Wie heeft dit ook?

Ik word er helemaal gek van. Het einde van de winter is er, alles en iedereen komt weer uit zijn winterslaap: lopers komen vanuit alle hoeken en gaten, de voetbalclub is weer actief, net als de boogschuttersvereniging, de speelpleinwerking en de scouts. Mountainbikers en wielrenners schieten weer in actie, de "gewone" fietsers en de mooi-weer-wandelaars beginnen er zoetjesaan ook weer aan. En ik word er helemaal gek van.

Begrijp me niet verkeerd: die mensen hebben net zoveel recht als ik om er te zijn. Ik heb ook niets tegen lopers, fietsers, scouts (en de anderen).
Maar ik word knettergek van het voortdurend voor en achter me kijken, op te letten of er niemand vanuit een zijweggetjes of bocht komt, om de haverklap mijn hond bij me roepen, constant balletjes voor hem te gooien (als beloning omdat hij niet naar die mensen toegaat of netjes naar me toe gekomen is om zich te laten aanlijnen).

En ik kan die kwade blikken niet meer verdragen (had daar al eens een topic over geopend: veel mensen zijn bang van mijn zwarte, brede man, zelfs al loopt hij op dat moment netjes aan de lijn, en staren me dan kwaad aan tot ze me voorbij zijn). Het is nu al zover dat ik al gespannen word zodra ik mensen zie komen, en dan denk: "oh, het zal toch niet weer van dat..."

En dat zijn er de laatste tijd ook nog opzichters die boetes uitdelen voor loslopende honden.

Ik kan sowieso niet goed tegen drukte, word er gespannen en zenuwachtig van, maak het liefste dat ik zo snel mogelijk weg ben. En daarvoor hoeft het niet eens zo druk te zijn. Bossen, winkels, straten: het kan me niet verlaten genoeg zijn.

Er is in de laatste tien jaar zoveel bijgebouwd in ons dorp, er komen steeds maar nieuwe wijken. Binnenkort een grote voor onze deur, en een paar een klein stukje verderop, voorts nog een aantal nieuwe appartementsgebouwen in de steigers.
In het park (waar ik mijn ochtendwandeling heb tussen 8u30 en 9u30) is nu sinds vorig jaar een jeugdhuis en speelpleinwerking, sinds een drietal jaar een drukke boogschuttersvereninging (met niet al te vriendelijke mensen), en sinds een paar weken is de voetbalclub uitgebreid waardoor ook de laatste stukjes vrij gras ingenomen zijn (waar ik Doobs altijd liet apporteren).
Mijn favoriete bos is lang zo verlaten niet meer als het vroeger was, dankzij een fietspad dat ze er dwars doorheen aangelegd hebben en verschillende georganiseerde wandeltochten.
Nogmaals: ik vind nog steeds dat al die mensen het recht hebben om er te zijn. En niemand kan ontkennen dat al dat buitensporten en -spelen gezond zijn.
Maar ik mis de stilte en het ontspannen met mijn hoofd in de wolken wandelen van vroeger. Op deze manier kan ik er niet meer van genieten.

Tot overmaat van ramp mag ik al een hele tijd (wegens een slaapstoornis) niet meer 's avonds laat wandelen (tussen 8 en 10, wanneer elk zinnig mens binnenshuis blijft, ik dus niet ). Ik mis het, het is mijn favoriete moment van de dag: heerlijk koel, prachtige kleuren vanwege de ondergaande zon, en de hele boel voor ons alleen.
In de plaats daarvan moet ik nu 's morgens en 's middags wandelen. En het helpt: mijn dag en mijn nacht zijn ondertussen al een stuk verbeterd.

Maar mijn plezier in het wandelen verdwijnt steeds meer. Tot op het punt dat ik er weinig zin meer in heb en er de avond voordien al over pieker.

Daarom gaan we er morgenochtend heerlijk vroeg op uit.
(Nou ja: "heerlijk vroeg" is voor een avondmens als ik wel even slikken, maar goed: een mens moet er iets voor over hebben. )
En mijn tweede wandeling van de dag zal daardoor over de middag vallen, tussen 12-13u30 in.
Ik hoop maar dat ik dan weer kan genieten van een ontspannen wandeling.

Wie herkent dit? Op welke uren wandelen jullie (en kunnen jullie aanraden)?
Groetjes van een overspannen wandelaar

Herkenbaar! Ik loop 't lekkerste ' s ochtends vroeg ( rond 6.30 uur). Lekker rustig, ' t bos wordt dan net een beetje wakker. Drukte lukt me met één hond wel vrij makkelijk, maar met alledrie mijn honden zijn we toch meer een roedel, en lopen ontmoetingen niet altijd even fijn. Vooral niet als mensen zich tegen mijn honden aan graan bemoeien.

Ik herken dat heel erg hoor. Ik ben 's morgens bijna altijd om 04.00u/04.30u al wakker en na een sloeber koffie ga ik met de honden er uit. De hele wereld heb ik dan voor mezelf en nu het zomer wordt vind ik dat helemaal heerlijk.
De 2e wandeling ( lange en naar het bos)is dan om ong. 08.30 u en dan is het ook vaak nog rustig. Overdag is het dan een korte wandeling voor de plasjes en de poepjes en 's avonds een ronde door de wijk. Dan zijn er wel vaker mensen met honden op de grasvelden(onze zomer-club) en dat is gezellig.

Ik ga bijna nooit naar de stad en als ik ga, is het zo vroeg mogelijk om vóór de drukte weer weg te zijn.
Het is gek, maar met de groep spelen in de drukte kan ik wel (focus denk ik), maar zijn we klaar dan wil ik vaak weer uit die drukte weg.

Ik heb ooit eens het advies gekregen om me voor te stellen dat ik een ijsbreker ben en de energie van de mensen op die manier van me afschuif/spreidt, want dat is waar ik last van heb en wat me uitput.

Sterkte en nogmaals, ik ken het gevoel en wil ook graag wegrennen van alles.

Liefst wil ik op een onbewoond eiland gaan wonen, ga je dan mee?

Oh, zo herkenbaar. Ik woon bij de molens van Kinderdijk en vanaf de Pasen tot eind Oktober komen daar busladingen met toeristen die er al om 8 uur lopen........... En zwermen wielrenners, vissers, fotografen, mensen met campers enz. In het bos zijn veel meer mensen en in het park met een zwemwater is elke cm gras bezet om te zonnen of te picknicken.

Ik weet dat die mensen er ook recht op hebben maar ik heb een hond die niet zo dol is op mensen en dat maakt het voor mij erg lastig.......elke keer moet ik vragen of de mensen niet aan Denzrl willen ziten, hem niet willen aankijken en als ik vraag of ik, op het smalle pad of brug er even langs mag gaan ze altijd aan de kant van Denzel staan.......zucht. Nee, graag niet aan de kant van de hond staan, dank u. En dan die opmerkingen die je krijgt "Waarom, hij bijt toch zeker niet ?" Nou, dat probeer ik nou te voorkomen ja........

Ook ik ga voor dag en dauw een grote wandeling maken en overdag wat kleine stukjes en dan 's avonds laat weer lang. Dan kunnen ze tenminste los en hoef ik ze niet steeds terug te roepen. Ik heb wel eens overwogen om Denzel een muilkorf om te doen, dan blijven ze tenminste uit de buurt........heeft hij lekker de ruimte... Of is dat nou heel slecht gedacht?

Ook ik zou graag verhuizen naar een stiller gebied maar helaas is dat geen optie......

*schakelt zeur modus weer uit.....*

Hartelijk bedankt voor de reacties! Ik wou het graag eens van me afschrijven en horen op welke uren ik dan wel het best kan wandelen, maar ik was bang dat er weinig begrip zou zijn. Een opluchting én een steun dus dat er mensen zijn die dit herkennen.

@ Mieke: heerlijk, hé: die rust en stilte. Daar geniet ik ook altijd zo van.

@ Mary: zullen we onze spaarpotjes samenleggen voor dat eiland? Ik vrees wel dat het mijne niet zo veel voorstelt...
En stellen we dan wekelijks (of iets vaker) een bezoekuur in voor alle bevriende hondenbaasjes om lekker te kletsen en de hondjes te laten spelen? Want net als jij vermijd ik het zoveel mogelijk om in de stad te komen, en geniet ik ervan om op mijn eentje te wandelen, maar tegelijkertijd is het wel gezellig om regelmatig onderonsjes te hebben met hondenvrienden. Ik moet nog even kijken hoe ik dat laatste nu ga aanpakken.

@ Greetje: ocharme jij! Van zo vroeg in de ochtend al zo druk. Hier gelukkig geen toeristen, alleen mooi-weer-mensen die nu terug ontwaken.
Als je 's avond laat nog een lange wandeling maakt en de zon is nog niet onder, heb je dan niet meer last om in te slapen?
Zo'n muilkorf lijkt me niet erg aangenaam, maar blijkbaar ziet jouw hond er misleidend aaibaar uit. Hem op een onopvallend handgebaar leren blaffen? Zoals politiehonden dat doen?
Sterkte, het moet irritant zijn om steeds weer hetzelfde te moeten herhalen.

hier ook herkenning!
opeens lopen er honden die ik in de winter niet gezien heb...
ook fietsen voetballers hardlopers..
gelukkig is het wel gezellig druk
maar even een rustig plekje voor mijn pup jammer genoeg

Deal.

Ook hier heel herkenbaar! Heel de winter zie je niemand en nu de zon schijnt lijkt het wel of iedereen wakker wordt. Wij hebben hier een heel fijne, lange wandeling in de buurt. Ongeveer 8 km en een groot deel kan Perdie veilig los. Behalve nu het mooi weer wordt :( Nu moet ik contact achterom kijken voor van die lastige wielertoeristen die als een gek komen aangereden. Constant Perdie bij me roepen en tegen dat ze goed en wel terug los loopt kan ik haar al terug bij me roepen... Ik vrees dat er bij ons ook niets anders zal opzitten dan extra vroeg te gaan wandelen

ik begrijp wat je bedoel, alles wordt zo op elkaar gebouwd en hoe meer wijken en clubs bij elkaar, hoe beter!Mensen die er wonen en gewoon rust willen kunnen het wel vergeten!

Wij gaan daarom binnenkort verhuizen naar de boerenbuiten, enige oplossing nog om rustig te wonen.

Het wordt inderdaad opeens weer veel drukker overal en eerlijk gezegt:
IK GENIET ERVAN!!!!

ik vind het vreselijk om het hele uur alleen in het bos te lopen en niemand tegen te komen. als is het maar even een hardloper, fietser of een andere hondenbaas met hond.
Pas was het op zondag heerlijk weer en het was echt helemaal vol (het bos) gezinnen met kinderen, fietsers, honden. alles door elkaar.. honden aan de lijn, honden los.. ik heb echt genoten!!!!

Nee, last met inslapen heb ik nooit. Doorslapen is een ander verhaal.......

Die muilkorf ga ik niet doen hoor maar Denzel zit er blijkbaar lief uit maar het is erg afhankelijk van zijn state of mind of hij daar goed of slecht op reageert en dat zien de mensen niet.

Vroeg eruit en vroeg op wandel dan maar.. ! (?) Maar hoe komt het dat een wandeling tussen 8 en 10 's avonds een slaapstoornis in de hand werkt ? Ik geloof je wel, maar begrijp het niet

Ik herken het ook. De Loonse en Drunense duinen waren maandenlang fijn! Nu de zon weer schijnt is het veels te druk :(

Ik snap precies wat je bedoeld! Ik ben altijd wel alert op fietsers (omdat Mellow de laatste tijd weer behóórlijk uitvalt!), maar ik moet nu weer veel scherper zijn. Het fietspad mijd ik overdag dus ook (en helemaal dat fietspad waar de ellende vorig jaar begon), 's morgens en 's avonds kan het vaak wel. 

Ook ga ik heel graag naar een bepaald stukje van de Oostvaardersplassen (de Krakeendroute). Daar kom ik bijna nooit mensen tegen en al helemaal geen fietsers. Ik hoef eigenlijk niet op te letten (al kijk ik automatisch toch even om, ís het lekker rustig, is het weer niet goed ), Mellow kan lekker lopen waar ze wil en ik hoef dus niet om de haverklap de lijn binnen te halen. 

Die drukte overal kan ik ook niet meer zo goed tegen de laatste paar jaar. Ik winkel om die reden ook haast niet meer (en als ik het al doe, dan ren ik het liefst overal doorheen haha).

Mellow is bij goed weer sowieso wat meer schrikkerig en alert. Als het een beetje motregent is het voor haar het fijnst. Vond ik zomer vroeger heerlijk, nu is het lekker, maar kan ik me vaak mateloos irriteren aan de 385 fietsers die ons met hoge snelheid passeren (en vooral niet de moeite nemen om éven te bellen), de gillende kinderen overal (die ineens weer oorlogje spelen...); kortom, alles waar Mellow onzeker van wordt, daar irriteer ik me aan
Nu ben ik tóch al niet zo'n mensenmens, maar met een hond die snel in stress/angst/onzekerheid schiet kan ik helemaal niks meer hebben.

Van mij mag het herfst worden haha

Yep, hier het zelfde als we aan de ...sorry...ONZE zeedijk lopen.
Met weer en wind. -10 graden, sneeuw...
Het hele jaar door zijn we daar.,
Met het komende zonnige weer gaan daar nu opeens de dagjes mensen zitten...op een kleedje...naar bootjes kijken.
En ja, midden op een zeedijk , in de polder lopen onze honden los.
Nog gekker, ze mogen van mij gewoon poepen op de dijk..
En dan opeens krijg je commentaar van een stel dijkzitters die het hele jaar bij een kachel zitten, maar omdat de zon schijnt een bepaalde drang voelen om midden in de polder dingen te gaan lopen regelen.
Nou ben ik erg meegaand, heb een vrolijke inslag.
Maar op zulke momenten moet ik echt even 4 keer diep adem halen.

Nog gekker wordt het als het straks echt warm wordt..
Ons prive strand (zandplaat) valt dan droog aan de westerschelde, waar onze honden altijd los lopen en zwemmen.
4 mensen zijn er aan het zwemmen, en dan nog commentaar krijgen dat je hond bij het water zit te poepen..op een zandplaat in de schelde.

Ja, die herfst is nog niet zo'n gek idee..

Zo , het is eruit..dank.

ah ja ... hier noemen we het altijd de teenslipper mensen  Waarbij de hond er ook langer uit mag dan 15 minuten want de zon schijnt Maar zo gauw er 1 donker wolkje aan de lucht verschijnt zijn ze ook allemaal spontaan weer verdwenen. Vraag me wel altijd af waar die honden dan uitgelaten worden met regen en wind want dan kom ik nooit iemand tegen en het is toch niet allemaal formaatje kattenbak  

ik hou me hart vast voor zondag 20 graden voorspelt, het park hier zal wel weer overlopen 

Zondag heb ik er alle vertrouwen in..
Waarschijnlijk met 4 andere "beren" wandelen en zwemmen op onze zandplaat.
En met 6 van die haarballen die loslopen zie je opeens verdacht weinig mensen die de drang hebben om ons lastig te vallen.

(uiteraard vallen wij de loslopende mensen ook niet lastig met onze honden )

Hè, wat jammer dat je dorp zo te horen steeds drukker wordt. Ik snap het goed hoor, dat je je ergert aan de drukte en verlangt naar stilte. Hier in Rotterdam is rust vaak ver te zoeken, 't is niet te vergelijken met mijn ouderlijk huis in Gelderland. Maar ik ben van de chaos gaan houden, al voordat ik een hond nam. Drukte hoort bij de wandeling en die maakt 'm voor mij lekker levendig, onvoorspelbaar, grappig. Kom de gekste dingen tegen '. 

Maar... 1 wandeling per dag hebben we volstrekte rust. Dat is die van 04.00 's ochtends, voordat ik naar bed ga. Dan slaapt de hele stad, da's best mooi om te zien .

Heel mooi en herkenbaar geschreven.
Ik vind wat mensen her en der helemaal niet erg maar als je over de koppen kunt gaan lopen.....

Hier bij de loonse en drunense duinen staat er soms bijna km auto's geparkeerd voor je uberhaupt bij de duinen aankomt en als dan ook de campings weer vol zitten. Nou dan draai ik echt om hoor....
Bijna al het "rustige" wandelgebied is nu druk recreatie geworden sinds de natuurmonumenten zich ermee bemoeid. Vroeger (tot zo'n kleine 10 jaar geleden) was dan wel minder "gestructureerd" aangelegd maar was het er wel heerlijk om te wandelen of paard te rijden.

Als de efteling een top dag heeft staat de helft van de weilanden vol met auto's (waar ik vaak wandel met de honden) en rijd er een busje om de mensen naar de ingang te brengen... nou dan draai ik echt om hoor....

Het stukje "eftelingbos" waar ik lopend heen kon en bijna dagelijks kwam met mijn honden en echt nog genieten was van de rust en af en toe een andere "vrdwaalde" wandelaar, was eerst al kleiner/drukker geworden door villa pardoes en nu is het middels in zijn geheel omgetoverd tot bungalow park van de efteling (Bosrijk). (en de efteling komt nu nog dichter mijn kant op volgens hun nieuwe plannen en door verkoop van grond door de gemeente). Over een tijdje woon ik nog gewoon in de efteling....

Alles wordt zo vol gebouwd, dat je voor je gevoel echt geen kant meer op kunt en het wordt alleen maar meer/drukker in plaats van minder omdat de gebieden steeds schaarser worden. Dus iedereen waarop aangewezen wordt/

Gelukkig heb ik hier nog wel plekken waar je op rustige dagen/tijden best lekker een eind weg kunt wandelen (helaas dan vaak toch de hondjes aan de lijn omdat ze daar of niet los mogen of te veel risico met het verkeer) maar moet wel steeds vaker of verder de auto ervoor pakken... vind ook niet dat ik te veel moet klagen, woon niet in een propje volle binnen stad maar ook hier is het steeds meer inleveren.

Hier inderdaad dezelfde vraag: "waar waren alle mensen met hond toen het regende?"Ik laat Evy expres tijdens de etenstijden uit, dus om 12.15 en 18.00. Ik moet wel opletten met 12u en om 15u is uitlaten helemaal niet meer leuk, want alle basisschool kindertjes die eerst met de auto werden gebracht worden nu ineens met de fiets gebracht.
Nee, geef mij maar regen. Hup naar buiten, hond los en lekker lopen. Niemand die zich dan buiten waagt en niemand die zich dan druk maakt over wat een ander doet.

Ohww...
Die was ik nog even vergeten..
Kom vanmorgen de eerste groepen wielrenners tegen.
De Belgische zuiderburen , die met 80 man op een fiets..(ieder op z'n eigen fiets voor de duidelijkheid) midden in de polder voorbij komen denderen.
Die drang naar lichamelijke uitpunting vind ik prima, maar pas je een beetje aan.
Dus als ik daar midden in de lege eindeloze polder loop met 2 aangelijnde honden (ivm de jachtdrift op wielrenners van onze asielzoekrt), en ik kan niet verder de berm in omdat ik anders in de sloot lig ga dan een beetje opzij.
Ik leek wel een stempelpost die je even aan moest tikken.

Goh, ik had niet verwacht dat het zo herkenbaar is. Wel fijn! Nu voel ik me niet meer zo'n chagrijnig mens...

@ Landseer: ik geniet altijd van je grappige schrijfstijl.
Enne... als je nog eens de sloot ingereden wordt, misschien doen alsof je bijna erin valt en dan "per ongeluk" de lijn van je asielzoeker loslaten? Grapje!

@ Cindy: ik kan goed snappen dat er nu meer dingen zijn die je irriteren. Ik had hetzelfde toen Doby nog mijn arm eruit sleurde bij elk levend wezen dat we onderweg tegenkwamen. Toen dacht ik telkens: "Moet je daar nu wandelen? Kun je nou niet inslaan? Sla nou in!" en: "Poes/konijn moet je daar nou echt lopen? Heb je een stuk verder nou niet ruimte genoeg? En néé, steek je hoofd niet uit, kun je nou niet verdoken blijven zitten?"

Het stomme is dat ik het juist goed vind dat kinderen buiten spelen en naar het bos gaan. Ik ben ook graag bezig met hen en vind dat kinderen kinderen moeten kunnen zijn, met wild spelen en juichen en vies maken erbij. Maar geen gegil als ik in het bos ben, graag...

@ Kylie: als je in het daglicht wandelt, wordt je bioritme weer aangewakkerd. Want binnen is het altijd wat donkerder, en als je dan buiten komt, denkt je lichaam: "Oh, het is toch nog niet zo laat als ik dacht". En dan ben je nog steeds wakker op een moment dat je eigenlijk zou moeten inslapen.
Sport heeft hetzelfde effect, dus als je de 2 combineert, heb je dubbel effect.
Als je maar af en toe een avondwandeling maakt, zul je er niet veel van merken. Maar als je het elke dag doet, raakt je bioritme erop ingesteld.

@ Sally: jij ervaart dus hetzelfde: dat het vroeger fijner wonen was in je dorp, maar nu steeds meer en meer bebouwd raakt en dat je je hart vasthoudt voor de toekomst.

Hier zie ik ook dat zodra paden "verbeterd" worden met grind enzo, het er druk wordt (verbeterd tussen aanhalingstekens omdat ik liever op een zachte, verende ondergrond loop, is ook beter voor onze gewrichten).
In mijn favoriete bos zijn de paden nogal modderig, ik kan het alleen maar toejuichen.

En ik ga ook alleen maar in de winter naar het strand. Vroeger wist ik nog een verlaten stuk strand, maar ondertussen zijn daar 3 grote campings geplaatst en een groot appartement in aanbouw...

Maar goed, ook ik behoor eigenlijk nog tot de gelukkigen: weides achter de deur en verschillende bossen binnen 15 min rijafstand.

En gelukkig werkt het goed om vroeger op te staan: onze eerste wandeling van de dag is opnieuw aangenaam ontspannen.
En nu mijn tweede wandeling over de middag plaatsvindt, is ook die terug fijn.
Héhé!

Ow... minder leuk... Maar als het helpt dan is het belangrijk. Nachtrust heb je nodig. En misschien, net zoals voor de kindjes en de hondjes een beetje een goede overgang vinden. Druk spelen en dan stilliggen en slapen is niet evident. 'n Slaapritueeltje opbouwen

Maar wat die plotse "natuurgenieters" betreft. Ik probeer me er niet aan te ergeren want dat helpt toch niets. Gelukkig heeft Kylie nergens een probleem mee... kinderen, paarden, fietsers... Al let ik wel goed op om haar bij me te roepen als het nodig lijkt. Zoals nu... Ze is een stuk over de 10 jaar... maar loops.. en alert... Zien en gezien worden en ook ruiken en geroken worden. Daar draait het nu om

Vanmorgen wel weer zo'n vervelend voorval. Een stuk gebetonneerde veldweg dat we nemen wordt door automobilisten als "binnenweg" gebruikt. Het is een langer stuk dan door het dorp.. maar je hoeft er geen tegenliggers door te laten zoals in het dorp waar nogaleens een paar auto's geparkeerd staan.

Dus nemen er velen de (langere) binnenweg door het veld. Zonder auto's als opstakels kunnen ze daar ook nog lekker gas geven en snel doorvliegen, zodat ze ondanks de afstand toch nog vlugger kunnen zijn.

Gevolg : Voor wandelaars zoals Kylie en ik betekent dat soms op het laatste moment een auto om de bocht zien of horen komen en vlug in de berm of op het veld springen. En daarna, voor mij, (Kylie spijtig genoeg niet) zolang mogelijk niet ademen... Want een wolk zand,met daarbij waarschijnlijk kunstmest, herbiciden en insecticiden stuift door de lucht.

Alsof dat nog niet genoeg is zag ik vanmorgen ook nog een hermelijn doodrijden. 't Beestje bloedde enkel wat uit de mond. Dat was dan een van zijn eerste lente-uitstapjes met zonneschijn waarschijnlijk...

Wat was het daar lekker rustig toen het nog één en al modder en glad en koud was...

Maar ik hoor het de papa of de mama al zeggen bij thuiskomst :

"En we hebben lekker genoten van het lentezonnetje... en een mevrouw met een hondje zien wandelen... en een echt hermelijntje gezien. Hoera, de winter is voorbij!"
*zucht*

jaaaa dat probleem heb ik oook. daar waar ik al een tijdje bezig ben steppen . komen er nu opeens wielrenners voorbij gescheurd die even moeten laten zien dat ze toch echt wel sneller zijn dan mijn honden ! Arme beestje schrikken zich helemaal kapot. stoppen abrupt met rennen waardoor ik vol in de remmen moet gaan . morgen geen step veeeeeel te warm . maar ik ga wel even naar het bos toe . hopelijk kom ik er zonder kleerscheuren van af . stomme wielrenners...