Moeite met ouder worden...

Laatst sloeg me ineens de angst om het hart, nu ik me realiseer dat onze Lux, die net 9 jaar is geworden, nu echt bij de Senioren hoort... 8 jaar was "nog maar" 8, nu is hij 9, dus zit hij in zijn 10e levensjaar! Dit is toch anders...

Buitenom het feit dat hij nog fit en actief is en een prachtige glanzende vacht heeft, merk ik dat hij in zijn gezicht wat verandert. Een paar grijze haartjes (ja nu pas!) en het begint wat in te vallen naast zijn ogen. Dit viel me vooral op toen ik oude foto's aan het bekijken was...

Lux wordt ook wat rustiger en slaapt een stuk meer. Ik merk ook dat ik automatisch wat rekening houd met het fietsen e.d. Hij kan alles nog makkelijk aan, maar dit is puur gevoelsmatig... Nu denk ik na over de km die hij evt. al gemaakt heeft eerder op een dag, dan dat ik hem zonder na te denken weer mee op sleeptouw neem...

Ondanks het feit dat ik hem in het verleden vaak "achter het behang kon plakken", maakt hij al zo lang deel uit van het gezin en is iedereen zo dol op hem! Onze oudste was net 3 jaar toen hij als pup bij ons kwam en hij heeft de jongste van 7 zowat geboren zien worden! Lux hoort bij de meiden en de meiden bij hem. Als eerste wordt er altijd gevraagd bij uitjes of vakanties of Lux toch wel meegaat etc...

Als ik er aan denk schieten de tranen in mijn ogen. Ik moet er niet aan denken dat hij ooit...

Ben ik de enige die daar zoveel mee bezig is? Het houdt me de laatste tijd bijna "gevangen"...

ouder worden van je hond heeft ook zijn/haar bekoring.
je moet niet denken dat je je hond kwijtraakt, waarom ? is dat nu aan de orde dan ?

en dat je eraan denkt, tuurlijk, maar ga niet al rouwen om wat er kan gebeuren, niet doen, geniet toch van je lieverd zolang dat tie er is.

ouder worden kan je niet tegen gaan, en wat is nou 9 jaar ? dat is toch nog lang niet oud ?

en ooit ? hoop echt dat jou hond heel oud zal worden, en maak een mooi boek vol met herinneringen, voor later, zodat je dan als het zover is, terug kan kijken.

en het ouder worden gaat met stapjes, niet direkt.

ik sluit me aan bij Willemijn
8-9 jaar is bij een gezonde fitte hond helemaal niet oud
eigenlijk ervaar je dat pas als je ooit een echt oude hond hebt
(en dan heb ik het over honden boven de 12jaar of nog ouder)

onze hond is nu ook 8jaar, en zo fit als een hoentje
tuurlijk bedenk ik me ook weleens met schrik dat hij "alweer 8 jaar is"
maar geniet dan extra van wat hij nu allemaal doet en is
ouder worden gaat vanzelf
echt oud zijn, is iets heel anders

een echt oude hond is heel vertederend, soms ook moeilijk, maar helpt je ook met het toegroeien naar het afscheid, dan is zijn leven compleet, voor nu: gewoon genieten de tijd gaat al snel genoeg !!

Ik denk er ook weleens over na hoor..
Mijn hond wordt in februari alweer 12 jaar oud.
Grijze haren zijn er nog niet, maar je merkt het wel aan hem..
wat stijver na het slapen en ja wat meer slapen.
Of ik veel nadenk over wat als?
Nee! Ik geniet gewoon iedere van mijn hond en ik zou je willen aanraden dat je precies hetzelfde moet doen!
Geniet van je hond

Ik denk dat iedereen daar wel bij stilstaat ! Maar je mag er niet aan blijven denken, 9jr is helemaal niet oud, kortom gewoon genieten van je hond !!

ik zeg altijd als honden al op leeftijd zijn ... ze zitten nu in de ' gevarenzone ' maar sta dan niet stil bij oei ... het kan nu mss snel gedaan zijn of wat dan ook .... nee geniet dan mss nog wel meer van ze

Onze tuur zit met zijn 10 jaar in die ' zone ' maar  gister deed ie opeens weer maf mee met de andere 2 in de tuin. En toen met Jazzy zo ziek als een hond, arts keek er ook niet positief tegenaan toen .. kreeg medicatie en wat dacht je ... heeft nog 3 jaar vrolijk verder gehuppeld. 

nee lekker genieten en als het zover is kan je je zorgen gaan maken wij doen het nu in ieder geval nog niet

Ja ik denk daar ook wel eens aan!

Onze oudste is nu ook 9, ook nog wel fit hoor..Maar merk dat hij niet meer zo overactief is als een aantal jaren terug.
Op zich is 9 jaar nog niet zo heel oud, maar als hij 11 of 12 word, zijn het wel de laatste jaren waarvan je kunt genieten!

Niet te veel over na denken, maar soms gebeurt dat toch...

Ik kan me voorstellen hoe je je voelt... Ik heb hetzelfde, die van mij is pas 18 maanden maar het verlies van onze vorige hond, die 16 jaar oud mocht worden, heeft me erg aangegrepen. Ik beloofde mezelf nooit meer huisdieren te nemen toen hij dood ging, ik wilde dat verdriet niet nog eens voelen.....

Maar ja, je mist het dus ik nam voor de gezelschap 2 katjes, waarna er een paar jaar later nog een 3e bij kwam.. Mijn paard is 2 jaar geleden overleden op 20 jarige leeftijd, ik had haar al 17 jaar. Weer een hele grote klap...

Eenmaal mijn eigen bedrijf opgestart en fulltime thuis aan het werk werd het verlangen naar een hond weer heel groot... Ik denk regelmatig aan het verdriet wat het overlijden van een huisdier met zich mee brengt maar het verdriet en het gemis krijgt uiteindelijk een plekje.

Ik zie op tegen het moment dat 1 van onze dieren "gaat" maar ik blijf elke dag van ze genieten en ik ben blij dat ze allemaal een prachtig leven hebben en ons heel veel goeds hebben gegeven.

Boris wordt bijna 9 en ook hier wordt er weleens bij stilgestaan, maar daarentegen geniet ik des te meer dat hij met zijn bijna 9 jaar nog zo fit is als een hoentje en daar prijs ik mij ontzettend gelukkig mee.

Hij ziet er toppie uit en laat merken alsof er verder nog niks aan het handje is, dus doen we lekker gek met zn tweetjes

bij ons begon dat pas vanaf 12 jaar echt door te dringen, toen we echt ouderdomskwalen merkten.

maa hee, je hond is nog helemaal niet oud, 63 in mensenjaren toch? hij is net op pensioen, geniet er nog van

Dank je wel voor jullie reacties!

(Ik ben even 5 min. weg en mis al vanalles... )

Het is 'm nu juist dat hij altijd zo vanzelfsprekend was en er gewoon zo bijhoort. En ik heb er nooit eerder bij stil gestaan dat ook deze superfitte sterke hond niet onsterfelijk is. Al klinkt dat een beetje raar.

En omdat we echt regelmatig nog de opmerking krijgen van mensen dat hij; "zeker nog een jonge hond is" omdat hij zo uitbundig en speels is, sta je er even bij stil dat hij "al" 9 jaar is..

Maar we genieten echt volop van hem (misschien juist wel meer omdat hij zijn "wilde haren" wat kwijt is) en zijn nog altijd intensief met hem bezig. Onze oudste dochter is veel met vrijheidsdressuur bezig met haar pony en probeert tegenwoordig nieuwe kunstjes uit op Lux. Dit vindt hij natuurlijk prachtig!

Hij is toevallig nu met mijn man mee de stad in; kadootjes halen en wat boodschapjes. Als hij maar mee mag is hij al blij. Verder gaat hij meestal mee naar school, wat hij ook weer geweldig vindt. Zo denkt hij volgens mij dat AL die mensen en kinderen vooral daar speciaal voor hem komen!

En wat dacht je van het strand. Als hond van een Strandwacht moet je natuurlijk een beetje in vorm zijn:







Het zijn al bekende foto's waarschijnlijk.. Maar ik vind 'm hier zo knap...

ik vind zo'n uitgebalanceerde hond juist zo super om te hebben
die kennen het leven, dingen verassen ze niet zo gauw meer
maar ze kunnen nog alles aan

lekker van genieten hoor, de tijd gaat vanzelf vooruit
en dan loopt het toch weer anders dan je verwacht had

foto's zijn prachtig, ik ben stapel op strandfotos'
honden zijn zo heerlijk vrij op het strand, en dat zie je aan ze
wij komen er ook dolgraag met onze hond, en het weer maakt ons dan niks uit

Jeannette, allemaal hebben we best die angst, laat de angst niet overheersen.

genieten op de eerste plaats, als het zover is dan weet je dat een hond niet onsterfelijk is, en het gaat bij ons meesten honden heel geleidelijk aan het ouder worden, je leeft er dan ook naar toe, nu is dat niet aan de orde, geniet zolang dat kan.