Bang geluidje tv

Ik was daarnet een natuur documentaire aan het kijken en als de muziek begon te spelen hoorde je een pingeltje (t klonk een beetje als een belletje) en kiba begon onrustig te worden. Blaffen, heen en weer lopen en op een gegeven moment kwam hij bij me liggen en begon als een gek te bibberen :s als de muziek stopte of als iig het belletje niet meer te horen was werd ie weer rustig. Ik heb de tv maar op iets anders gezet ondanks dat ik het graag af had willen kijken. Hij werd gelijk weer rustig en ligt nu weet wat rond te kijken of er niets is.

Iemand een idee hoe hij zo bang kan worden van een pingeltje? Hij heeft nog nooit een nare ervaring met belletjes of iets wat er op lijkt gehad. Snap er niets van.

Dit hoor je wel vaker dat honden onrustig worden van bepaalde geluidjes. Wat erg belangrijk is in een situatie als deze, dat jij rustig blijft en Kiba niet gaat aaien wanneer hij dit, niet gewenste, gedrag vertoont. Geef je de hond op dit moment wél affectie dan stimuleer je zijn gedrag, wat absoluut niet de bedoeling is, want je wilt geen angstige hond.

Hoe ben jij omgegaan met deze situatie? Welke handelingen heb jij toen ondernomen?

Shiva is bang voor een pieper in hondenspeelgoed.

Ik heb geprobeerd om het om te buigen..is me niet gelukt.
Geen speeltjes met piepers hier. Ik peuter ze eruit.

Als dit het enige geluid is, ik zag dat ze nog jong is?..is ze misschien geschrokken, en heeft daarom deze reactie.
Inderdaad handelen zoals hierboven...laat merken dat je er bent, gewoon...geen extra aandacht.

Ik heb hem inderdaad geen extra aandacht gegeven. Hij kwam tegen mijn benen aan zitten en dat heb ik toe gelaten. Van mij mag hij lichamelijk contact zoeken als hij bang is maar ik ga hem niet troosten of wat ook. Ik heb de tv op een ander programma gezet toen hij zo hevig begon te trillen omdat ik het niet nodig vind hem in die angst te laten terwijl ik ook gewoon wat anders kan kijken en hij weer rustig kan worden.

Mijn hond heeft dit soms ook bij bepaalde geluiden waarvan ik eigenlijk zeker weet dat ze er nooit een slechte associatie mee heeft kunnen maken (als reden dat ze nu reageert).
Ik vraag me af of er in sommige geluiden misschien bepaalde frequenties (bij gebrek aan een betere term) zitten die wij niet horen, maar die voor het scherpe honden-gehoor gewoon vervelend zijn?

Het lijkt me trouwens dat jouw aanpak de juiste was. Fijn steun laten zoeken als hij het nodig heeft zonder te gaan troosten.