respect naar baasje - te lief

Goedemiddag allemaal,

Wat zijn jullie ideeen over de hond laten weten wat ongewenst gedrag is? Zoals sommigen van jullie wellicht weten hebben wij hier een 'trekken naar andere honden' probleem.

We hebben al meerdere cursussen gevolgd en zijn echt serieus bezig met Juno. Het trek gedrag schijnt voort te komen uit onzekerheid. Hij weet niet wat hij met de andere hondjes aan moet dus trekt hij er maar keihard naar toe (lekker blond als je het mij vraagt maar goed, dat is onze hond).
Nu zijn wij ontzettend geduldig met Juno. Ontwijken honden, oefenen op afstand met afleiden, hebben commandos om toch de aandacht te krijgen enz. enz. Als het toch 'mis' gaat en hij begint te trekken halen we hem uit de situatie (eventueel door hem een stuk mee te trekken).

Allemaal leuk en aardig, maar vanmorgen had ik het even gehad. Hij begon ontzettend te trekken naar een bulletje en het emmertje zat even vol. Ik werd boos en verhefte mijn stem'Heeyy!! Kappen nou'. Wat volgt? Een hond die gaat zitten en me aankijkt.

Ik begon mezelf af te vragen - moet ik niet veel duidelijker mijn hond laten weten dat ik dat getrek niet wil? Uiteraard moet ik respect hebben voor mijn hond, en kan ik niet negeren dat hij het spannend vind. Maar het lijkt me dat ik ook wel wat meer respect van HEM mag krijgen in dit soort situaties?!

Ben benieuwd wat jullie ideeen zijn hierover...

Ik verhef mijn stem als ze trekt.. ik heb toen ze pup was dit wel anders aangepakt,, stil blijven staan, afleiden met snoepjes.. en ze weet ook dat het niet mag..
dus nu (2 jaar oud) gewoon een Hey! en dan heel rustig.. 'rustig' (commando wat ik gebruik als ze rustig moet lopen, de trap op en af bijvoorbeeld )
en dan loopt ze weer rustig naast me..

Mee eens.
Soms verhef ik ook mijn stem en zeg uh! Of foei! En dan weten ze dat het menis is en is de heibel over.
Dit vind ik volstrekt normaal, naar mijn echtgenoot doe ik het soms ook en hij naar mij. Dan zit je gewoon in het irritatievlak van elkaar. De hond mag ook weten dat er een grens is.

Ik schreeuw niet tegen de hond maar ben donkerder en steviger in het toespreken, en het werkt. Natuurlijk werkt het niet meer als je het constant toepast maar af en toe.

Ik vind dat zeker een goed idee. Je bent nu echt duidelijk en de hond doet wat jij wil, hjj heeft dus meer duidelijkheid nodig. Je moet dit natuurlijk niet elke keer doen maar ik vind het zeker een goede aanpak voor een hond waarbij dit schijnbaar nodig is.

Ik zie het steeds vaker dat honden die wat gespannen zijn naar honden dat ze er naar toe willen en dan in de lijn gaan hangen.
Je hond begint zijn kracht nu te kennen en gaat harder trekken en dat is erg lastig.
Het gaan zitten ( waarschijnlijk kalmerend signaal) zal hij gedaan hebben omdat hij van je schrok maar niet omdat hij je begreep.Corrigeren zal alleen maar averechts werken, ook al snap ik wel dat jij kwaad werd. Dit heeft niets met zachte of lieve aanpak te maken maar meer met timing je hond uit de situatie te krijgen.

Belangrijk is om te weten wat jij doet in een situatie als je een hond ziet. Op zich klinkt het goed wat je doet, maar er is meer. Hoe is jou lichaamshouding ten opzichte van de hond, hoe is jou stemming, Wanneer heeft hij een hond in zijn zicht, of ruikt hij de hond. Ik denk dat het goed is nog eens met je trainster te gaan praten en een individuele les gaat nemen. Dan kan ze je precies zeggen waar het niet goed loopt.

Je mag best een keer duidelijk laten weten dat je niet gediend bent van het gedrag wat op dat moment vertoont word hoor. Is hier ook wel eens nodig en zo'n hond is dan echt niet meteen bang voor je. Als ze hier te ver gaan komt er bij mij ook een harde, strenge "hey!" uit en dan weten ze ook direct dat de grens bereikt is.

En laten we eerlijk zijn..... Als hij daarop goed reageert op dat moment is dat prima toch Dat is gewoon een gevalletje van grenzen aangeven en dat is prima

Ik sluit mij helemaal bij Michaja aan. Eem hond zal echt niet ineens van de wap zijn omdat jij een keer aangeeft tot hier en niet verder. Sterker ng, ik denk dat honden dat nodig hebben. Honden moeten zichzelf leren beheersen, dat moeten alle opgroeiende dieren die in een sociaal verband leven.

Ik denk hetzelfde als Slapende Husky, een hond moet wel duidelijk weten wat wel en niet getolereerd word... en óh wat kan ik me je frustratie goed voorstellen, ik heb zelf ook in die situatie gezeten met mijn jongste.. Deed het op dezelfde manier als jij, afleiden met wat lekkers, bij fixeren de andere kant oplopen, uit de situatie halen etc etc en op een gegeven moment was ik er ook helemaal klaar mee.. Toen dacht ik 'weet je wat het is Ceasar, het is wel goed met je, je leert er maar mee om te gaan' en toen ben ik doordat ik er zo gigantisch klaar mee was, gewoon gaan doorlopen, hoe erg hij ook tekeer ging, hem negeren, andere hond negeren, baasje hooguit even groeten en verder straal doorlopen en die hond meesleuren.... verder niks, geen getrek, geen snoepjes of afleiden of wat dan ook, maar onder het motto "deal with it" gewoon strak doorlopen hahaha..

Dat was uiteindelijk het ei van Columbus.. Weliswaar niet helemaal volgens het "boekje" maar dat is uiteindelijk wat hij nodig had om ermee op te houden.. Overigens, als hij wel netjes meeliep zei ik wel "braaf" en kreeg hij een aai zodat hij wel wist wat dan wel gewenst was...

Zeg hiermee niet dat jij dit ook maar moet gaan doen op die manier, want elke hond heeft wat anders nodig natuurlijk.. Maar het geeft misschien stof tot denken .. Weet ook niet hoelang je dit nu al doet op die manier.. Maar ik was er na 3 maanden zonder verbetering klaar mee haha

Het luisteren van Juno komt idd vanuit de duidelijkheid maar niet omdat zijn onzekerheid over is. Hij luisterd nu omdat hij anders een correctie krijgt. Zelf houdt ik hier niet van ondanks dat het lijkt dat het probleem over is.

Het probleem zal via een andere kant weer tevoorschijn komen.

Ik ken honden die enorm goed kunstjes doet, braaf is in de les en toch gromt bij de etensbak en niet luisterd als er geen bal of voer is. De basis ontbreekt en dan komt het via deze problemen naar voren.

Al deze dingen "Ontwijken honden, oefenen op afstand met afleiden, hebben commandos om toch de aandacht te krijgen enz. enz." gaan er ook niet voor zorgen dat zijn onzekerheid weggaat. Het zijn allemaal symptoom oplossers maar het echte probleem zal hier niet mee weg gaan. 

Je eigen houding, je timing qua beloning en de kalmerende signalen zorgen ervoor dat een hond wel of niet sociaal naar andere honden kan gaan. 

Ik weet dat je dit niet wilt horen want veel mensen zeggen dat corrigeren, afleiden en ontwijken van andere honden de oplossing is maar men gaat het probleem/oorzaak niet aan.

Nog even een aanvulling. Ik zie op de foto dat jullie een K-9 tuig gebruiken voor Juno. Zelf zou ik gaan voor een tuig waar een ring op de voorkant zit. Een u-lead zou kunnen maar deze loopt ook over de borst heen.

Ik heb hier h-tuigen en deze hebben een ring aan de voorkant waar ik de lijn aanvast zet en mijn ervaring is dat de honden dan veel beter lopen en minder trekken.

Als Ben trekt naar andere honden probeer ik m af te leiden. Ineens een speeltje uit mn broekzak halen of een denneappeltje wegschoppen is genoeg!

We hebben al een u lead, anders waren we hier allang krom gegroeid . De k9 gebruiken we voornamelijk voor het speuren, of soms voor de afwisseling. Bij onze kalmerende signalen cursus werd ons ook aangeraden om de k9 meer te gebruiken (als mogelijk) omdat de bevestiging op de borst toch meer spanning zou geven als debevestiging op de rug.

Ik snap heel goed wat je zegt, en we zijn ook al weken bezig volgens de manieren die jij ook omschrijft, maar in sommige situaties blijft hij dus een behoorlijke reactie geven. Bijv. als zijn grootste maatje langsloopt, dan moet en zal hij er naar toe. Die ontwijken we dus echt want alleen van de geur is hij al geprikkeld.

Verder pakken we het volgens onze kalmerende signalen cursus leidster goed aan, en zouden we moeten volhouden ( en telizen gaan proberen) maar ik vind de vooruitgang niet zo voorspoedig meer (ookal heeft hij ook echt al goede momenten). Waarschijnlijk moeten we wat langer geduld hebben

Sorry voor alle reacties die maar 2 botjes kregen, tikken op de i pad gaat niet altijd volgens plan

Wat voor reactie gaf hij dan met de lijn op de borst? En heb je ook een h-tuigje geprobeerd? Want ik snap diegene wel dat die bezwaren heeft over een u-lead want ik wil die liever ook niet.


En deze zou ik gaan uitdiepen en een training van maken "Bijv. als zijn grootste maatje langsloopt, dan moet en zal hij er naar toe. Die ontwijken we dus echt want alleen van de geur is hij al geprikkeld." want als je dit goed krijgt dan kun je hem handelen in veel situatie's aan.

Wat laat exact zien qua gedrag en hoe probeer jij hem daaruit te halen.

mag ik vragen wat jullie doen met speuren?

mijn ervaring is namelijk dat als de verhouding geleider/hond niet goed is
en er wordt serieus gespeurd (dus geen zoekwerk, maar echt speuren) dit een enorm
negatief effect kan hebben op het gedrag

een onzekere hond telkens leiding in de poot geven (zijn neus moet het doen) maakt hem
nog meer onzeker en enorm gespannen, vaak zie je dat dan weer in ander gedrag terug
zoekwerk echter: dicht naast de baas, samen een probleem oplossen waarbij je sturend mag werken, werkt wel heel positief.

en wat betreft corrigeren.......
tja, ik heb me weleens verbaasd hier op HP dat men "tegen" corrigeren was
want soms kan je niet anders, en honden gebruiken zelf onderling ook corrigerende handelingen
om een voorbeeld te noemen: ik liep gisteravond een super relaxte avond ronde, het was zulk heerlijk weer, ik heb de hond altijd aan de HFB (hands free dus) maar loop langs een tuin met open stukken in de schutting, komt daar toch opeens een hond ongefelijk agressief naar die gaas openingen gestormd........ ik schrik (das al niet goed in de ogen van Gorby natuurlijk) en Gorby wordt echt ff mega kwaad, en vliegt ook uit.

dan is het even de hand op de riem "nee" en naast me, dat gaat in 1 beweging, ik ga niet rukken aan de lijn, maar zet de hond (ondanks zijn grootte) in 1 korte felle beweging naast me en vertel dan wat ik van hem wil "netjes". ............ en het was gelijk klaar. Maar ik meende het ook wel heel erg echt, 45kg Gorby die uitvliegt is echt geen pretje en ik wil het gewoon niet hebben.

de mensen in de tuin (bezoek) vonden het heel naar, maar hun zoon kwam ons nog na
"hoe deed u dat, uw hond was in 1 beweging klaar, en de onze gaat maar door en door en door".

ik denk dat dat
a. timing is (echt direct op het moment)
b. ik meende het ook zeer sterk, uitspringende Gorby's is namelijk niet zo heel erg leuk
c. ik verwachte ook van hem dat hij zich zo conformeren aan wat ik vroeg
d. hij kent "nee"  en "netjes" (hij weet wat er verwacht wordt)

volg overigens is bij ons ook een kunstje, wat bij het trainigsverld hoort, Gorby zou dan keurig aan de voet moeten volgen, iets wat hij uitermate goed kan maar dan is hij zeker niet ontspanen

netjes betekent...... aan de lijn lopen zonder trekken, maar dat betekent niet dat hij strak op 1 plaats loopt, hij mag in een halve cirkel (achter) om ons heen rustig bewegen (nooit voorlangs, want daar hou ik niet van, struikelen over mn hond)

kortom: je mag zeker streng kaders zetten, maar hou het simpel, hou je handelingen ook simpel
en wat betreft het trekken....... ik ben echt helemaal fan van de HFB, en heb heel wat wendingen gemaakt om Gorby te duiden, dat hij op mij moet letten, voor mij is volgen/niet trekken, geen afgerichte toestand, maar een hond die de baas "volgt" en daarbij is het helemaal niet nodig dat er een soort continu geforceerd contact nodig is (zoals in de volg oefening) de hond volgt gewoon op de beweging van de baas, gewoon omdat ze samen op pad zijn

ik krijg ook sterk het gevoel dat Juno te veel verantwoording in de poot heeft gekregen
dat gaat vaak gewoon zo, maar ik denk dat je echt mag afkaderen, de hond zal je er dankbaar voor zijn, want eigenlijk wil hij helemaal niet bepalen, is veel prettiger als een ander dat doet.

het mooie vaak is, is als die verhouding anders komt te liggen, de hond binnen die kaders veel beter functioneert en vaak toegroeit naar het punt dat hij veel meer aan kan.

met de u-lead heb ik geen ervaring, ik ben niet zo van de tuigen, omdat je de controle over het
hoofd kwijt bent (en waar het hoofd gaat, gaat de rest....... zei een heel bekend paardentrainer ooit tegen mij)

Kijk ééns naar hoe het toegaat tussen honden onderling, honden die elkaar goed kennen en het goed met elkaar kunnen vinden. Bijvoorbeeld als de éne hond aanstalten maakt een kauwbot of balletje van de ander te pakken. Er volgt dan een diepe grom of misschien iets heftigers waarbij veel geluid en hapbewegingen in de lucht richting de ander worden gemaakt. Gelijk daarna worden er weer bekken gelikt om te laten zien "Wij zijn okee met elkaar". Dit alles kan plaatsvinden binnen een paar seconden en niemand is boos of voelt zich gekrenkt.

Honden onder elkaar is anders. Wij hebben geen vacht en geen 4 poten hé?

Wij, als mensen, weten vaak geen maat te houden bij corrigeren. We gaan maar door en door en mopperen wat af.

Ik gebruik andere handelingen zonder extra boos te worden maar ga bv. opsplitsen of ga zelf voor de hond staan.

Ik begrijp waar je heen wilt met de opmerking 'mensen zijn geen honden' maar dat geldt natuurlijk niet alleen maar voor correcties dan he?

Ik zie dit vaker in topics voorbij komen en ook dan wordt er wel op het gebruik vd kalmerende signalen gehamerd vandaar dat ik nu ook even reageer. Het lijkt me sterk dat we wel 'hond' genoeg zijn om die te gebruiken maar dat er bij de eerste de beste milde correctie alleen maar verwarring, onbegrip en alle andere gevoelens van onbehagen bij de desbetreffende hond zullen ontstaan.

Wij kunnen nooit een hond zijn en de honden kunnen nooit een mens zijn. Maar ze hebben wel emotie's en hier kunnen wij op inspelen. We kunnen elkaar leren begrijpen en we kunnen elkaar helpen in situatie's. De hond geeft vaak aan dat hij een situatie niet aankan en dit is d.m.v. veel kleine signalen te geven en als deze niet opgemerkt worden of afgestraft worden door mens/baas/andere hond dan worden deze signalen groter en groter en uiteindelijk bijt de hond alleen maar.

Onze taak is om deze signalen te herkennen en te kijken of het in te passen is in onze levenstijl. De prikkels in ons leven zijn erg groot en we leven met veel mensen/honden/verkeer/geluiden hier op aarde en hier mogen ze aan wennen.

Kortom we mogen samen leren werken met de honden en zij met ons. Zo ontstaat er een harmonieuze band met uitdagingen voor de hond en baas.

Als jij niet duidelijk kan reageren zonder boos te zijn (en te blijven) is het misschien tijd om aan jezelf te werken
Je zal dan namelijk nooit ergens leiding kunnen geven.

Goed lezen RVS. Ik zeg niet dat ik dat doe maar ik zie dit vaak bij mensen die ik tegenkom en bij mijn cursisten.

beetje flauw, nee wij zijn geen honden, maar
ik denk dat honden sociaalvaardig genoeg zijn om te begrijpen wat een correctie is
zeker als wij mensen ons inleven zoals een hond bestaat

ik word wel degelijk af en toe kort extra "boos", maar alleen op die momenten dat hondlief buiten perken gaat, ik denk er niet over om me altijd maar aan te passen aan de taal van mijn hond, in dit geval wat ik schets loopt de hond in een bepaalde verhouding met mij buiten, als hij dat willens en wetens verbreekt, zet ik hem kort maar krachtig terug in de bedoelde positie, daarna is het direct weer over, en gaan we ontspannen verder

maar ik denk dat wij behoorlijk verschillen in hoe we opvoeding zien
en daar is dit topic niet voor
TS stelt een vraag: en daar komen veschillende antwoorden/suggesties op, wat ze daar mee doet is volkomen aan TS zelf

Mijn mening is dat men beter kan voorkomen dat men moet corrigeren, dus vooruitkijken en bedenken welke situatie je hond aankan en welke niet. Ik denk dat je het meeste respect of liever gezegd vertrouwen krijgt als je je hond laat merken dat je al weet dat bepaalde situaties niet goed gaan en je liever afstand wil bewaren. Daardoor krijgt de hond ook meer rust en kan daardoor weer meer situaties aan is mijn ervaring.

Het is ook best lastig in welke situatie wat te doen, soms is gewoon zelfverzekerd stevig doorlopen het beste, in dat geval hou ik de lijn kort naast me, heb dan ook met twee handen de lijn vast, een aan de linkerkant en de tweede ergens zodat ik kan voorkomen dat ze voor me langs kan springen en uithalen.  Ik hou zelf wel als regel dat honden aan de lijn niet met elkaar in contact moeten komen en er genoeg ruimte moet zijn.
Het is af en toe creatief zijn om een goede oplossing te vinden, maar de basis moet goed zijn, hoe je thuis met de hond omgaat, krijgt de hond genoeg rust, genoeg geestelijke uitdaging, heeft de hond niet teveel druk etc.  alles speelt mee.

Nu ben je duidelijk

Toen ik Bruce kreeg, probeerde ik alles volgens het boekje te doen. Positief blijven, belonen van goed gedrag, negeren van slecht gedrag, voertjes mee in de aak, waar ik ook heen ging. Hulpmiddelen gekocht, een elastische riem, een tuig, niks hielp, hij bleef onbenullig trekken, naar andere honden, naar mensen, naar eenden, naar steentjes, naar bladeren...
Het resultaat was een 4 op een score van 10 met al mijn goedbedoelde inspanningen.

Toen kreeg ik er op een gegeven moment zo de sch**t van, dat ik een andere aanpak ben gaan handteren. Trekken, 3x stil staan, blijven doorsleuren, 1ferme ruk dat hij naast me staat, met een brul NAAST!
Dat kost me op dat moment kracht, maar ik heb reuma en dat contsante geruk aan de lijn bezorgde me een ontsteking in de schouder.
40 kilo lompigheid is behoorlijk pijnlijk voor mijn gewrichten.

Dat hoef ik nu vrijwel nooit meer te doen. "Niet trekken" is nu voldoende om de lijn weer slap te krijgen, naast is naast.

Als de afstand groot genoeg is loopt hij nu ook langs andere honden af. Te kleine afstand, dan gaat hij meestal plat op de grond liggen, om dan ineens op te veren. Dat probeer ik te voorkomen door afstand te bewaren.
Als ik een hond aan zie komen, neem ik afstand en laat hem zitten. Dan kijkt hij rustig hoe de hond voorbij loopt.
Vaak ligt het ook aan andere honden. Soms kan ikop 2 mtr. Afsand passeren en bekijkt hij de hond niet,als die ook niet op hem reageert. Maar soms reageert hij op een hond 6 mtr. Verder, maar die reageren dan ook op hem.
Dus ook goed op de andere hond letten.
Hoe ouder de hond wordt, hoe beter het gaat.

Speuren doen we nu niet zoveel meer (hij word erg snel geprikkeld in een natuur gebied), en hij heeft last van een van zijn achterpoten.

Gisteren heeft hij voor het eerst sinds maanden weer even mogen ravotten met een andere hond. Dit ging erg goed, hij begon wel weer veel te druk maar de andere hond was erg duidelijk dus dat werd geacepteerd.

Overigens is Juno niet altijd vatbaar voor andere honden hun 'correcties'. Ik heb al een keer een wandeling gemaakt met een hond die rustig was, maar Juno bleef maar aandringen en niet luisteren naar haar 'zachte aanpak'. Hier leert hij dus niet zoveel van. Wat dat betreft halen we als mensen op het moment beter resultaat. Hij luistert over het algemeen echt wel goed als er een andere hond in zicht komt. Maar dat is erg afhankelijk van de situatie. Meestal zoeken we ook op waar we hem wat kunnen leren. Op zo een afstand staan dat hij zijn kalmerende signalen kan laten zien (beetje geintresseerd in het gras staren is van afstand wel al genoeg voor hem om over te gaan op ander gedrag). Maar zoals de dag dat ik dit poste - je wordt verrast en tja, dan kan hij dus echt wel flippen.

Overigens zou hij nooit een hond kwaad doen hoor, is het echt een engel. Niet bezitterig, totaal geen voedselneid, super chill in huis. Alleen buiten vind hij het dus soms lastig, erg afhankelijk van zijn dag (en vreselijk als je stopt met bach druppels geven )

Bij de U-lead gebeurt er niet zoveel. Waar trekken hem echt nergens brengt wil hij nog wel eens in de lucht balken (maar dan was de uitdaging dus te groot). We oefenen veel met andere honden (het stikt er van bij ons in de buurt) maar zoals ik al zei is hij bij het ruiken van zijn grootste vriend al zo van slag (gaat hij echt ontzettend zoeken) dat we dat vooralsnog niet actief oefenen. Eerst maar eens meer vooruitgang boeken bij minder interessante hondjes is onze insteek.

Ik zal je nog wel even een PBtje sturen later!

Met welke leeftijd denk/wil je dat je hond zich helemaal gedraagt zoals jij wilt?

Nu graag
Nee het zal inderdaad nog wel even duren, en daar heb ik ook wel vrede mee (meestal ). Maar aan de ene kant herken ik echt wel dat mijn hond het spannend vind, en dat je dat niet met onderdrukken. Aan de andere kant merk ik ook dat mijn hond veel beter reageert als je hem vertelt wat hij moet doen, en vraag ik me dus soms af of ik de aanpak niet toch moet veranderen, omdat je hem nu de vrijheid geeft om zo woest te doen...

Gewoon weer een baasje dat zoveel theorieen hoort, maar soms twijfelt of de aanpak die ze volgt wel de beste is voor haar hond

geeft Juno niet juist aan dat hij je steun nodig heeft met zijn gedrag,

hem zomaar laten gaan als hij dit duidelijk niet aankan lijkt me niet goed. Daarom liever of de situatie niet laten ontstaan, of hem tijdig uit de situatie halen, als je ziet dat het gaat escaleren, dus nog voor hij "woest" gaat doen.