Hond wegdoen of houden?

Hallo iedereen,
Ik zit met een lastige beslissing waar ik maar niet uit kan komen. Ik heb paar maanden geleden met mijn vriend besloten om een puppy te halen (een golden retrievertje). Ik voelde me destijds niet lekker in mijn vel (was vaak moe en constant duizelig). Ik dacht dat het hebben van een hond mij goed zal doen en voor wat ontspanning kan zorgen. We hebben er lang over nagedacht voordat we hem namen, maar uiteindelijk heb ik het toch behoorlijk verkeerd ingeschat...

Ik heb nu een hele goede band met mijn hondje. Ik houd echt heel veel van hem, maar ik merk aan mezelf dat ik weinig energie heb, snel boos/ geirriteerd word en dat ik weer heel erg graag mijn vrijheid terug wil. Begrijp het niet verkeerd, ik geef echt heel veel om mijn hondje, maar het lijkt net alsof ik geen energie meer voor hem heb. Mijn vriend heeft precies hetzelfde. Daarnaast hebben we ook een financiele tegenvaller gehad (vriend heeft nog steeds geen contract gekregen). We hebben ook niet iemand waar we hem naar toe kunnen brengen (voor af en toe, mijn moeder is bang voor honden, vader is allergisch en mijn vriend zijn familie moet niks hebben van honden). Daarnaast wonen we ook best klein (heb dit ook verkeerd ingeschat) en het wordt al best snel rommelig. Dat is natuurlijk ook een irritatie punt. We hebben ook weinig geld, dus geld voor een oppas/ opvang is haast niet te doen. Ik vraag me ook heel erg af hoe anderen dit doen. 

Mijn vriend en ik zitten dus allebei op school (We studeren ook voltijd allebei). Mijn vriend werkt dan ook 2 dagen in de week.

Qua tijd afstemmen lukt dat erg goed, dus dat is het probleem niet! Hij is ook nooit echt lang alleen (max. 3 uur?). Dan loopt hij ook nog is vrij rond, heeft hij genoeg eten en drinken en heeft hij ook genoeg speeltjes om mee te spelen.

Aan de andere kant wil ik hem heel graag houden en als ik me moet voorstellen dat ik hem niet heb, dan voel ik me heel leeg van binnen en voel ik me verloren. Ik wil echt heel graag met hem veel tijd door brengen!! Op een aantal dagen lukt het me wel (dan laat ik hem uit in park (3 lange keren), dan douche ik hem, kammen, fohnen en dan thuis ook nog opruimen, boodschappen doen, eten maken.. Ik houd dit een aantal dagen vol (2/3), maar daarna ben ik helemaal kapot. 2 dagen in de week moet ik ook in de avonden naar school, dus soms komt dat er ook nog bij. Daarnaast doe ik nog wat thuiswerk (wel weinig inkomen 300/400 euro). En van school heb ik uiteraard ook nog huiswerk te doen.

We willen hier eigenlijk zo snel mogelijk weg (ander huisje). We staan ook op de wachtlijst voor sociale huurwoningen, maar dat gaat behoorlijk langzaam!!

Ik heb niet echt goede vrienden, meer kennissen. Mijn vriend kiest er overigens voor om hem weg te doen, want hij mist zijn vrijheid te veel. Ik kan hem ook niet ongelijk geven, want ik mis mijn vrijheid ook heel erg! 

Ik hoef geen kritiek te horen, ik doe namelijk mijn uiterste best, maar ik heb dit gewoon niet aan zien komen. Het is een behoorlijk verwarrend verhaal!!, maar ik hoop dat ik jullie genoeg informatie heb gegeven. 

Bedankt voor jullie reacties alvast.

Groetjes,

Me.

Lastige situatie, hoe lang moeten jullie allebei nog studeren?
Ik neem aan dat zodra je gaat werken je toch wat meer vrije tijd hebt omdat je geen weekenden of avonden meer moet werken.

Ik zal je mijn eerlijke mening geven; ik vind het vrij triest voor de hond. Jullie hebben hem genomen toen jullie hem nodig hadden (of dachten te hebben) en nu dat het toch minder goed mee valt dan je verwacht had, en je liever wat meer vrijheid hebt, zou hij weg moeten, terwijl hij alleen maar goed wil doen voor jullie. Ik vind dat je bij de aanschaf van die hond een grote verantwoordelijkheid op je hebt genomen, en daar kan je (naar mijn mening) niet zomaar van af stappen omdat je het beu bent.

Ik begrijp heel goed dat het niet makkelijk is en heel zwaar met alles wat er naast nog van jullie verwacht wordt, maar ik hoop dat jullie zoeken naar een andere oplossing, er zijn heus andere oplossingen wanneer je echt wilt. En dat je afstaan echt als laatste noodoplossing houdt.
Dat je dingen verkeerd hebt ingeschat daar heeft je hond niets aan.

tja, ik denk niet dat wij die keus voor je kunnen maken...
die afweging ligt bij jullie, want het kost gewoon tijd, toewijding en geld..is het jullie dat nog waard?

ik kan je ergens begrijpen, het is omschakelen...je moet eruit, je moet meer opruimen of schoonmaken...

maar kijk, je doet een paar dagen voluit, en dan heb je geen puf meer...hoezo niet gewoon iets rustiger?
als ik bv in het park ben geweest ga ik niet telkens de hond wassen of borstelen, nergens voor nodig, dat kun je al overslaan...

maar besef, die hond is er niet alleen voor jou, om te knuffelen of spelen wanneer het jou uitkomt. jij moet er ook dingen voor doen, en laten...
gaat dan niet meer of wil je dat niet meer, moet je eerlijk naar jezelf zijn, en naar je hond.

er is opzich niets mis mee om te zeggen we hebben het geprobeerd, maar het werkt niet. niemand is er bij gebaat dnek ik als je door gaat modderen..
niet jullie, en de hond ook niet

Allereerst super vervelend dat het zo is uit gepakt voor jullie, alleen jullie zelf kunnen de beslissing maken om de hond te herplaatsen of niet.

Ik begrijp je wel een beetje: Ik heb me behoorlijk vergist in het nemen van een 2de hond. Qua tijd is het hier ook allemaal goed te doen, maar qua energie vind ik het ook behoorlijk lastig. Daarnaast heb ik nogal wat te doen gehad met de 2de hond, maar dat is een ander verhaal.

Ik heb ook wel eens gedacht: het zou weer zoveel makkelijker en fijner zijn met 1 hond..Maar...Ik ben wel van mening als je voor een hond gaat, je haalt er een in huis, moet je er ook alles aan doen. Het is geen bank waar je op uit gekeken raakt. Onze 2de hond word bijna 2 en ik merk dat het allemaal iets rustiger word en dat ik er veel meer van geniet!

Hoe oud is je hond nu?
Ik denk dat als de hond eenmaal wat ouder is, je raakt er toch ook meer aan gehecht dat het allemaal wel goed komt.

In ieder geval, succes!

eerst ff uit grommen hier achter mn pc  (grrrrrrommmmmmmm)
en dan:
zoek svp zsm een andere baas, de hond verdient beter als jullie
sorry dat ik het zo bot zeg, maar wat een slechte redenen om een hond te nemen
en in een zo'n instabiele levensfase
zucht........ zo treurig dit

maar..... verstandig en eerlijk om hier te komen vragen en eerlijk toe te geven dat jullie
een verkeerde keuze hebben gemaakt en dus :

als hij een stamboom heeft: benader de rasvereniging, die doen ook herplaatsen
en dan kan hij tenminste naar een echte liefhebber die weet waar hij aan begint
ik weet niet of er een golden-forum is....... ook nog een weg

@ Erica & Tosca,
Bedankt voor je reactie! Als het goed is, is mijn vriend rond Dec dit jaar klaar en anders volgend jaar April. Ik ben volgend jaar April klaar met mijn studie. 

Ik ben het ook volledig met je eens! Ik vind ook dat ik hem op dit moment te kort doe. Hij verdient beter, maar ik WEET dat ik hem ook meer kan bieden. Het is echter dat ik de energie niet heb. Ik weet niet of je me wat dat betreft een beetje begrijpt (met het hebben van weinig energie?)

Wat betreft het zoeken naar andere oplossingen, ik heb eerlijk gezegd geen idee wat we KUNNEN doen om onze problemen wat te verlichten.

Ik zie het inderdaad ook als een noodoplossing om hem weg te doen. Eigenlijk is het geen oplossing te noemen dan.

@ Jeroen & Lola

Ook jij bedankt voor je reactie! Uiteindelijk zullen we inderdaad zelf de keuze maken, maar ik hoop wat adviezen van jullie mee te kunnen nemen hierin. Wellicht draaf ik soms wel door. Ik wil hem namelijk zo veel liefde geven en bieden, maar mijn lichaam zegt van 'NU IS HET GENOEG!'. Ik ben de volgende dagen echt serieus gesloopt, ook al wil ik wel heel erg graag! 

@ Mojo Jojo

Bedankt voor je reactie. Onze hond is nu 6 maandjes oud, dus hij is nog behoorlijk jong . We zitten nu ook op een puppycursus en hij is nog behoorlijk ondeugend . Dus het is nu juist meer sturen, aandacht geven, dingen leren!!.

@ Goja

Bedankt voor je reactie en ik begrijp je frustratie heel erg! Geloof mij, ik ben ook erg kwaad en teleurgesteld in mezelf. Maar ik ben echt ten einde raad, dus vandaar dat ik dit ook op de site heb geplaatst. De redenen om een hond te nemen was meer van: een kameraadje hebben, wat meer afleiding hebben, ontspanning en genieten. 

Ik ben ook van mening dat we TE vroeg een hond hebben genomen. We zijn allebei nog op zoek naar het hoe en wat. We zijn ook dus van een hoop dingen afhankelijk!!. Dus wat dat betreft geef ik je ook gelijk.

wat vervelend voor jullie, maar ik kan je verzekeren dat het gaat lukken, waar een wil is is een weg...
Ik ben moeder van 2 jonge kinderen, ben chronisch ziek, heb 6 van de 7 dagen geen puf, pijn en vermoeid...maar weet je, de kinderen en zeker Beau trekken me hierdoor heen...heb een bijzondere band met beau, juist hierdoor. Nooit in mijn gedachte opgekomen om hem hiervoor weg te moeten doen, we hebben het niet altijd even breed, op vakantie gaan doen we niet, maar ik kan je verzekeren dat ik wel kan bijbrengen hoe kostbaar de kleine dingen in het leven zijn, je moet het wel willen/kunnen zien...

He wat vervelend allemaal zeg!Ik ben net met Teresa eens.. Waar een wil is is een weg!
Is het een optie om eens een soort van kas-boekje bij te houden? 
Wat er dus in komt en uit gaat per week/maand?

Ik zit nu ook alleen tijd zonder werk en het is niet makkelijk/leuk op 1 inkomen hoor echt niet! Dus ik snap wel van waar je komt.. Een pup is in het begin er veel werk, maar geef het tijd!! Echt raap al je moed en energie bij elkaar want heus, het werpt de vruchten er van!! 

Mag ik vragen waar je woont? Ik int oosten,bij Almelo... Is er een optie dat ik je kan helpen? Misschien jullie pup eens uitlaten of lekker met Dieks laten spelen? Dieks is overigens een border collie van 7 maand.... 

Iig van mij kant uit, succes en zet m op! Je kunt het echt!!

Ja hoor dat begrijp ik zeker, ik heb nu vooral gereageerd vanuit het standpunt van de hond maar ik lees ook wel dat het voor jullie helemaal niet makkelijk is.
Hoe komt het eigenlijk dat je zo weinig energie hebt na een paar dagen? Heb je een ziekte (hoef je hier natuurlijk niet op het forum te gooien) of komt het door jullie drukke schema? Maar dat kan voor ons ook een andere kijk op de zaak geven.

Ik weet niet hoe jullie wonen maar als je geen troep wil na het uitlaten kan je hem ook een tijdje in de keuken of hal ofzo laten zodat hij opdroogt, dan hoef je niet steeds zoveel tijd te steken in douchen, wassen, drogen, dat is helemaal niet nodig.

Laat je vriend hem ook uit of is dat vooral jouw taak? Misschien kan hij de andere dagen overnemen wanneer jij het zo druk hebt of geen energie meer.

Ik ga verder denken voor een betere oplossing

@ Terese & Beau
Bedankt voor je reactie! En wat rot voor je!! Ik zie wegdoen ook als een noodoplossing. Bedankt voor je inspiratie

@ Christel & Dieks

Bedankt voor je reactie. Dat is inderdaad een goede optie. Soms kunnen we wel 'dom' boodschappen doen (bijv. voor de dag zelf eten halen en bij Albert Heijn boodschappen doen). Ik woon in Den Haag, dus dat is een stuk verder, maar ik waardeer het echt heel erg dat je me wilt helpen!!  En jij ook bedankt voor je inspiratie.

& Erika & Tosca

Wederom bedankt! Ik weet niet hoe het komt dat ik zo moe ben. Ik heb er geen moeite mee dit te delen!

Ik ben nu volop onderzoek aan het doen (ben bij cardioloog geweest (blijkt niks aan de hand te zijn wat betreft het hart), huisarts meerdere malen geweest, dietiste (wellicht met voeding??), dermatoloog (kwam uit dat ik allergien heb, wellicht hierdoor?) en ik ga ook binnenkort naar de psycholoog (zit nog te dubben welke therapie ik wil/ voor mij geschikt is). Wil ook starten met Yoga of Mindfulnes. 
Kortom, ik ben hier wel volop mee bezig!

Of misschien komt het dat ik te veel wil doen op een dag.

Heb ook een raar verleden gehad (veel ruzie, onverwerkte emoties, veel stress, weinig bewegingsvrijheid). Had ook lang (2 jaar) vaak hyperventilatie-aanvallen, maar nu is dat gelukkig verminderd. 

Mijn vriend doet zeker veel!! Als je het allemaal optelt, doet hij meer dan ik denk ik. 

We hebben een hal, aparte douche, aparte toilet, maar verder is de woon-/slaap-/eetruimte in een ruimte in een ruimte. Dus heel veel ruimte hebben we niet. (Zijn grote kooi neemt al behoorlijk veel beslag in )

Bedankt nog!

graag gedaan...het is niet rot voor mij, maar heb wel het gevoel mijn naaste soms tekort te doen ( maar dat is een gevoel  )
Misschien dat je je dag beter moet inplannen, structuur.
Beter voor jouw, en je kunt meer voldoening halen uit het feit dat je hierdoor ook meer tijd kan in plannen voor je pup, en buitenlucht doet een mens goed, de natuur in en Zennn...ondanks je vermoeidheid !
Heb je al bloed laten prikken ? ( en je niet alleen maar op 'bassale dingen laten prikken )

6 maanden is inderdaad nog jong!

Ik denk als je je hond wilt herplaatsen, dan ook zo snel mogelijk.
Maar ik denk ook zoals meerdere hierboven al gezegd hebben en mijn eigen ervaring: waar een wil is, is een weg.

Ik heb ook niet altijd veel energie, lich klachten en soms weet ik niet hoe ik de dag door moet komen. Ik moet mijn honden op het moment apart uit laten en de jongste zit bomvol energie. Het is ook lastig, maar ik ben van mening dat als je een hond hebt, ga ervoor!

Klein wonen hoeft niet perse een probleem te zijn. En je vrijheid, tja dat word een kwestie van meer plannen.

Nogmaals succes met je beslissing!

Iets verkeerd inschatten dat kan de beste gebeuren, maar eerlijk is eerlijk: als iemand aan kinderen begint en het blijkt achteraf dat ze teveel geld kosten, rommel maken en tijd en energie kosten, kan je ze ook niet weg doen. Hoe goed je bedoelingen ook zijn, een hond hecht zich aan z'n baasjes en huis en een hond herplaatsen doe je dan ook alleen als het echt niet anders kan. Aan de andere kant, als de hond bij jullie structureel te weinig aandacht en liefde krijgt, dan is het voor de hond mogelijk beter om herplaatst te worden. Als ik jouw verhaal echter lees, heb je de helft van de week tijd voor hem en de andere helft minder. Persoonlijk zou ik zeggen: kijk of je iemand kan vinden die op die dagen lekker met je hond kan lopen.

Dit waar jullie nu tegenaan lopen is de reden dat er op dit forum altijd flink wordt gewaarschuwd als een kind een hond krijgt of als fulltimers een hond kopen. Mensen realiseren zich niet dat een hond je hele leven beheerst. Wij werken zelf fulltime en ja, als je klaar bent met werken is daar ook nog de hond. Als je een avondje uit wil ook. Als je een keertje moe bent en het regent pijpenstelen, dan moet de hond toch uit. Het is een hele verantwoordelijkheid die je aangaat en het veranderd je leven drastisch. Veel mensen lijken zich dat niet te beseffen.

Jullie zijn de enigen die de keus kunnen maken om je hond te houden of niet. Maar bedenk goed: één keer herplaatst zie je hem NOOIT MEER TERUG! Kan je dat aan? Probeer het eens door hem bijvoorbeeld een week in een pension of bij vrienden te laten logeren.

Ik denk dat jullie moeten gaan nadenken over of jullie gedrag tegenover je hond eerlijk is en zo niet, of je dat kan en wil veranderen. Zo niet, dan zou ik de hond inderdaad zo snel mogelijk naar een permanent huisje herplaatsen.

Ik vind het ook best erg dat je je hondje weg doet.je had beter eerst goed na kunnen denken voor dat je eraan begon.maar dat is achteraf.
ik hoop als je het door zet dat je hondje een blijvend huisje zal krijgen.
je stress zal ook wel komen omdat je een pup in huis heb.wat veel werk kost.veel aandacht wilt.ii heb zelf twee pups in huis en een hondje van 1 jaar.wel klein chihuahua.en heb daarbij ook nog twee kinderen.en het is zwaar ik geef dat toe.maar hier heb ik en mijn man zelf voor gekozen.en ik zou ze voor geen goud weg doen.zal nog wel een vierde hondje willen.ik werk dan niet dat is een verschil.ik hoop dat je de juiste beslissing neemt.net wat hier word verteld doe je je hondje wel dan zie je hem waarschijnlijk nooit meer.sucses met de juiste keus.

Is er niemand in de omgeving die je zou kunnen helpen?(briefjes ophangen, rondvragen ect)
Ik heb zelf meerdere vaste mensen ,kunnen vinden die super blij zijn om  op mijn hondjes te passen wanneer ik werk...(gratis)
Het zijn beide mensen die zelf geen fulltime  hond kunnen hebben...en mijn hondjes ,als toevoeging in hun leven zien.
Mijn ene oppas kidnapt de honden regelmatig voor een paar daagjes texel...dan doe ik mijn "zonder honden dingen"..als de grote schoonmaak,winkelen of dagje sauna.
Dan heeft en je hond een verzetje...en  hebben jullie iets meer vrijheid.

Een hond mag geen 'last' zijn...dat voelt het dier..en heeft het dier niet verdient.

Dit doet een oud vrouwtje bij ons in de buurt ook. Zij is slecht ter been en kan niet meer fulltime voor een hond zorgen. Een gezin met kinderen heeft een hond, maar afentoe wordt dat ze te druk. De hond gaat dan lekker een weekje bij het oude vrouwtje. Die neemt hem mee naar het uitlaatgebied en laat hem daar uren spelen en 's avonds slaapt hij ook gewoon bij haar. Het is een soort deelhond en de hond zelf heeft er geen enkel probleem mee.

Wellicht ben je zo moe door pfeiffer? Allergiën kunnen je idd ook moe maken.
Zit je niet in een depressie?

Mijn bouvier hebben we van pups af aan. Ik heb haar genomen omdat ik dol op bouviers ben en al jaren een verlangen had naar mijn eigen bouvier (sinds ik samen woonde miste ik het). Mijn oude herder ging heel hard achteruit en daar was rede 2 geboren: de herder een 'opkikker' geven door er een pup bij te plaatsen. We bedachten van te voren vooral nadelen:
- Je meubels gaan eraan (hebben toch maar oude meubels)
- Zindelijk maken (dus veel dweilen)
- Je zal 's nachts je bed uit moeten (de afspraak was om de beurt, maar ik werd de klos )
- Puberteit (niet luisteren)
- In het begin geluidsoverlast voor de buren
- Wij wilden de pup nooit alleen laten en vaak kleine stukjes laten lopen.
- Extra kosten (voer, da etc).
Etc etc.

Hoeveel nadelen wij ook bedachten, we wisten het positief te draaien en we gingen er dus voor. Het heeft me zeker een half jaar geduurd voordat ik een bouvier pup vond die geen inteelt had en in mijn ogen geen 'slechte bloed lijnen' had.

Geduld was dus vooral het grote toverwoord. Tijdens mijn zoektocht, maar ook tijdens de opvoeding (vooral de puberteit die hie zo'n 2 jaar geduurd heeft).
Voor ze in de puberteit kwam was ze een snelle leerling, een perfecte hond. Tijdens de puberteit leek ze wel een ongeleid projectiel! Ik heb er toen qua energie behoorlijk doorheen gezeten (ook door omstandigheden die toen speelden), maar ik heb nooit opgegeven en ik heb nooit ook maar erover nagedacht om haar weg te doen.

Nu is ze bijna 3 jaar. Ze is dus bijna geestelijk volwassen (bouviers worden laat volwassen). Ik geniet voluit van haar. We weten wat we aan elkaar hebben en hebben de sterkste band ooit. Soms lijkt het wel alsof ik dingen alleen maar hoef te denken en ze al weet hoe of wat
Hier is wel heel veel training, geduld, energie en slapenloze nachten aan vooraf gegaan. Maar dit had ik vooraf al ingecalculeerd.
Vandaag de dag krijg ik juist energie van haar. Ze is een geweldige hond

Wat jullie nu moeten doen, weet ik niet. Ik kan dat niet beslissen. Wel vind ik dat je de hond moet geven waar hij behoefte aan heeft. Op het moment dat je de hond gaat verwaarlozen, is het beter om een andere plek voor de hond te vinden (eigenlijk daarvoor al).
Wel denk ik dat jullie een ondoordachte keuze gemaakt hebben en dat jullie nog een hoop kunnen leren. Ik denk dat dit forum een goede plek is om meer info op te doen. Wellicht is het een idee om een profiel aan te maken?

Een goldenretriever is overigens een jachthond (=retriever). Ze hebben dus veel beweging en geestelijke uitdagingen nodig. Al moet je een pup niet overbelasten: max 1 minuut per leeftijdsweek lopen en veel laten slapen.

Inderdaad, waar een wil is is een weg. Ook ik ben chronisch ziek en kan weinig, maar het is ook goed om iedere dag met mijn hond flinke stukken te wandelen. Als het helemaal niet gaat doet mijn man dat wat vaker en heel soms roep ik de hulp in van mijn zwager of neef. Een pup is nu eenmaal heel veel werk en zeker als die straks gaat puberen, maar het voegt zoveel toe aan mijn leven. Heb altijd honden gehad en moet er niet aan denken om geen hond te hebben, dan wordt mijn wereld nog veel kleiner.
Ik heb slechte dagen, maar dan nog ga ik met mijn hond op pad. Het geeft me een heel goed gevoel dat ondanks dat ik me lichamelijk heel slecht voel, het dan toch gelukt is om een uur of ander half uur te wandelen.

Ik vind ook dat in dit geval de hond weer eens de dupe wordt van misschien een keuze waar niet lang genoeg over nagedacht is. Heb hetzelfde als Goja......grrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrr. Ik snap überhaupt niet dat mensen een hond kunnen nemen (maakt niet uit waar vandaan, asiel, buitenland of een pup van een fokker) en dan later niet weten waar ze aan begonnen zijn en de hond zo maar weg kunnen doen. Dus ja, daar kan ik heel boos om worden.

Succes met het nemen van een beslissing.

Ik vind dit intriest, ik weet het, je wil geen kritiek zeg je, maar dit is het soort gevallen dat ik ook in het asiel zie passeren en dus heb ik het wat moeilijk om begrip te tonen.

Heb zelf een superlieve Golden uit het asiel gehaald en kan me geen beter maatje wensen. Met hem heb ik net het meeste geduld, ben ik moe, dan ga ik wandelen en fleur ik helemaal op.
Dat zinnetje "we willen onze vrijheid" stoort me echt, jullie gingen voor een hondje, geef het dan niet zo snel op ! Ik heb allergiën en ja, je wordt daar moe van, maar het hebben van mijn hond helpt net om meer energie op te doen.

Een Golden is een erg gevoelige hond, hij voelt perfect aan als hij bij jullie niet echt welkom is !

Dus als je kiest voor herplaatsen, kijk dan zeker uit waar hij terecht komt !

Langs de andere kant denk ik, dat je niet zo snel mag opgeven. je zegt zelf, ik heb niet zoveel vrienden...je hebt er een heel trouwe en die zou je willen weg doen ? Als ik in de put zit, dan is het net mijn Golden die me erdoor haalt. Door hem heb ik ook meer mensen leren kennen, stuk voor stuk hondenliefhebbers.

Is er geen hondenmaatje in de buurt ? Waar je hem eens lekker mee kan laten ravotten. Waar je misschien af en toe eens met het baasje kan afspreken en leuk samen op wandel gaan of zoiets. Jij ontspannen en je hond ook. Klein wonen is geen probleem, vergeet de spreuk niet "een hond meet zijn liefde niet af aan de grote van je huis". Als jij er maar bent, van hem houdt, dat is genoeg voor hem !

Doe een paar stapjes terug, maak een profiel aan hier op het forum en mensen zullen je vast heel goede tips kunnen geven. Maar je hond moet wel krijgen waar hij recht op heeft, hij heeft niet gevraagd om er te zijn, jullie kozen voor hem en hij zou deel moeten uitmaken van jullie gezinnetje. Je mag hem niet verwaarlozen, kwaad op hem worden om niets etc. Want dan is het beter om een huisje voor hem te vinden waar hij wel welkom is. Ik zou er zelfs niet kunnen aan denken om mijn hond weg te doen. Ik sta heel erg achter de regel dat je een hond neemt voor het leven, maar dat leven moet dan wel een gelukkig zijn !

Hoi ik begrijp je zeker, een pup die over gaat  in een jonge hond is niet niks en je kunt je er behoorlijk op verkijken.
Ik heb ook gedacht van 'hallo waar ben ik (weer) aan begonnen help mijn vrijheid enz'!!
Toch mijn soms vervelende ettertje wegdoen? Nee.
Soms wil je rust en je bent kapot en nu nog heviger dan voorheen, wat ik denk is dat je teveel denkt dat je teveel moet van jezelf en alles perfect wil.
Probeer dat los te laten en niet zozeer je richten op al het werk van het hebben van een hond maar kijk juist naar de liefde die je van hem krijgt en al het andere fijne wat er al is en nog gaat komen.
Ik denk dat je nog een tijd moet wennen voor het 'patroontje' er in zit.
Het helpt ook even niet gezien de situatie waarin jullie zitten maar nog even doorbijten want straks zijn jullie klaar met de studie en is er een ander huis en dan is jullie hond nog harttstikke jong.
Straks ga je je hond meer en meer zien als een deel van jullie 'gezin' wat nog moet groeien allemaal

Wat mij opvalt is dat je de hond, of in ieder geval het bezig zijn met de hond als een verplichting ziet. Ja dan zou ik er ook moe van worden. Voor mij is dat juist genieten, ontspannen. Het is iets waar ik naar uit kijk. Ik zoek wel mooie plekken uit om naar toe te gaan en dan lekker bezig zijn. De een gaat naar de sportschool, de ander naar de kroeg. Ik ga met mijn honden op pad, DAT IS VOOR MIJ PURE VRIJHEID!!!. En vies worden in huis........alleen wat haar en zand. Stofzuiger er over en het is weer weg en een keer per dag een dweil.

Tja, het glas is half vol of half leeg!

Zoals je zelf al zegt:

Doe dat dan ook! Dat heb je namelijk zelf in de hand! Als je overal tegenop ziet gaat dat zeker niet lukken.

jammer dat je jezelf zo verkeken hebt op het hebben van een hond. allereerst moet je bedenken of je hem wil houden, als je dat echt nog wil kan je kijken welke dingen je kan aanpassen zodat het voor jezelf en je hond leuk is. als je hem eigenlijk niet meer wil houden, dan kunnen we tips geven wat we willen, maar dan heeft het op de lange termijn toch geen zin.

de hond douchen en fohnen is namelijk eigenlijk niet nodig, tenzij hij in rotte vis of poep heeft liggen rollen. als hij modderig is droogt het vanzelf op en valt het zand uit zijn vacht. met borstelen is 1x in de week ook voldoende, tijdens de ruiperiodes wel iets vaker, maar ook dit hoeft echt niet elke dag.

je hond hoeft niet perse uren achter elkaar te wandelen, als je niet zoveel puf hebt kan je ook 3x een kwartiertje doen ipv 1x 3 kwartier. daarnaast kan je binnen ook trainen, zodat je niet naar buiten hoeft, en samen op de bank hangen en een film kijken is natuurlijk ook heerlijk. wissel de dagen zo een beetje af.

wat betreft vrijheid, het is anders met een hond, maar je kan je hond ook aanwennen om overal mee naartoe te gaan. als wij wat willen drinken in de stad, dan gaan de honden eigenlijk altijd gewoon mee. ze zijn er dan ook meteen even uit, dus dat is voor hen ook lekker. in het cafe hebben ze geleerd rustig onder tafel te liggen.

denk eens creatief na over welke dingen je kan combineren, ook in het huishouden, je kan bijv. 1x in de week boodschappen doen, dit kost minder tijd en moeite en is ook beter voor de portemonnee! zeker als jullie met z'n tweeen zijn kan je bijv. soms ook een grotere pan pasta maken, waarvan je dan wat invriest of in de koelkast bewaart, zodat je op een drukke dag alleen maar ff snel in de magnetron je eten op hoeft te warmen, en niet uitgebreid te koken.

maak voor jezelf eens een weekplanning, plan ook tijd om niks te doen in, plan niet te strak. en na 1 week kijk je of de planning realistisch was, en pas je hem aan op de punten die niet lekker liepen.

ik ken je natuurlijk niet, dus misschien heb ik het helemaal fout, maar het klinkt alsof je dingen soms te perfect wil doen waardoor ze heel veel energie kosten, en het klinkt alsof je nog niet heel efficient omgaat met je tijd en geld. het maken van een financiele planning en een tijdsplanning kunnen je helpen de 'last' van het dagelijks leven wat te verlichten. belangrijk hierbij is ook dat je op tijd rust neemt, en op tijd en regelmatig slaapt. dan raak je ook niet zo snel uitgeput.

succes ermee!

Zo is het maar net. Genoeg mensen die zwaar gehandicapt of erg ziek zijn en ook gewoon voor een hond zorgen. Ik zou zeggen:

Waar een wil is is een weg. Maar is de wil er niet, dan kan de hond beter weg. Weg naar een goed huisje met baasjes die van hem houden en hem niet als last zien.

Hier ben ik het helemaal mee eens...
Ik heb zelf ook niet het gemiddelde profiel van de ideale baas ,voor een hond met kennel syndroom en verlatingsangst...
(alleenstaand,3hoog wonend in amsterdam ,werk 40 uur in 4 dagen)
Hele onderneming een hond..daar heb je voor gekozen...en krijg je enorm veel liefde van.
Het gaat erom dat je eerlijk bent, in "wat je" kan en "wat niet"..en daar een oplossing voor zoekt.
Het is niet de schuld van de hond dat jij je hebt verkeken

Ik hoop dat Ts de tips om het weer leuk te krijgen ter harte neemt.
En anders snel op zoek gaat naar een stabiele plek voor de hond.

Het is vreselijk dat je er over nadenkt om hem weg te doen natuurlijk...wint het lieve koppie het niet van je ''vrijheid terug willen''? Je bent beide druk bezig en doet je ding,als je dan thuis komt,is het dan geen vrijheid om lekker even te wandelen of te kroelen met je pup? Hij kan (al) 3 uur alleen zijn,als je dan niet werkt,kun je ook samen even ergens heen gaan,dan heb je toch ook je vrijheid?

Als ik heb gewerkt en kom thuis heb ik ook afentoe echt geeeen zin om met vito nog te gaan wandelen,maar als ik dan eenmaal loop,en vito is lekker aan het spelen en zie z'n blije koppie,dan geniet ik ook. En afentoe is het weleens lastig,vito kan niet zomaar bij iemand thuis aangezien hij groot en nog wat onstuimig is,dus een weekend weg,zonder hond,gaat niet zomaar,maar daar hebben we voor gekozen. Ik heb ook niet altijd geld om hem naar een pension te brengen voor een weekendje ofzoiets. 

Ik hoop dat je snel wat beslist,houden en er voor gaan of een lief baasje zoeken.

Wat lastig zeg! 
Wat betreft je klachten herken ik dit.. ik ben ook student (deeltijd) en heb ook periodes dat ik echt nul energie heb, echter zijn dit dan maar een paar dagen. ik heb ook onderzoeken gehad, was niks aan de hand maar ik voelde mij alsof ik tekorten had, trillerig, hyperventilatie, duizelingen etc. 

alleen heeft de komst van een hond voor mij het juist wel verbetert. zijn energie wordt mijn energie.
ook het gevoel van 'doe ik het allemaal wel goed' had ik vooral in het begin heeeeel erg, dat vreet ook energie! inderdaad zoals hierboven het niet als een verplichting zien, het is zeker een taak, een zorg, maar het is ook ontspanning, vrijheid en een ontzettend sterke band..

Ga na wat jij wil, een lijstje voor en een lijstje tegen.. 

als je een account aanmaakt kan je me ook een persoonlijk bericht sturen, als je dat fijn vind
ik snap je situatie wel en ook dat jij het beste wil voor je hond..

Ik heb ook even zitten grommen....
Ik probeer het te begrijpen, maar vind het echt heel erg moeilijk...
Wat ik mis is toewijding, en ik vrees dat je niet geholpen bent als iemand je
hond iedere dag meeneemt voor een flinke boswandeling...
Dat zou ik namelijk graag voor je willen doen, of liever gezegd voor je hondje...
Ik denk er wat dat betreft hetzelfde over als Bassie...
Mijn honden zijn alles voor mij, ik kijk er naar uit om lekker met ze op pad te gaan..
Als zij gelukkig zijn, ben ik het ook, en ik deed ze om de dooie donder niet weg, al moest ik droog brood eten...
Dus ik vind het lastig...

Maar...als je in de buurt woont  dan zou ik misschien iets voor je kunnen betekenen qua uitlaten/ opvang totdat je een definitieve beslissing hebt genomen....

Ik heb ook een Golden en dat kunnen behoorlijke moddermonsters zijn. Bij veel weertypen komt meneer dan met modderige poten thuis, dus dagelijks even afspoelen kan ik begrijpen. Maar kammen en wassen dat hoeft echt niet zo vaak.

Ik borstel hem nu regelmatig, want met de lente gaat de wintervacht er uit. Dat gaat wat sneller als je wat vaker borstelt. Maar normaal doe ik dat echt niet zo vaak. Wassen? Een keer per jaar, tenzij hij in iets goors heeft gezeten.

Dat kun je echt al overslaan. En meerdere lange wandelingen is ook niet nodig. Een per dag van een uur en twee kortere is prima.

Ik krijg de indruk dat je het te goed wil doen, dan doorslaat en de hond behandelt als een baby (wassen, kammen), wat dan al je energie kost. Het goede nieuws is dat dat helemaal niet nodig is. Ja, een hond kost tijd, maar niet zó extreem.

Ik wil toch nog even wat verduidelijken.

Je zegt dat je 3 lange wandelingen op een dag maakt met een pup die je een paar maanden terug hebt gekocht. Ervan uit gaande dat 'een paar maanden' 8 weken is en je de pup met 8 weken hebt gekocht, is de pup dus 16 weken. Dit betekend dat je pup maximaal 16 minuten per dag mag lopen ivm het ontwikkelen van de botten en spieren.

Daarnaast zeg je dat hij de 3 uur dat je weg bent, vrij in huis loopt en voldoende eten tot zijn beschikking heeft. Een hond geef je niet de hele dag een volle bak eten en een pup vrij in huis zonder toezicht lijkt me niet handig ivm dat ze overal aan willen knagen en dan gemakkelijk ziek kunnen worden.

Ook geef je aan dat je continu je hond aan het wassen/drogen bent. Ook dit is niet nodig en zelfs niet bevordelijk voor de vacht en huid van je hond.

Dit was waarom ik je aanrade om je meer te verdiepen in het hebben van een hond en dus hier een profiel aan te maken. Het hebben van een hond stelt niet zoveel eisen als dat je nu denkt

En wat betreft vrijheid.. Waar ik ben, is mijn hond. Als mijn hond ergens niet welkom is, kom ik er ook niet of niet vaak. Ik heb voldoende vrijheid en al die mooie wandelingen in de natuur.. Heerlijk! Door mijn hond heb ik plezier gekregen in wandelen, iets wat ik voorheen niet had en dus ook niet deed.

@Roosje: ik las dat de hond 6 maanden is en op puppy cursus zit. Niet zo heel jong dus.