Lijnagressie

Zoals jullie qwellicht weten heb ik sinds een tijdje een schat van een boxermeid.
Ze is bijna 5 jaar en heeft nogal wat opvoeding/socialisatie gemist. Babs is buiten erg onzeker, gaat buiten op 'allert' en valt ontzettend uit naar honden en mensen te voet. Ik heb het idee dat ze naar mensen vooral is uit frustratie, omdat ze graag kennis wil maken, maar andere honden durft ze te happen. Dit is alleen aan de lijn het geval, als ze op het losloopveld is gedraagt ze zich een heel stuk socialer. Ze zal niet met alle honden uit de buurt vrienden worden, maar dat hoeft van mij ook niet, ik vind ook niet iedereen aardig..
Als er echter een hond aan de andere kant van het hek loopt, gaat ze wel weer tekeer, blaffen, grommen', tegen het hek omhoog vliegen. Is deze zelfde hond op het veld, is het prima, rent ze ermee (stoeien snapt ze niet helemaal) en is ze niet lastig, tot ik besluit dat het genoeg is, de lijn pak en haar aanlijn. Op dat moment draait ze zich om en wil alsnog naar die andere hond happen. Heeft ze net een uur mee gespeeld!

Met honden waar we dagelijks mee wandelen, gaat het inmiddels goed, ook aan de lijn kijkt ze niet echt naar om.
Hebben jullie tips om deze lijnagressie (daar lijkt het op?) aan te pakken?

Ik zou niet meer weten als stug blijven belonen als het wel goed gaat, dus starten met die honden waarbij het nu wel goed gaat, als je hebt aangelijnd en ze reageert niet onmiddellijk belonen, lijkt me dat ze dan uiteindelijk de clue zal snappen. Bij vreemde honden zal ze het misschien blijven doen hoor maar misschien als je het goede blijft belonen uiteindelijk ook niet meer doet bij de honden waar ze net mee gespeeld heeft.

En verder denk ik ook opletten hoe jij jezelf voelt als je de hond weer aanlijnt heb je al een spanning of vrees dat ze onmiddellijk gaat reageren kan zij dat ook voelen en daarop reageren. Hoeft niet zo te zijn hoor maar bij dergelijke dingen vind ik zelf observatie ook wel belangrijk omdat honden toch ook vaak sterk op het gevoel van het baasje kunnen reageren en je onbewust dan gedrag van de hond kunt versterken.

Zou het ook aan de halsband/slipketting kunnen liggen? Ik moet zeggen dat ik een tuig een beetje eng vind, omdat ik haar maar met moeite kan houden en bang ben dat ze dan nog veel meer kracht kan gebruiken.. Of vergis ik me daar in?

Ik heb ook een halsband en slip ooit gebruikt.. Slipketting moet je erg mee oppassen..bij verkeerde correctie kan juist het onaangename gevoel geassocieerd worden met een andere hond en zo gedrag verergeren.. 
Ik heb nu een tuig voor allebei mijn honden en daar trekken ze niet meer mee, ze lopen juist beter mee er door.. Een slipketting kan echt schade toebrengen aan de nek (zelfs aan die van een flinke boxer).. dus die zou ik even laten liggen..

Daar ben ik me erg van bewust ja, vandaar mijn vraag.
Maar aan de andere kant, geen slipketting (en dit gedrag in een tuig bijvoorbeeld) brengt schade toe aan mijn nek, schouders, rug en handen.. Word ik ook niet echt vrolijk van zeg maar

Ik denk niet dat het daar aan ligt. Wij hebben voor onze reu een tuig, een halsband en een slipketting. Hij gedraagt zich bij alles exact hetzelfde. Alleen heeft hij beduidend meer kracht in zijn tuig.

Bij ons trekt flow ook als ze een halsband om heeft,en als ze het tuig aan heeft trekt ze niet,
dus hier de halsband alleen nog maar als ze gaat zwemmen,want met tuig zwemmen vind ze niks.

ik denk dat het verstandig is om hier een trainer/gedragstherapeut bij de halen die jullie persoonlijk kan begeleiden
die kan je meteen feedback geven en met hem/haar kun je een plan de campagne opstellen

Die heb ik op visite gehad idd. Hij vond dat ik vooral moest gaan werken aan het vertrouwen, dat Babs meer vertrouwen in mijn beslissingen zou krijgen en dan zou ze zich beter kunnen laten leiden.
Op zich een goed plan, maar daarmee verdwijnt het probleem niet. Er is wel wat vooruitgang overigens, maar tips zijn nooit verkeerd, toch?

Deze gt klinkt heel wazig. Wat voor soort oefeningen heeft deze je meegeven?

Zelf ben ik veel bezig met BAT. Deze beschrijving staat op mijn site:

B.A.T. Veel honden weten tegenwoordig niet meer hoe ze een hond moeten benaderen en gaan daarom maar meteen grommen, uitvallen of trekken aan de lijn. Ze vergeten de hondentaal (kalmerende signalen). BAT is een techniek waarbij je de kalmerende signalen benadrukt (beloond) en zo de hond weer leert kijken naar een andere hond zonder agressie en dat de hond zelf een keuze maakt voor conflict vermijdend gedrag. Dit kan zijn door kijken naar de andere hond en daarna bv. te gaan snuffelen. Of na het kijken de kop te gaan draaien. We gaan het kijken naar de hond met een beloningswoord markeren en daarbij maak ik gebruik van een functionele beloning, nl. weglopen van de situatie. Door dit in scene te zetten en gebruik te maken van een stabiele hond ga je je hond zien veranderen. Mijn honden heb ik al vaak in kunnen zetten om andere honden weer fijne ontmoetingen te hebben. Veel mensen willen juist dat hun hond alleen maar kijkt maar hunzelf maar ik wil juist het tegenovergestelde, leren dat er een wereld is waar gewone ontmoetingen mogen plaatsvinden.

Wij reageren vaak pas als de hond zijn negatieve gedrag laat zien terwijl we "vergeten" het goede gedrag te belonen.

Als je interesse hebt in BAT dan zou ik graag willen weten in welke provincie je woont dan kan ik je evt. doorsturen naar een trainer die hier al ervaring mee heeft.

Heb ik veel interesse in! Klinkt logisch, ben geen echte leek op hondengebied, maar ik denk dat Babs bij mij gekomen is, zodat ik (nog) meer kan leren.. Is daar ook literatuur over?

Ik weet dat Babs, als ze los is, over het algemeen goed met andere honden kan (bij voorkeur wel wat grotere). Zelfs het niet zo makkelijke hondje van een vriendin (die niet wil dat er een andere hond komt snuffelen en dat middels een flinke snauw duidelijk maakt) laat ze volledig met rust, ze kijkt haar niet aan of draait haar kop weg zodra Tjenna oogcontact maakt. Als een hond haar uitdaagd om te spelen gaat ze daar meestal op in, alleen het 'stoei-gedeelte' snapt ze niet helemaal, het 'we rennen kei hard achter elkaar aan-gedeelte' gaat prima.
Ze begroet andere honden redelijk onderdanig, laat goed snuffelen en snuffeld daarna zelf ook, ze kan het dus wel. Maar dan is ze los..
Aan de lijn is het nog een heel ander verhaal, dan valt ze direct uit (ze hoeft die hond nog niet eens te zien, ruiken of horen is voldoende om alvast heel stoer te gaan doen), kop hoog, staart hoog, oren staan bijna overeind en borstelen (doet ze trouwens ook als ze blij opgewonden is..). Van snuffelen komt niets, ze hapt meteen en ook weglopen wil ze niet, moet ik haar echt meeslepen. Ze wil maar 1 ding, naar die hond.

Ik ben sinds gisteren begonnen met een tuig, misschien heeft ze gewoon nare ervaringen met andere honden en een halsband/ketting. Gisteravond en vanmorgen ging dat eigenlijk best aardig, maar vind het nog te vroeg om daar een zinnige uitspraak over te doen..

Ik woon overigens in Eindhoven, Noord-Brabant

een idee is dan om honden te ontwijken...nouja ontwijken...
het idee is dat je op een afstand dat het nog goed gaat Babs beloond en daarna weg loopt van de hond om conflict te vermijden. daarnaast is weglopen ook een beloning, omdat je het conflict/de vervelende situatie mijd.
rustig aan ga je steeds dichter naar de honden toe. je beloond als ze zich goed gedraagt en loopt daarna weg. Begint ze toch te trekken/ uit te vallen, dan negeer je haar, draai je je gewoon om en loopt weg van de onbekende hond

ja zoals Marloes aangeeft afstand scheppen, bogen maken, je hond zal dit een verstandige beslissing vinden en vertrouwen in je krijgen.

De slipketting veroorzaakt veel spanning en dat wil je juist niet hebben, je wil rust gaan brengen in de hond en in jezelf.

Voor nu zou ik even korte en saaie wandelingen maken, zodat ze leuke ontspannende ervaringen krijgt waardoor haar zelfvertrouwen buiten wat groter wordt. Kom je toch andere honden tegen maak ruim op tijd een grote boog, Loop desnoods de andere kant op.

Ze moet natuurlijk wel haar energie kwijt, je zou daarvoor veel denk- en zoekspelletjes kunnen doen met haar. Ook onderweg kan je een leuk spelletje of oefeningetje zonder druk doen, zorgen dat de wandelingen iets leuks, van jullie tweetjes worden.

Zelf heb ik veel gehad aan Turid Rugaas haar methode die ze beschrijft in haar boekje help mijn hond trekt. Een stap voor stap methode om de rust in de wandelingen te krijgen en de aandacht van je hond te vragen.

.Ja..diverse honden (niet allemaal) worden er agresiever van.
Als een hond aan de halsband/slipketting trekt, word kun luchtpijp dichtgetrokken en juist dat kan nog meer agressie aan de riem uitlokken.

Juist door deze honden in een tuig te zetten, krijgen ze die druk op hun keel niet meer waardoor veel honden ineens (of na verloop van tijd) een stuk minder agresief worden aan de riem.
En krijg je ook de tijd op goede sosialisatie met andere honden en mensen op straat kan opbouwen.

Er is een goedkope manier om te proberen of een tuig goed is, en is het niks heb je altijd een goede tuig om je hond in de auto op een veilige manier vast te maken.

Koop een autogordel voor honden.
Dit is al een supersterke tuig en als jij zelf platte schoenen aantrekt (geen schoenen met hak..maar gewoon gympen) heb je veel meer grip en kan je je eigen hond beter tegen houden.
Ik hou zelfs mijn eigen hond van 47 kilo..terwijl ze aan de riem zit.

Wat dan wel belangrijk is, is dat je een vaste riem gebruikt.
Met een flexie-riem kan een hond juist momentum opbouwen waardoor veel sneller de riem uit je handen word getrokken en je inderdaad je hond niet kan houden.
Bij een vaste riem is het momentum opbouwen een stuk kleiner en je ziet zelf ook wanneer je jezelf schap moet zetten.

Laat je hond eens 3 dagen uit met alleen een hondengordel als tuig.
Merk je dat je hond ineens toch vriendelijker word, dan kan je een echte tuig aanschaffen.

Werkt het niet? Dan heb je altijd nog een goede tuig over om je hond op een veilige manier vast te kunnen zetten in de auto.
In dit geval is het nooit weggegooid geld.
Zo'n autogordel kost rond de 15 euro..en kan je bij bijna elke dierenwinkel halen.

Gelukkig heb ik ooit voor mijn Engelse Bulldog een tuig gekocht omdat hij last had van de huid op zijn hals, dat past haar prima.
Heb er pas 3x mee gewandeld, dus nog een beetje kort dag om van een 'doorbraak' te spreken, maar ze leek wel meer ontspannen. Moet ik wel bij zeggen dat ik ben gegaan op tijdstippen dat er niet heel veel prikkels waren. Ik ga het een paar dagen proberen, wie weet is dit gewoon toch het juiste antwoord..

Enneh, een flexie-riem is best leuk voor mijn kleine, bejaarde en bijna blinde Fransje van 9 kg, Heb hem ook gebruikt toen Buck oud werd. Die was gewend los te lopen, maar was vaak 'de weg kwijt', maar niet voor een bijna 30 kg zware boxer van bijna 5 die ik (nog) niet helemaal onder controle heb..
Zie ze ook wel eens lopen ja, van die grote, sterke honden aan zo'n ding, vind het helemaal niets, die hou je toch nooit als zo'n beest het ineens op een lopen zet..

Als ze zo trekt kan je een U-lead tuig gebruiken.

Ik heb voor Ziva een U-lead aangeschaft toen ze en periode had dat ze zo ontzettend aan de riem trok, dat ging super, wel blijven oefenen, maar dit werkt echt1

Hier iemand in de buurt met een stafford kruising. Die mevrouw werd over straat gesleept! Ze heeft een gewoon tuig gekocht en de hond die meteen aangedaan, en de hond trekt ineens bijna niet meer. Misschien kan je van iemand een tuig lenen om eens te proberen?
Veel succes!

Zo trots op mijn meisje..

Gisteravond was het druilerig, miezerde een beetje en het was dus erg rustig op straat toen we voor de laatste ronde gingen. Ik had nog wat brokjes in mijn jaszak zitten, maar normaal gesproken is Babs buiten zo gestrest dat ze niets aanpakt.
Nu leek ze echter redelijk kalm, dus ik haal een brokje uit mijn jaszak, zeg tegen haar; 'kijk eens' en toen ze verbaasd omkeek ('had je het tegen mij?') bood ik haar het brokje aan. Ze kwam voorzichtig kijken ('heb je daar?') en ze pakte het aan! Sterker nog, ze at het op!
Nogmaals kwam er een brokje uit mijn jaszak, ik zei nog een keer 'kijk eens' en gaf haar nog een brokje. Brokje nr 3 was zo tevoorschijn getoverd, maar na de 'kijk eens' (ik had inmiddels volop aandacht; 'jammie, die zijn toch wel lekker') ben ik een klein stukje doorgelopen, met het brokje op neushoogte. En wat denk je, mijn boxertje, dat normaal als een idioot in de lijn hangt, liep al dansend een stukje keurig aan voet mee! Na een paar passen heb ik haar het brokje gegeven, onder een juibelend 'GOED ZO!'

Mevrouw had de smaak te pakken, ('ow, is dit de bedoeling? Krijg ik daar lekkers voor?!') en heeft (bijna) de hele ronde keurig netjes meegelopen!
Vanmorgen dacht ik, ik probeer het gewoon nog eens. Hoewel het drukker op straat was (fietsers, auto's, mensen met honden) ging het een heel stuk goed. Ze trok de lijn zo nu en an eens strak, waarop ik stil ben gaan staan, 'kijk eens' zei en als ze dan terug kwam, hup, brokje erin. Ging best goed.
Toen kwamen we een mevrouw met twee honden tegen, daar is ze erg fel op en ik was ook direct haar aandacht kwijt. Blaffen, trekken, uitvallen. Ik heb haar maar even gelaten, genegeerd eigenlijk. Toen die mevrouw voorbij was nog eens 'kijk eens'! geen reactie.. Nog maar een keer 'kijk eens' en toen keek ze om en kwam naar me toe. Hup, gauw brokje erin.

Ik ben echt zo blij dat ze eindelijk (na 3 maanden) ook buiten iets aanneemt en opeet, dat maakt het belonen van goed gedrag zoveel makkelijker! En ze leert heel snel, je ziet het kwartje bijna vallen .
Weer een baby-stapje de goede kant op, maar juist die moet je vrieren met een groot feest!

Knappe meid, dat boxertje van mij!

ze kan het ook allemaal wel  maar ze het nog allemaal verfijnen en dat kost tijd.
dus geef niet op, het gaat gewoon lukken!

Het is toch echt zoeken naar wat voor haar werkt. Ik heb haar halsbans verruild voor een tuig, had het idee dat die band om haar nek haar alleen maar angstiger maakte. Of het echt werkt weet ik niet, is moeilijk te zeggen of de ene uitval minder heftig is als de andere. Punt is wel, dat het mij wel meer kracht kost om haar te houden als ze uitvalt.

En moet vroeger iets met haar gebeurd zijn met een andere hond, terwijl ze aan de lijn zat, maar daar komt ik nooit meer achter. Dat heb je met herplaatsers, maar dat is ook wel een deel van de uitdaging
Ik geef niet op, hoewel ik haar ooit wel kan.....