Puppy Joker wil niet aangelijnd worden.

Hallo allemaal,

Het gaat heel goed met Joker. Ik loop eigenlijk nergens echt tegen aan. Het enige wat een beetje vervelend is, is dat hij binnen niet aangelijnd wil worden.
Als ik aan kom lopen met zijn tuigje en riem kruipt hij onder de tafel, of in de bench.
Er is nooit iets negatiefs met de riem gebeurd. En hij is ook niet echt bang (geen staart tussen de poten of paniek) maar hij vindt het gewoon niks.
Meestal til ik hem dan op, en lijn hem zo aan. Als ik hem dan weer op de grond zet, kijkt hij heel zielig, gaat hij liggen en wil hij niet opstaan.

Buiten is het echter geen probleem. Hij loopt goed mee aan de riem.
Ik roep hem tijdens het loslopen meerdere keren bij me, dan beloon ik hem. Hij komt altijd heel enthousiast bij me.

Joker wordt steeds groter, hij is nu al 8.5 kilo. En ik heb geen zin om een enorme hond onder de tafel vandaan te moeten slepen en op te moeten tillen om hem te kunnen aanlijnen.

Wat denken jullie?

Bedankt.
Uma

Tja dat is lastig, waarom maak je er geen commando van en ga je het trainen?

Ik heb Maylo aangeleerd om bij 'Riem aan' of 'Riem af' te gaan zitten, zodat ik rustig de riem om kan doen.

Dit heb ik natuurlijk wel op een leuke belonende manier getrained. Met iets lekkers maak je het leuk om aan de lijn te gaan en je hebt er ook nog baat bij, want je hond gaat dan ook nog netjes zitten.

Ik heb hem bij me geroepen, de lijn op de tafel. En commando zit gegeven - snoepje. Daarna zei ik 'Riem aan' of 'Riem af' en pakte de riem rustig en deed deze om. Liep hij weg, opnieuw roepen met een snoepje en belonen dat hij komt en laten zitten of staan met het commando 'Riem aan/af', zodat je de riem om kan doen.

En dit gewoon gaan trainen, je hond zal snel genoeg zien van 'ow als ik blijf staan of ga zitten krijg ik een snoepje, dus de lijn om doen is leuk!'.

Heel handig ook als hij buiten los loopt. Ik roep hem dan 'Maylo riem aan' en hij gaat zitten voor me en ik kan dan de lijn om doen, ben ik klaar dan gaat hij pas staan.

Ik gaf Kyra altijd een koekje als ik haar aanlijnde, doe ik nu nog steeds trouwens. Zij een koekje, ik aanlijnen een soort ruilen. Nu vindt ze het prima om aangelijnd te worden. wel afbouwen als het werkt, want anders wil hij steeds een koekje zoals Kyra nu
Je kunt er bijvoorbeeld bij zeggen: Lopen. Zodra ik dat zeg gaat Kyra bij de deur zitten, want lopen betekent inmiddels Koekje en ze vindt het buiten ook gewoon heel leuk hoor
Buiten geef ik ook altijd een koekje bij het aanlijnen, zo is het een prettig iets.

Succes!

Heb ongeveer hetzelfde gehad met mijn volwassen herplaatser. Tuigje omdoen vond ze niet leuk, ze kroop dan weg in haar bench en als ik haar te pakken om het tuigje aan te trekken verslapte ze helemaal en liet ze het gelaten toe. Wandelen buiten ging gewoon prima. Ik heb toen een retrieverlijn aangeschaft. Steeds een ruime lusopening voor haar kop gehouden en met een snoepje aangemoedigd zelf de kop er in te steken, duurde niet lang voordat ze dit door had en helemaal vrolijk werd wanneer ik met deze lijn aan kwam zetten. Vervolgens na ik haar aan deze lijn mee naar de gang om daar pas het tuigje aan te doen en gelijk weg te gaan. Aan de retrieverlijn kreeg ze niet de kans om zich te verstoppen waardoor ze eigenlijk na een paar keer door had dat een tuigje om best leuk is.

Ik merkte bij Aramis dat hij het ook vervelend begon te vinden. Dat komt omdat je zelf een beetje druk gaat doen met tuigje en/of riem en daar heeft mijn pup echt een hekel aan.

Nu loop ik niet meer naar hem toe met het spul, maar neem het in mijn hand en laat hem dan naar mij toe komen.
Dan laat ik hem zitten en doe langzaam zijn riem aan. Als hij druk is gaan we niet wandelen, dan wacht ik tot hij weer rustig is.


Als je een pup aanlijnt sta je vaak over hem heengebogen, dit vinden veel honden heel erg naar, dus probeer het eens als je door je knieen gaat en hem dan bij je roept. Werkt bij Aramis (vandaag vier maanden) heel erg goed.

Succes!

Naar hem toelopen met de riem, zou ik niet doen. De hond moet naar de baas toekomen. Dat is met loslopen ook. De hond altijd naar je toeroepen en niet zelf naar hem toelopen. Ik zou trainen met lekkere koekjes om te belonen als hij komt, ook als hij pas na 5 keer roepen komt !!! Succes !

Ik denk dat het aan het tuigje ligt en niet aan de riem. Ik deed de riem namelijk net aan zijn halsbandje en dat was prima. Als ik het tuigje om wil doen verslapt hij en laat hij hed inderdaad gelaten toe.

Misschien vind hij het tuigje dan gewoon niet zo prettig zitten?

hihi, hij wordt steeds groter, Uma je hebt Bamse gezien he, in het echt, Bamse was 12 kilo met acht weken, en ja wat ik deed ?

een halsband om, en die om houden, voorlopig zolang je hond niet het tuigje omwilt.

en dan de musketon eraan klikken, en klaar om te wandelen, misschien dat eens proberen?

en als je hem verleid met worst of kaas? Dat hij zelf zijn kop door de halsband steekt?

Halsbandje is geen probleem Die kan ik gewoon om en af doen, en de riem er aan en af klikken. Het is echt het tuigje.
Als hij het tuigje om heeft gaat hij ook nog steeds ook schuren en jeuken.

Dan vermoed ik dat jou Jokertje gewoon niet kan wennen aan t tuig en t dus niet als iets prettigs ervaart. Denk dat hij t gewoon niet lekker vind zitten... Waarom niet gewoon alleen met halsband uitlaten?

Ja, dat zal het dan wel zijn. Ik vind een tuigje zelf veiliger, en vind het fijn dat de druk op de nek niet groot is.

Tsja soms moet je niet kiezen wat jij prettiger of fijner vind maar wat je hond prettiger of fijner vind En als Jokertje niet als een idioot sleurt aan de riem dan valt die druk op de nek ook wel mee Hier alleen halsbanden (tenzij we sporten natuurlijk, dan hebben ze een XBack) en geen nekklachten. Ik heb 1 keer Nukka een tuig laten dragen en dat ging goed totdat ze uitvond hoe ze t uit moest trekken en er achter kwam dat dat veel lekkerder zat -_- Nooit meer zal ik je zeggen XD

Sta je zelf over de hond heen gebogen?zo ja kan je misschien proberen op je knieën,hurken te gaan zitten. Zoë had het ook als pup en ging steeds in onze handen bijten was zo opgelost na deze tip van de trainster.

Tjibbe heeft ook een verschrikkelijke hekel aan zijn tuigje. Ik gebruik het daarom tegenwoordig alleen nog als autogordel en om te fietsen. Inmiddels heb ik hem zover dat hij het ding wel accepteert omdat hij weet dat we dan iets leuks gaan doen, maar hij blijft een drama maken bij bijvoorbeeld het instappen in de auto. Hij doet dan net of het heeeeeeeeeeeeeel moeilijk gaat met het tuig. Vreemd genoeg is het opeens niet zo moeilijk meer als je een bal in de auto gooit. Ik denk dat sommige honden gewoon een voorkeur hebben voor halsbanden en tuigjes nooit leuk zullen vinden.

Joker heeft geen last van de nek zolang hij niet trekt! Dus dan kan je beter hem aanleren niet te trekken,ipv hem lastigvallen met een tuigje als een halsband goedgaat. En als hij trekt, dan doet hij dat zelf. Kan jij dus verder niks aan doen!

wat voor tuig heb je??
toen ik net de K9 voor lootje had wilde ze er ook niet in..

ik heb het simpel in korte tijd opgelost me tkleine koekjes.
koekje voor het uig, en haar er zelf met haar hoofd in laten lopen, koekje erin, vreugde dansje

en toen was het na een paar keer over, haar K9 loopt ze nu altijd zo in..
ze heeft ook een MAG tuig, en daar loopt ze niet zelf in, die gaat wat lastiger om dus vind ze niet zo fijn.

Hmmm.... Met Kyra heb ik ook gehad dat ze het tuigje niet aan wilde. Het gat voor de kop heb ik toen voor haar gehouden met aan de andere kant een koekje, ze stak daardoor zelf haar koppie in het tuigje. Dat was een K9 trouwens. Dit scheelde al een hele hoop! Net als Jeroen met Lola.

Hm, ik heb dit probleem nooit gehad moet ik zeggen. Lastig. Vergeet trouwens niet dat de lijn een directe verbinding is tussen jullie en dus ook een beperking voor hem... Rustig aan de lijn lopen maakt een hond kwetsbaar want hij kan niet wegvluchten als hij dat wil. Dus om relaxed aan de lijn te kunnen lopen is ook vertrouwen nodig in diegene aan de andere kant van de 'verbinding'. Bovendien, aan de lijn bepaal jij wat er gebeurt en dat kan ook best beangstigend zijn...

Wat voor tuigje heb je voor Joker? Het feit dat hij bij de halsband niet zo reageert en hij met zijn tuigje ook gaat schuren zegt dat hij het niet prettig vind. Een tuigje kan soms net niet goed zitten, schuren onder de oksels bijvoorbeeld. Je zou een ander tuigje kunnen proberen of gewoon voor de halsband kiezen. In principe als de halsband goed zit (dus niet te los niet te strak) dan is dat ook prima.

ik heb een hond gehad, waar ik echt mega mee vergroeid was
super op zijn gemak etc
en toch had hij een enorme hekel aan een tuig aan doen
er was nooit wat gebeurd, het was toen in zijn eigen belang
(hij had een gescheurde pees in zijn schouder en bij een halsband was de trek daarop hinderlijk)
maar als hij zijn tuig zag...... liep hij weg

tja.... waarom, omdat je over het hoofd heen gaat misschien, ik weet het niet??
omdat ze niet kunnen zien wat er op hun rug "landt"?

feit is, dat dat bij die toch best heel stabiele volwassen hond die heel veel vertrouwen had
toch een probleem was

ik zie het probleem van een goed passende brede(re) halsband niet hoor
komop, alle honden opeens nek/halsproblemen omdat ze een halsbandje om hadden als pup
"vroeger' was er niet anders, een geknoopt dik touw hadden we vroeger thuis wel
nooit een hond met nekhernia gehad hoor, overdrijven is tegenwoordig ook wel een vak
zolang de pup zich gewoon als pup gedraagd, de halsband goed aansluit en niet te smal is......

ik heb mijn hond(en) alleen met werk in het tuig
verder loopt tie altijd met een halsband, en daar trekt hij ook best weleens aan
tja....

ik weet wel dat bij ons als advies werd gegeven overdag bij de jonge hond de halsband
binnen gewoon om te laten, en niet telkens af en om te doen, omdat dat veel onrust brengt
en gedrag kan triggeren om hekel te krijgen aan het omdoen van de halsband (wat hier dus
gebeurd is met het tuigje), de halsband gaat dan pas met slapengaan weer af en ik heb er nooit
1 probleem mee gehad, mits dus het een goede brede aansluitende halsband is.

komt het goed hoor

enne..... mooi hondje heb je, en wat doen jullie het onzettend goed samen, SUPER

ik zou hem sowieso niet optillenneem ene koekje, iets wat hij heerlijk vind, in je hand
pas als je de riem om doet, beloon je hem
dus niet als hij naar je toe komt, maar als hij is aangelijnd

Mik steekt haar kopje niet graag door het tuig. In het begin leidde ik haar kopje door het tuig met een koekje, zodra haar koppie er doorheen zat liet ik het snoepje los en zei dat ze braaf was. Nu hou ik het snoepje vóór het tuig en moet ze dus zélf haar kopje er doorheen steken. Hier zijn we nog mee aan het werken..
Overigens heeft Cosmic het met de halsband ook, ik heb niet eens het idee dat ze het niet prettig vindt, ze lijkt het gewoon grappig te vinden om één pasje opzij te doen waardoor ik niet meer bij haar kan (ik zit altijd op mijn knieën de honden aan te lijnen, haha), of ze rent als een malle met speelgoed rond me heen dus heeft gewoon geen tijd om stil te staan voor haar tuigje. Ik ben overigens ook het commando "tuig" aan het doorsteken van de kop aan het koppelen.

Lijkt me dat het aan het tuigje ligt Uma.

Lucky wil ook absoluut geen tuigje om. Als ik 1 van zijn tuigjes pak loopt ie hard weg en verstopt zich onder tafel o.i.d. Heeft ie hem buiten 1x om is er niets aan de hand want alles andere is natuurlijk ook interessant.

Heb dit nu bij hem enkele malen geprobeerd en meerdere tuigjes gekocht...helaas bij allen hetzelfde .....

Pak ik zijn riem met halsband er aan komt ie aangerend en gaat lekker voor mij staan en ik kan hem zo zijn halsbandje om doen.

Voor mij dus heel duidelijk, hij vind het tuigje maar niets...... (jammer voor mij want ik had zulke leuke gekocht met zulke leuke teksten erop........ )

De tuigjes liggen dus in de kast en wij lopen lekker met een normaal halsbandje.....

Wat trouwens ook heel fijn is, is een agility-lijn of een jachtlijn. Deze kun je zo over zn koppie doen

Heb het verkeerd verwoord, het aanlijnen zelf is blijkbaar geen probleem Lijn aan zijn halsbandje vindt hij prima. Halsbandje om en af doen is ook geen probleem.

Heb een instaptuigje. Dus beide pootjes moeten erdoorheen om hem aan te krijgen.
Hij vindt het tuigje aandoen echt niet fijn. Als hij hem eenmaal om heeft buiten gaat het wel goed.

soms werkt een tuig wat niet hoeft "in te stappen" beter
bv een k9-tuig, wat over het hoofd gaat en de riem sluit achter de voorpoten (als een singel)

maar ik zou ff het hele tuigje laten liggen voor wat het is
fijn halsbandje om (goed passend, wel op letten) en even die druk er af halen

dan kan je altijd weer met het tuigje gaan oefenen als de 1e neiging van het weglopen
en verstoppen / verschansen (want das niet positief) weg is

komt wel goed hoor, maar vaak wordt het echt niet meer heel erg leuk
het doorhalen van die pootjes, tuig eroverheen, is heel regelmatig toch iets negatiefs
hoewel je met lekkers en opnieuw beginnen in een wat later stadium nog weer heel
veel prettig kan maken en negatieve associaties kan wegtrainen

nu ff geen punt meer van maken lijkt mij, dat moeten gaan halen onder de tafel
vind ik zelf wel wat onwenselijk, Joker moet lekker naar jou toe komen hollen
"hiep hoi, we gaan uit" dan even zitten voor het riempje.... en joepie... samen op pad

Ja dat wil ik ook, een hond die denkt: "Yes! We gaan weer uit! Lekker naar buiten" (Daarom wilde ik onder andere ook een Aussie haha )

Met het halsbandje is het dus totaal geen probleem. Ik heb ook een Hurtta tuigje, maar die is nog wat te groot. Maar misschien vindt hij dat fijner omdat zijn pootjes er dan niet door hoeven.

Hier ook zo een hond! Daarom gaan we eigenlijk (bijna) altijd met zijn halsband wandelen.
Duikt helemaal in elkaar als we met tuigje komen, enkel hebben we nu een tuigje waar hij minder van bang is, maar ja ...
Joekie trekt ook niet zoveel dus geen last van zijn nek

Zou gewoon gaan oefenen op het tuigje aan en uitdoen.