moeilijke vraag.................

vandaag heb ik een moeilijke vraag,althans dat vind ik, ik moest namellijk wel effe denken voor ik een antwoordt wist.
laats kreeg ik de vraag waarneer je een andere hond aan zou schaffen als je vorige overleden is en je al besloten hebt een andere te nemen.na even te hebben nagedacht heb ik gezegt dat het eraan ligt waarneer je er zelf aan toe bent, bij sommige een week andere een jaar. wat vinden jullie eigenlijk, ik had er nog nooit zo over nagedacht

ja wanneer je erzelf aan toe bent

Ik zou het ook niet meteen weten! Het ligt er een beetje aan zoals jij ook al zegt! Ik zie me alleen niet meer zonder hond (thuis altijd honden gehad vanaf kleins en nu zelf een hond) dus denk dat ik het snel ga missen als mijn hond zou overlijden en dat er snel een nieuwe hond komt! Maar je weet nooit ,, misschien loopt het wel anders

hoi benji
de eene is er met drie weken al aan toe en de andere naar een jaar dat is heel verschillend ik kreeg taat naar drie weken dat mijn hond overleden was
liefs joke

ik vind dat je dat zelf het best voelt gewoon je gevoel volgen sommigen denken dat je de een voor de ander verwisselt en sommige kunnen gewoon niet zonder ik denk dat je dat pas kan beantwoorden als je er voor staat
gr bianca en een poot van robbie

ja zelf zou ik er niet aan moeten denken geen hond meer te hebben, maar benji is ook weer alles voor me, ik denk nu dat het bij mij wel even tijd kost, maaar wie weet hoe het dan is,heb dus echt zo iets van dat is echt persoonlijk

Toen Twinkle overleed, miste ik in eerste instantie haar vooral. Ik wilde toen absoluut geen andere hond omdat ik die dan alleen met Twinkje zou vergelijken. Na ong. een half jaar begon ik naast dat ik Twinkle miste ook het hebben van een hond enorm te missen. Helaas moest ik toen nog een aantal jaartjes wachten voordat ik in staat was een hond te bieden wat hij nodig had. Als dat niet het geval was geweest had ik ws. tussen een half jaar en een jaar een nieuwe hond genomen (geen rekening houdend met wachtlijsten etc).

Inderdaad een moeilijke vraag, zeg. Ik moet er niet aan denken. Esha is mijn eerste (eigen) hond, en heeft gelukkig nog een tijdje te gaan; ze is pas 2.

Ik kan me allebei heel goed voorstellen; dat ik er voorlopig niet aan zou kunnen denken om een nieuwe hond te nemen omdat het verdriet zo groot is. Maar ook, juist weer wel heel snel een nieuwe hond, om jezelf af te leiden en te dwingen ook weer door te gaan. Ik denk dat ik in de laatste categorie val; het "klopt" gewoon niet zonder hond in huis.

Groetjes, Mischa

ja als je eenmaal een hond hebt genomen dan is het zo leeg zonder. wij hebben onze kat eergisteren in moeten laten slapen. maar je mist het gemiauw zo

Onze hond overleed in juli van dit jaar en niemand was stelliger dan wij (mijn partner en ik) er komt geen andere hond meer!
Ging mezelf er steeds vaker op betrappen dat ik toch d8 aan 'wie weet ooit nog eens' .
Kwam er achter dat mijn man er ook mee liep te tobben.
Nu zijn we serieus bezig met de aanschaf van een pup.
Om ons heen was niemand verbaasd ondanks ons stellig nee voorheen.
Wel goed peilen of je je overleden hond mist of ook gewoon het hebben van een hond.
Bij ons duurt het nog even voor er weer een rondloopt maar die tijd is ook nodig.

Ik denk dat het idd even tijd bij mij zou kosten voordat ik alles verwerkt zou hebben. Maar het gemis kan wel worden opgevangen door een nieuwe hond (niet gecompenseerd natuurlijk). Dus ik weet eigenlijk niet hoe snel ik een nieuwe hond zou aanschaffen. Misschien een half jaartje idd...

Toen mijn eerste hond overleed had ik nóg een hond, haar dochter. Nadat ik haar had laten inslapen duurde het ongeveer drie weken tot ik de volgende hond had.

Na het overlijden van mijn derde hond duurde het twee maanden eer ik weer een hond had.
Mijn vierde hond heb ik zes maanden geleden moeten laten inslapen, ik heb nog geen nieuwe pup gevonden.

Warneer je er zelf aan toe bent, mijn mening voor me eigen is, niet te snel een hond nemen, het kan misschien een vervanging zijn voor je vorige hond.
Terwijl het een heel ander iets is.

Maar wat er al gezegd werdt, : voor iedereen is het anders natuurlijk!.

als levy zou sterven,zou ik geen hond meer binnen willen(niet de hele dag)
als diego zou sterven,zou ik ondanks het hele grote verdriet direct op zoek gaan naar een nieuwe herplaats-bulldog.niet alleen om het gemis op te vullen,ookal kan geen hond hem vervangen,maar ook omdat er nog zoveel zijn die hulp nodig hebben.ik vergelijk ook nooit de ene hond met de andere

Zal voor iedereen anders zijn. We gaan allemaal anders met verdriet om. Ik heb Boy geadopteerd nadat Tuawi 3 maanden daarvoor was overleden. Per toeval, want ik was helemaal niet op zoek. Maar ik wist het wel meteen toen ik hem zag, die hoort bij mij!

Ik denk dat ieder dat voor zich moet bepalen.
Ik ken mensen die zeggen, na deze dibbes geen hond meer voor mij. En die lopen na een maand al met een nieuwe kleine gup. Puur omdat ze die trippelende voetjes over de plavuizen zo missen. Ik weet het niet. Wanneer je eraan toe bent natuurlijk. Zoals je dat ook voelt met je eerste hond.

Dat kan je niet zeggen...je gevoel geeft wel weer aan dat je een nieuwe hond wil!
Nu willen wij voorlopig geen hond meer, maar naar het overlijden van Sieb hadden we binnen 6 weken weer een nieuwe...
Maar nu gewoon even niet, voelt niet goed aan...we hebben afscheid genomen van 2 honden binnen 9 maanden...

Weet niet wil het dan wel. maar kan er niet echt aan denken dat buddy er niet meer zal zijn dus denk er maar niet aan. maar neem dan vast wel weer een ander maar wel pas als ik er aan toe ben

Liefs,