I had a dream...

Hoi allemaal!

Zoals jullie weten woon ik in Frankrijk met mijn roedel.Mijn droom om daar te gaan wonen voor meer rust en ruimte en honden te gaan opvangen,die op de een of andere manier een goed (t)huis zochten heb ik verwezelijkt...ik wilde graag zo vanuit mijn huis de natuur in kunnen lopen...ik heb alles in Nederland achtergelaten en verkocht,mijn huis, mijn stacaravan bij de bossen en mijn mooie oldtimer-campertje.Alleen Gorby en Tosca gingen mee met de hoognodige spulletjes,de rest ging naar de kringloop of werd verkocht.
Velen idealiseren het wonen in het buitenland en vrij zitten in de natuur.Er komt veel bij kijken.Het is niet alleen rozengeur en maneschijn...

Zijn er mensen op dit forum,die ook een droom hebben om nog betere omstandigheden te creëren voor henzelf en hun viervoeter(s)en niet in dromen blijven hangen,maar ook daadwerkelijk actie(willen) ondernemen om die droom uit te laten komen?
Ik kan altijd met raad en daad bijstaan vanuit mijn ervaring,die ik hier opgedaan heb,door schade en schande wijs geworden...

groetjes van Ingrid en haar honden Joep,Moa,Zazou,Sam,Poppy,Viouk en Sheyenne en met Gorby,Tosca en Jippie aan mijn zijde...

Je hebt het goed gedaan.
Ook wij hadden een droom: wonen in Schotland... Mijn man werd via een tussenpersoon aangenomen om in Groot-Brittannië als treinmachinist te werken. Het enige wat nog moest was een Engelse test en later ook nog een medische keuring. Mijn man zag op tegen de test - al eerder waren voor Zwitserland alle machinisten afgewezen, zelfs een echt Duitstalige...allemaal afgevallen door de taaltoets... Er werd verzekerd dat dit slechts een formaliteit was, we hoefden ons nergens druk over te maken: in januari 2006 zou mijn man vertrekken naar Carlisle en ik zou hem in juli volgen, mét hond en één poes. Voor de andere poezen had ik al een andere eigenaar gevonden, maar daar zouden ze pas naar toe als ik ook zou vertrekken. Ik zou ook ons huis verkopen, terwijl mijn man zich zou richten op zijn nieuwe baan. In juli zouden we dan in Schotland gaan wonen... De taaltoets was net voor de Kerst, een paar dagen erna zou de medische test volgen. Carlisle here we come! Ik werd op mijn werk gebeld door mijn man....afgewezen....zijn Engels was niet voldoende (en hij leest Engelse boeken en spreekt het juist goed!!!!). Iedereen werd afgewezen... De intermediair was woedend, zelfs een Engelsman zou deze toets niet hebben kunnen halen...zei hij. Ik heb gehuild, tranen met tuiten... onze droom lag in duigen, net voor de Kerstdagen. Mijn man had het ook te kwaad mij zo verdrietig te zien, ik was er echt helemaal kapot van! In Schotland zou ik met mijn Border Collie zijn gaan trainen bij een echte topper... En we zouden wonen, ach...zo wonderschoon. Gelukkig hadden we de poezen nog niet herplaatst (de nieuwe baas, een collega vond het jammer maar hij begreep heel goed dat ze nu zouden blijven) en stond het huis nog niet te koop!
Een half jaar later hoorden we van Schotten dat het bedrijf allemaal Polen had ingehuurd. De taaltest was bewust zo zwaar gemaakt om iedereen af te kunnen wijzen voor goedkoper personeel...
Onze droom...'t zal een droom blijven.
Ben er nog kapot van...

Hoi Martie!

Dank voor je verhaal...ik geloof,dat het dan voor jullie niet de bedoeling was om te verhuizen naar Schotland,als het zo tegengewerkt wordt.Laat dit los(ook al doet het verdriet) en blijf dromen en volg je eigen pad/je hart met je dieren en de natuur en wellicht komt er iets anders op je pad en was het nu nog niet jullie tijd...misschien een ander land,misschien een andere richting qua baan inslaan.Hier zie ik ook vaak mensen,die een chambre d`hôtes beginnen of gaan klussen voor anderen om aan inkomen te komen,iets wat helemaal niet meer met hun oude beroep te doen heeft...
Ik ben zelf helemaal geleid naar deze plek,kreeg allerlei voortekenen en hulp van ´boven´...ik heb een keer met mijn honden Gorby en Tosca op een heuvel gestaan ergens in Frankrijk tijdens een vakantie,overal blaften honden om ons heen,ik pakte mijn trommel en ben gaan trommelen en het werd stil...toen heb ik gevraagd aan ´boven´ of ze mij wilden leiden naar een goede plek waar ik honden kon opvangen en het is op mijn pad gekomen...toen het dan zover was, werd ik zelfs welkom geheten door 2 herten in het bos,toen ik naar mijn huis reed en we er gingen wonen...ze keken me aan,bleven rustig staan en draaiden toen om om hun weg weer te gaan...om alles te vertellen duurt te lang,maar het was een bijzondere ervaring hoe ik hier beland ben uiteindelijk.

Houd dus moed!

groetjes van Ingrid en haar roedel

Mooi verhaal, Ingrid...
En bij ons... 't Zal inderdaad niet zo hebben mogen zijn, want een jaar later werd bij mij artrose ontdekt en daarvoor is Schotland nu niet echt het fijnste land qua klimaat. Ben net een lopende barometer, ik voel het slechte weer al aankomen... 't Is dus op zich goed, hoor...maar toch steekt het. Afgelopen zomer zijn we terug geweest naar Schotland en dan hebben we toch een brok in de keel.

wij zouden ook best graag in het buitenland willen wonen!
wat ons tegenhoud is dat we een baan daar moeten hebben en tja das dan vrij lastig!
Oostenrijk lijkt ons ontzettend mooi!

en voordat we onze robbedoes hadden zouden we misschien naar de canarische eilanden gaan ( lanzarote )
om daar iets te beginnen in toeristme
maar das te warm voor de hond!

groetjes

Hoi Aadje,

Overal is er werk te vinden of anders zet je zelf wat op...hier in Frankrijk is een website voor Nederlanders en daar kan je zelf een advertentie op zetten,als je werk zoekt of als je vragen hebt o.i.d. en er staan ook zat vacatures op binnen Frankrijk.Dus wellicht is er in Oostenrijk ook wel zo´n website te vinden...als je écht wil is er voor(bijna)alles een oplossing...

En zelf zou ik ook nooit in een te warm(gedeelte van het)land willen zitten met mijn honden...dat vind ik voor je spreken...

Dus steek je voelsprieten uit,als je echt wil en bereid je goed voor!Het is/blijft een hele grote stap!

groetjes van Ingrid en de hondjes

Aahhhh Martie, das wel erg sneu zo op deze manier, dat steekt toch he!!
Ingrid, ik denk dat idd. veel mensen het idealiseren, wij ook..........
We dromen al jaren van een leuk huisje (hoeft niet groot te zijn) maar wel veel grond en natuur voor de honden!

Zo'n 20 jaar terug hebben we op het punt gestaan om naar Curacao te gaan, we hadden de papieren binnen van de ambassade, je moest iemand hebben die voor een huis garant stond, ook dat was te doen, dan nog werk vinden...
Er zijn daar veel honden die hulp nodig hebben, dus we dachten.....
We kenden mensen die daar woonde, die begonnen ons voorzichtig voor te lichten, de hoge mate van criminaliteit enz. enz.
Uiteindelijk is het niet doorgegaan, na alles goed overdacht te hebben, wilde ik daar mijn kinderen niet laten opgroeien.

Nu rest ons nog wel één droom, dat leuke huisje met veel grond en natuur, en als het ff kan, in velden of wegen geen mensen te zien.........
Waar de honden nog hond mogen zijn !!
Waar zou dat huisje moeten staan?
Het liefst in Italië, mijn vriend roept Oostenrijk, nou dan maar een groter huissie precies op de grens he hahahaa.

Ik vind het knap als mensen alles achter durven te laten om ergens anders helemaal opnieuw te beginnen!!

Liefs, marleen.

Hai Marleen en roedel!

Dank voor het delen van jullie droom...nu er nog over eens worden waar

Zoals ik hier zit met de honden zou wel wat voor jullie zijn,maar dat is in Frankrijk(staat te koop,zoals je weet)...maar als je hart echt in een bepaald land(en) ligt moet je daarvoor gaan...

Het is heel heavy om alles wat je vertrouwd is achter te laten,ik heb er veel last van gehad en me ook best eenzaam gevoeld en verlangen om weer lekker in de Ned.bossen rond te zwalken met mijn honden,waar ik mensen ontmoette met hun honden.Dat mis ik hier heel erg...even een praatje en dan weer ieder zijns weegs...en als je in een vreemd land zit kan je je niet zo spontaan uitdrukken als in je eigen taal,dat maakt het ook moeilijk!Daarom klitten vaak de Nederlanders hier met elkaar,ik doe dat dan niet...

Hopelijk komt jullie droom ooit uit,je mag altijd hier eens komen kijken...

liefs en bisous voor jou en je roedel!

Ingrid et chiens

Hey Ingrid,
Ik heb ook een droom, ik wil mijn eigen doggy day care beginnen.
een dagopvang voor honden, waar ik mijn eigen trimsalon zal hebben en mijn relax area voor honden waar ze honden massage's kunnen krijgen en zo.
dus gewoon zeg maar soort luxe verblijfplaats voor honden overdag als hun baasjes werken zijn.
Ik heb nu geld aan het sparen voor allemaal toebehoren en ik ben aan het kijken voor een ideaal pand wat groot genoeg is en wat genoeg land heeft.
het zal nog een tijd duren voordat ik echt genoeg geld heb en de goede lokatie heb, maar ik zal mijn droom waarmaken.
groetjes mandy missy en molly

Wat leuk Mandy!Ik ben benieuwd hoe je dat dan gaat opzetten.Zo te lezen krijgen de honden het wel goed,die dan daar mogen verblijven(als het zover is).Hopelijk krijg je dan veel klanten en zijn de honden fijn opgevangen,als de baas/vrouwtje moet werken en zitten ze niet thuis alleen,zonder zorg en aandacht...
Zijn de woningen/land daar goed betaalbaar?Hier is de huizenmarkt ingezakt en zijn veel huizen spotgoedkoop(behalve de mijne,haha)...

groetjes van Ingrid en haar roedel

Hey Ingrid,
ik moet zeggen in dublin zelf is het duur omdat het de hoofdstad van ierand is, maar ga je erbuiten zitten, huizen met veel tuin en land (die mensen hebben ook eerder honden) daar is het goedkoper..
dus we zijn gewoon op zoek naar iets net buiten dublin en dan is het goed te doen..
heb een paar mensen op mijn huidige baan gezegd wat ik wilde opzetten en die vonden het een geweldig idee, en ik heb reseach gedaan en er is hier in ierland nergens zoiets wat ik wil doen dus ik zou de enige zijn dus dat zou ook goed zijn
we zien allemaal wel hoe het zal gaan lopen

Hoi ingrid,
Mijn droom is een (vrijstaand)huisje met openhaard,grote leefkeuken en redelijk grote tuin.
Dit huis moet in Nederland aan de rand van een dorp staan met genoeg natuur in de buurt.
Ik wil dan zeker nog een hond erbij en wat kippen en mischien een pony....
Nu woon ik in een rijtjeshuis binnen een woonwijk,hierdoor blijft het "voorlopig" bij 3 katten en 1 hond.
Het is jammer dat geld vaak een belemmering is om je droom te realiseren.
Mijn droom is wel mijn motivatie en inspriratie om mijn leven nu inhoud te geven. Ik probeer zo dicht mogelijk bij mijn droom uit te komen.

gr mariaa en buckie

LS,

Dony , als ze toch al een hondje zou zijn- wat ze beslist niet is!-dan zou ze toch een ZEEhondje zijn!!,

Wouter Veenhuijsen, Kruitlaan 47, Groningen, Leve de Koniningin - maar dit laatste overigens geheel terzijde...

Wat ben ik eigenlijk saai!

Ik hoef geen boederijtje, ander land of een bedrijf.

Ik ben eigenlijk best gelukkig zo...vind het helemaal toppie waar ik nu woon. Een gewoon huis, echtgenoot, kinderen, beestenbende en ikke natuurlijk. We hebben eten en drinken. Echtgenoot en kinderen hebben werk wat ze altijd al graag wilde doen en daar ook voor gestudeerd hebben. Ik ben degene die zich het meest bezig houdt met de opvoeding van Barca. We helpen hier allemaal mee wat betreft het uitlaten.

Ik hoef helemaal niet weg, ben super gelukkig in mijn huisje.

Hoi hoi,

Iedereen moet toch wat te wensen hebben of ja te dromen hebben? Ik ben ook zeer tevreden met mijn leventje. Ik heb een lieve man, 2 leuke honden, een mooi huis, een goede baan en een kleintje op komst...Wat niet al te lang meer zal duren! Dus eigenlijk ben ik wel happy!! Toen mijn mannetje en ik nog alleen waren, zeiden we wel vaker om ooit een keer te vertrekken naar een lekker warm land. Wij genieten namelijk van zon en alles wat daarom heen hangt. We hebben al heel wat verre reizen gemaakt om dingen van de wereld te kunnen zien. Maar ik zou denk ik niet snel definitief kunnen vertrekken naar zo'n warm land. Je moet er zo veel voor achter laten...En is het allemaal wel zo leuk om dan op die plaats te gaan wonen?? Ik vind het daarom ook echt knap dat mensen hun dromen volgen en daarbij alles achterlaten wat ze ooit opgebouwd hebben en de sprong in het diepen wagen! Dus Ingrid nog steeds neem ik mijn petje voor je af.

Groetjes Monique

Na ons fiasco ga je door met je leven en ik ben toch weer langzaam aan dromen aan het verwezenlijken. Ik ben natuurlijk met mijn winkeltje gestart en ik heb na 12 jaar eindelijk die baan in de communicatie gevonden waarin ik me mag bezighouden met natuur & milieu....dat was een langgekoesterde wens. Mijn man verkoopt steeds meer van zijn foto's...we hebben een stacaravan in de bossen...leuke, lieve kids en fantastische dieren. Nu we richting 50 gaan hebben we besloten hier te blijven met al uitgekomen dromen en nog heel veel meer om over te blijven dromen. Prima zo.

HOI
ik zou wel een vrijstaand huisje willen hebben met wat geitjes en kipjes en een pony voor de kinderen maar ja geld is altijd een probleem we zitten nu in een rijtjes woningen en wil wel wat ruimte om de deur heen hebben groetjes patricia

Hoi allemaal,

Ja sommigen van jullie blijven in dromen hangen,anderen maken ze waar en weer anderen leggen zich erbij neer na een teleurstelling en weer anderen dromen helemaal niet ,die houden meer van huisje,boompje,beestje in hun eigen kikkerlandje...bang om los te laten kan een mens tegenhouden...ik heb de stap wel gemaakt,mensen die ik sprak in Nederland vonden mij zo moedig!
Ik ben door alles heengegaan,ben bestolen,ben bedrogen(geld),ben belazerd(vriendjes)etc.maar ik bleef/blijf doorgaan,mijn eigen weg volgend en mijn eigen ziel...

Ik persoonlijk vind,dat als je een droom hebt ervoor moet gaan,niks mag je dan tegenhouden,dan ga je informeren wat de mogelijkheden zijn etc.Als het echt zo mag zijn,komt het op je pad...ik kreeg uit onverwachte hoek geld b.v.

Ik heb trouwens nog meer dromen:als ik ´uit de honden ben´(moet er even niet aan denken,hoor!) dan wil ik met een camper de wereld over met een(mijn) maatje en dan mensen en dieren gaan helpen,die op mijn pad komen.ik ben nu eenmaal een avonturier...en graag zou ik nog eens met dolfijnen willen zwemmen en met hen communiceren...dat is ook nog een droom...

Dus mensen droom verder en ga ervoor!!!

liefs van Ingrid en haar roedel

Onze droom is om een stuk land te bezitten, waar we verwaarloosde en mishandelde dieren een nieuw, misschien mooie laatste jaartjes te geven...
Om elk dier heerlijk te verwennen en alleen maar gelukkig te maken!
Hier of in het buitenland, dat maakt me niet uit, zolang het maar een lekker stuk land is...

Wie weet komt deze droom wel uit, maar voorlopig in ieder geval niet... :-(
Ik zou het liefste alle dieren in huis willen hebben om een goed leven te geven, maar even reeël nadenken, dan lukt dat echt niet... :-(

Wie weet .... ooit!

Zonder dromen ben je nergens!