De klik.. maar dan met 1 hondje niet...

Poeh.. het moet me echt even van het hart.
De dame die hier als laatste bij kwam van de 4.. Alice, heb ik echt gekozen op haar kleur, meer niet.

We zijn toen ze net 5 weekjes was al gaan kijken, en natuurlijk zijn alle puppy's dan cute. Met 7 weken hebben wij haar toen opgehaald.

We hadden toen al een pup, Boo. Manlief en ik waren GEK van Boo, Boo is perfect. Lekker knuffelen, lekker spelen, echt met je bezig zijn.

Alice heeft dat niet, had dat al niet.
Ze vind je letterlijk alleen interessant als je eten hebt. Verder is ze heel lomp, en springt gewoon op je buik of laptop zonder te 'vragen'. De andere hondjes gaan lief naast je zitten, kijken je aan, en je kan plek maken op je schoot. zij is de enigste die echt geen rekening met je houd.

Ik snap het ook niet, want ze lijkt ook nog eens NIETS te begrijpen. Dan zet je haar met een grote foei van je af (want je bent aan het eten) klimt ze die zelfde seconde weer op je schoot, en zo door.

Ze speelt verder niet met je, als je haar oppakt vind ze dat ook maar gek..

Ik vind het gewoon erg moeilijk, want ik merk dat ik me alleen maar aan haar irriteer.
Ik heb ook die klik met haar niet, wat ik met anderen wel heb.

Ik zit al te bedenken hoe ik aan onze 'band' kan werken. Dus is zat al aan iets van Doggy Dance o.i.d. te denken. Maar dat zie ik haar echt niet doen! Ze heeft absoluut geen intresse voor ook maar iets anders dan eten.
En geloof me, daar wil ze ook geen moeite voor doen.
Een sprong of netjes zitten tot daar aan toe. maar onder je been door pakken? neeh.. ik ga mijn mand wel weer in..



IEMAND een idee om ons te 'lijmen'? Ik snap dat ik ook echt niet motiverend werk voor haar op het moment, maar geloof me, ik probeer al maanden te klikken met haar.. op een gegevenmoment werkt dat gewoon niet meer als het alleen van mijn kant komt :(
(lijkt wel een relatie hahaha)


No serious, iemand tips?

Geen tips. Ik ben zelf naar mijn kleinste teefje toegegroeid en zou haar beslist niet willen missen. Maar dat kostte tijd. En me toch veel met haar bezighouden, knuffelen, en uitzoeken en meedoen in wat zij wel leuk vindt.

Misschien vind zij jagen leuker dan knuffelen. En kun je haar helemaal gek maken met een speelgoedmuisje zoals je ook voor katten koopt.

Persoonlijk snap ik wel dat ze niet graag opgepakt wil,
Dat het een klein hondje is wil niet automatisch zeggen dat ze neit van knuffelen houdt..
Mijn hond hield ook niet van knuffelen, ze kwam ze halen en je kon haar roepen maar dan ging ze vrijwel direct ergens anders liggen..
Toen ik hier 2 logee hondjes had..nou die moest ik zowat bij me wegduwen zo knuffelig waren die...
Misschien moet je haar wat minder vergelijken met de rest en gewoon nemen zoals ze is...
Niets forceren..ik bedoel als ze er niet van houd om opgepakt te worden, laat haar dan...
Kweet niet OF je dat uberhaupt doet hoor maar ik probeer mee te denken...

Samen op cursus gaan?
Alleen jij en zij
Aandacht alleen voor haar, zonder concurrentie van anderen.
Zo kan jij haar leren kennen, en zij jou.

Lijkt inderdaad wel een relatie tussen mensen

Maar ik ben er van overtuigd dat samen trainen, een band schept.
Elk hondje is natuurlijk anders.
Probeer haar te leren kennen - onbevooroordeeld - en kijk wat voor trekjes en nukjes zij heeft. Als die weet, zal ze meer een individu voor je worden. En wie weet, begin je haar dan wel steeds leuker te vinden


Groetjes Marit

Zo te horen heb je eigenlijk al een beetje een aversie tegen het hondje.Dus zal je dit eerst bij jezelf weg moeten zien te krijgen als je dat kan.
Want dat voelt je hond natuurlijk ontzettend goed, hoe goed je het ook probeerd te verbergen.

Ik zou dingen met haar alleen gaan ondernemen. Ook in je dagelijkse leven.Even een rondje alleen met haar lopen, spelletjes doen die zij leuk vind zoals ballen misschien.
Oefeningen doen met haar. Met als beloning iets lekkers.Maar allemaal dus alleen met haar,weg bij de andere hondjes.
Op een cursus met haar alleen.
Als je maar dingen doet met haar alleen.


Heel veel succes ermee.

Groetjes Marianne

Ik pak haar dus ook niet op, en knuffel niet met haar zoals de rest, alleen als ze zelf naar me toe komt..

Laat ik het zo zeggen: ze is net een kat.. en ik hou niet van katten..

Ze komt niet als je haar roept, of als je wilt spelen of wat dan ook, alleen als je eten hebt, of ze zelf zin heeft.
Maar als dit haar karakter is moet ik haar dan misschien maar gewoon laten ofzo.
Ik heb alleen het idee dat ik haar te kort doe ofzo.

Dank jullie wel voor de tips..

Ik wil het denk ik wel gaan proberen inderdaad, iets van een training of cursus..

Ze is natuurlijk haar eigen unieke ik.
ZOals je omschrijft dat ze geen rekening houdt met jou,vind ik heel normaal voor een pup.Mijn honden sprongen als pup ook op mij, ongeacht of ik koffie in mijn handen had of niet.
Dat doen ze niet uit lompheid of uit egoisme maar een hond ziet die dingen niet zoals mensen dat zien.

Dat ze zo bij je sprong wil toch zeggen dat ze toen contact wilde met je.alleen dus op een andere manier dan je gewend bent met je andere honden.

Dat je voelt dat je haar te kort doet, vind ik heel logisch.Omdat je haar niet zo leuk vind als de andere.Eigenlijk vind je der niets aan,want ze lijkt op een kat en je houd niet van katten.En dat is even heel confronterend natuurlijk.
Niet iets waar je voor kiest.

Denk echt dat je haar moet laten zijn wie ze is, en veel dingen met haar moet ondernemen.
En hopelijk ga je voor haar ook de liefde voelen die je voor de andere wel hebt.

Succes ermee

Groetjes Marianne

Bedoel ik trouwens niet verwijtend hoor,liefde laat zich gewoon niet dwingen.Ook al wil je dat nog zo graag.

En doggydance?

Dan komt het alleen maar goed uit, dat ze dol is op eten!
Kent ze de clicker?
klik = eten!

Laat haar zitten, KLIK, brokje
laat haar liggen, KLIK, brokje
Laat haar (evt achter je hand met voer aan) door je benen gaan, KLIK, brokje

Gewoon op een ontspannen manier met haar trainen.
Ze voelt jouw 'aversie' dondersgoed aan.. Dat zal ook niet meewerken.
Doe je leuke, grappige dingetjes met haar (kun je om haar pogingen lachen), dan wordt het ontspannener en leuker

Ze is inderdaad een prachtig gekleurd/getekend hondje zeg..

Nu flink werken aan een band tussen jullie!
Bij de ene hond gaat dat makkelijker, de andere kost het je een stuk meer moeite.

Maar is zonde om er niet voor te gaan met haar hoor!


Groetjes Marit

Ik denk dat ze voelt dat ze niet "gewild" is, ze voelt dat er iets is. En dan is ze ook niet zo te motiveren.

Weet je Karlijn, ik lees dit topic nu ... en eigenlijk vind ik het zielig voor Alice. Op kleur uitgekozen en niets meer, en nu vind je haar karakter ook al niet leuk! Ja ik zeg het misschien hard, maar op dit moment doe je haar ook tekort. Zij voelt haarfijn aan dat je niet van haar houdt, dat je jezelf aan haar irriteert, vind jij het dan nog gek dat zij niet zo knuffelig is. Ze is immers gewend om alleen eten van je te krijgen en minder aangehaald te worden. Sorry, maar zo begrijp ik het.

Dat ze bovenop je springt en boven op je laptop geeft wel aan dat zij toch op haar eigen manier contact met jou probeert te zoeken. Niet iedere hond is hetzelfde. Wij hebben er hier drie, en ze zijn alledrie anders. Dat maakt iedere hond juist zo leuk. En om een band met haar te krijgen zal je echt idd eerst zelf het idee van je af moeten zetten dat je haar niet leuk vindt. Ook zij verdient het om te weten dat ze geliefd is toch?

Ik geloof meteen dat je je best doet, maar ga eens een dag naar haar kijken met de ogen van iemand anders. Niet met je eigen irritaties maar zoek juist eens dingen die zij leuk vindt, en van daaruit ga je haar dingen mee bekijken, probeer dingen met haar te ondernemen zoals anderen al aangeven. En kijk eens een dag onbevooroordeeld naar alleen haar. Vergelijk haar niet met de anderen. Dat verdient zij niet, en jij ook niet ...

Als ze zo blij is met eten, geef haar dan eens 's morgens geen eten en ga met haar trainen met iets lekkers op zak. Neem haar eens mee als je iets gaat doen, kort gezegd ... probeer je eigen gevoel ten opzichte van haar te veranderen. Jij kan verstandelijk redeneren en zij is afhankelijk van jou! Op het moment dat jouw houding veranderd ben ik ervan overtuigd dat haar houding ook zal veranderen.

Succes,
Hetty

Dank jullie wel voor de tips en trucks!
De clicker vind ik ook een goede! Ga ik zeker eens proberen.

Bedank allemaal!

Ik wil er ook zeker aan gaan werken nu.

Hoi karlijn,

Zo zie je maar dat je een pup niet alleen moet uitkiezen om de kleur
Als de band écht niet komt en ook niet bij je man, dan zou ik me voor kunnen stellen dat je deze hond gaat herplaatsen. Er zijn mischien wel mensen die een klik met jou hondje voelen en haar eigenzinnige karakter prachtig vinden
Ik vind het anders niet eerlijk tegenover het hondje

Succes ermee, het lijkt me een vervelende situatie voor jullie.

Beste Karlijn,

Als ik het goed begrijp is Alice het merle chihuahuatje?
Van wat ik gehoord heb, komen hondje met die kleur vaak bij minder goede kweekers vandaan. Dus wellicht heeft je hondje niet de allerbeste start gehad.

Ik zou haar iig. niet straffen als ze op je schoot springt, al is het om te bietsen. Misschien is dit een van de weinige contactmomenten die ze met je heeft, en die worden dan negatief. Zet haar gewoon rustig op de grond, desnoods 20x achter elkaar. Of als dat een keer niet kan ga dan aan tafel zitten met aangeschoven stoel zodat ze niet kan springen. Zorg iig. zoveel mogelijk dat het contact dat je met haar hebt positief is.

Je kan haar evt. omkopen met snoepjes. In het begin een aai en dan gelijk een snoepje en dat dan opbouwen zodat ze je leuker gaat vinden en je met leuke dingen associeert. Dat hebben wij met onze zwerfkat met slechte start gedaan. Eerst ging het alleen om het eten maar nu vindt hij ons ook leuk.

Marits tip van de hondenschool is ook een goede. Instructeurs kunnen vaak goed zien waar evt. problemen zitten en geven vaak goede tips. Mijn instructrice heeft ons een paar goede tips gegeven, gewoon na de les. Het zijn geen gedragstherapeuten maar ze hebben wel veel kennis. Je hebt dan ook one on one contact met de hond.

Ik zou het niet zo laten. De hond voelt vast aan dat ze minder geliefd is . En dat is niet eerlijk voor haar.

Ik hield ook meer van mijn vorige hond hoor. Dat heb je niet altijd in de hand, ik kan mij daar ook wel schuldig over voelen. Maar ik ben dol op beiden.

Laat ons weten wat je doet.

Succes,
Fanny

Ik denk ook dat je je verwachtingen bij moet stellen. Misschien wordt deze hond nooit het knuffelige typje zoals Boo. Elk hondje heeft een eigen karakter. Maar ik kan me de frustratie goed voorstellen als je al veel dingen hebt geprobeerd en het lijkt niet te verbeteren. Probeer even te zuchten, te denken dat zij het niet persoonlijk bedoelt en weer positief verder te gaan met haar. Een cursus o.i.d. zou de band zeker kunnen versterken.

Hoi Karlijn,

Zoals jij over Aice praat gaat het net over mijn kleine Giovanni (ook een chihuahua).
Toen hij jonger was was hij ook een wilde bras die alleen maar deed waar hij zin in had en hij leek voor mij en mijn vriend geen oog te hebben.
Echt een heel zelfstandige pup was hij.

Nu word hij in februari 3 jaar en nu is hij echt een knuffelkont. Zodra ik in de zetel lig komt hij bij mij liggen, Hij komt constant aaitjes vragen, en is ook heel rustig nu.

Ik heb nooit iets speciaals gedaan, stilletjes aan begon hij meer te knuffelen en wou meer bij mij zijn.
Het is pas nadat hij 1 jaar was geworden dat hij rustiger en aanhankelijker is geworden.
Ik heb wel nooit het gevoel gehad dat ik met Giovanni geen klik had.

Ik dacht dat het typisch chiahuahua was, als pup heel erg zelfstandig en als volwassen hondje heel erg aanhankelijk.

Kvind ALice trouwens echt een prachthondje...
Maar zelfs die karaktertrekken spreken mij aan in een hond...

Hey je verhaal is wel een beetje herkenbaar. Ik heb ook weinig tot geen klik met onze Jessy en ik heb ook van alles geprobeerd dit te veranderen.
Net zoals je met sommige mensen geen klik hebt kun je dat ook met honden hebben.

Nu is Jessy een herplaatsertje en juist daardoor heb ik die klik ook niet met haar. Ze heeft allerlei trekjes door haar vorige baasjes over gehouden en is door hun een heel zenuwachtig hondje. Zelf kan ik niet goed tegen zo'n zenuwachtig hondje. Ik heb me dan ook vaak erg geirriteerd aan haar en ook erover gedacht haar weer te herplaatsen toen ik haar pas had.
Maar ik heb haar nu zo'n 3 jaar en ik wil haar voor geen goud meer kwijt. Nog steeds heb ik geen echte klik met haar, maar ze is nou eenmaal zoals ze is.
Nu kan ik ook wel aardig wat begrip voor Jess opbrengen omdat ze eigenlijk gewoon verpest is door haar vorige baasjes, daardoor vind ik haar vooral vaak zielig.

Ik heb ook heel lang moeite gehad omdat ik ook dacht dat ik haar tekort deed en dat deed ik ook. Maar ik heb haar leren accepteren zoals ze is en dat heeft veel veranderd.

Ik heb ook cursus met haar geprobeerd om de band te versterken, maar dit vernietigde onze band juist alleen maar meer .

Ik denk dat je haar gewoon moet leren accepteren zoals ze is en dan ga je vanzelf wel van haar houden.
Zo heeft het bij mij wel gewerkt. Jessy is nou eenmaal zoals ze is en ik heb van haar leren houden, maar de klik zoals ik die met me andere honden heb zal ik denk ik nooit met haar krijgen.

Veel succes ermee en ik hoop dat jullie er saampjes uitkomen.

Wij hadden dat ook een beetje. Hero was echt onze klik van af de eerste keer toen we naar het nest kwamen kijken. Wij hadden ook inspraak in de keuze dus dat was duidelijk
Een heerlijke knuffelbeer die heel stabiel is.

Finn is een heel ander type hondje en in eerste instantie qua karakter op Hero uitgezocht want dat had prioriteit.
Finn kijkt langer de kat uit de boom, heeft veel meer streken, is wat onzekerder dan Hero en in eerste instantie wat afstandelijker.

Het heeft ons geholpen om Finn vooral zo te accepteren hoe hij is. Hij mag zo zijn. Hij is een ander type dan Hero. Dus wil je niet knuffelen? nou dan toch niet. Ook goed. Ten lange leste nam hij dan toch het initiatief om wel mee te doen. Maar hij zal altijd wat afstandelijker zijn naar mensen die hij niet kent. Is nu eenmaal zo.
Je kunt ook moeilijk 2 honden met elkaar vergelijken. Als je 2 kinderen hebt dat zijn die ook alle twee anders.

Zoals jij over je hondje praat en denkt getuigt niet ven liefde voor je hondje. Alice is als vierde hondje bij jullie gekomen. Ze heeft concurrentie van vier soortgenootjes. Het verbaast me niets dat ze niet knuffelig is. Waarom zou ze? Je hebt toch drie knuffeltjes? Ze doet daarom geen moeite om bij jou in de gunst te komen. Misschien is ze beter af bij mensen die haar op de eerste plaats zetten. Als je haar toch wilt houden, dan zul je heel veel met haar ALLEEN moeten doen.
Succes.

Drie soortgenootjes bedoel ik natuurlijk.

Soms zie je in kleur verschil ook verschil van karakters....
Net als bij beharing ook vaak verschil in karakters zitten....
Ik vind het ook een raar dat je een hond uitkiest op de kleur!!!!???
Over de clicker...dat werkt niet zo van zit klik koekje...daar gaat heel wat van vooraf..
Ik vind hier erg makkelijk over gedacht wordt,eerst moet de hond weten wat die klik is anders hoef je echt geen oefeningen te gaan doen.
Dan is het niet op het kontje drukken ofzo,maar je laat de hond zelf denken,dat is wat de clicker in houd!!!

@jacko1 Ik heb niet het idee dat ze nou echt behoefde heeft aan in haar eentje zijn! Ze heeft wel heel veel aan het roedeltje waar ze in zit! Daarin heeft ze het super naar haar zin, en ik snap ook niet hoe een hond in zijn eentje echt gelukkig kan zijn...

Karlijn

Er zijn echt honden die beter af zijn zonder andere honden om zich heen hoor. Maar zo te lezen is dat bij jullie niet het geval
Maar het kan wel zijn dat ze in het roedeltje van jullie te veel alleen op honden gericht is en minder op mensen en dat is denk ik wat Jacko1 ook bedoelt. Door dan regelmatig dingen met haar alleen te doen kun je beter bouwen aan een band tussen jullie en leert ze zich wel te richten op jullie.

Een hond voelt feilloos de gevoelens van
zijn baasje en de huisgenoten aan.
Een band kun je opbouwen, elke hond is anders.
Bij mijn twee boys heb ik behoorlijke vechtpartijen
meegemaakt, zodanig dat bijna iedereen meldde
dat ik een van de twee boys weg moest doen.
Mijn gevoel zei me dat ze toch bij elkaar zouden
kunnen, zonder te vechten en elkaar te respecteren
en na gedragstherapie, veel veel veel tijd en geduld,
is de situatie langzaam aan het verbeteren.
Ik hou van beide boys en ik kon de beslissing niet
nemen een van hen weg te doen.
En maar goed dat ik het niet gedaan heb.
Want langzaamaan komt het goed.
Ik ben zelf ook rustiger en dat voelen ze.
Ik was soms ten einde raad en toch wist ik dat
ik ze bij elkaar zou krijgen.
Geduld wordt beloond en als ik ze nu samen
aan de riem uitlaat en ze rustig naast elkaar
lopen, weet ik dat ik de juiste beslissing heb genomen. Ik merk nu al, dat ze zich eigenlijk
niet kunnen missen.

ik denk dat je een zelfstandig hondje hebt getroffen. je kunt niet elke hond om-modelleren naar je eigen smaak.is toch wel zo leuk als er eentje iets anders reageert? tana.

Hmmm moeielijke situatie.
Ja, ik zou het niet weten eerlijk gezegd, als je hondje geen intresse toont.
Misschien komt het vanzelf wel.

Succses ermee!