Hondenzweverigheid enzo!

Ik wil graag terugkomen op het topic van Ingrid. Ik lees dat zij vindt, dat honden een ziel hebben en zo! Mijn eerste echte reactie was: zal best en wat moet ik daarmee. Ik hou niet van die 'flauwekul' en en hond heeft een baas, punt. Toch doe ik mijzelf en Ingrid ernstig tekort als ik jullie dit verhaal zou onthouden. Verhaal? Nee, dit is werkelijk waar gebeurd en ik heb het meer dan 15 jaar voor mij gehouden. Je denkt toch niet dat ik hiermee naar buiten kwam he! Nu ben ik een behoorlijke nuchtere Hollandse...en ik heb niks met glazen bollen....vandaar dat ik dit dus nooit aan een ander heb verteld. Komt mijn waargebeurde verhaal!

Ruim 15 jaar geleden had ik een Yorkje aangeschaft en dat arme beessie moest bij binnenkomst al naar de DA. Ze had met 8 weken al haar menstruatie en de DA kon niks anders dan de binnenboel eruit halen. Om het leven van mijn Lotje te redden heb ik dit goedgekeurd. Lotje genas en kreeg problemen met plassen. Waarschijnlijk was het al een plashondje, wij hadden niet de tijd gehad om dit eerst te ontdekken. Zoals ik al schreef, zaterdag in ons huis aangekomen en zondag op de operatietafel.

Eerst dachten wij dat ze nog moest herstelen van die operatie en dat ze vrij snel daarna wel zinderlijk zou worden. Niks bleek minder waar. Lotje plaste waar en wanneer het haar uitkwam, maakte niks uit hoelang ik met haar buiten liep. Wat we ook probeerde, Lotje bleef in huis plassen!! Het werd op een gegeven moment zo erg dat we -in dat weekend- gingen kiezen tussen een kattentoilettraining of een uithuisplaatsing.

Op die maandagmorgen viel de Telegraaf op de deurmat. Ik startte met lezen en aangezien die maandagmorgenkrant zo lekker dun is...las ik ook de advertentie's. Daartussen las ik een wel heel ongewoonlijke advertentie. Kort gezegd kwam het erop neer dat als je problemen had met je huisdier dat je die persoon kon bellen. Hij zou het probleem aanhoren en in contact treden met je huisdier {via de telefoon} om te achterhalen wat er nu aan schortte.

Stikkend van het lachen schonk ik mijzelf een kopje koffie in. Vroeg mij af hoe die beste man dit probleem door de telefoon, voor ons kon oplossen. Ik weet nog dat ik die advertentie heb gespeld en vooral de kosten heb bekeken. Kosten waren er niet, behalve de gewone tariefkosten. Zo zuinig als ik kon zijn dacht ik nog: dat scheelt weer, hij woont in mijn stad!

Na mijn derde bakkie koffie ben ik eens gaan bellen. Ik kreeg die meneer aan de lijn en vertelde mijn probleem ten aanzien van ons Lotje en onze plannen om Lotje zindelijk te maken op de kattenbak. Lotje deed niks op die kattenbak en of hij daar misschien bij kon helpen? Die meneer was het volkomen met mij eens dat onzindelijk gedrag van een huisdier niet in een huis past, maar vroeg mij wel waarom ik niet heb gekeken naar het waarom van haar onzindelijk gedrag. Daarnaast vond hij het vreemd dat ik meteen oplossend te werk ging in de vorm van die kattenbak.

Efijn, ik moest Lotje op de bank zetten en de hoorn op de armleuning, beide zo dicht mogelijk bij elkaar. Terwijl ik de grootste moeite had om mijn lachen te smoren in een keukenhanddoek, zag ik dat Lotje rustig ging liggen. Wel allert en ze legde bijna haar oortje tegen de hoorn.

Zoals afgesproken nam ik na 5 minuten de hoorn weer op en vervolgde mijn gesprek met die meneer. Die meneer vertelde mij dat Lotje in huis plaste omdat zij steeds op een te druk veldje haar behoefte moest doen en dat durfde ze niet. De aanwezigheid van te veel buurthonden kwam te overweldigend op haar over. Ze werd bang, toch ook vanwege haar doorgestane operatie, en plaste daarom liever thuis. Daarnaast vertelde hij dat dit binnen enkele maanden over zou zijn en dat ik dan goed op mijn hondje diende te letten. Het zou een weglopertje zijn met een voordeel...ze kwam gewoon weer thuis! Ik bedankte die meneer en beeindigde het gesprek.

Ik nam rollend van het lachen nog maar een kopje koffie want voor mijn gevoel was ik geen sikkepit opgeschoten. Krant ging de prullenbak in en Lotje moest op straat. Ze heeft even moeten wachten tot ze kon beginnen aan haar uitlaatrondje, dat domme telefoontje kwam ertussen.

Aangezien we nu rijkelijk laat waren en het veldje geheel voor onszelf hadden gebeurde datgene wat ik werkelijk niet kon geloven. Lotje plaste gewoon buiten!! Mijn ogen rolde zowat mijn kassen uit...begreep hier niks van? Het was een langzame en voorzichtige plas met veel hoofddraaien om haar heen. Ze was zeer alert op haar omgeving. Maar, ze had een prachtig plas buiten gedaan.

Eenmaal thuis heb ik geprobeerd om mijn krant te redden, dat bleek helaas onmogelijk. De koffiefilter met koffieprut lag er al een tijdje op en dan is niks meer te lezen.

Ik heb nog iets van huishoudelijk werk gedaan maar wel met een warrig hoofd. Confuus door mijn vreemd verlopen ochtend besloot ik niks aan 'wie dan ook' iets te vertellen. Wederhelft en kids vonden mij een topmama. Ik had het toch voor elkaar dat ik Lotje in zo'n korte tijd zindelijk heb gekregen, ik steeg in hun aanzien. Ja, mamma verdiende ontzag....als zelfs zo'n klein onhandelbaar monsterje naar ons mams luisterde...dan moest het wel de beste moeder van de wereld zijn!

Hoe dit zo is gekomen en dat er een meneer is geweest die 5 minuten een 'telefoongesprek' heeft gehad met mijn Yorkje...dat gedeelte liet ik vrij lang weg. Handig als ik was bepaalde ik natuurlijk wel haar uitlaattijden. Dit heb ik een half jaar volgehouden en daarna kon ook Lotje op de reguliere tijden worden uitgelaten. Ze was niet meer angstig, haar hechtingen waren verwijderd en er stond nu een meer volgroeide dametje wat haar mannetje stond.

Hoe groot de hond ook was, welk merkje daar aan hing, het maakte haar niks uit. Zij wandelde overal tussen door. Vaak liep ze van huis weg om de wereld te ontdekken. Dat mormeltje nam bijne elk weekend wel de kuierlatten, om daarna voldaan terug te keren.

Ja, wat die meneer ooit heeft verteld klopte als een bus. Vraag mij niet wie het was...ik ben helaas al zijn gegevens kwijt. En als ik ergens spijt van heb dan is het dat wel....al blijf ik niks hebben van zweverige telefonische hulpdiensten voor huisdieren!!

Jullie mogen denken wat jullie willen, maar dit is echt werkelijk waar gebeurd. Heel vaak heb ik terug moeten denken aan dat ene rare telefoontje. Ik denk nu dat ik er niks mee kon omdat ik er niks van begreep.

Ik blijf gewoon 'regulier' omgaan met mijn huisdieren en ik heb niet zoveel op met paranormale zaken. Dat is voor mij de ver van mijn bed show. Al is een hulplijntje soms wel handig! )

Hoi Wilma,

Erg leuk verhaal. Mijn zus heeft dat talent, maar gebruikt het alleen voor haar eigen katten. Eén keer is het laat dat de katten hun eten krijgen, en lopen ze met z'n allen te zeuren. Toen legde ze de katten uit dat ze hun eten zouden krijgen als hun bordjes uit de vaatwasser kwamen. En liet ze hen in de geest het 'ting' horen van de vaatwasser.

En ja hoor, tien minuten later klonk het 'ting' en keken zes kattenkoppen haar verwachtingsvol aan... 'En nou krijgen we eten!' Heel handig, maar ze is alleen op haar gemak met haar eigen huisdieren.

Alleen ben ik van het nut van het inschakelen van een dierentolk een beetje teruggekomen. Dan wil je dat je hond ophoudt met het slopen van de bank, en gaat de tolk het hebben over iets totáál anders. Dan heb ik zoiets van, daar gaat mijn goede geld! En niet alles wat gezegd wordt is echt zuiver. Ik ben dan ook best nerveus voor het gesprek met deze dierentolk morgenavond. Wat zal ze me vertellen, en hoe weet ik of het klopt?

Maar goed. Leuk verhaal - en fijn dat jouw weglopertje het iedere keer wist te flikken en toch iedere keer ook weer terugkwam!

Groetjes,

Linda.

pffff wat een verhaal!!!!
ik geloof het ook nooit dat soort onzin maar als je goed na gaat denken moet er toch meer zijn....


denk maar aan alle dingen om je heen hoe gek is het niet dat een vliegtuig blijft hangen in de lucht...
of dat het helal oneindig is....

leuk dat je het toch met ons gedeeld heb!

Hoi Wilma,

Wat een verhaal...Als je er niet in gelooft, zou je er op zo'n moment wel in gaan geloven! Heel eerlijk geloof ik er wel in....Ik heb ooit eens iemand te werk zien gaan bij een probleemhond. En die problemen waren heel snel verholpen toen de eigenaar er achter kwam wat de hond blokkeerde. Je moet er natuurlijk open voor staan....Maar de mensen die zo iemand opzoeken, doen dat ook met een reden. Je zult zo ook je reden gehad hebben om die man te bellen. Ook al zag jij het meer als een lachen/gieren/brullen telefoontje...Je hebt toch altijd dat wat die man je vertelde in je achterhoofd gehouden en het is ook nog allemaal uitgekomen/goedgekomen. Ja, iedereen gelooft op zijn manier...De één moet gewoon iedere week een horoscoop lezen en de ander heeft zo iets wat een onzin...Ik ben wat dat betreft ook niet zweverig, maar in bepaalde dingen zie ik wel wat in...

Groetjes Monique

Hey Wilma,

Ook ik heb zelf baad gehad bij hulp wat net even boven mijn pet ging..
Ik ben zelf bij iemand geweest die niet alleen kijkt naar je onderbewuste, maar ook naar je bovenbewuste. Daar kwamen zoveel dingen uit die klopte en die voor mij zoveel duidelijk maakte dat ik echt kan zeggen dat het me honderd keer sterker heeft gemaakt.
Hoe deze man het uitlegde begreep ik het ook. Het was geen hocus spocus meer voor mij, maar eigenlijk heel logisch. Daardoor vond ik het niet meer 'eng'.

Ik heb ook nog steeds niet zo heel veel op met bovennatuurlijke zaken enzo. Maar vooral omdat ik het eng vind denk ik. Moet ik dan ineens ook in geesten gaan geloven? En waar zitten die dan? Zijn die er dan ook als ik slaap, of als ik onder de douche sta?
En wie 'praat' er allemaal met mijn hond? Zijn dat wel allemaal goede mensen?

Kortom, ik vind het denk ik gewoon eng omdat ik het niet kan begrijpen en omdat ik er geen controle over heb. Zoiets proef ik ook een beetje in jouw verhaal.

Ook heb ik psychologie gestudeerd, dat maakt aan de ene kant dat ik een hoop kan verklaren in de zin van stofjes in je hoofd en lichaam die dingen doen (en je geheugen wat zo subjectief is als het maar zijn kan), maar ook dat sommige dingen geen (wetenschappelijke) verklaring hebben.

Lastig hoor.
Ik geloof wel dat ieder zo zijn bijdrage heeft en dat, als je er voor open staat je er alleen maar van kan leren.

Groetjes, Margje

Hoi wilma
Ik geloof ook totaal niet in dat soort dingen maar als ik jou verhaal lees zou je er haast wel in gaan geloven .Leuk dat je er mee naar buiten bent gekomen .
groetjes joke en taat

vind idd met dit soort dingen dat het je echt moet overkomen voordat je het een btje geloofd dat heb ik in ieder geval

dat er iets is ...ik weet het niet maar......
heeft iemand van jullie ooit Derek Ogilvie op de TV gezien.
The Ghost Whisperer?
nou als je ziet wat die allemaal doet met kinderen en volwassen en ook met dieren dan zit je met open mond te kijken.
en dan moet je wel geloven dat er toch iets is tussen hemel en aarde.
maar goed iedereen mag zelf geloven of denken wat hij/of zij wil.
groetjes

Hoi,

Ik heb vorig jaar een aantal cursussen gedaan. O.a.

"Comminuceren met dieren".

Ik dacht ook dat ik dat niet zou kunnen. Maar ik had eens bewijs gekregen dat het wel werkte.

Ik kreeg op die workshop een foto van een kat. Ik moest me daarop concentreren.
De cursus die ik deed is er wel een dat je ook met feiten aan moest komen. Dingen die te bewijzen waren. Zoals de kleur van de voerbak of was hij van staal of van aardewerk.
De omgeving beschrijven van het huis waar het dier woont. Zijn er meerdere dieren in huis... e.d.

Ik was op een gegeven moment met de kat aan het praten.
Plots kwam er een andere kat m'n beeld binnenlopen.
Ik noemde dit aan degene die mij vragen stelde en alles opschreef wat ik vertelde...
Later bij het nakijken van wat er klopte bleek dat die kat - die m'n beeld binnen kwam lopen - een kat was die een jaar ervoor verongelukt was en dus dood.

Ik wist niets van de dame waar de poes van was waar ik mee sprak. Je weet gewoon helemaal niets van elkaar of van elkaars dieren.
Je gaat volkomen "blanco" het gesprek in...

Het meisje wat met Jip sprak vertelde o.a. dat zij een pijn op z'n borst voelde
Ik kon me er niets bij voorstellen en dacht dat het fout was wat ze vertelde...

Toen ik 's avonds thuis was vertelde aan m'n partner wat er allemaal gebeurd was die dag. Vertelde dus ook dat het meisje die met Jip gesproken had bij Jip pijn voelde op de borst/schouder..

M'n vechtgenoot kreeg ineens hele grote ogen en zei; Jip is vanmorgen tijdens het uitlaten uitgegleden en de bocht om gestuiterd op z'n borst/schouder....

Ik ben er van overtuigd dat er meer is tussen hemel en aarde...
Heb écht bijzondere dingen mogen ervaren tijdens deze workshops..
Geen zweverige dingen maar feiten die te controleren waren...

Ik heb nog een andere cursus gedaan daar "Opstellingen met dieren"

Ook daar gebeurde heel bijzondere dingen. Als iemand geinteresseerd is....?? Er komt binnekort een boek uit over spreken met dieren... Als je er wat meer over wilt weten. Stuur me dan een PB tje...

Ik heb aan beide cursussen heel veel gehad...
Ik zou het eigenlijk moeten blijven oefenen want iedereen kan het comminuceren met dieren, alleen moet het ontwikkeld worden door veel oefenen...

Lieve groet, Ilja
High-five van *Sterre*

En natuurlijk moet ik hier op terecht komen...

Ook ik heb hier ervaring mee, allen dan met mijn kat. Zij was door schrik van huis weg gegaan en niet te vinden. Nar 3 mnd intensief te hebben gezocht toch een dierentolk ingeschakeld. Eigenlijk doen ze het niet op deze manier.. maar ik was wanhopig en er van overtuigd dat ze nog leefde...
Ze gaf mij aanwijzingen , maar het kon ook de tegenovergestelde richting zijn. Nou het was de ander kant op maar wel de plek wat ze beschreef op de meter na!

Ben ook van plan om haar weer te contacten voor mijn hondje bobby.. t lukt me niet om ons huis veilig te krijgen als ie alleen is...

gr suzanne

Hoi Suzanne,

Ik zat net te denken om nog een keer een dierentolk in te schakelen, één die mij meer kan vertellen over de omgeving waarin mijn kat zich bevindt. Kun je mij de gegevens pb-en van de dierentolk die jij toen ingeschakeld hebt?

Fijn trouwens dat jouw kat na drie maanden toch weer boven water kwam - die van mij is nu dik twee maanden vermist:(

Groetjes,

Linda.

Bestaat dit in België ook, zo'n dierentolk ? Ik heb altijd met bewondering naar dat programma gekeken "de babyfluisteraar", die in het hoofdje van kleine kindjes kan kijken en interpreteren wat ze denken. Waarschijnlijk bestaan er wel echt zo'n mensen die met dieren communiceren maar hoe haal je de kwakzalvers eruit, en waar vindt je zo iemand, en hoeveel kost het... ?

Hoi Nathalie,

Ik kan je namen van een paar betrouwbare dierentolken geven...die wonen wel in Nederland,maar zij maken contact met je (overleden of nog in leven zijnde) dier op een afgesproken tijd en dan kun je telefonisch een nagesprek hebben over wat er naar voren is gekomen.Maar iedereen werkt anders,dat kun je het beste zelf vragen aan de telefoon of via de mail.

groetjes van Ingrid en haar honden

Ingrid het interesseert me wel om dit eens te proberen. Alvast bedankt !

Hoi Wilma,
Ik heb werkelijk in een deuk gelegen om je verhaal. Echt ge-wel-dig!
Je kunt leuk schrijven

On topic, ik geloof(de) er ook niet zo in en ben al helemaal niet zwevrig. En toch... ja toch.
Iemand had het hier al over Derek Oglivi. Ik ga 18 oktober naar hem toe. Nu ga ik er niet vanuit dat ik meteen een reading krijg er zitten er immers nog veel meer in de zaal. Maar hopen doe ik er wel op!

York was geholpen en jij ook! dat is hetgeen wat telt toch ?
Net wat je zegt, prima zo'n hulplijn zo nu en dan

Wat een heerlijk "bij de koffie" verhaal. Dank!