
Dit komt doordat het onderwerp niet meer recent is en in het hondenforum archief terecht ik gekomen.
Als je over "Steeds meer onzeker" wilt praten in het hondenforum dan kun je het beste een nieuw onderwerp aanmaken

Als hij tegen je benen aan het springen is, dat ga ik negeren of ik duw hem rustig weg zonder aan te kijken of te mopperen. Het opspringen/krabben bedoelt hij misschien iets anders mee.
Qua angstgedrag zou ik het niet weten, jullie hebben hem nog nooit geen pijn gedaan maar onbegrepen voelen kan er ook voor zorgen dat het gedrag meer naar de oppervlakte komt.
Hoe was moeder? En heb je een beeld van vader?


Wat ik wil opmerken is,dat ik me niet van de indruk kan onttrekken dat het allemaal Eli's "schuld"is.Als ik je tekst goed lees.
Voor elke oplossing die geboden wordt is een tegen woord,behalve een eventueel medisch probleem.
En gelukkig laat je dit onderzoeken.
Je geeft aan dat je ouders mechelaars hebben gehad en dat dit allemaal goed is verlopen ondanks dat ze pittig waren.
Ik denk dat jullie als kinderen met de Mechelaars heel anders zijn omgegaan als dat er nu wordt omgegaan met de chi.Zo niet hebben jullie erg veel geluk gehad met het karakter van de Mechelaars denk ik.
Een kus op de kop van een Mechelaar waarbij de vertrouwens relatie nog niet zeker is,kan een veel groter probleem zijn.
Een Mechelaar in je nek laten liggen is denk ik ondenkbaar.
Nergens lees ik dat je je eigen hond steunt .En dan bedoel ik niet zijn gedrag,maar hem als zijnde hond.Het oordeel van anderen is belangrijk voor je en je onderschrijft het gevoel en reacties van mensen.
Natuurlijk is het niet goed te noemen als hij bijt en dit kan steeds meer gaan escaleren.Maar zoals het er nu uitziet kan Eli er nog maar weinig aan doen om zijn goede inborst te laten zien.Want eigenlijk is iedereen tegen hem.En iets wat je tegen staat kun je moeilijk objectief bekijken en een kans geven.
Als er geen medische oorzaak is,zou ik jullie adviseren om heel goed naar de positieve kanten van Eli te kijken en daar gebruik van gaan maken en de negatieve kanten heel langzaam weer gaan opbouwen vanuit een vertrouwens relatie.Zowel die van jullie als die van hem.
Moeilijkheden met het om doen van een tuigje,toch maar even terug naar de halsband en niet over hem heen buigend maar zittend van onderaf omdoen.Om een voorbeeld te noemen.
Minder veilig,kan wezen,maar voor dit moment wel een belangrijk stap terug in het proces.
Op welke manier je het ook bekijkt,angst, "dominatie",de dienst uit willen maken enzv
Het loopt niet zoals het moet en niemand is daarbij gebaat.Dus uitzoeken wat wel kan en werkt is belangrijker dan vasthouden aan principes of gewoontens lijkt me.
Werken aan een vertrouwens relatie van beiden kanten zowel mens als hond.
Voorlopig confrontaties uit de weg gaan en dat geld voor iedereen.
Leren om een hond veilig op te tillen en niet als een kind op tillen met de kop bij je gezicht.Daar zijn methodes voor die wel veilig zijn en een hond niet belasten.
Maar moeten stap voor stap worden opgebouwd.
Kortom terug naar de basis en en goed gedrag positief belonen.Zo zou ik het aanpakken en proberen alle negatieviteit t.a.z van Eli te weren.Dat is niet altijd makkelijk,maar het proberen waard.
Ik denk dat je dan al een stuk op de goede weg zult zijn en een Gt om dit allemaal te begeleiden.
Vermits een medische reden is uit te sluiten natuurlijk.


Haha eurasier, een van de Mechels liet ik stiekem in mijn bed slapen. Dus niet in mijn nek maar samen onder de dekens.
Ook werd er volop geknuffeld en fungeerden ze als aankleedpop. Dit kon allemaal en ook vriendinnetjes van mij. De mechels waren heel betrouwbaar.
Ik geef je gelijk dat intussen dat het negatieve gevoelen de boventoon viert. Het komt omdat ik niet meer weet hoe to hem te gedragen.
Hij slaapt bij ons in de slaapkamer. In de ochtend moet hij er uit dus tillen we hem uit zijn mand, ok dit wilt hij niet. Dus we gaan hem in de nacht in de keuken laten. Dan blijft hij daar maar liggen. Maarja hij zou toch uitgelaten moeten worden. Dus gaan lokken met wat lekkers en dan tuig om optillen en naar buiten nemen.
Maar als hij gaat janken? Moet ik dat gaan negeren? Hij is gewend in de mand boven.
En krabbe en tegen de been opspringen ook negeren. Maar de keren dat hij op schoot ligt is juist om met hem te kroelen. Als we dat ook niet meer doen krijgen we toch nooit een band? En hem uitnodigen om op de bank te komen kan wel maar zullen hem toch moeten opbeuren. Zelf kan hij de bank niet op, zelfde geld als hij de kamer in wilt. Dan moet hij de trap af en dat kan hij niet, dus zullen we hem moeten tillen.
We hebben een loopplank voor hem gemaakt maar helaas daar durft hij niet vanaf.
Pfff ik dacht dat honden opvoeden niet moeilijk was maar mijn woorden neem ik terug. Ik dacht altijd een pup kan je naar jou zin opvoeden... Nou niet als je een probleem pup heb dus.

Voor de syri is een röntgen niet voldoende.
Hij hinkeld zeg je, voor of achterpoot? Het kan nl. patella zijn.
Het hinkelen kan ook meehelpen in zijn uitvallen. Hij heeft pijn maar ik zou eerst goed gaan kijken of het idd de pootjes zijn en dan pas voor een mri gaan. Deze kost nl. erg veel zo rond de € 500,00 of misschien wel duurder.
Waren de ouders ook onderzocht d.m.v. een MRI?



een band opbouwen is meer dan alleen maar knuffelen als hij op schoot ligt.
En heb je die loopplank opgebouwd? Samen erbij staan en belonen als hij er 1 poot op zet? Dan steeds verder en d.m.v. samenwerken kom je tot een fijn resultaat.
En je kan ook bij hem op de grond gaan zitten, hoef je hem niet op te tillen en toch kan je met hem bezig zijn.
je beperkt je mogelijkheden en dat is jammer. Leer verder kijken en leer samen te werken met hem. ga out of box met hem en ga leuke dingen doen.
Hem uit de mand lokken? pak een speeltje en ga daar mee spelen en zo krijg hem uit de mand.

ik lees echt geen "bange" hond
wel 1 die totaal niet weet wat nu wel en niet de bedoeling is vanuit hemzelf gezien
wel een beetje puberachtig ook, en 5 maanden voor zo'n kleine hond.... is voor mij geen pup
mits (en das wel belangrijk) er geen ernstige pijnprikkels in het spel zijn
denk ik dat je het heel anders aan moet gaan pakken
en ik het begin mag je hem echt manipuleren om te voorkomen dat eea escaleert
zoals Esther hierboven heel mooi omschrijft
lok hem maar uit zn mand voor een spelletje, maar...... jij lokt hem uit zn mand, niet wachten tot hij een speeltje in je hand drukt en het spel "opeist"
en ik zelf vind regels juist super nuttig
alleen al omdat het ook in het gezin "orde' schept
orde geeft rust, rust geeft minder stress
ik zou zelf, een hond die optillen afwijst, dus niet optillen
das dan het gevolg, dan die loopplank maar, iedere hond kan dat leren, is nog een leuk spel ook en dat schept pas een band, niet dat hondje op schoot nemen wanneer het hem uitkomt en dan maar "kroelen". ik heb mn hond nooit op schoot, maar wel een enorme band met hem.
dus dan maar ff niet op de bank/schoot, even op je hurken naast hem voor een lekkere aai is ook prima, even op de grond gaan zitten bij je lokken en een kroeltje...... helemaal goed.
maar als optillen betekent dat hij direct aan gaat geven "dat hij dat niet wil"... niet optillen.
als ze op de training zeggen dat ze zien dat hij alles spannend vindt, wat heeft hij dan nodig?
een baas om blind op te vertrouwen, en ik denk dat je het in die richting moet zoeken
niet in de richting van angst (das echt iets anders als onzeker zijn en in een positie gezet worden die je niet aan kan)
begrens wat hij mag, wat vooruit stormen naar andere honden?
gewoon aan een gewone lijn bij je houden
uitvallen, jij loopt gewoon door, rustig, zonder boosheid, waar jij gaat, is het veilig
en dat tuigje..... of je moet het omlaten, of ik zou kiezen voor een halsband
maar dat strijdpunt heeft hij "gewonnen" door angst te zaaien met zijn gesnap
(bij bijten was je zoon zijn lip kwijt, ik heb eens het gezichtje van een kindje van 3 jaar gezien die door een kruising Chi was gebeten.... daar zat gewoon een gat in)
stel maar met het gezin wat regels, en laat de hond wat voor je doen
ga apporteren, kleine speurspelletjes, maar...... jij begint en jij eindigt het initiatief
zielig? welnee, waarom, het geeft alleen maar aan dat de hond gaat ervaren dat jij de verantwoording hebt, en niet hij.
en dan ben ik het ook nog ronduit met Mireille eens, ook honden worden met een dikke blauwdruk geboren, ze zijn geen blanco blaadjes, en iedere hond heeft heel veel mogelijkheden, maar ook onmogelijkheden of dingen die moeilijk voor ze zijn, daarom "drogen" ze ook allemaal anders op.
dit hondje is blijkbaar kwetsbaar in hoe om te gaan met de wereld, maar anderzijds durft hij wel zijn eigen menig door te zetten door te proberen de omgeving naar zijn pootje te zetten.
een goede gt zou je zeker helpen
maar ik begrijp dat even fysieke problemen uitschakelen belangrijk voor je is
en wat het eerst is moet het eerst zijn.
Ik denk toch wel zeker te zijn dat het angst-gemotiveerd is.
100% zeker weet je dit pas als je de hond hebt gezien, maar dat geldt voor iedereen hier, we gaan af op wat de TS beschrijft (en heeft beschreven in eerdere topics).
Dit is namelijk iets wat erg veel voorkomt bij Chihuahua's. Het mode-hondje van dit moment, maar zo vaak totaal verkeerd begrepen. Begint al bij de fokker: de pups worden niet altijd goed gesocialiseerd met (grote) honden en kinderen. Want pups zijn te nog veel te klein, of er wordt gewoon niets aan gedaan vanuit onwetendheid van de fokker (kijk maar eens hoeveel fokkers van Chi's er bij gekomen zijn de laatste jaren, HEEL veel, en er zitten hele goede tussen, maar ook hele slechte).
Vervolgens heb je een angstige pup die signalen laat zien dat hij bepaalde situaties (zoals kinderen, honden, over hem heenhangen, kusjes op de kop krijgen) eng vind, die signalen worden genegeerd, pas als 'ie gaat grommen, bijten en blaffen wordt er gestopt. Hond leert dus: grommen, bijten en happen heeft effect.
De TS beschrijft dat als ze met haar hondje buiten loopt, die volledig normaal is, pas als er een andere hond aankomt gaat 'ie tekeer. Ik geloof gewoon niet dat hij dit uit "dominantie" of zelfverzekerdheid doet. Regels zoals "hond niet op de bank" of "ik ga als eerste door de deur" of "hond eet als laatste" hebben in deze situatie dan ook geen zin. Wat wel zin heeft, is tegen de kinderen zeggen dat ze de hond met rust moeten laten. Dat gaan hij ook niet bijten, en hoef je hem ook niet te corrigeren.
Ik zou de afstand vergroten tot alle dingen die aanleiding zijn tot conflicten (kinderen, honden, visite). Vervolgens kijken of 'ie op een afstand iets wat hij HEEL lekker vindt wil aannemen. Vervolgens de afstand stapje voor stapje verkleinen. (Dit is een verkorte weergave van het hele traject.) Maar zonder goede GT kom je hier waarschijnlijk niet zelf uit.
Als laatste: medisch kun je syringomyelia ALLEEN dmv een MRI uitsluiten. Een Rofo heeft dan geen zin (wel bij een eventueel pootprobleem). Maar dat kost allebei geld en een goede GT is dat geld ook zeker meer dan waard!
Succes
Joop

klinkt misschien raar maar wat doe je als hij zo naar je hapt? trek je je weg? verschiet je? laat je hem dan gerust? als je die dingen doet kan het misschien zijn dat hij zo denkt gerust gelaten te worden en is het dus efficiënt.. kan je misschien iets dik aandoen bijv handschoenen zodat als hij jou bijt uit stress, angst ofzo dat je niet onder de indruk bent en dat je rustig kan blijven.. misschien heeft hij dan door dat bijten geen succes meer heeft en stopt ie er uiteindelijk mee.. is hij rustiger als hij lekker zijn energie heeft kwijt kunnen spelen? is maar een ideetje maar zo heb ik vroeger een hondje ermee vanaf geholpen dat ook beet voor het minste.. als hij inzag dat er niet meer gevreesd werd voor zijn beten en dus geen succes had gaf hij op.. is natuurlijk nog niet het probleem mee opgelost dat hij zich slecht voelt om een of andere reden, maar zo verklein je de kans dat hij zal blijven bijten..

Goja, wat schrijf je toch altijd fijn en verhelderend, ook als niet-TS heb ik altijd veel aan jouw input!
Wat betreft die loopplank zag ik gelijk allerlei spelletjes voor me: plank plat op de grond, midden in de kamer en er snoepjes op leggen. De 2e dag weer snoepjes erop leggen, de derde dag weer! Door al die cadeautjes is die plank al minder eng en heeft hij er zelfs misschien al een keer op gestaan, zonder dat hij het door had.. Dag 4: aan 1 kant een boek eronder + snoepjes erop en eronder (dat ie er wel bij kan zonder de plank te moeten verschuiven) en zo verder opbouwen. Als je soms ook snoepjes neer legt terwijl hij dat niet weet komt ie ze toch ineens tegen en wordt die plank steeds interessanter.. dat de plank steeds een mini beetje hoger wordt heeft hij dan waarschijnlijk niet eens door!
Ik weet wel dat de plank niet je grote probleem/vraagstuk is met hem, maar ik dacht: kleine tips kunnen ook fijn zijn en voor de grote vraagstukken ben ik nog niet ervaren genoeg.
Veel succes en denk aan de basis: jij blijft altijd rustig en kalm, daar kun je je hond mee helpen (al lukt het mij ook niet altijd, ik probeer het wel..)

Dat is een idee! Ik ga de plank op de grond leggen, ik zat al te denken hoe de plank leuk kan worden. Ik kan hem ook op de laatste paar treden laten steunen. Ik weet wat ik van het weekend kan doen.
En indd goja je legt het ook duidelijk uit.
Tot nu toe Eli opgetild en onderwijl brokjes gevoerd, tuigje omgedaan en onderwijl brokje gegeven. Genegeerd terwijl hij op schoot wilt en toen sprong hij zelf ook op de bank. Kon hij zogenaamd nooit.
Als een van ons hem optilt dan moeten ze brokjes in de hand houden. Hoop dat het op die manier minder eng voor hem wordt.
Dit komt doordat het onderwerp niet meer recent is en in het hondenforum archief terecht ik gekomen.
Als je over "Steeds meer onzeker" wilt praten in het hondenforum dan kun je het beste een nieuw onderwerp aanmaken
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?