Fokplannen met Golden Retriever Evy: update, verslag bevalling!

Gefeliciteerd met de twee pups, jammer van het ene reutje .

Ze hebben al een behoorlijk gewicht.

Rust goed uit en ga er van genieten.

Beterschap voor Evy.

Gefeliciteer en jammer van het ene pupje sterkte met Evy !

Gefeliciteerd!
Hoeveel dagen was ze nu?
Even een vraagje tussendoor: ik ben zelf vroedvrouw in opleiding en bij mensen doen we (meestal) geen vaginale bevallingen meer naar een KS, omw het risico op het scheuren van de baarmoeder, maar het lijkt me dat men dit bij honden wel gewoon doet? Waarom precies?

Ach wat sneu dat het zo gelopen is.

Verdrietig van het pupje dat is overleden.

Toch gefeliciteerd met de 2pupjes.

Beterschap voor Evy hoop dat ze spoedig weer opknapt

Dat vroeg ik me ook af!

Hoe gaat het met Evy en haar pups nu?

 Ik denk dat dat vooral is omdat de hond bij keizersnede onder volledige narcose moet, en dat brengt dan weer risicos mee voor zowel moeder als pups. Er zijn ook rassen zoals de franse bulldog waar het juist meestal dmv keizersnede gedaan wordt, omdat deze honden vaak niet natuurlijk kunnen bevallen.

Maar dat is wat ik denk hoor. Ik ben verder nog nooit bij een bevalling of zwangere hond geweest, dus ik heb eigenlijk geen idee 

Het was voor mij ook nieuw dat bij mensen tegenwoordig vaker keizersnee wordt gedaan. Mijn moeder is nl 5 van de 6 keer normaal bevallen.

Hè Sanne,

alles goed gegaan de eerste nacht met Evy en zoon en dochter?

lekkere dikzakjes 

Zondagavond om 17:45 zagen we dat Evy onrustig werd en de pupjes begonnen met indalen. Joepie, de bevalling was begonnen!

De volgende ochtend om 09:00 stond Lianne voor de deur om te komen helpen wanneer de bevalling er eenmaal was. Om 20:00 is ze naar huis gegaan omdat het maar niet opschoot. Meteen even contact gehad met de dierenarts en die zei dat we het nog maar even moesten aankijken tot de ochtend. Zo gezegd, zo gedaan.

Het viel mij 's nachts op dat de weeën zwakker werden en het was net alsof de pup die bijna kwam weer terug zakte. Evy was nog steeds rustig en sliep tussen de weeën door gewoon. Gek..

Om 8u 's ochtends maar meteen de dierenarts gebeld en die zei dat we maar beter konden komen. Zo gezegd, zo gedaan. Hij bekeek Evy, vroeg wat dingen en stelde toen voor om over te gaan op een keizersnede. Klein nestje + meer dan 24 uur weeën = keizersnede.

Voordat we het wisten lag Evy op tafel. We waren nog amper een kwartier in de praktijk. De narcose was behoorlijk lastig. Ze probeerden het eerst even met gas, maar Evy lag zo te vechten dat ze al snel een dosis in haar ader kreeg. Dat was genoeg om haar bijna weg te krijgen, maar nog niet ver genoeg. Nog een dosis gas er overheen en toen kon eindelijk de keizersnede beginnen.

De eerste was een dikke reu, 660 gram. Daarna kwam er nog een reutje, maar deze redde het niet. Het laatste pupje was een teefje van 620 gram. Ze waren alle drie veel te dik om natuurlijk geboren te worden. Pupjes afgedroogd en lekker in een bak met kruiken terwijl mama dicht gemaakt werd.

Drie kwartier nadat de narcose was toegediend kreeg Evy het antimiddel. Eerst begon ze beter te reageren, maar ineens vielen haar reflexen weg en daalde haar temperatuur met meer dan een halve graad. We zijn met zijn allen aan haar gaan schudden, wrijven met het kleed en tegen haar gaan praten. Gelukkig hielp het, de reflexen kwamen weer op gang.

Toen waren we er nog niet. Evy zat zo diep in de narcose dat ze nog een anti middel nodig had. Ondertussen liet ze de pups wel zuigen, maar lag ze te brommen als ze bij haar kop in de buurt kwamen. Niet gek natuurlijk, ze was nog diep onder de narcose, had misschien pijn en had nog nooit zulke jonge pupjes gezien.

Na een slopende twee uur was Evy goed genoeg om een soort van op haar poten te staan. Auto naar de achteruitgang en Evy aanmoedigen om zelf te lopen, zodat het antimiddel beter dor haar lichaam heen ging en ze sneller zou herstellen. Mijn vader tilde haar de auto in.

Uiteindelijk waren we rond 11:30 thuis met een Evy die kapot was en aan het brommen naar de pups en twee pups die inmiddels aan het schreeuwen waren. Dat had ik mij toch anders voorgesteld met een eerste nestje...

Inmiddels gaat het gelukkig beter. De pups liggen nu bij Evy haar achterpoten te slapen. Eef zelf ligt in de werpkist zolang ik er bij zit (au mijn rug) en laat de pups rustig drinken. Als ik één van de pupjes aan het ontlasten ben legt ze een kop op schoot en ligt rustig te kijken. Ze snuffelt ook aan ze, maar kijkt dan weer gauw weg.

We zijn blij dat we nog twee pupjes over hebben en dat Evy nog steeds bij ons is. Toen de assistente zei dat haar reflexen weg vielen zat mijn hart in mijn keel. Het is bizar hoe dichtbij leven en dood bij elkaar staan.

Ik zal straks een nieuw topic aanmaken over de tweeling. Nu eerst even mezelf eten geven, want dat schiet er een beetje bij in. ;)

Jeetje wat heftig!
Zo kam het toch behoorlijk anders lopen als gepland.

Kan me voorstellen dat je ook helemaal gesloopt ben als je ook moet opletten of het goed gaat met de pups en Evy.

Is voor Evy ook vreemd , word je wakker heb je ineens pups.
maar goed dat ze wel mogen drinken.

Dat is een goede vraag! Ik ga hem opschrijven en wanneer we 3 juli voor controle gaan zal ik het even vragen! Er was wel tegen mij gezegd dat ze gewoon nog een keer een nestje mocht, alleen was het afgeraden om deze combinatie te herhalen vanwege het formaat van de puppen.

Het formaat van de pupjes word toch ook bepaald door het aantal pupjes?
Of geef ik nu steeds verkeerde informatie?

Het is altijd afhankelijk van verschillende factoren. Doordat de pups zoveel ruimte hebben in de baarmoeder wanneer ze maar met 2 - 3 zijn krijg je zeker grote puppen, maar het is ook gedeeltelijk erfelijk bepaald. Het vermoeden is dat de teef de hoeveelheid van de pups bepaald en de reu de grootte, maar dat is dus niet zeker.

Ik volg hier al een hele tijd en als ik de reacties ging lezen had ik ook wel iets anders verwacht, heel jammer!
Wist je dat het zo'n klein nest ging worden? Je hebt waarschijnlijk veel pupkopers moeten teleurstellen dan.
Ik kan me niet inbeelden hoe het voelt bijna Evy te verliezen. Gelukkig heb je ze nu terug thuis met twee gezonde pups

Ik wist idd dat er meer redenen waren waarom pups erg groot kunnen zijn.

Dus het aantal pups , plus groote van de reu.
Dat het ook erfelijke bepaald was wist ik niet.
Dus weer wat geleerd , dank je

Sjonge wat een toestand. Gelukkig is Evy er nog! Jammer dat 1 puppy het niet gehaald heeft. Maar toch 2 andere levend en wel.

Veel beterschap voor Evy en dat alles snel vlot mag verlopen met haar en de pupjes zodat jullie weer opgelucht kunnen ademen.

Gefeliciteerd met de pups!
Ik heb zelf twee keer een keizersnede gehad bij mijn teef en wat goed hielp om haar de pups te laten accepteren en ze te laten ontlasten was pindakaas op de buikjes van de pus smeren. Moeder gaat dat eraf likken, daardoor gaan de pups plassen/poepen en als ze dat eenmaal opgelikt hebben dan gaat meestal de knop om bij de moeder en accepteert ze de pups en zorgt er dan zelf voor. Ik hoop dat het gaat lukken, soms duurt het een paar dagen voordat het zover is, maar het scheelt naderhand zoveel werk en stress.

Jemig, wat heftig allemaal... Inderdaad heel zonde van het 3e pupje, maar gelukkig maken moeder en de andere twee het nu goed! Heel veel geluk gewenst en een dikke knuffel voor Evy!

Gefeliciteerd!!
Jammer van die ene pup.

Wat heftig allemaal zeg.. En je mag weer een nestje fokken, maar ga je dat ook doen? De kans dat ze weer onder narcose moet en het dan slecht afloopt is natuurlijk wel aanwezig..

Pff wow... Ik wil het me niet eens voorstellen in wat voor een angst jij hebt gezeten.

Wel een vraag, waarom niet plaatselijk verdoven? Doet jou DA dat niet?

Gefeliciteerd Sanne, met de tweeling! Jammer dat een pupje het niet gered heeft..

Wat zul je gesloopt zijn dat zo'n lastige aanloop naar een uiteindelijke keizersnede!

Probeer te genieten van de pups...vanaf nu wordt het vast alleen maar leuker!

Ben er nog niet helemaal over uit wat ik ga doen. Sowieso eerst maar eens zien hoe het gaat met dit nestje en hoe de twee pupjes uitgroeien qua karakter en gezondheid.

De reden dat Evy een keizersnede nodig had kwam doordat de pups te dik waren om geboren te worden, dat had niets te maken met of Evy wel of niet natuurlijk kan bevallen.

Ze had officieel vier eicellen, maar één is daar dus van geresorbeerd en de ander overleden. Als ze er alle vier waren geweest had het heel goed gekund dat er niets aan de hand was geweest en de pups minder groot waren geworden.

Vier pupjes is ook weinig voor een nest bij de Goldens. Gemiddeld is 6 - 8. Hoe meer pupjes, hoe minder groot de pups. Bovendien schijnt er (volgens de dierenarts) ook een verband te zijn tussen het formaat van de pups bij de geboorte en de gekozen reu. Zo leer je iedere keer weer wat... Zijn advies was dus om te kijken naar een reu die bij de geboorte kleine nakomelingen geeft.

Mocht ze voor een tweede keer toch een keizersnede nodig hebben gaan we sowieso niet verder fokken met Evy. Of we dus nog een nest met haar fokken is even afwachten hoe deze twee pupjes opgroeien.

Ik weet niet of dat gebruikelijk is bij keizersnedes bij honden? Ik heb in ieder geval geen fokkers gehoord waarbij dat gebeurde. Ze hebben bij Evy wel eerst een soort roesje gedaan en daarna gasnarcose, maar daar bleef ze tegen vechten en toen moest ze dus uiteindelijk narcose in haar ader. Daar moest nog eens gasnarcose overheen, want ook toen bleef ze nog een soort van wakker.

Ik denk dat je een hond moeilijk uit kan leggen waarom die plaatselijk verdoofd is en niet kan/mag bewegen en er allemaal rare geluiden en geuren en gevoelens zijn. Dus algehele verdoving lijkt me niet meer dan logisch...

Het likken komt gelukkig op gang inmiddels! :)

Het grootste "probleem" was dat Evy bangig was voor de pupjes... Zodra we er één lieten zien kroop ze dus weg. We hebben op advies van Evy haar fokker iedere keer ontlasting op Evy haar neus gesmeerd, zodat ze gedwongen was om dat er af te likken. Ineens begon ze met de ontlasting van mijn vingers af likken en vervolgens werd de werpkist zelf schoon gemaakt en nu likt ze af en toe heeeel voorzichtig (terwijl ze mij onzeker aan kijkt) de kontjes van de pups.

Het zijn allemaal kleine stapjes die ze maakt, maar we zijn super blij dat ze het zo goed oppakt.

Ja.... dit is helaas niet de mooie kant van het fokken... maar gelukkig is het allemaal goed gegaan... Door jullie steun en vertrouwen komt Evy er wel... en de tweeling ook! 

Nu even doorzetten... en daarna kunnen jullie ook straks vast genieten... van het mooie kroost!

En plannen voor de toekomst... die komen vanzelf... eerst hier even van genieten!

Wat fijn dat Evy haar rol als mama al aan het oppakken is!!

Ennehh, ik wil niet vervelend zijn hoor, maar heb je al een foto van de tweeling kunnen maken? 

 Ze heeft er een ander topic over aangemaakt (met super schattige foto )

de-olijke-golden-tweeling!

 Is goed! Ik ben benieuwd.