afwijking in de slokdarm

hey ,
heeft er iemand ervaring met een pup die een afwijking in de slokdarm heeft gehad ? ik weet geen raad ,de dierenarts zegt da ze na revalidatie er goed doorkomen ,anderen zeggen dat de revalidatie zwaar is en er niet doorkomen ,hij zit met een adertje rond zen slokdarm waardoor hij geen vast voedsel kan eten ,langs de ene kant wil ik hem opereren ,maar het is vrij duur ,weet niet of een pup van 6,7 weken er gaat overleven en of het voor de pup wel goed genoeg is ,
ik zie het beestje niet graag lijden
maar wil hem een leven geven ,alleen
kan dat na zo een operatie?
hij zal wel veel van zen puppy tijd missen denk ik want zen borstkast moet open om bij die vernauwing te kunne ,en dan mag er geen ader springen of ben hem ook kwijt ,ben ten einde raad
heeft iemand raad erin

Joh, wat naar. Ik kan me voorstellen dat je hier erg mee zit te dubben. Wat te doen? Als ik jou was zou ik een dierenkliniek opzoeken met verschillende artsen en niet zomaar een dierenarts. Waarom zeg ik dat...een kliniek heeft vaak artsen met verschillende specialismen en vaak de modernste apparatuur. Het geeft mij altijd meer vertrouwen in hun kennis en in de behandeling van de hond. Daar zou ik informeren naar de operatie, complicaties, revalidatie enzovoorts. Ik weet niet welke afwijking je pupje heeft, maar ik denk dat een afwijking aan de slokdarm wel behandeld kan worden. Maar goed...aan mijn zogenaamde kennis heb je niet zoveel... Ik zou een kans wagen...
Sterkte en succes met je beslissing.

hey,

oh is wel erg om te horen.
ik denk toch ook best naar een dierenkliniek te gaan.
Sheila heeft een afwijking aan haar achterpootjes (had toen plaats gebrek in de baarmoeder)
ze gaat ook altijd als een kikker zitten,met haar poten helemaal open,ofwel gaat ze zitten met haar pootjes opzij,de DA vertelde ook dat ze er mee kan leven,want ze heeft er geen last van als de DA er oefeningen mee doet.

groetjes

Hoi

Ik zat met hetzelfde probleem maar dan met een kitten.
De chirurg wilde dat mijn kitten eerst 2 kilo zou wegen omdat hij dan de narcose beter zou verdragen.
Hij is uiteindelijk geopereerd toen hij 2 1/2 kilo woog en de operatie is heel erg mee gevallen.
Het vervelende in mijn geval is echter dat de chirurg geen aortaboog of iets anders kon vinden wat om de slokdarm zou zitten.
We zijn 2 weken geleden weer voor onderzoek geweest waarbij ze onder narcose een ballonnetje hebben ingebracht in de slokdarm met radioactief spul erin en dat ballonnetje hebben ze terug getrokken tot dat hij vast liep en toen weer foto's gemaakt en dan blijkt dat het toch wel op de plaats zit waar de chirurg geopereerd heeft.
Daarop volgend hebben ze een endescopie gedaan waar je ook heel duidelijk de vernauwing zag zitten.
De internist heeft toen met een ballonnetje de vernauwing proberen op te rekken maar helaas met geen resultaat.
Ze kunnen nu nog wel een rechtstreekse aansluiting maken naar zijn maag en dan moet ik hem daar door vloeibare voeding geven.
Ik geef dit kitten al vanaf dat hij 2 dagen was met een spuitje zijn melk.
Hij krijgt nu 4 keer op een dag eten en elke voeding moet ik in drie keer geven omdat hij anders meteen gaat spugen.
Hij is nu bijna 6 mnd en groeit goed en ziet er goed uit.
Hij is vreselijk leuk en lief.
Ik moet nu eigenlijk beslissen of ik hem in laat slapen of dat ik zo door ga met eten geven maar hij kan nooit brokjes eten.
Omdat hij voor de rest gewoon een gezond kitten is is het heel moeilijk om hem in te laten slapen.
Als ik zou weten dat er nog een op lossing is dan zou ik er desnoods een lening voor afsluiten want het heeft me al heel erg veel geld gekost.
Als jou arts zeker weet dat het de aortaboog is die om de slokdarm zit zou ik zeker deze kans nemen want de operatie valt reuze mee.
Mijn kitten is in Amsterdam geopereerd bij dierenarts specialisten Amsterdam.
Ik wens je sterkte met je besluit maar ik zou het zeker doen. Ans.

Het lijkt me een heel moeilijke beslissing.
Het belangrijkste voor mij is eigenlijk of een dier nog een dierwaardig bestaan kan leiden, kan hij de dingen nog die een hond (of kat) zou moeten kunnen doen, zonder pijn.
Ten tweede moet je natuurlijk kijken of het voor jou haalbaar is. Als een operatie duizende euro's kost en je hebt die gewoonweg niet, dan houdt het op. Een lening nemen, kan een optie zijn, maar dat moet je dan wel kunnen dragen.
Dat is ook waarom ik het voorlopig bij 1 hond hou. Hem kan ik alles geven wat hij nodig heeft zonder dat ik daar echt van in de problemen kom. Bij een tweede hond kan ik dat niet garanderen.
Een hele lastige beslissing, die eigenlijk alleen jij kan maken.
Het kan goed gaan, zo'n operatie. Maar het blijft een risico.

Succes hoor!

hey allen ik heb men beslissing genomen gister met heel veel pijn in men hart ,hij zou zwaar revalidre achteraf en dat kon weken of zelfs maanden duren ,ik vond dat hij dan geen waardig pup kon zijn,en met zen zusjes spelen wat zen hartje eigenlijk het meest begeerde ,ik kon hem dat niet aandoen ,hij is nu samen met zen pa in de honden hemel ,ik denk dat ik het beste gedaan heb ,

Ik vind het een heel dappere beslissing en een dierwaardige. Heel veel sterkte!

Wat sneu voor zo'n klein hondje, maar je hebt het juiste voor hem gedaan hoor. Zo'n klein beestje zo'n martelgang te laten afleggen is niet hondwaardig.
Sterkte!