Gedichtje

Ik kwam net dit gedichtje tegen op het internet, het greep mij zo aan, zo zielig.




Het is eenzaam in mijn kooi, ik droom van het gras.

ooit zag ik door een raam hoe mooi het echte leven was.



Ik ken geen knuffel, geen aai, voor mij geen nieuw begin,

graag zou ik uw vriendje willen zijn, een deel van uw gezin.



Enkelingen besloten, voor hun ego en voor geld,

dat na het produceren mijn dagen zijn geteld.



Waarom moet ik dit doorstaan een leven in het duister?

Mijn afzien is voor jullie, niet meer als een licht gefluister.


Ik huil zacht en wil je vragen wie er voor ons vechten zal,

voordat ik sterf, wens ik slechts één ding en dat is ooit te mogen spelen met een bal.

och ... is echt zielig en helaas komt het zo vaak voor.

OMG! Tranen in mijn ogen... . Zo treurig, maar zo de realiteit!

Echt zo aangrijpend! en idd jammer dat dit tegenwoordig de harde realiteit is! Laatste tijd frustreer ik mij enorm rond dit soort zaken!

Ik vin het veel te gemakkelijk gemaakt om zomaar je hond weg te doen. Niet tevreden, hond terug = verschrikkelijk!!! Net als kiezen voor een kind, het is een keuze en achteraf kan je er ook niet vanuit en je kind in een kinderasiel afzetten.

Ik zou het niet kunnen, zomaar Milo wegdoen. Milo was mijn keuze en krijgt mijn volledige toewijding tot zijn laatste zucht!

Hier het vervolg..(althans in volgend bericht..want ging mis!)

of het gedichtje van de kettinghond ook die hebben een hartverscheurend treurig leven

Baas wat heb ik U misdreven,
baas wat heb ik U misdaan?
Moet ik zo mijn leven leven,
moet ik zo door het leven gaan?

Dag en nacht aan een ijzeren ketting.
om mijn kaal-geschaafde hals.
Daardoor maakt U mij kwaadaardig,
ik ben niet van nature vals.

Nooit eens even heerlijk rennen,
of ravotten in het bos.
Altijd op hetzelfde plekje,
nooit één ogenblikje ‘los’.

Ook al zorgt U zéér zorgvuldig,
met de grootste zorg voor mij.
Ik voel mij ongelukkig eenzaam,
zonder één seconde ‘vrij.

Baas wat heb ik U misdreven,
waarom deze helse straf.
Waarvoor denkt U dat de Schepper,
ook mij mijn vier poten gaf.

Weeral zo super aangrijpen en terug zo jammer dat het weeral de harde realiteit is! Sommige mensen mogen gewoon geen baas van een hond worden of zijn! Maar toch kopen mensen honden als een nieuwe smaak van chips die ze mss niet lusten

Ik kan dit niet lezen zonder te huilen

Tja het is hartverscheurend dat er zo vaak slecht met dieren wordt omgegaan.En inderdaad,waarom een waakhond,Neem een alarmsysteem,of geef je luxe aan de armen en maak mens en dier blij.

Eindelijk gelukt !
het staat al vaker op het forum...wel engels...maar een mogelijk vervolg dus

The meaning of Rescue

Now that I’m home, bathed, setteld and fed,
All nicely tucked in my warm new bed,
I’d like to open my baggage.
Lest I forget,
There is so much to carry –
So much to regret.
Hmm… Yes there it is, right here on top.
Let’s unpack loneliness, heartache and loss;
And there by my leash hide fear and shame.
As I look on these things I tried so hart to leave –
I still have to unpack my baggage called pain.

I loved them, the others, the ones who left me,
But I wasn’t good enough – for they didn’t want me.
Will you add to my baggage?
Will you help me unpack?
Or will you just look at my things –
And take me right back?

Do you have the time to help me unpack?
To put away my baggage?
To never repack?

I pray that you do – I’m so tired you see,
But I do come with baggage,
Do you still want me?

Author unknown

wat een mooie ook Roos!

Ik krijg er zelf  elke keer weer tranen van in mijn ogen wanneer ik het lees
Er is ook nog een antwoord van de baas

When you're home bathed,settled and fed
All nicely tucked in our warm new bed
You'd like to open your baggage
Lest you forget.
there is so much to carry..
so much to regret...

....But i still want you...

Yes there it is, right  on top.
Let’s unpack loneliness, heartache and loss;
And there by your  leash hides fear and shame.
As you look on these things you tried so hard to leave –
You still have to unpack your baggage called pain.

....and i still want you...

You loved them, the others, the ones who left you,
and they weren't good enough – for they didn’t want you!!

...but i was waiting for you...

I welcome you're baggage
I will help you unpack
I won't look at your things and take you right back

Of course i have time to help you unpack
to put away your baggage
help you leave it behind

i pray you believe me,i see that you're weary
Please come with you're baggage
cos i still want you beside me...

Oh wat mooi die gedichten en het antwoord van het baasje,