Een onsje geluk

Gisteravond is onze pup Howy bij ons komen wonen. We moesten hem halen in België, en dus waren we eigenlijk een beetje onzeker over de terugreis. Geheel onterecht. Nadat hij even een poosje bij mij op schoot had zitten kroelen heb ik hem tussen mijn voeten op de grond gezet waar hij lekker ging liggen slapen helemaal tot thuis !
Weliswaar met z'n koppie op mijn voet, hij wilde wel wat voelen denk ik.

Vannacht heeft hij behoorlijk gehuild, maar hoe zeer het ook deed hebben we er geen aandacht aan besteed en zijn er niet naar toe gegaan. Om drie uur vannacht is hij gaan slapen.

Vanmorgen hebben we samen heel veel lol gehad. Ik ben zo ongelofelijk trots op onze Woef! Hij verrijkt ons leven nu al !!
Ik heb een soort van roze wolkjes gevoel..
Een gevoel van intens geluk neemt het even over..

Wilde ik gewoon zomaar even delen !

Wie de belevenissen van Howy deze ochtend inclusief foto's wil meemaken
kunnen dit doen op mijn weblog
http://maryannsoordeel.punt.nl

Hoi Mary-Ann,

Allereerst gefeliciteerd met je pup.

En ik heb nog even een aanvulling op het huilen van je pup.

Is er een mogelijkheid dat je de bench op de slaapkamer kunt zetten? Je pup voelt zich alleen en vreemd in huis en vandaar het huilen. Als je pup in de slaapkamer bij je bed zet dan hoort hij jullie ademhaling en is hij eerder gerustgesteld en slaapt hij eerder.

Je kunt ook naast de bench gaan slapen en zo elke nacht wat verder van de bench gaan afslapen.

Geniet lekker van je pup.

Groetjes van esther

Ik heb Christo nooit laten huilen. Eerst in zijn eigen doosje op/naast het bed, dan in een bench op de slaapkamer, die steeds verder van het bed afgezet, met een tweede bench in de woonkamer waar hij overdag in kon. En pas met twaalf weken hem bij het slapengaan in de benedenbench laten zitten. En dat ging probleemloos zonder één piepje van zijn kant.

Het doet zeer omdat alles in je lichaam zegt dat je erop hoort te reageren. Ook al is het 'maar' een pup, doe dat dan ook. Je laat een baby toch ook niet in paniek en angst de longen uit het lijfje huilen?

hoi Mary-Ann.

ik snap heel goed met dat roze wolkjes gevoel.wij hebben lexi nu bijna 8 maanden.we hebben haar met 7,5 week opgehaald.ze hoort er helemaal bij.
ik wil jou bij deze graag veel succes en plezier wensen met jullie nieuwe aanwinst,maar dat zal wel lukken.

groetjes linda.

De bench is te groot om in de slaapkamer te zetten. Ik kijk het vanavond even aan.

Hij huilt nu ook zo nu en dan en dan merk ik dat ie echt even op zoek is. Ik roep hem dan en dan komt hij heel vrolijk op me afgestapt en dan is het weer goed.

Wat ik niet verwacht had, is dat hij nu zelf zijn bench instapt om te gaan slapen !!

De bench staat recht tegenover het zitgedeelte hij ziet ons en wij zien hem. Hij ligt nu ook prinsheerlijk languit al zijn indrukken te verwerken met af en toe een blafje in zijn slaap. Echt super geweldig.

Ik weet zeker dat het goed komt. Ik maak me er absoluut geen zorgen over. En aan aandacht komt hij niet tekort.

wat een dotje

wat is het voor soort hondje?
geniet van het klein zijn hoor gaat soort hard met ze met dat groeien
haha

groetjes

Hoi Aadje, het is een Duitse Dog.

Dat het snel gaat besefte ik gisteren inderdaad al. Vorige week waren we nog even bij hem gaan kijken en toen was hij een stuk kleiner dan gisteren. In een kleine week.. echt ik fotografeer me suf

Hoi mary ann
Ik heb je fotos bekeken hoor wat een mooie hond zeg .Wat de bench betreft kan die verlopig nog wel groeien en dat zal die ook wel doen .Nou van harte gefeliciteerd met howy en geniet er maar van want het is o zo mooi

groetjes joke en taat

Wat een leuke blog!!
En wat een gedoe met dat keukenblad, hoop dat je snel de goede krijgt.

Op je blog las ik dat Woef een plasje in zijn bench had gedaan en op de foto's zie ik dat zijn bench heel erg groot is, voor nu dan
Het kan helpen door zijn ruimte in de bench wat in te perken. Door een kartonnen of houten plank neer te zetten. Zo heeft hij minder ruimte, en heeft hij geen plek om een 'plasstukje' te maken.
Ook voelen pups zich het meest veilig in een kleine ruimte. Je ziet op de foto's ook heel mooi dat hij echt in een hoekje gaat liggen.
Ze voelen zich graag beschermt door muurtjes, echt als een 'hol'.
Wat je ook nog kunt doen is een kleedje over de bench, als ze dat niet naar binnen trekken om te slopen, vinden ze dan ook een heel fijn gevoel, beschermd.

Tot zo ver het ongevraagde advies

Het is echt een heeeerlijk beest om te zien en al zo groot! En toch echt die puppyoogjes en die grote voeten! Heerlijk!

Groetjes, Margje

We willen hier geen forum zijn waar we continue op elkaar inhakken - daar is er al een van die ik af en toe bezoek, en daar wordt je niet vrolijk van. Maar andere andere kant, overal maar je mond over houden... Het spijt me wel, maar een angstige pup laten huilen tot drie uur 's nachts toe, tot hij van verdriet en uitputting in elkaar stort, dat vind ik heel erg.

Bij de Gamma staat een bench in de aanbieding voor 19,95, éen waar hij die vier weekjes dat je hem de tijd gunt om te wennen, prima in past. Zo duur zijn die dingen niet meer, dat je er maar één van hoeft te kopen.

Aidan had ik met tien weken en was net zo onrustig als jij nu beschrijft. Die sliep de eerste week gewoon bij mij op bed, tot hij zich bij mij veilig voelde. Daarna ook zonder één piepje beneden de woonkamer. Met twaalf weken en eenmaal bij je gewend kunnen ze dat veel beter hebben.

Een pup die nog geen dag bij je is, tot drie uur 's nachts laten janken, het is nergens nodig voor.

Hey,

Ik snap wel dat de meningen verdeeld zijn.
Ook met baby´s .. de ene dokter (!!) zegt dat je een baby gewoon moet laten huilen, de andere zegt dat je dat niet moet doen.
Mijn moeder heeft mijn zusje de eerste twee nachten bijvoorbeeld gewoon laten huilen. (en ruzie met mijn vader) Daarna was het wel over.
Niet dat ik daarvoor ben Maar het is ook een methode, die redelijk wat mensen toepassen. Tot op de dag van vandaag is er nog discussie wat je nu moet doen met een baby die s nachts huilt! Nog steeds zijn er twee 'kampen' de wel laten huilen en de niet laten huilen zeg maar. Wie heeft nu gelijk? Dat is maar net welke mening en welke ervaring je hebt.

Om even terug te komen bij de honden.
Ik had met Duplo een houten schot bij de slaapkamerdeur zodat die open kon zijn. Duplo had het gangetje met een dekentje (in een grote crocky-chips doos ) en een speeltje en drinken.
Als hij ongerust werd, dan sprak ik hem uit bed toe. En hij hoorde ons ademen en draaien in onze slaap, daar werd hij al rustiger van.
Hij was wel erg ziek, ik stond ook ieder uur op om met hem naar buiten te gaan. (beter dan diaree ruimen in de gang, na een paar keer ruik je niets anders meer)

Maar ik merkte ook bij Duplo dat toen hij beter was hij het ook ging gebruiken om gewoon lekker aandacht te krijgen. Piepen, vrouwtje kwam eraan en spellluuhhh. Ik ging terug naar mn bed en hij begon weer..
Toen ben ik ook het negeren gaan toepassen en heb ik ook de deur dicht gedaan. Daarna was het snel over.

Het is dus denk ik een beetje kijken van hoe je pup is, hoe je zelf bent en wat je wel en niet kan doen.

Groetjes, Margje

Je hebt een fantastisch leuke, mooie pup! En wat de nachten betreft: volg je gevoel... Heel veel plezier en geluk met Howy.

Maar Duplo was vier maanden toen je hem kreeg, vergelijkbaar met een kind van vier tot zes jaar oud. Dat is een wereld van verschil met een pup van zeven-acht weken die je op zijn hoogst kunt vergelijken met een peuter van anderhalf, twee jaar oud.

Natuurlijk loop je met een pup van twaalf weken en ouder die goed genoeg aan je gewend is om je te kunnen bespelen, niet om vier uur 's nachts te tutten. En ook van een pup van acht weken kun je op dat punt dingetjes verlangen - maar wel op hun niveau.

Zo legde ik wel mijn hand op Christo's bastje als hij piepte, maar mocht hij niet uit zijn doos. Daarna stond de bench vlak naast het bed, en als hij piepte dan stak ik mijn hand naar hem uit, maar mocht hij niet uit de bench, die geleidelijk van het voeteneinde naar de overloop verschoof. En ook overdag mocht hij niet uit de benedenbench, als ik hem daar te ruste in had gelegd. Dat is ook regels stellen, en daarmee leg je ook de basis voor het op een gegeven moment rustig beneden slapen.

Maar hem z'n longen uit zijn lijfje laten janken? Ik was erg trots toen hij met twaalf weken zonder één piepje beneden sliep, dat ik dat voor elkaar gekregen had, daar had ik stapje voor stapje naar toegewerkt, zonder stress voor mijn pup.

Overigens heeft onderzoek allang uitgewezen dat baby's het beter doen als hun moeder reageert op hun gehuil. Ook bij het opvoeden van baby's is hen de longetjes uit het lijfje laten janken nogal 'old skool'. En terecht!

Verder vind ik het jammer dat je hier geen duidelijk standpunt inneemt, je slaat nu wel een erg grote slag om de arm. Zoals veel hondenscholen slipkettingen niet meer toelaten, en daarmee een duidelijk signaal afgeven, zo is ook over het algemeen in de hondenwereld nu de mening dat je een pup niet de eerste drie nachten in huis laat janken. Dat dat niet nodig is, omdat het alleen slapen over een periode van een paar weken prima aan te leren is. En weet je eenmaal dat daar goede methodes voor zijn, dan vind ik het een vorm van gemakzucht om daar geen energie in te willen steken. Zeker naar een bange, ontheemde pup toe die niet weet wat hem overkomt.

Hey Linda,

Ik begrijp je heel goed hoor. Er zijn inmiddels hele andere methodes.
En ik ben absoluut voor het langszaam laten wennen. Zoals jij hebt gedaan, en ik met Duplootje ook.

Het enige is, hier wordt ons advies niet gevraagd.. en ik vind het dan moeilijk om te zeggen: je moet het zo en zo doen. Ik wil dan proberen door voorbeelden aan te geven dat het ook anders kan.
Ik kom echt zo ontzettend veel mensen tegen die hun hond laten huilen. Haast net zo veel als mensen die nog de neus van de hond door de ontlasting halen als ze per ongeluk binnen hebben geplast.. :(
Hoe harder is zeg hoe 'stom' dat is, hoe minder ze van me aannemen.
Vorige week een pup van twaalf weken met een slipkettig! Dan kan ik wel huilen! 'Hak' ik daar op in, dan is hij zo naar de volgende trainer gestapt die altijd met slipketting werkt en heb ik niets bereikt.

En wat ik hier op het forum lastig vind is dat ik gisteren nog te veel voor mijn mening uitkwam en vandaag te weinig. Ik ben nu echt een beetje op zoek naar hoe ik me moet uitte. Ik wil niet te hard overkomen, zoals gisteren (blijkbaar) het geval was.

En zeker als mijn advies niet gevraagd wordt, is ieder zijn mening er eentje om te respecteren.

Ik vind het gewoon lastig..

Groetjes, Margje

Haai Mary-Ann,

Wat een leuke hond... Gaat een grote jongen worden....

Gefeliciteerd!!

Even over het huilen 's nachts...

Je hebt je pup ook 's avonds opgehaald, je hebt het hem hierdoor "extra" moeilijk gemaakt...

Eigenlijk is het beter een pup 's morgens te halen zodat hij al wat aan de geuren en omgeving kan wennen voor hij de nacht ingaat...

Maar dat is een advies achteraf...

Van z'n vertrouwde omgeving met al de bekende geurtjes naar een vreemde omgeving zonder de steun en warmte van z'n moeder, broertjes en zusjes en de fokker is écht een héél grote overgang voor je pup. Dit maakt allemaal vreselijk veel indruk op zo'n baby hond...

Ik zou - wat Linda al voorstelde - een kleine bench kopen, lenen of huren...
Zodat je je hond de komende dagen toch op je slaapkamer kan laten slapen...

Het is voor de relatie met jou en de stabilietijd van je pup veel beter dan hem te laten janken moederziel alleen...

Een pup op de slaapkamer de eerste tijd wil niet zeggen dat je er voor de rest van je leven aan vast zit. Heeft de pup eenmaal het vertrouwen in z'n omgeving en in jullie dan kan je de doos/bench langzaam de slaapkamer uit zetten...

Hoop dat je er wat aan hebt...

Succes, lieve groet, Ilja
High-five van *Sterre*

Ik begin nu wel wat spijt van mijn geopende topic te krijgen.

Linda ik vind wel dat je mijn woorden een beetje uit zijn verband rukt.
Hij heeft zeker gepiept dat klopt, en dan was hij weer stil en dan ging hij weer piepen. Na drie uur heb ik hem niet meer gehoord.
Ook ik heb hier en daar nagevraagd en net wat Margje zegt de één zegt dit en de ander zegt dat.

Welke methode je ook kiest, ik denk dat je ieders mening moet respecteren.
zoals ik jullie mening respecteer dat je dit niet zo zou doen, verwacht ik dan van anderen ook voor mijn methode.
Je doet het nu over komen alsof ik een of andere barbaar ben die haar pup zijn longen leeg laat huilen en van uitputting in slaap valt.

Ik heb advies bij de fokker en bij een dierenarts gevraagd. Juist omdat ik niet eerder een pup had en weet dat ik nog het een en ander leren kan.
Ik heb dat advies ter harte genomen.
Daar kun je het mee eens zijn of niet.

Opbouwend kritiek is super, nogmaals juist omdat het zo pril is, maar op deze manier zal ik twee keer nadenken voordat ik hier nog een keer iets schrijf over mijn ervarngen/vragen /adviezen.

Jammer !

De tip over de bench kleiner maken nemen graag over. Iemand anders vertelde mij dit vanmorgen ook al.
Ik zal dit ook zeker gaan doen.

Bedankt.

Hey Mary-Ann,

Ik hoop wel dat je je verhalen blijft schrijven!!
We leren zo allemaal hoor, van elkaars verhalen.
Linda bedoeld het denk ik niet 'boos' maar is meer bezorgd, denk ik.

Ben heel benieuwd naar die kleine rakker!

Groetjes, Margje

Hoi Margje,

Ik ben 90% en het allerliefst 99% van de tijd gewoon forumlid. Die dan een mening heeft die je rustig naast je neer kunt leggen. Daarom ben ik ook blij met de forumrichtlijnen, dat geeft mij ook houvast.

En als gewoon forumlid, als ik ingebed in een vrolijk verhaal voorbij zie komen dat een pup alleen moet blijven met zijn angst en eenzaamheid, met een sausje eroverheen van wat is hij lief en leuk, dan kan ik dat niet onbesproken laten. Ga ik daarin te ver, dan zijn er andere moderators hier die mij - gelukkig - weer kunnen intomen.

Het is niet nodig om een pup die pas in huis is, beneden in een bench te stoppen, en hem dan daar te laten janken. En ik kan het dan niet over mijn hart verkrijgen om daar niets over te zeggen en de ander alleen te feliciteren met haar leuke lieve pup.

Dat ik daarmee een domper op het topic zet, ben ik me van bewust. Dat dat niet te vaak moet gebeuren in de sectie gezellig praten, ook. Maar gezellig meepraten... nee, bij dit onderwerp kon ik dat niet.

Groetjes,

Linda.

Hey Linda,

Maar dat geeft ook niet, je mag natuurlijk ook je mening geven!!
Wat mij opviel in het verhaal en wat voor mij ook heel erg meespeelt is dat Mary-Ann duidelijk zich helemaal heeft voorbereid op de pup en veel mee bezig is, informatie verzameld enzovoorts.
Het is niet iemand die zomaar even een pupje in huis heeft genomen en om het nog eens af te maken ook nog laat huilen in de bench.
Voor zover ik het kan beoordelen en mag beoordelen is ze heel liefdevol bezig met de pup.
Natuurlijk kan je dan nog steeds tips geven!

En iedereen weet volgens mij wel dat jij gewoon het beste met de pup voor hebt. Ik denk alleen dat je je in dit geval niet veel zorgen hoeft te maken.

En ik het algemeen heb ik soms het idee dat de moderaters van het forum met elkaar op 1 lijn zitten qua opvoeding, dat is natuurlijk heel goed. Maar het betekend niet dat er geen andere methode zijn, die ook goed kunnen zijn.
Ik zeg altijd: vijftig jaar geleden dacht ook alle briljante mensen dat het atoom het kleinste deeltje op aarde was...
Een reactie hoeft niet je mening te zijn, maar is daarom niet meteen fout, dat is maar wat ik ermee wil zeggen.

Groetjes, Margje

Groetjes,

Margje

Hoi Mary-Ann,

Ik kan me voorstellen dat je je zo voelt maar we hebben het beste met jullie voor. Sommige mensen weten het niet wat wij vertellen en daarom heb ik het ook gemeld.

Ik zou ook gaan voor een 2de bench zodat je hond toch even op de slaapkamer kan verblijven 's nachts. Te koop via www.marktplaats.nl en na de tijd kun je de bench daar ook weer op zetten voor de verkoop.

Ik heb het met de laatste 2 pups ook zo gedaan en het is mij prima bevallen en zal het ook weer gaan doen als er weer een pup komt.

Ik hoop toch dat je wil blijven komen want met z'n allen is het toch leuk om de ervaringen te delen en adviezen aan elkaar te geven.

Groetjes van esther

@ Mary-Ann,

In je eigen woorden: 'Vannacht heeft hij behoorlijk gehuild, maar hoe zeer het ook deed hebben we er geen aandacht aan besteed en zijn er niet naar toe gegaan. Om drie uur vannacht is hij gaan slapen.'

Dat is waar ik op reageer, en dat zegt mij genoeg. Ingebed in een voor de rest leuk verhaaltje roept het reacties op. Eén zo'n reactie: wat jammer dat je zulk slecht en ontzettend ouderwets advies hebt gehad van zowel de fokker als de DA. En zoals Marty zegt: volg je gevoel. Je zegt zelf dat het je zeer deed.

Met twaalf weken maken puppies een ontwikkelingsprong door. Beneden slapen gaat dan tien keer makkelijker.

Wat er vannacht gebeurt hangt van Howy af. Misschien legt hij zich erbij neer - waarbij ik me dan afvraag wat hij voor levensles geleerd heeft. Maar je hebt ook kans dat hij nu tien keer zo hard gaat huilen. En de nacht daarna nog een keer. Twintig euro voor een kleine bench van de Gamma, vier weken geduld, en je pup heeft een goede start. En kan misschien straks overdag ook een stuk gemakkelijker alleen blijven

Dat is alles wat ik hier over zeg - ik wil niet verder een domper op het topic zetten.

Groetjes,

Linda.

Ik moest wel lachen om de titel: 'Een onsje geluk'... Wel wat meer dan een 'onsje', haha!

Oh, over benches gesproken... Weet je wat honden ook erg waarderen? Een hoes of kleed over de bench, zodat ze een echt hol hebben.
Ik heb hier de bench trouwens nooit verkleind, want mijn hond ligt graag helemaal uitgestrekt. Misschien de jouwe ook wel, ik zou daar rekening mee houden.

@ Linda, in twee reacties van jou haal je aan dat ik een andere bench moet kopen die slechts 20 euro kosten dat dit helemaal niet zoveel hoeft te kosten.
Je gaat er dus gemakshalve vanuit dat ik die tweede bench niet wil kopen omdat dit te duur zou zijn.
Laat ik je vertellen dat dit niet het geval is. Als het moet koop ik er vier! Tegen elke prijs.
Dat jij de mening van andere als ouderwets bestempeld en mijn enthousiasme en goede woorden over/van mijn pup diskwalificeert als een sausje om mijn anderzijds zulks barbaars gedrag te vergoelijken is niet gewoon een domper op een topic gooien.
Het is jouw mening, die mag jij hebben en zal ik respecteren. Ten aller tijde.
Ik kan het alleen niet grondiger met je oneens zijn en betreur van de toon die hiermee gezet is.

en ik wil hiermee deze topic afsluiten. Het spijt me echt dat ik erover begon.

Bedankt allen voor de reacties.

@ Mary-Ann,

Jouw reden om de bench niet boven te zetten was omdat die te groot was, en toen was het: punt. Daarmee legde je de kwestie 'laten huilen' naast je neer. Mijn reactie daarop: een kleine bench extra erbij kost twintig euro. Geen reden om je pup te laten janken, lijkt me.

Overigens heb ik met het opvoeden van mijn eerste pup zat kritiek over me heen gehad, en die ook ter harte genomen en daar mijn voordeel mee gedaan. Gelukkig maar. Voor mij alleen maar extra reden om niet mijn mond te houden als er iets tegen mijn gevoel indruist.

Er zijn weinig redenen om een ontheemde pup beneden te laten huilen. En geen enkele goede. 'Hij moet er maar aan wennen', wordt er dan gezegd. Dat noem ik niet barbaars. Maar wel gemakszucht.

Hoe zwaar je dat opvat, moet jij weten.

Groetjes,

Linda.

Linda, voor de laatste keer, en ik zou het op prijs stellen dat je dan ook mijn mening respecteerd.
Ik heb niet gekozen voor "laat maar janken "omdat ik de bench niet in mijn slaapkamer wilde hebben.
Ik heb daarvoor gekozen op aandraden van mensen waarvan ik uitga dat zij weten waar ze over praten.
Er werd aangehaald dat ik de bench kon verplaatsen naar de slaapkamer en daar reageerde ik op.
Dat je daar ook nog eens van maakt dat ik de kwestie naast me neer leg is een conlusie die jij er van hebt willen maken omdat er waarschijnlijk een methode besproken wordt waar jij het niet mee eens bent.

Welk en van wie ik advies aanneem en waar ik al of niet iets mee doe is vooral aan mij om dat te beslissen.
Nogmaals het feit dat je er (alweer) gemakshalve van uit gaat dat ik het naast me neer leg en verder met de adviezen niets doe, is bijna genant te noemen.
Ik heb zo af en toe momenten dat ik iets vergeet maar ik weet in deze toch pertinent zeker dat ik de woorden "hij moet er maar aan wennen" niet hebben getypt noch uitgesproken.

Dit gezegd hebbende vraag ik niet niet met mij eens te zijn, maar wel dat je stopt met foute aannames over mij en te stoppen mij te ver(be)oordelen.

@ Mary-Ann,

Hoe persoonlijk jij iets opvat, is aan jou. Hoe we op elkaar overkomen, is ook subjectief. Je kunt wel van alles in elkaars teksten lezen.

Jij koos ervoor om Howy zijn eerste nacht in een vreemd huis te laten huilen. Geen idee waarom je dat deed of van plan bent te blijven doen. Dat je het naar voren brengt in een leuk verhaaltje over hoe lief en leuk je pup is, dat maakt mij verdrietig. Want onder al die speelsheid schuilt een jong diertje dat niet weet wat hem overkomen is, zo weg bij zijn moeder en broers en zusjes. Daar wordt ik triest van.

Belangrijker nog, voor mij, is dat de manier waarop je het brengt het erop laat lijken alsof het normaal is om zo met een pup om te gaan, alsof iedereen dat doet, en dat is hier op dit forum en in mijn directe omgeving gelukkig nog niet zo. Zelfs Gaus beveelt tegenwoordig aan de pup bij je op de slaapkamer te nemen... Dus daar neem ik stelling tegen, het is niet normaal, het is achterhaald.

Woorden als barbaars heb ik niet in de mond genomen. Maar ik ken zo langzamerhand de mening van die kleine groep mensen die het laten huilen nog steeds voorstaan, het 'Hij moet er maar aan wennen'. En daar heb ik dan een mening over, over de mentaliteit die daar uit spreekt, dat vind ik gemakszucht. Terwijl een pup er niet voor kiest om zo jong gescheiden te worden van zijn moeder.

Tot nu toe heb ik met al je verontwaardiging nog geen één goede reden voorbij zien komen om hem maar beneden te laten huilen.

Maar inderdaad, hoe jij met je pup omgaat is aan jou. Het enige wat ik daarvan kan zeggen is, zou ik ooit een nestje fokken, dan kreeg iemand die een pup de eerste nachten laat huilen van mij geen pup mee. Dat is weer mijn mening, en mijn keuze.

Groetjes,

Linda.

Het is dus teveel gevraagd.

Spijtig.

Dit legt een enorme smet op mijn super heerlijke dag met Howy !
Hier kan ik nou verdrietig van worden.. en ben dat ook.

Een forum waar je zelfs na meerdere verzoeken niet gerespecteerd kan worden is niet het forum waar ik lid van wil zijn.

Tot ziens allen

"Een forum waar je zelfs na meerdere verzoeken niet gerespecteerd kan worden is niet het forum waar ik lid van wil zijn."

Sorry? Je hebt van mij welgeteld drie direct aan jou gerichte reacties gehad, waarbij ik in mijn derde reactie aangaf er een punt achter te zetten. Vervolgens was jij degene die er op door bleef gaan.

Iedereen hier is van harte welkom op het forum. Maar we houden hier wel van honden, en je kunt qua het omgaan met honden en vooral puppies hier soms kritiek verwachten of in elk geval tegengas. Als je daar niet tegenkunt, jammer. Maar je zult bij elk hondenforum hetzelfde tegenkomen...

Jammer dat jij triest wordt van hoe dit topic heeft uitgepakt, dat was niet de bedoeling. Maar ik word weer triest van de gedachte aan de komende nacht voor jouw Howy... En ook ik zit daar niet op te wachten.

@ Mary-Ann,

Ik hoop dat je wel op dit forum wilt blijven komen. Je ziet dat veel mensen je niet veroordelen.
Je doet je best, dat zie ik ook heel goed.
Heb ontzettend veel plezier met je Howy en laat het niet verpesten door de mening van 1 iemand!

Een aantal mensen doen hier erg hun best om ieders mening te gerespecteerd te krijgen. Een discussie mag en kunnen we allemaal van leren, maar iemand,persoonlijk, veroordelen kan niet!

@ Linda, ik denk dat je het echt te hoog opneemt. Als je terug leest, dan lees je toch ook dat ze heel veel goede dingen met de hond doet?
Een pup is echt niet getraumatiseerd van dit ene nachtje hoor! Bedenk maar eens hoe hard de natuur is.
Het is het toch niet waard om iemand zich zo rot te laten voelen?
Soms moeten dingen een beetje tegen elkaar afgewogen worden. En al met al denk ik dat Howy het super getroffen heeft. Ja misschien kan hij s nachts anders begeleid worden, maar zo'n drama vind ik dit persoonlijk nou ook weer niet dat iemand hierdoor van het forum zou stappen.

Groetjes, Margje