Agressief teef naar pups direct na bevalling 
Lieve mensen,
mijn teefje is vannacht gaan bevallen en de eerste drie pups heeft ze super gedaan, schoongelikt en goed laten drinken maar ineens in een rustperiode sloeg ze om en ging ze haar pups aanvallen. Op het moment staat de teller al op 6 en ze wil ze wel even wassen maar daarna geen interesse meer en grommen. Met name als we ze proberen aan te leggen.
Heeft iemand hier toevallig ervaring mee want ik weet niet goed meer wat ik precies kan en moet doen.
De pups doen het gelukkig allemaal goed en hebben allemaal een super zuigreflex dus die gaan zo aan de puppenmelk. Maar heeft iemand ideeën hoe ik kan proberen mama minder agressief te maken..
..ik ben echt een klein beetje radeloos. Was zo blij dat het zo goed ging en toen ineens..zonder dat er iets gebeurde..
Helaas, dit onderwerp staat op slot.
Dit komt doordat het onderwerp niet meer recent is en in het hondenforum archief terecht ik gekomen.
Als je over "Agressief teef naar pups direct na bevalling" wilt praten in het hondenforum dan kun je het beste een nieuw onderwerp aanmaken
Mijn teef heeft vorig jaar ook voor het eerst een nestje gehad, en de dag na de bevalling heeft ze dit ook gehad, gewoon puur omdat ze niet wist wat er aan de hand was,en omdat ze moe was! Maar na twee dagen helemaal niks meer aan de hand , houd het wel even in de gaten en zorg dat de teef zelf ook rust neemt dan komt het wel goed
Het kan zijn dat ze moe is.
Kan nog wat pijn hebben.
Doe anders de 1e dag een korfje om bij de teef bij het zogen en dan zelf de puppen na het zogen masseren voor de piesjes en poepjes.
Het is nieuw allemaal voor mamma hond.
Het is allemaal nieuw voor je hond en daardoor is het wat spannender. Bij mijn 1ste nestje wilde de teef destijds de 1ste pup aanvallen maar doordat mijn vriend rustig tegen de hond aan het praten was, ging het beter.
Voor jullie nu ook rust, rust, rust. Goed voor de moeder, pups en de melkafgifte.
Wel gefeliciteerd trouwens met de pups. Hoe gaat het nu?
Zijn de moeder en pups inmiddels al onderzocht door de dierenarts?
Verder is zoals de andere al zeggen rust nu echt het belangrijkste!
Ik denk ook dat het onwennigheid is.
Er komen steeds meer pups bij en moeders wordt daar zenuwachtig van, ze piepen en krioelen en dat is eng en raar.
Ik zou de moeder toch met zachte hand dwingen om ze te laten drinken, de oxitocyne die daardoor vrij komt stimuleerd het moeder insctinct.
Verder zou ik de pups insmeren met bijv pindakaas, zodra de pups zich gaan ontlasten en de moeder likt dit op, dan gaat de knop ineens om, tenminste, dat is mijn ervaring met mijn teef, die een keizersnede had gehad en ook niet al teveel interesse had in de pups.
Sterkte ermee, het is altijd rot als het niet lekker loopt.
Je zegt dat het voornamelijk is wanneer je de pups wilt aanleggen.
Misschien doen haar tepels gewoon zeer, of is haar melkproductie minder.
Misschien zou je eens moeten testen hoe de hond reageert als jij zelf aan haar tepels zit.
Dat kán een oorzaak zijn.
En het zal ook vast allemaal te maken hebben met nieuwigheid.
Even een kleine update. Izara is ontzettend geinteresseerd om de pups te laten poepen en plassen, maar als ik de pup los neerleg en Izara is niet meer aan het wassen dan valt ze hem/haar aan. Het zogen gaat al beter, maar we houden haar kop nog steeds vast want ze gromt nog wel minimaal 1x per zoogbeurt en dan mn als de pups een tepelverliezen en op verkenning gaan. Als ik aan haar tepels zit dan doet ze niet en staat ze het gewoon toe.
De pups zijn nagekeken en die mankeren niets. Izara is gisterenavond erg ziek geworden en op echo hebben ze vastgesteld dat er een bijna geheel ontbonden pupje in de baarmoeder zat. Deze was al wel redelijk vloeibaar dus hij moet zelf afvloeien nu.
Maar wat ik zo raar vindt is dat ze heel graag de pups wast en dat heel enthousiast doet, maar zodra ze daarmee stopt dan valt ze ineens aan. Hopelijk trekt het echt met een paar dagen weg...
Is dat niet gevaarlijk om die pup te laten zitten? I.v.m. vergiftiging? Of baarmoederontsteking? Misschien eventueel een second opinion? Of heeft de dierenarts nog een spuit gegeven zodat alles er sneller uit komt (pytonspuit/oxytocine - of anders een holistische dierenarts vragen om een homeopathisch of fyto middel?)?
Voelt ze zich niet heel erg ziek omdat ze gisteravond ook zo ziek was? Of heeft de dierenarts iets meegegeven? Of lijkt ze zich sowieso al beter te voelen? Ze eet en drinkt zelf wel goed? En ze heeft geen diarree? En de pups die drinken hoeven ook niet te spugen en lijken het verder goed te doen? Goed elke dag blijven wegen om te zien of ze (voldoende)in gewicht aankomen. Sterkte!
De pups doen het geweldig, die krijgen er allemaal gelukkig niets van mee en groeien als kool. Spugen niet.
Izara heeft inderdaad meerdere malen oxytocine gehad en staat nu op de antibiotica. Ze eet en drinkt zelf heel goed en er zit gelukkig ook weer wat leven in. We zijn op de universiteitskliniek geweest en daar is nog overleg geweest met de specialist voortplanting omdat deze mijn hond kent. We zijn nu gestart met medicatie omdat we erg bang zijn dat als Izara geopereerd wordt haar buikje erg gevoelig wordt (hier is ze nl erg erg erg gevoelig) en dat ze de pups helemaal niet meer toelaat. Bij geen beterschap/ verslechtering zullen we wel moeten opereren. In principe gaan ze er nu vanuit dat of door de oxytocine of het lijf de pup/vloeistof wegwerkt.
Overigens heeft ze gisterenavond ook een prik pijnstilling gehad die rond de 24 uur zou werken, maar vannacht en vandaag ook tijdens voeden nog gewoon grommen naar pups..
He wat een heftig verhaal! Hoop het moeders snel beter wordt!
Blij dat de pups het goed doen!!
Wat zul je geschrokken zijn....
Sterkte en beterschap met alles!!
Wanneer zijn de pups en mams voor het eerst door de dierenarts gecontroleerd?
Ik vraag me nu een beetje af waarom de teef na de bevalling geen pyton spuit heeft gehad?
Hier doen ze dat standaard na de geboorte, bij Bapu bleek dat ook nodig daar kwam uren later nog een stuk nageboorte na.
Die rotzooi in de buik daar heeft de teef last van dus het is heel logisch dat ze onzeker wordt als de pups bij haar buik gaan bewegen.
De vraag is ook maar hoeveel de pijnstillers helpen.
Ik hoop dat het er snel vanzelf af komt, voor mams en pups.
Gezondheidstechnisch gaat het weer goed. En Izara heeft postpartum wel op oxytocine gestaan omdat we eerst bang waren voor een achter gebleven nageboorte. Daarbij is het absoluut niet meer standaard om dit na een bevalling te geven! Veel onderzoeken laten zelfs een negatie effect zien maar dat terzij!
Izara is er weer helemaal bovenop maar helaas is ze nog wel agressief naar de pups. Voeden doet ze goed als wij de pups aanleggen, wassen wil ze ook..tot een pup zich omdraaide en ze neus aan neus liggen..dan knapt er iets bij Izara en valt ze aan..en ze bijt echt naar de pup. Dit betekend dus dat de pups nog gescheiden van moeders liggen en ik het steeds opnieuw blijf proberen maar langzaam aan begin ik de moed te verliezen! Ik snap ook echt niet waarom ze het doet want moedergevoelens zitten er wel..gezien het voeden (toont dan super haat buikje) het wassen en het feit dat ze constant in de werpkist naast de pups wil liggen en bij het piepen van de pups echt opveert..
..we hebben al een gedragstherapeut geraadpleegd maar die weet het ook niet..dus wij weten het ook niet meer. Zo is een nestje ineens helemaal niet zo leuk meer! Ik had 10x zo lief dat ze de pups negeerde..dan kon ik haar tenminste nog met ze vertrouwen..maar met dit aanvallen..
Pups doen het gelukkig ook super en zitten met een week al bijna op het dubbele van hun geboortegewicht!
Ik hoop stiekem nog steeds dat iemand van jullie Ms nog tips/ ervaringen heeft! Maar heb al begrepen dat dit weinig voorkomt..fijn dat het ons dan weer treft!
als het gezondheidstechnisch goed is dan zou ik de moederhond er erg weinig bijlaten. Evt. alleen maar bijvoeden want dit gedrag nemen de puppen mee in hun socialisatie en dit lijkt mij geen goed begin.
Misschien via moederlozepups.nl een vervangende moeder zoeken en dit heel eerlijk tegen de pupkopers zeggen en zelf actie ondernemen qua sterilisatie.
Erg jammer maar ik zou zelf als fokker zijnde het risico niet nemen om nog een nest te krijgen met deze hond.
al eens bij stilgestaan dat het misschien gewoon is omdat je zélf constant in die werpkist zit te rommelen?
Rust is zoooooooooo ontzettend belangrijk. De eerste dagen, zelfs weken, heb je je helemaal niet met de pups te moeien.
Stel je voor dat je zelf een kind krijgt en daar zitten constant mensen aan je kind te frummelen, aan je borst te leggen, je kind op te pakken, het bed compleet dooreen schudden... Je zou zelf toch ook gek worden?
verder zou ik de pups ook eens laten onderzoeken. Een teef weet ook wel wanneer er iets scheelt en beslissen dan ook zelf om er een einde aan te maken.
Het staat verder wel boven water dat een hond die zich zo gedraagt, niet meer dient ingezet te worden voor de verdere fok.
Ik had na de problemen postpartum al direct besloten niet meer met Izara te fokken.
Margje & Biko
3 doggies
Rust is zoooooooooo ontzettend belangrijk. De eerste dagen, zelfs weken, heb je je helemaal niet met de pups te moeien.
Stel je voor dat je zelf een kind krijgt en daar zitten constant mensen aan je kind te frummelen, aan je borst te leggen, je kind op te pakken, het bed compleet dooreen schudden... Je zou zelf toch ook gek worden?
verder zou ik de pups ook eens laten onderzoeken. Een teef weet ook wel wanneer er iets scheelt en beslissen dan ook zelf om er een einde aan te maken.
Het staat verder wel boven water dat een hond die zich zo gedraagt, niet meer dient ingezet te worden voor de verdere fok. "
Moet dat nou zo onaardig?
Komt hier iemand om advies vragen, niet een oordeel te krijgen.
Je kunt moeilijk de moeder met pups alleen laten als de moeder de pups probeert te bijten..
@Sandra, heel veel succes en hoe gaat het nu?
Margje & Biko 3 doggies
Helaas moet ik Maart gelijk geven.....
Vaak zal de moeder dat doen omdat de pups niet helemaal goed zijn of omdat ze zelf een vergelijkbare verzorging heeft gehad toen ze pup was.
Wij mensen willen kosten wat kost zoveel mogelijk pups behouden en houden zo dus slechte honden instant, niet wat ts wil horen maar wel een feit. Een keer zijde die vele fokkers niet willen en dus de natuur niet zijn werk laten doen. Een moeder die haar werk niet goed doet geeft puppen die hun leven lang een achterstand zullen houden. Als die later zelf puppen krijgen word dat alleen maar erger en erger, in mijn ogen zeker niet wenselijk.
Sorry ts, maar ik had wel geweten wat ik hier mee aan moest, je had dit op voorhand al moeten bedenkenen al een plan moeten maken voor het geval dat.... Als ze nu nog haar werk niet correct wil doen en je wilt ze behouden, zoek dan zo snel mogelijk een pleegmoeder die dat wel goed doet! "
Het gaat mij niet zozeer om de inhoud, maar meer om de manier waarop het gezegd wordt.
Daarbij zijn er nog vele andere redenen waarom een moederhond zo kan reageren. Maar ik ben daar niet in gespecialiseerd, dus dat laat ik graag aan de deskundigen op dat gebied over.
Het ging mij echt om de toon van het bericht.
Misschien heeft ze melkklier ontsteking of zoiets, het kan pijn doen tijdens het voeden, even laten controleren door de DA...
Als een pup niet goed is zal je dat zien op het moment na het schoon likken. Pups moeten tijdens het schoon likken namelijk de drang hebben om te drinken en zich dus onder het gelik van moeder willen uit werken, doen ze dit niet dan duwt de moederhond de pup uit het nest en dat blijft ze ook herhalen, ondanks dat wij de pup weer terug leggen....
ik zou zo wie zo de kleintjes bij voederen met goede puppy melk ons zazoo had er 7 was wel en nog een pracht van een moeder maar 7 pups was wat veel, ja als zij ni veel liefde gehad heeft als pup of pijn heeft kan je het mss wat van haar verlichten
vergeet niet het gaat je nacht rust kosten,maar dat zijn die
lieve schatten toch waard
veel moed aan u en de mama
Ja wat jij zegt klopt idd en dat is bij katten net zo wanneer een kitten iets mankeert wat wij niet zien dan verstoot de moeder de pup of het kitten waar wij dan vervolgens mee aan de gang gaan met verzorgen en daarna komen de gebreken voor de dag die wij dan weer wijten aan de verzorging van de moeder.
Zou ze veel rust gunnen zowel moeder als pups
Ja wat jij zegt klopt idd en dat is bij katten net zo wanneer een kitten iets mankeert wat wij niet zien dan verstoot de moeder de pup of het kitten waar wij dan vervolgens mee aan de gang gaan met verzorgen en daarna komen de gebreken voor de dag die wij dan weer wijten aan de verzorging van de moeder.
Zou ze veel rust gunnen zowel moeder als pups "
Ik vang nu sinds een jaar zwangere moederpoezen en moederloze kittens op.
Mijn eerste zwanger poes heeft na twee dagen haar jong opgegeten. Ik was er voor gewaarschuwd dat dit soms kan gebeuren. Kitten was volledig weg, alleen een grote bloedvlek op het kleed. Dat is best luguber. Maar zo gaat dat in de natuur.
Of dat met deze moeder en pups ook zo is, sja dat weet je niet.. Omdat ze de pups wel verzorgd.. maar daarna begint met grommen. Je zou denken aan pijn oid.
Ik ben het met Cabasja eens, bij een tekort aan calcium is agressie naar de pups één van de eerste signalen.
Helaas, dit onderwerp staat op slot.
Dit komt doordat het onderwerp niet meer recent is en in het hondenforum archief terecht ik gekomen.
Als je over "Agressief teef naar pups direct na bevalling" wilt praten in het hondenforum dan kun je het beste een nieuw onderwerp aanmaken
- Zoeken op de HondenPage
-
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?