Een jaar geleden..

Een jaar geleden stonden we op het vliegveld strak van de zenuwen, met alle doemscenarios in ons hoofd, wiebelend op onze benen...
Na wat uren leek kwam je daar eindelijk door de deur gerold in je grote grijze vliegtuig bench. Nieuwschierig maar verward leunde je tegen het deurtje aan.
En meteen waren al onze zorgen verdwenen.
Je eerste stapjes op Nederlandse bodem waren wankel. We schrokken ons rot van je magere lichaam en je was duidelijk erg onder invloed van de kalmeringsdrugs.
We brachten je naar de auto. Veilig in de bench.
Maar dat vond je maar niets. Je bleef maar tegen het deurtje duwen.
Dus ik besloot alle regels die me van te voren waren verteld aan mijn laars te lappen. Je had geen riem om, je zat niet vast. Als de deur open ging zou je kunnen wegglippen. Maar dat deed je niet. Je liep heel rustig naar me toe. Klom op mijn schoot en bracht zo de lange rit naar huis door.
Jij had mij gekozen. Ik was je redding. Je vertrouwenspersoon in deze enge nieuwe wereld.
Thuis mocht ik alles met je doen zoalng ik maar niet uit het geIcht verdween. Je was zo bang en bibberig. Ik kon je botten tellen.

De eerste maanden waren moeilijk.
Soms heb ik me afgevraagd of we wel de juiste keuze hadden gemaakt. Of we jou wel konden bieden wat je nodig had.
Ik was je alles. Maar aan je baasje moest je wennen.
Totdat jullie na een week ineens samen op de bank in slaap vielen toen ik even onder de douch stond. Wat een prachtig moment was dat.

Alleen zijn vond je maar niets.
Je had eindelijk je huis en plekje gevonden. Je voelde je veilig bij ons. Maar wat als we je weer achter zouden laten.. Wat als je weer alleen over zou blijven...

Als ik nu naar je kijk kan ik mijn ogen bijna niet geloven.
Een gezonde sterke hond.
Dit huis is je veilig basis. Je lievelings plekje is in ons bed bovenop mijn kussen, of onder de dekens. Daar kan je prima 4 uurtjes alleen blijven.
Je beste vriend is onze kat die in het begin maar niets van je moest weten.
Samen maken jullie de keuken onveilig. Stelen koekjes en slopen elk speeltje in huis.
Je bent een sociaal hondje die graag met andere honden speelt.
Mensen blijf je altijd spannend vinden. Maar dat geeft niets.

Hier ben je veilig. Dit is je huis.
Je bent thuis en niemand zal je ooit meer pijn doen.
Je bent mijn allesje

Ontzettend mooi geschreven

Zekers! En die eerste foto 

Lief he! Ik smolt ook echt!

Upje voor mijn dappere man

Wat een ontroerend verhaal
Je maatje mag blij zijn met een baasje zoals jij!

Wat een mooi eerbetoon-verhaal voor Plato 
Fijn hoor dat het zo goed gaat allemaal.

Wens voor jullie nog veel meer mooie jaren ,samen met Plato 

Heel erg mooi geschreven...
En ontzettend knap. Na keihard werken hebben jullie alles overwonnen.

Wat mooi geschreven .....ik wens jullie nog heel veel mooie jaren samen !

Geweldig verhaal.

Een lief en heel erg herkenbaar verhaal....... Recht uit je hart en daar zit Plato. Hij had zich geen beter thuis kunnen wensen. En als je rekening houdt met zijn rugzakjes is alles goed. Ze zijn zo flexibel.

Van zo`n verhaal word je vrolijk van!

Mooi lief ventje is het en hij heeft het maar getroffen met jullie!

(Begin langzaam weer alles op de rit te krijgen, moet nog ff bijkomen van mijn infuus en dan zal ik je even een berichtje sturen om weer een keer te wandelen!)

Dankjewel

Hoop dat je een beetje fijne bijslaap dag hebt gehad en je snel weer helemaal goed voelt!
Zie je snel!
Knuffel voor de heren van Plato!

Dankjulliewel allemaal voor de lieve woorden!

Heel mooi geschreven! En wat een dotje!!!

Wat heb je het mooi geschreven,Plato ziet er zo gelukkig,lief en mooi uit.
Ik wens jullie het allerbeste toe met Plato.

Wat een prachtig verhaal. Wat heeft dat mooi mannetje het getroffen bij jullie....

xxx

Ohhhh die eerste foto.....smelt.

Wat een mooi verhaal.. en wat een prachtige foto's ook, vooral die eerste

Dankjulliewel.
Het raakt me dat jullie zeggen dat Plato het met ons getroffen heeft.
Ik voel het vooral vaak andersom. Dat wij het getroffen hebben dat hij ons heeft gekozen

Heel mooi geschreven!
En wat een scheetje zeg
Ik hoop dat ze nog heeeeel lang bij jullie zal zijn.