En toen waren we weer puploos!

.......pfffff..........en daar ging hij dan, ons 'droppie'. Bepakt en bezakt met de baasjes op weg naar zijn nieuwe leventje in Athene.

Al met al hebben we hem bijna 8 volle weken hier gehad. Het was zoals altijd met pups voldoening gevende vermoeidheid. Het was intens en het was heerlijk. Heb weer een hoop over mijn eigen heren en zelfs van mezelf geleerd. Die heerlijke harige viervoeters ook, wat zijn het toch unieke mooie wezentjes!!!!

Ik hoop dat de vlucht meevalt voor hem en hij snel zal wennen in zijn definitieve 'thuis'. Nu maar hopen dat al die korte uitstapjes met het OV hun vruchten afwerpen. Ik had me er natuurlijk vh begin af aan op voorbereid maar uiteindelijk is het toch even slikken als het moment echt aangebroken is......

dat zal even afzien zijn, aan de andere kant jouw wondertje krijgt een prachtig huisje met goeie hondenbaasjes. en hou contact met deze baasjes zodat je altijd nog wat zal horen hoe het jouw wondertje vergaat.

Ja erger als ik had verwacht, als ik eerlijk ben.

Sprak net nog met mijn man aan de tel., die ze naar het vliegveld gebracht heeft..........en zeg ze dit, en zeg ze dat, en Nio moet zus en Nio moet zo, niet vergeten dit en niet vergeten dat........niet pushen als hij onzeker/bang is..........en en en......(stiekem gevalletje overbezorgde en overbeschermende moederkloek)........Hoor ik van mijn man dat ze al lang en breed door de Douane waren.

Zal blij zijn als ik vanavond een telefoontje vanuit Athene krijg dat alles voorspoedig verlopen is.

(edit: foto lukt me weer eens niet!......Ben benieuwd wanneer ik het eens leer!)

nee dat leer je nimmer, en is dat nodig ? je hebt er naar uitgekeken, en acht weken was de pup van jou, je hebt de pup al een naam gegeven.

Nio.... acht weken was het de jouwe en dan zomaar zo klein weer moeten afstaan. nee dat leer je nimmer, de volgende keer weer vol tranen, maar........

straks als je berichtjes krijgt, mails en fotoos, dan weet je dat Nio goed trecht gekomen is en dan zijn de tranen vergeten en alleen nog de herinnering van dat Nio bij jou die acht weken was, Nio van jou,

ach wat schrijf je dat lief!

Zijn naam is de mannelijke versie van de verkorte naam van zijn 'mama'.....hahaha..... Gegeven door hun hoor...........zou niet durven hoor! Zijn stamboom naam was Mr.Chuckles maar hier had ik uiteraard ook een koosnaam voor mijn 'droppie'!

ik begrijp je volkomen, graag pups, en dan moeten ze weg, het is niet anders, dus ik begrijp je volkomen.

2 maanden een pup opgevoed... dat is een lange tijd in puppy-termen! Een heel pak verantwoordelijkheid en zorg die je zo niet meteen van het ene moment op 't andere kan loslaten. Net dat siert je! 
Nio krijgt een nieuwe thuis, maar draagt voor altijd een stukje van jou mee, want wat ie heeft geleerd of heeft meegekregen in die eerste weken van z'n leven is zo bepalend, dat houdt ie voor altijd bij zich 

Ja ik hoop het ook!

Hij heeft een heerlijk karaktertje waar we hem met gevoel maar zeker ook verstand op uitgezocht hadden. En ik kan eerlijk (en zeker ook trots) zeggen dat hij hier een goede basis heeft gehad waar uiteraard ook mijn heerlijke kerels naar (en zelfs boven) verwachting aan meegewerkt hebben.

Ze keren naar huis met een zindelijk kereltje die behoorlijk netjes ad losse riem meeloopt (zal id nabije toekomst tijdelijk wel anders zijn), geduldig op zijn beurt kan wachten (moet wel als er nog 2 honden zijn), aan de bench gewend is maar net zo braaf in zijn mand slaapt. Gewend is na het eten uit te buiken en op verzoek naar 1 van beide slaapplaatsen gaat. Kijk, zit, lig, kom en laat dat, beheerst hij inmiddels ook behoorlijk goed. En sinds een dikke week heeft hij ook door dat hij moet zoeken en WAT hij moet zoeken tijdens het huis-tuin-en-keuken speuren. Voor hem was het een 'ik huppel en ren gezellig met die anderen mee' spel. Die verbazing en trots op dat bekkie toen hij per ongeluk tegen een stukje appel op liep was onbetaalbaar. Inmiddels heeft hij goed door dat hij daar zijn neus voor moet gebruiken ipv zijn ogen waardoor hij vaker de 'jackpot' treft en het zelfvertrouwen ermee gegroeid is.

....pffff.......ik draaf weer door.......

In het kort: het was een genot en een eer om zo'n kleine dreumes tijdens zijn eerste fasen buiten het nest te mogen begeleiden en alvast een beetje 'wereldwijs' te maken!

Ik vind dat het mooie mannetje wel een plaatje verdiend hier



Wat een heerlijk beessie zeg, kan me voorstellen dat het nu opeens erg rustig is in huis.

kon het ook niet laten, wat een pracht hondje.

Oooooh nee, nu ben ik ook helemaal verliefd!!!!! 

OMG  het is echt een droppie, poepie en je mag zeker trots zijn op hetgeen je al gedaan hebt. De nieuwe baasjes zullen daar zeker profijt van hebben.

Hoop dat je al wat gehoord hebt en dat ze je zullen overspoelen met foto's

Ahhh wat lief dames!

Ik heb zo mijn heldere HP momenten heel af en toe.....vandaag hoorde daar niet bij, het wilde niet lukken met de foto's

Inmiddels heb ik een half uur geleden EINDELIJK een telefoontje gehad uit Athene en de trip is heel goed verlopen. Gelukkig maar! Er is nog behoorlijk wat geregel en gestress aan vooraf gegaan om Nio van hier naar daar te krijgen. Blijkt lang zo makkelijk niet te zijn met de mogenlijke griekse en engelse maatschappijen ivm het ras ondanks alle vantevoren uitgebreide ingewonnen inlichtingen. 

Voor 2 maatschappijen viel hij zelfs onder de kortsnuitigen die tegenwoordig geweigerd worden. Via verscheidene belachelijk dure(1200 á 1600 euries!!!) pet transport bedrijven viel hij onder de gevaarlijke honden die bij de een niet mee mochten en volgens de ander door Griekenland geweigerd werden. Nu heb ik bij de laatstgenoemde 2 eerder het idee dat het kwam omdat wij hem 'reisklaar' hadden wat betreft documenten, IATA goedgekeurde reisbench etc. Waardoor heel veel extraatjes aan hun totaalprijs afvielen en het opeens niet meer zo interessant was want ze wisten vh begin af aan om wat voor raspup het ging.

Toen hadden we als noodoplossing bedacht dat mijn man hem met Transavia (waar hij zonder enig probleem als handbagage tot 10kg. meekon) dan maar vanuit Nederland naar Athene zou vliegen en ik er dan maar een kort familiebezoekje aan zou plakken met de kerels. Echter lukte het uiteindelijk toch met Aegean onder de voorwaarde dat de pup en tas niet meer als 8kg.(handbagage) mochten wegen. Zou het meer zijn ging het feest niet door want voor hun valt hij onder de kortsnuitigen en die worden in de aparte (buik)ruimte dus niet toegelaten. Dus koortsachtig op zoek naar een tas die id juiste maat was maar wel super lichtgewicht. Die kwam ipv per express vrijdag, gisteren met normale post aan......pfff.....Kortdag om hem een beetje ad tas te laten wennen maar dat is me met spel alsnog gelukt.....Uiteindelijk hadden ze voor het inchecken de extra bodem eruit gehaald ivm. gewicht en is hij niet eens gewogen

Al met al is hij braaf in zijn tas blijven zitten ondanks dat ze de gehele bovenkant open hadden eenmaal id lucht. Hij heeft zijn eerste verse 'griekse' maaltijd gehad en ook netjes zijn behoeftes buiten gedaan. Is inmiddels ook al in de lokale petshop geweest en verwend en is thuis op eigen houtje de bench in gewandeld. Dus hartstikke mooi allemaal Met al deze indrukken van vandaag (oeps is inmiddels al gisteren) denk ik dat hij morgen heeeeeeeeel erg lang zal uitslapen. Nu is het van nature al geen ochtenhond, was hij bij de fokker en hier ook niet. Wakker worden, even groeten, eruit voor de behoeftes en weer roef zijn mand in om lekker verder te ronken.....

Nu kan ik straks ook met een gerust hart mijn bed opzoeken wetend dat 'mijn droppie' veilig in zijn nieuwe thuis aangekomen is.'