Semmys bevalling!

Semmy was 3 jaar toen ze ging bevallen!
Och och wat was ze dik net een pingping zo liep ze rond waggelend door de kamer.
Toen ik opeens opkeek en zag dat ze was begonnen hing het eerste hondje er half uit en ze keek me aan ......help wat moet ik doen!
De kids lagen in bed en me man was werken had nacht dienst.

23:00 was het zal het nooit meer vergeten!

Ik pakte de grote doos waarin ze ging bevallen van haar kleintjes.

Nog steeds met het eerste   pupje maar half uit....ik heb haar vanaf toen meegeholpen.

Trok zachtjes het eerste pupje er uit en dacht nou semmy jij moet de rest doen.....maar nee hoor ik heb toen het vliesje open getrokken en pas daarna ging ze het eerste pupje schoon likken en ik dacht pfff gelukkig ze heeft het door.

Maar met de tweede weer het zelfde heb ik weer zachtjes eruit gehaald en weer het vliesje open gemaakt...pas toen ging ze het weer schoonmaken.

Zo zijn we samen door gegaan tot nummer 7....ik schrok ervan zoveel puppy's uit onze kleine semmy.(was overigens gedekt door een kleine jack russel van haar formaat)

7 maal heb ik de pups eruit gehaald en de vliesjes open gemaakt !

Nummertje 3 was een heel kleintje zoals ik kon zien had die midden in gezeten en dus nog niet af ...zeg maar!

Nummer 5 werd geboren met een open ruggetje en huilen dat ik deed maar had ondertussen al een plannetje in me hoofd met op latere leeftijd wieltjes eronder te maken  (van de zenuwen denk)

Ik ben die nacht naast haar en de pups blijven liggen dacht er totaal  niet aan om iemand te bellen die nacht.

S`morgens komt mijn man thuis en die stond even versteld te kijken van wat er in de doos was geboren.
7 stuks WAUW zei hij dat is veel.

Toen hebben we een DA gebeld en die kwam meteen langs die middag en keek de pups na en gaf semmy een spuit!

Nummer 3 en 5 lagen al snel apart wat de DA ook voorspelde....maar ik legde ze steeds weer terug aan de tepels waarop ze gingen drinken.
maar zo gauw als ik me om keerde stootte semmy ze weer allebei af.

Ik heb ze een paar dagen in leven kunnen houden en met de hand gevoed.....Maar helaas het mocht niet zo zijn.

Ze zijn allebei overleden. Wat een tranen we hadden zo ons best gedaan!
Maar de DA had het al gezegd dat deze 2 het niet zouden gaan redden.
En hij kreeg gelijk.

De andere 5 hebben allemaal een goed tehuis gekregen en kon ze allemaal op zien groeien.
Behalve dezelde als de moederhond is helaas dood gereden omdat het hondje altijd samen met dat kindje op straat was.

De rest in nu onder tussen 11 jaar oud!

Dit zal ik van mijn hele leven nooit meer gaan vergeten het was zon mooie ervaring.
Heb haar daarna ook nooit meer laten dekken!

En nu is mama semmy alweer bijna 14 jaar en is ze aan de laatste fase van haar leventje bezig!

Dit was semmy s bevalling een erg mooi herrinnering!!!!

Wat een mooi verhaal! Kan me voorstellen dat je dat nooit meer vergeet. De eerste 'hondenbevalling' die ik heb meegemaakt kan ik me ook nog zo voor de geest halen, maar hoeveel pups enzo dat ben ik eigenlijk helemaal vergeten. Er staat me nog wel heel er bij dat het teefje een hond die mij niet goed kende mij zo goed accepteerde. Ze liet me zo aan de pups zitten en kwam af en toe ook echt even steun zoeken bij me. 
Het blijft iedere keer weer bijzonder!