Ik lees hier en daar dat de staf een van origine vechthond is en dat deze niet sociaal zouden zijn!
Ben het er niet meer eens.
Het is een stempel dat deze honden hebben gekregen doordat ze ooit in het verleden in verkeerde handen terecht zijn gekomen!
De stafs of om het even welk ras is eerst een hond, dan karakter en dan ras!
Als je al bang bet dat staf gevaarlijk is, begin dan aan geen enkele hond, want elke hond die in verkeerde handen valt kan een moordwapen worden of zijn!
Ik vindt het een mooi iets, dat honden opgevangen kunnen worden in huiselijke kring, geeft aan dat de honden daar goed gesocialiseerd zijn.
Helaas hebben wij voor onze honden geen oppas nodig, wij gaan ook niet op vakantie, o.i.d, wij hebben gekozen en moeten er voor hun zijn, onze verantwoording!
Dit komt doordat het onderwerp niet meer recent is en in het hondenforum archief terecht ik gekomen.
Als je over "Even mijn gal spuwen" wilt praten in het hondenforum dan kun je het beste een nieuw onderwerp aanmaken
Wat versta jij onder de verkeerde handen waar deze honden in kunnen vallen waardoor ze een moordwapen kunnen worden?
In mijn ogen zijn de verkeerde handen waarin ze gevaarlijk kunnen zijn de mensen die er van uit gaan dat je een ras eigenschap uit een ras kan trainen, dat het alleen de opvoeding is en die hun honden dus los op iedere hond af laten lopen.
Want vroeg of laat kan het er toch van komen en je zou dan maar niet voorbereid zijn..
Het hoeft niet maar beter voorkomen dan genezen he..
Die mensen waarvan jij zegt dat die bang zijn dat het ras gevaarlijk kan zijn en dus volgens jou er niet aan moeten beginnen klinken voor mij als verantwoordelijke eigenaren die hun ras kennen.
Wat dus inhoudt dat ze kieskeurig zijn in welke honden ze wel en niet bij hun hond laten en hem mooi aan de lijn houden waar dat hoort.
Tuurlijk, de stafford wordt al generaties lang voor een ander doeleinde gefokt, voor de hondenshows.
In principe te vergelijken met de showlijn van de bordercollie, hier is het drijfinstinct minder aanwezig en deze zijn wat geschikter als gewoon sportieve gezinshond maar het instnct is zeker niet helemaal verdwenen.
Als iemand perse wil dat zijn hond los op een veldje met soortgenoten kan spelen, is een stafford gewoon niet de juiste keuze, niet omdat het 100% zeker is dat ze dat niet kunnen maar omdat er een grote kans is en het beter is om de teleurstelling van een hond die niet aan dat beeld voldoet ondanks de socialisatie te voorkomen. De asielen zitten al vol genoeg
Als je een hond wil die het huis niet verdedigd en ieder die het huis betreed vriendelijk begroet moet je bijvoorbeeld niet voor een kuddebewaker gaan, want socialisatie of niet, de eigenschap zit toch echt in het ras.
Als je een perfect gehoorzame hond wilt die heel erg op de baas gericht is moet je niet voor zelfstandige rassen met een sterke eigen wil, zoals de meeste poolhonden, gaan.
Heel lullig voor de mensen die een stafford hebben die wel hond sociaal is dat mensen je meteen veroordelen maar dat heb je ook met mensen die een husky hebben die hartstikke goed luisterd en volgzaam is, dat mensen er vaak van uit gaan dat je hond dat niet is of voor de mensen die een bordercollie als gezinshond hebben die prima in die rol functioneert en niet zo veel behoefte heeft om heel veel bezigheden te hebben, dat mensen het zielig vinden dat er zo weinig mee gedaan wordt terwijl het voor dat individu prima is.
Onze vorige hond kon absoluut niet meer herders. Slechte ervaringen mee gehad, dus dan zou ik haar niet tussen herders plaatsen want door die angst lokte ze verkeerd gedrag uit. Misschien hebben die mensen slechte ervaringen met jouw ras honden, je weet het niet...
Ik vind straffords prachtige honden!! Ik zie ze zeker niet als gevechtshonden en mijn hond mag met alle liefde met ze spelen... Maar ze staan er wel bekend om een lagere tolerantie te hebben naar andere honden, heb meerdere keren zien gebeuren dat ze op latere leeftijd toch tegen hun huishondgenoot keren.... Dus de angst van mensen kan ik wel begrijpen, alleen de manier waarop ze dit doen kan ik idd ook niet waarderen....
Ik heb wel een keer moeten lachen hoor.
Ik kwam op de hei 2 mannen tegen met een, voor mij als leek in die rasgroep, pitbull.
Mijn net geschoren krielkip poedel liep op die hond af. Die mannen moesten keihard lachen om mijn hond.
Het was ook echt een mager scharminkeltje bij die hond.
En de honden ....... die snuffelden even aan elkaar en een dolletje met elkaar en liepen daarna beiden netjes met de baas mee, niks aan de hand.
Ik heb wel bepaalde honden dat gewoon niet mijn type hond is maar Koda maakt dat allemaal niks uit.
Ik zou mijn hondjes ook niet bij jou brengen en inderdaad omdat het flinkere honden zijn.
Mijn hondjes(en dan doel ik voornamelijk op de 2 kleinste) zijn gewoon gigantisch klein en als een stafford niet oplet, of erger, een rotweiler, zijn mijn hondjes binnen no-time plat. Ook een speelse poot kan het einde betekenen voor mijn kleintjes.
Daarbij zijn mijn kleintjes vaker omvergelopen, ook eens door mijn andere hondje en als een hond die groter is(vanaf kniehoog)dus te enthousiast/druk doet in de buurt van mijn mini's reageren ze al feller omdat ze niet nog eens omvergeduwd willen worden. Een enthouciaste hond snapt niet waarom hij word afgekat en kan daar dus weer op ingaan.
Dus mijn hondjes bij een rottie,bull of staff achterlaten zou ik niet snel doen, niet omdat ze een rottie,bull of staff zijn, maar omdat het grootteverschil in mijn ogen te risicovol is in een vreemd huis,vreemde roedel en vreemde mensen. Een ongeluk zit in een klein hoekje.
nou ik vind dat altijd maar die (vroeger uit oorsprong) gevechthonden waren alleen maar de schuld krijgen ze zijn heel lief maar mensen denken dat het in het karacter zit maar dat is niet zo het zij lieve dieren en mensen maken ze touwens agresief sommigen anderen honden rassen bijv labradors en golden retrievers kunnen net zo goed agresief zijn maar die worden ook agresief gemaakt ook al hebben honden een lief karacter mensen blijfen toch de oorzaak er van. en heel veel amstaffs en rotweilers en buldoggen zijn lief en aanhankelijk.
Ik heb ook grote honden, Oud Duitse herders.
Geregeld lopen er kleintjes tussen, geen probleem, terwijl herder ook bekend staan als niet aardig naar kleine hondjes
Zal je vertellen, de kleintjes lopen gewoon op hun heen, zelfs over hun koppen, niets aan de hand.
Kleintje ie een maltezer en een paar weken terug een vreemd hondje een teckel reu, niet gecastreerd bij mijn niet gecastreerde roedel van vijf reuen!
Angst voor doodbijten zit vaak tussen de oren van kleine honden bezitters en geloof mij ik weet waar ik het over heb, heb vroeger zelf kleine dwerg poedels gehad.
Heb mij er toen ook overheen moeten zetten en als je zelf rust en vertrouwen uitstraalt gaat het vaker goed dan fout, tenzij je een idioot tegen komt die de hond wel geleerd heeft te vechten, maar die zijn er gelukkig tegenwoordig steeds minder!
Die aard aanwakkeren dat kan ook gebeuren als je je hond heel goed socialiseerd, dan komt je hond net de verkeerde hond tegen die hem uitdaagt en dan gaat hij er op in en dan heb je de poppen aan het dansen.
Als ik het zo lees van die jacks heb jij gewoon echt geluk met je hond, dat hij zo veel pikt.
Maar vele andere honden van dit ras zouden hierdoor hond agressie kunnen ontwikkelen omdat ze niet zo conflictvermijdend van aard zijn!
Daarom vind ik het belangerijk dat (toekomstige) eigenaren van dit ras kennis hebben van hun verleden en de eigenschappen niet ontkennen en hier ook naar handelen door middel van niet zomaar iedere hond bij hun hond laten, alleen sociale en stabiele honden.
En deze honden ook aangelijnd houden, er lopen ook in losloopgebieden helaas genoeg niet sociale honden die je hond ondanks een goede socialisatie alsnog negatief kunnen beinvloeden.
Mijn roedel bestaat uit: Bull mastiff, kruising stafford, Jack russel en een boomertje.
Gaat super.
Dat zegt denk ik al genoeg
Ik heb nog een foto van mij als 1,5 jarig meisje waar ik een Rottweiler gebruik om over het strand te lopen. Handje op zijn rug.. Volgens mijn oma liep de Rottweiler iedere keer heel voorzichtig weer een stapje mee.
Dus, hoezo gevaarlijke honden?
Pff ik heb vroegah als dreumes met onze duitse herder gespeeld. Dat was een leuk speelkameraadje en heel erg lief voor ons. Mijn moeder heeft iets tegen duitse herders.. (ze zijn eng). En heeft jaren later gezegd spijt te hebben dat ze dat ooit toegelaten heeft. En dat was nog wel zo'n lief beest naar kinderen... Ook gespeeld met de jackrussel die we toen ook hadden zelfde verhaal maar daar heb ik m'n moeder nooit over gehoord.
edit: De enige hond waar ik overigens ooit door gebeten ben is de jack russel. Zo zie je maar weer... vooroordelen.
Dit komt doordat het onderwerp niet meer recent is en in het hondenforum archief terecht ik gekomen.
Als je over "Even mijn gal spuwen" wilt praten in het hondenforum dan kun je het beste een nieuw onderwerp aanmaken
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?