Onderdanig en Dominant, wat is jouw theorie er achter?

dit is ook wel een mooi stuk daarover , weet niet of die al in dit topic staat.. 
http://www.kangani.nl/Hoe-speelt-dominantie-bij-onze-honden.-De-grote-misvatting-over-dominantie./

Top maart en ik heb hier een levend voorbeeld  of zou hij schizofreen zijn hahaha

Wat heb jij het mooi beschreven, zo pakt het mij enorm! Misschien, omdat je precies de eigenschappen van mijn Bully er mee beschreven hebt.
De eerste vraag die in me op komt is hoe ik het dan zou kunnen noemen als mijn Bully een andere reu bestijgt. Dat is dan een eigenschap die hij er wel bij heeft . Ik noem dat toch meestal dominantie, maar dan wel onzekere dominantie. Niet bepaalt een eigenschap die hij van mij ontleend, wilde ik er toch wel even bij zeggen.
En dan volgt de gedachte, wat als twee van deze zo mooi gepresenteerde karakters elkaar dan tegenkomen? Ik vraag me af of dat dan op een confrontatie uitloopt of niet. Hij maakt er toch best wel vaak 1tje mee en weet niet of ik me zou mogen troosten met het feit dat het aan de andere hond ligt die te agressief inkomt of mankeert het aan mijn beleving en zoekt Bully het misschien op.
Ik ben best wel benieuwd naar andere ervaringen hier mee.

ps. Als ik dat mag vragen trouwens van de TS, ik denk dat het redelijk ontopic is deze beleving met vraag naar ervaringen. Je begrijpt dat ik het een leuke topic vind en deze even ga volgen samen met velen denk ik hihi

haha tuurlijk mag dat ik vind dit ook zelf een heel interessant onderwerp (vandaar ook het starten van dit topic haha) en hoe meer ik er over kan lezen en leren hoe beter

Mijn ervaring is dat elkaar berijden/bestijgen berust  op opwinding.
Wel een soort opwinding is die kan escaleren.In de situatie van 2 gelijk gestemden komt in mijn optiek bij zelfverzekerde honden het berijden van elkaar niet voor.Echt gelijk gestemde dus.Als er geen noodzaak voor één van de twee is om uit te maken wie van de twee zich moet laten "gelden" is er in mijn optiek geen opwinding dat lijdt tot rijden, alleen elkaar aftasten.
Ze tasten elkaar af en komen tot de conclusie dat ze aan elkaar gewaagd zijn en ieder gaat zijns weeg.

Als je er vanuit gaat dat elkaar berijden opwinding is.Kun je dus bij honden die niet zelfverzekerd zijn bv in een "spel" het berijden van elkaar tegenkomen.
Daarbij kan het escaleren als de één voor de ander te ver gaat,en hij /zij zich gedwongen voelt om in te grijpen.
Dit kan zijn, b.v omdat de ander geen ruimte meer krijgt om te bewegen,het zogenaamde vast pinnen,of dat die ander in zijn opwinding juist overslaat van leuke opwinding naar minder leuke opwinding en het wil gaan beslechten met een correctie .Het sociale gedrag naar elkaar komt onder spanning te staan.
Als de ander in zijn opwinding dit niet goed opvat kun je een gevecht krijgen.

Heel vaak kun je bij jonge reuen dit berijden tegen komen  als ze gelijk gestemd( in de manier van spelen/karakter) zijn op dat moment en er "spe"l plaats vindt berijden ze elkaar zelfs om en om.Gaat het om zelfverzekerde honden dan in dit geval.
Grijp je niet in kan het zijn dat dit "spel"uitdraait op een vechtpartij.Omdat door de opwinding het sociale gedrag in het geding komt.Ik noem het doordraaien.Gebeurd dit bij 2 zelfverzekerde jongen honden is er vaak niets aan de hand.
Maar wordt daarbij één hond onzeker kan het goed fout gaan.Omdat voor die hond de situatie op dat moment ineens veranderd.

Maar zo zie ik het op de rug of nek leggen van een kop van de één ook niet als "dominant gedrag"maar als een kalmerings teken van de één,die door een foute inschatting van deze ene tot escalatie kan komen.Omdat de ander deze geste niet begrijpt.Maar doorgaans heel goed kan werken.


Als honden of uit angst of uit hond agressie e.d reageren kan het veel eerder en op meerdere punten misgaan.

In het volwassen stadium,zal de volwassenhond die zelfverzekerd is het rijgedrag achter wegen laten.Of hij moet een leeftijd genoot tegen komen,waar mee hij/zij is opgegroeid en het"spel"van vroeger wordt opnieuw gespeeld.Door de opwinding.

In mijn ogen lijkt het soms dat een hond de boel probeert te regelen doordat de ander te "druk"( wordt niet begrepen) is door de hond te berijden.Maar dat komt dus voort naar mijn idee uit  opwinding, ik zie het als ingrijpen uit onzekerheid(ook een gemoedstoestand waarvan je opgewonden kunt raken) en niet als ingrijpen om de ander jouw hond de zogenaamde wil op te leggen.Een hond vol zelfvertrouwen zou als hij/zij er niet van gediend is een afstand vergrotende snauw of grauw geven en indien nodig de tandjes laten zien.

Als je er vanuit gaat dat geen enkele hond altijd zelfvertrouwen heeft en een onderdanige hond dit ook niet altijd is kun je jezelf dus voorstellen dat de stemming heel snel om kan slaan tussen 2 honden als ze elkaars taal op dat moment niet spreken.
Maar dat hun sociale vaardigheden "de schade" kan beperken.Conflict vermijdend e.d

Dit geld natuurlijk voor angstige honden als onzekere honden in het kwadraat.
Alleen ontbreekt het hen aan de sociale vaardigheden om iets zonder macht te willen hebben oplossen.En dus wordt er uit onmacht gereageerd.

Als je hond tenonrechte als zelfverzekerde wordt ingeschakeld( opgelegd leiderschap),zal hij/zij zijn  leiderschap gebruiken om d.m.v macht(strijdt) de situatie te regelen.
Zijn bewind voeren is angst aan jagen.

Is je hond van nature zelfverzekerd,zal "leiderschap" als autoriteit aanvaard worden omdat hij/zij dat respect verdiend en zullen zijn conflict vermijdende en kalmerings eigenschappen zijn "leiderschap" bepalen.Wat niet per definitie inhoud dat er nooit geen grom of snauw zal worden uitgevoerd.Of misschien zelfs wel eens een knauw.

Ben er zelf nog niet over uit of mijn theorie zich alleen in een familiegroep staande houd of zeker ook daar buiten.
Omdat ik mijn theorie alleen heb uit het observeren van honden in samengestelde groepen of losse individuen die elkaar vaak al kennen en tegenkomen.
Maar ook wel eens in een vluchtig contact met een vreemde zie ik veel zaken voorbij komen.

Daarnaast zijn een aantal eigenschappen rasgebonden in mijn optiek,die wellicht door de reden waarom gefokt door mensen,of door uiterlijke kenmerken de boel in de war kunnen gooien.Zo ook castratie,ziekte , loopsheid,schijnzwangerschap.
Kortom waarbij de hond uit balans is of niet kan laten zien wat hij/zij bedoeld en alleen op zijn/haar geur te herkennen is.
Of waarvan de drift overheerst wordt over het sociaal gedrag.
Zoals,jagen ,drijven,vechten e.d

Dominantie is voor mij niet weg te denken, dominantie omvat zoveel verschillende betekenissen dat het ook niet door een ander enkel woord vervangen kan worden. Ik vind wel dat het woord dominantie zijn ware betekenis verloren is door verkeerd gebruik en is daardoor zelfs een negatief woord geworden.

Zonder dominantie bestaat er namelijk ook geen onderdanigheid, want dominantie wordt juist openbaar/zichtbaar door onderdanigheid. Elk wezen heeft een bepaalde mate van dominantie in zich, en elk wezen heeft ook een bepaalde mate van onderdanigheid in zich, je kan bijvoorbeeld in een gesprek niet alleen maar onderdanig wezen want dan is/komt er namelijk geen (normaal) gesprek, want een onderdanig typje heeft nagenoeg geen mening en zal waarschijnlijk alleen maar "ja knikken" wanneer een onderdanig persoon dus wel een bepaalde eigen mening heeft zal deze die mening kenbaar maken en zal dus in een bepaalde mate dominant worden, in een bepaalde mate de hoofdtoon voeren.
Dominantie bij dieren werkt eigenlijk op dezelfde manier, er worden gesprekken gevoerd om elkaar te leren kennen(door lichaams- en geurentaal). Wanneer een hond een gesprek gaat voeren met een andere hond, en dat maakt niet uit in hoeverre dit familie is of niet, dan zal zo'n gesprek een bepaalde vorm aannemen. Een hond die thuis meer dominant is dan onderdanig zal, wanneer dit echt zo is, dit op straat ook uitstralen. Dit is dan ook een hond die zelfverzekerd is/over komt, afhankelijk van de mate van dominantie uiteraard, zo'n hond is rustig en relaxed, die laat zich door niet veel dingen van het paard brengen, en dit alles in weer sterk afhankelijk van de relatie die de hond heeft met zijn baas, want ook dit beïnvloed het gedrag van de hond. Wanneer deze hond een andere hond zal tegenkomen dan zal hij dus ook niet veel veranderen in gedrag, natuurlijk weer erg afhankelijk van vele factoren, wanneer deze hond een hond tegenkomt die gewoon een onderdanig type is(heeft overigens ook een bepaalde mate van dominantie) dan zal er ook niet veel gebeuren, ja er word een bepaald gesprek gevoerd en dat is het dan ook. Maar wanneer die hond een onzeker type is(heeft ook een bepaalde mate van dominantie in zich) dan zie je tijdens het gesprek, bij de onzekere hond, veel spanning, die spanningen uiten zich dan ook in onrustig en vaak onbehouwen gedrag, zoals opspringen, rijden, kop op de nek leggen enz. 
Op de momenten dat mensen dit gedrag bij honden zien dan wordt vaak de term dominant gebruikt, in zekere zin is het ook best wel dominant gedrag, de hond wil namelijk zekerheid krijgen door bepaald gedrag te laten zien, alleen de oorzaak is veelal juist de mate van onzekerheid die dit gedrag veroorzaakt, en het dominante hierin hoort eigenlijk wat meer op de achtergrond. 

Ik geloof eigenlijk niet dat honden de hondentaal niet meer (her)kennen, ik denk eerder dat dit een veel diepere oorzaak heeft die meer ligt in de opvoeding en de omgang van pup tot volwassenheid door zijn omgeving, en de aanwezigheid van de baasjes tijdens dit soort gesprekken op straat.

Lijkt me zeker interessant!..alleen Veendam.. Te ver weg voor mij

De lezing is ook in Utrecht,  zie de site van Monique Bladder

Ik zie de site, ik zie over de lezing in veendam..maar over die van utrecht vind ik niks terug..misschien kijk ik verkeerd?

Laat maar, ik zie hem al