken voor haar en die een mooi plekje krijgt in je tuin...dat is goed,dat je dat gedaan hebt.Je moet jezelf de tijd geven om te rouwen om haar...dat kun je doen door te huilen,maar ook door een mooi plekje te maken voor haar binnen/buiten met een foto van haar en daar bloemen en een kaarsje bij te zetten en die te laten branden...misschien wil je iets schrijven voor haar of over haar...zij zal om je heen zijn en alles zien,wat je doet...
Maar blijf niet hangen in had ik dit maar of had ik dat maar...dan doe je jezelf en haar tekort.Het is gegaan zoals het gegaan is.Ook ik had sommige dingen anders willen zien/doen rond het afscheid van enkele maatjes van mij,maar je kan het niet terugdraaien.Leef in het hier en nu en doe wat je nu kan doen om het een plekje te geven en rust te krijgen...
En laat je troosten door je andere honden en troost hen,als ze verdrietig zijn,omdat Laika er niet meer is...

Wens je sterkte komende tijd en je kan altijd hier schrijven op dit forum,waar veel lieve mensen te vinden zijn,die weten hoe het is om een hondenmaatje te moeten laten gaan...liefde is ook loslaten,als het zover is...

groetjes en een knuffel van Ingrid en haar 7 honden vanuit Frankrijk

Hoi,

Moedig van je, Laika rust te gunnen. Moeilijk, daar kan ik inkomen maar ben er zeker van dat je gedaan hebt wat het beste voor Laika was en ja, misschien wou Laika nog eventjes maar een trouwe viervoeter wil altijd nog eventjes bij baasje zijn, alleen, het ging niet meer en jij hebt Laika niet laten afzien toen het niet meer ging, je hebt moed getoond. Geef jezelf inderdaad, zoals Ingrid al zei, de tijd om te rouwen, het is een moeilijke beslissing maar Laika is altijd bij je, je ziet haar niet, maar ze is er, in alles wat je doet staat ze aan je zijde, dat is iets wat ik geloof. Die gedenksteen is goed, een plekje waar je tegen Laika kan praten, even alleen zijn met haar, jullie tijd. Laika moet een prachtig baasje hebben die dat voor haar doet, je hebt het beste voor je lieverd gedaan, daar is geen discussie over. Je bent een goed baasje, met verdriet wat normaal is als je een dier zo graag ziet. Veel sterkte de komende tijd en denk leuke herinneringen met Laika, die zijn er vast ontelbaar veel.
Hou de moed hoor, we zijn er voor je.

Groetjes van ons.

bedankt voor jullie lieve woorden.
Dat doet een baasje altijd goed.
ik weet in mijn hart wel dat het de goede beslissing was maar mijn gevoel is het daar nog niet mee eens.
maar dat komt zeker nog wel.
Vorig jaar heb ik ook een hondje in moeten laten slapen maar daar had ik vrede mee zj was 17,5 jaar geworden.
En op mijn dressoire heb ik indd van beide honden een mooie foto met kaarsjes staan.
Dus ze zijn altijd bij me.
En herinneringen die heb ik zoveel aan beide honden dus vergeten doe ik ze nooit meer.

Die plaatsjes hebben je lieverds in elk geval al maar zoals je zegt, je gevoel, dat zal je inderdaad tijd moeten geven. Niets forceren, komt wel dat je dat kan plaatsen eens je daar klaar voor bent. Ik heb, hier nog nooit verteld, nu bijna 7 jaar geleden 2 honden moeten afgeven, dezelfde dag (1 van 3 jaar en 1 van 11maanden) Het verhaal errond kan ik nog niet vertellen, te pijnlijk maar heb het geplaatst ook al was het ten onrechte dat ze moesten gaan. Helaas hadden anderen beslist in onze plaats en vreselijke taferelen speelden zich hier af. Enfin, wil maar zeggen. Je zal het zeker kunnen plaatsen maar geef het echt zijn tijd, dat heb je nodig.

Dikke knuf van ons.

Hallo Liesbeth.
Heel veel sterkte met je verlies.
Als ik het zo lees dan heb je alles voor laika gedaan wat je kon.

Heel erg voor jullie ben blij voor je dat je gelukkig nog anderhalf jaar van je schat heb kunnen genieten en zei ook zo te lezen zie dat je alles heb gedaan om er te helpen weet goed hoe je je voelt erg veel sterkte

Hoi Liesbeth,

Heel veel sterkte met het verlies van Laika!

Groetjes,
Chris

Liesbeth,

Ik wil je heel veel sterkte wensen met het verlies van jouw kanjer Laika. Ook al leef je beetje bij beetje naar het afscheid toe, het komt toch altijd onverwachts en je probeert er alles aan te doen om de tijd die jullie samen hebben toch nog even te rekken.... Wel fijn dat jullie uiteindelijk nog anderhalf jaar van haar hebben mogen genieten. De beslissing nemen over het leven van je allerliefste kanjer, blijft heel moeilijk. Ik kan er over mee praten....Ook ik heb mijn kanjer laten cremeren en hij staat nu bij ons in de kamer op zijn favoriete plekje bij de kachel....Zo is hij toch dichtbij ons....Maar nogmaals heel veel sterkte met dit grote verlies. Ik hoop dat je over een tijdje weer mag lachen om de streken van Laika.

Liefs Monique

veel sterkte gewenst in deze donkere periode weet wat het is een hondje te verliezen en dit kan je veel pijn doen
je deed wat je het beste vond voor lieve laika ; je moet denken ze heeft nu geen pijn meer en is gelukkig bij de andere hondjes voorbij die lange regenboogbrug maar eens zal je een zwart koppeke zien en grote ogen die je aankijken ....dat is de dag waarop jullie in mekaars armen vallen

sterkte hoor!!
11 jaar is al een oudje al wil je haar langer hebben hé
maar je deed wat je kon voor haar
nu rust ze vredig in honden hemeltje