Misia, afgescheurde kruisband (alweer)

In 2010 scheurde Misia linksachter haar kruisband af. Ze is daar destijds aan geholpen. Dan weet je dat ze een risico loopt. Helaas blijkt dat risico ook wel eens waarheid te worden.

Tijdens de verjaardag van onze zoon werd er nogal flink met Misia gespeeld. Na die verjaardag liep ze wat moeilijk, zo'n hupsje in de pas als ze aanzette. Daar zijn we mee naar de DA geweest. Diagnose: hopelijk een verrekking van de band, misschien een klein scheurtje. Twee weken rustig aan. Wel bezig blijven maar lage intensiteit en belasting.

Afgelopen woensdag ging mijn vrouw een kort rondje met de honden doen. Bij het bos liet ze ze even los. Misia liep het bos in en kwam vlak daarna het bos uitstrompelen waarbij ze rechtsachter niet gebruikte. Op donderdag zette de poot wel aan de grond maar zette ze er geen gewicht op. Vandaag kon ik terecht bij de orthopedisch specialist van onze dierenarts praktijk.

Toen we binnen kwamen zei hij meteen "ik zie het al". Toch even testen natuurlijk. Tijdens het voelen en wrikken nog even de verbaasde opmerking "dit doet heel erg pijn" terwijl de Stafford in kwestie stoïcijns voor haar uit stond te kijken zonder te reageren op de handelingen van de DA.... en dan het oordeel: kruisband afgescheurd.

Dus gaan we woensdag foto's maken voor de TTA ingreep en dan zo snel mogelijk de hond weer laten opereren.

Aaa neee !! Heeel veel sterkte zeg wat rot

Ontzettend vervelend, zeg. (wat er eerst stond kwam niet door de censuur...) Bij mij op les iemand precies hetzelfde. Alleen was haar hond dit jaar aan de eerste knie geopereerd.

Frank

krijg altijd te lezen en te horen, dat zoveel procent de andere kant gebeurt na de eerste kruisband scheuring.

ik heb dat in mijn achterhoofd gepropt. Bamse speelt gelukkig zelden of nimmer met anderen honden, ik laat ze zwemmen, en voor de rest wandel ik samen met dr. we doen alles hoor na haar kruisband operatie, maar alles rechtlijnig.

Frank, vervelend, echt heel naar, je weet wat de revalidatie inhoudt, je hebt het al eens mee gemaakt, ik wens je het allerbeste met je hond.

Tsjongejonge.. Even heel zacht gezegd (heel zacht) zit het niet mee voor Misia.

Dat ze hard zijn ja... Faya is gesteriliseerd zonder ook maar een klein beetje pijnstilling want daar kon ze niet tegen. Maar daar schuilt direct het gevaar he, zo hard voor zichzelf...

Heel veel sterkte en succes met de operatie en revalidatie.

Heel veel sterkte met de operatie en het herstel!

Het revalideren maak ik me niet zo'n zorgen om. Dat heb je grotendeels zelf in handen. Misia is toch al 9 jaar en dan weer een volle narcose... mwah. Gelukkig heb ik wel vertrouwen in deze orthopeed. Die heeft Misia een paar jaar terug ook geholpen aan haar andere poot en dat is toen prima verlopen.

Dank voor de fijne woorden.

Ach nee he, wat kunnen honden dan toch hard zijn voor zichzelf

ik weet het niet of Misia hier iets aan heeft, maar ik las dat er ook een therapie is zonder operatie? Ik lees veel over een dokter di Duca en Irap Therapie?
Maar ik heb dus geen idee of dit voor Misia iets is, misschien toch de moeite waard om het even te checken.

@Doby:
De band is volledig afgescheurd. Dat is alleen operatief te herstellen. Ik spreek uit ervaring, ik heb zelf aan beide knieën m'n voorste kruisband afgescheurd (mijn hond lijkt kennelijk op mij, tot en met de blessures die we oplopen )

Als er alleen schade aan pees of band is zijn er soms prima alternatieven mogelijk zonder operatief ingrijpen maar dat is in deze niet aan de orde.

De eigenaar van de praktijk  waar ik kom heeft een passie voor orthopedie. Hij heeft een aantal "normale" DA's in dienst, richt zich zelf vrijwel volledig op orthopedie en heeft iemand in dienst die puur fysiotherapie met honden doet. Ik heb veel vertrouwen in deze mensen dus

Maar wel bedankt voor de tip.

Zo baas, zo hond,

Jammer, ik had gehoopt dat haar misschien een operatie bespaard kon blijven, maar dat is dus niet zo.

Sterkte, ik hoop dat operatie en revalidatie goed gaan en ze over een tijdje weer heerlijk kan rondrennen zoveel ze wil.

Ach arme Misia.
Ik wil je veel succes wensen en op naar een goed herstel.
Het is inderdaad vervelend ,wanneer je een hond met hoge pijngrens hebt. Vaak merk je te laat op dat er iets is. Gelukkig ben je er zelf op tijd bij.

alvast veel beterschap met Misia

Misia is vandaag voor rontgenonderzoek naar de DA geweest. Uit bloedonderzoek in ieder geval aangetoond dat ze kerngezond is, daarna de narcose voor de foto's.

Dat is en blijft een rotgevoel zeg, dat je je hond voelt wegzakken in de narcose. Bah.

Alles is goed gegaan, Misia ligt nu bij de DA bij te komen van de narcose en straks gaan we haar weer ophalen, horen we ook of TTA mogelijk is en wanneer we dat dan gaan doen.

pfff jeetje, niet mis allemaal..
gelukkig gaat ze de behandeling fit en gezond tegemoet

hopelijk verloopt alles goed!

Oef, nu de rechterkant dus, bah.
Heel veel succes en sterkte met de operatie en het revalideren!

(En inderdaad, honden zijn zo hard voor zichzelf; dat maakt het voor ons altijd lastig om in te schatten hoeveel pijn ze nou eigenlijk hebben.)

Zo, en toen werd ik weer eens verrast. De arts had eerder vandaag mijn vrouw gebeld dat hij vandaag eventueel al in staat was om te opereren. Daarmee wordt onnodig veel pijn aan het kapotte knietje voorkomen natuurlijk en hoeft ze niet nog eens onder narcose. Dus heeft ze ingestemd en is Misia vandaag al geopereerd.


Ze is nog wat suf maar ze is weer thuis, de operatie is goed verlopen en dus kan het herstellen gaan beginnen.

Oh wow, dat is een meevaller!
Wat ontzettend fijn dat het meteen zo snel gedaan kon worden! Succes met het herstel

Gister was mevrouw erg zielig, ze wilde niet eten en drinken. Ik kwam 's avonds laat pas thuis. Even op de bank gezeten en toen wilde ze toch wel een stukje kaas eten uit de hand. Sterker nog, de kaas was toch wel erg lekker dus nog maar een stukje kaas. En drinken wilde ze toch ook nog even. Goed nieuws dus.

Vanochtend stond mevrouw zelf op voor haar normale brokken en een sloot water. Naar buiten voor een plasje maakt ze vooralsnog geen aanstalten toe maar we zien wel wanneer ze dat wil. Gister had ze al wel weer een plas gedaan dus ook komt wel weer.

De poot ziet er goed uit. Op het oog geen zwelling, heeft voor zover te zien niet nagebloed en bij het stilstaan zette haar voet al weer aan de grond hoewel ze er duidelijk nog geen gewicht op zet. Gister avond trok ze de poot nog op dus ook dat is vooruitgang.

Al met al gaat het zeer behoorlijk met mevrouw, naar omstandigheden natuurlijk.

puur uit interesse: zijn er ook rontgenbeelden gemaakt van de linker knie? is er destijds ook besloten tot TTA, of TPLO of conventioneel?

succes met de revalidatie

Er zijn vooraf röntgenfoto's gemaakt. In overleg met de arts hebben we voor TTA gekozen. Achteraf zijn er ook weer röntgenfoto's gemaakt en over een maand of drie gaan we weer foto's maken ter controle.

Wat fijn dat het zo goed gaat.
De operatie goed doorstaan is al een hele winst in het genezingsproces.

Veel sterkte met rustig houden en geduld hebben

Een snelle beterschap gewenst !

toch al geopereerd...
wat ziet ze er sneu uit, arme meid...

fijn te lezen dat het in ieder geval goed verlopen is allemaal!
lekker rustig houden en herstellen

veel beterschap voor Misia!

ik was eigenlijk benieuwd naar een eventuele Rx van de linker knie 

Goed lezen is ook een vak

Ja, er zijn destijds ook foto's gemaakt van die knie en later is er nog een aanvullende (kleine) ingreep gedaan aan de linkerknie voor de meniscus waarbij ook foto's zijn gemaakt. Daardoor weten we ook dat Misia linksachter artrose heeft.

Ik heb overigens die laatste ingreep links achter niet meegemaakt omdat ik destijds in het buitenland zat.

Frank.... geweldig nieuws..

geopereerd, niet hoeven wachten, super hoor, nu revalideren.

hoop voorspoedig.

er zat waarschijnlijk een scheur in de meniscus ? dat is een van de meest voorkomende langetermijn-complicaties van een TTA. (waarmee ik de keuze voor een TTA absoluut niet bekritiseer, want alle gebruikte methodes bezitten bepaalde complicatierisico's)

ik ben altijd benieuwd naar rontgenbeelden van knieen enkele jaren na een voorafgaande kruisbandlaesie en -operatie, aangezien arthrose altijd optreed, maar de mate waarin, wellicht voor een deel afhankelijk is van de gebruikte methode (TTA, TPLO, kapselimbricatie en/of vervangende voorste kruisband). onderzoeksresultaten laten nogal een wisselend beeld zien, ook afhankelijk van de gekozen periode na de ingreep (arthrose heeft enige tijd nodig om te ontstaan. als je als orthopeed onderzoeksresultaten publiceert betreffende de tijdspanne van bv 1 jaar na operatie, zullen bijvoorbeeld nog weinig honden arthrose hebben ontwikkeld. dus dan kun je prachtige resultaten laten zien. maar enkele jaren verder...)

maar dit alles terzijde  belangrijkste is natuurlijk hoe je hond succesvol revalideert, en laten we uitgaan van spoedig en volledig herstel '

Links is een andere methode gebruikt dan rechts en daar is later inderdaad nog schade aan de menicus opgetreden. Links had Misia ten tijde van de meniscus ingreep ook al artrose.

Rechts (die dus nu is geopereerd) was de meniscus intact.

Ben blij om te lezen dat de operatie goed is gegaan.
En dan dat koppie op de foto... Ze kijkt zo zielig.
Ik vind Misia een heel mooi hondje.

Op naar meer herstel meisje, beterschap

Weekend update

Gister was Misia's poot erg dik, zo dik dat we toch even bij de DA langs zijn geweest. De DA was echter zeer tevreden dus wij daarmee ook. Vandaag is haar poot weer stukken slanker.
Misia heeft ook echt weer energie, moet zo langzamerhand na gaan denken hoe ik haar van haar energie af ga helpen zonder einden te wandelen.

Wel gister bij de DA een bijzondere observatie gedaan. We zaten daar met 3 honden. Ik houd Misia in dat soort situaties bij me. Ze is betrouwbaar maar bij de DA (toch spannend), met veel pijn aan haar lijf en honden die ze niet kent... dan kies ik voor zeker.

De andere mensen lieten de honden wel bij elkaar en verrassing, stress in de tent. Honden die elkaar niet konden hebben en verbaasde mensen die zeggen "waarom doet hij dat nu"? Ik weet het niet maar zo moeilijk is dat niet toch?

Ha, van de week hetzelfde bij de DA mee gemaakt....., flipt er een jack tegen een Cocker die veel te dicht bij kon komen...., en dan achteraf nog dom vragen 'Ik deed toch niets verkeerd..., die van mij is zooooo lief' ...., het lezen van andermans hond is ook een kunst 


Maar dat of-topic...., fijn te lezen dat het weer de goede kant op gaat met Misia en dat de DA tevreden was..., nog even volhouden 

Beterschap voor Misia, dat allereerst. Hoop dat het herstel spoedig gaat.

Tja, ik snap dat ook nooit, in de wachtkamer van de DA houd ik mijn honden ook bij me en vraag anderen dat ook te doen, maar kijk soms vol verbazing als d'r weer eens een dame met een klein pluizebolletje aan een flexi de overvolle wachtkamer in komt banjeren. Hondje staat al binnen voordat zij kan zien wat er uberhaupt zit verder...