zo zielig 
een border collie pup van 4 maanden in het asiel,, 
gebracht omdat ze niet met zijn angst om kunnen gaan omdat eht een broodfok pup is die de 1ste 8weken van zijn leven in een donkere schuur eheft geleefd en daarna naar een dierenwinkel is gegaan... kan daar zo boos om worden... weer een pupje die hellemaal angstig en verpest is...
http://www.pets.be/vzw-animal-trust-border-collie-ayla-111578
Helaas, dit onderwerp staat op slot.
Dit komt doordat het onderwerp niet meer recent is en in het hondenforum archief terecht ik gekomen.
Als je over "zo zielig" wilt praten in het hondenforum dan kun je het beste een nieuw onderwerp aanmaken
Ach, hoe triest weer :(
Ik ga het natuurlijk zeker niet goed praten, maar een bange hond kan wel heel moeilijk zijn.
En als je al zoveel hebt geprobeerd maar niks helpt, dan kun je daar best wanhopig van worden.
Maar geen haar op mijn hoofd die eraan denkt om mijn bange poeperd naar het asiel te brengen!
Al lijkt het erop dat deze hond ook wel een beetje aan d'r lot is overgelaten en ja, daar maak je het natuurlijk sowieso niet beter mee.
Ik hoop dat dit hondje een heel fijn thuis krijgt waar ze voor altijd mag blijven, waar er aan haar angst gewerkt wordt en waar ze mag zijn wie ze is, inclusief haar angst (want ze doet het ook niet expres).
Dit raakt me ontzettend, misschien wel juist omdat ik zelf ook zo'n hond heb :(
nou het is meer,,ze is angstig omdat ze eerst 8 weken in een donkere shuur heeft geleefd en daarna naar de dierenwinkel,, en toen bij die mensen... maar die hebben haar maar even gehad... want ze was geen leuke puppy..
de pup is gewoon bang omdat ze niks kent,, ze kent alleen maar een schuur en een dierenwinkel... ja daar leert6 ze natuurlijk niks van....
Het is heel erg sneu en laat duidelijk zien wat een invloed een slechte jeugd kan hebben op zo'n hondje, maar ik moet eerlijk zeggen dat ik zelf zo'n hond nooit in huis zou halen en het ook een ander niet aan zou raden...
nee idd,, zonde dat het op zo jonge leeftijd zo verpest is,, kan je toch zien hoe sommige honden reageren op hoe ze zijn opgegroeid de 1ste 8weken
Absoluut, dat noemen ze nou getekend voor het leven... Een goede reden om voor een echte fokker te gaan, dan heb je in ieder geval meer kans om een stabiele pup te krijgen, uit een liefhebbende omgeving. Jammer dat sommige mensen niet verder dan het geld kijken.
Een heel sneu verhaal :( En denk dat het feit dat de vorige eigenaar de pup vanuit de winkel al 8 uur alleen liet, in de tuin, ook geen positieve invloed heeft gehad op de toch al aanwezige angsten.
Dat jij zelf nooit voor een pup uit het asiel zou gaan snap ik wel, maar ik wil het andere niet ontmoedigen. Er zitten ook pups met moeder hond in het asiel he, die dus wel dagelijks aandacht krijgen door de asielmedewerkers met de beste bedoelingen, die tot 8 weken met hun moeder en nestgenootjes samen blijven, en die dus een niet al te grote of zelfs geen socialisatie-achterstand hebben.
Onze pup zat bijvoorbeeld al vanaf haar geboorte in het asiel met haar moeder, broertje en zusje, en ik kan niet anders dan de mensen van het asiel complimenteren voor de goede zorg. Dana is bijvoorbeeld gewend aan mensen, aan dagelijkse geluiden zoals de stofzuiger, en eigenlijk voor vrijwel niets bang (behalve voor pups die net zo druk zijn als zijzelf :p).
Wat ik hiermee wil zeggen: Niet alle pups in het asiel zijn zo voor het leven getekend als dit arme geval van de link. En ik ben het verder met iedereen hier eens, geen een hond hoort thuis in het asiel, zeker een pup niet!
mijn complimenten gaan naar de medewerkers van een asiel, als er pups binnen komen, proberen ze er alles aan te doen om ze goed te sociliseren, knuffelen mee wandelen, niet iedere pup is bij voorbaat al opgegeven.
er zijn zeker pups die uit het asiel komen die deze nare ervaringen niet mee krijgen, medewerkers van het asiel zorgen daar voor.
Kimberley, lees dat jij ook goede ervaringen heb van het asiel, mooi. 
Oh jemig :( Zo'n pup wil ik dan toch meteen in huis nemen. Ervaring met angstige borders heeft manlief toch al wel, denk ook zeker niet dat het hopeloos is. Maar idd, zo zie je maar weer hoe snel je zo'n hondje kunt 'verpesten' ja...
Dat heb je heel mooi verwoord Kimberley !! Klopt helemaal, er zitten zeker veel sociale puppies en andere honden in het asiel !! Daar is nog altijd een misvatting over, vaak van mensen die nog nooit een voet in een asiel hebben gezet (voor de duidelijkheid, ik spreek niet over de mensen hier, want dat weet ik niet, maar wel over mensen die ik ken en er ook zo'n mening over hebben) ! Maar ieder zijn idee, ik zal dan weer nooit gaan voor een hond/pup van een fokker, er zijn te veel sociale sukkelaartjes die om niets in het asiel zitten, daar ga ik voor 
Deze arme duts had een slechte start, maar zo zijn ze niet allemaal ! Hopelijk krijgt deze lieverd snel een baasje die hem met veel geduld wil leren dat hij niet zo angstig hoeft te zijn ! Want de vorige bazen moesten zich schamen, een pup en dan nog zo'n angstige pup, 8u alleen laten...waar halen ze het 
En dan schrikken dat het niet lukt
Dat jij zelf nooit voor een pup uit het asiel zou gaan snap ik wel, maar ik wil het andere niet ontmoedigen. Er zitten ook pups met moeder hond in het asiel he, die dus wel dagelijks aandacht krijgen door de asielmedewerkers met de beste bedoelingen, die tot 8 weken met hun moeder en nestgenootjes samen blijven, en die dus een niet al te grote of zelfs geen socialisatie-achterstand hebben.
Onze pup zat bijvoorbeeld al vanaf haar geboorte in het asiel met haar moeder, broertje en zusje, en ik kan niet anders dan de mensen van het asiel complimenteren voor de goede zorg. Dana is bijvoorbeeld gewend aan mensen, aan dagelijkse geluiden zoals de stofzuiger, en eigenlijk voor vrijwel niets bang (behalve voor pups die net zo druk zijn als zijzelf :p).
Wat ik hiermee wil zeggen: Niet alle pups in het asiel zijn zo voor het leven getekend als dit arme geval van de link. En ik ben het verder met iedereen hier eens, geen een hond hoort thuis in het asiel, zeker een pup niet! "
Je begrijpt me verkeerd, het is niet zo dat ik elke pup uit het asiel slecht vind, het gaat me om deze hond. Een hyper-gevoelige border met zo'n achtergrond is echt dramatisch. Deze pup komt uit de broodfok en vandaar dat ik zeg dat als je een pup zoekt, je die bij een goede fokker moet halen.
Meestal heb je wel een voorkeur voor ras of karakter en de kans dat er toevallig bijvoorbeeld een witte herder pup uit geteste ouders in het asiel zit is wel erg klein. Ik wil bepaalde zekerheden en eigenschappen en dat kan een pup uit het asiel mij niet bieden, maar als iemand gewoon een leuk hondje zoekt dan is er niets mis mee.
Je begrijpt me verkeerd, het is niet zo dat ik elke pup uit het asiel slecht vind, het gaat me om deze hond. Een hyper-gevoelige border met zo'n achtergrond is echt dramatisch. Deze pup komt uit de broodfok en vandaar dat ik zeg dat als je een pup zoekt, je die bij een goede fokker moet halen.
Meestal heb je wel een voorkeur voor ras of karakter en de kans dat er toevallig bijvoorbeeld een witte herder pup uit geteste ouders in het asiel zit is wel erg klein. Ik wil bepaalde zekerheden en eigenschappen en dat kan een pup uit het asiel mij niet bieden, maar als iemand gewoon een leuk hondje zoekt dan is er niets mis mee. "
Was ook geen specifieke reactie tegen jou hoor
Wat ik bedoelde te zeggen is dat ik het snap dat mensen bewust voor een bepaald ras kiezen en om de door jou genoemde redenen naar een goede fokker gaan.
Ik wilde enkel wel benadrukken dat mensen die niet specifiek een bepaald ras in gedachten hebben, een pup uit het asiel niet hoeven uit te sluiten uit angst dat deze niet goed gesocialiseerd is / een erg slechte start heeft gehad, omdat er dus genoeg (in verhouding dan he, want elke pup of hond in het asiel is er natuurlijk 1 teveel) pups in het asiel zitten die met dank aan de medewerkers en vaak de aanwezige moederhond wel een goede eerste fase hebben doorlopen.
die 2x per dag 30 minuten wandelen en 8 uur per dag alleen zullen haar ook veel goed gedaan hebben zeg!toppie, die mensen hebben heel goed nagedacht voor ze een pup kochten.
Als ik loop te wandelen met Zoran ontmoet ik vaak (zeker s'zomers want dan zijn hier veel toeristen) mensen met honden.
Vaak informeer ik waar de hond vandaan komt en het valt me op dat er veel straathonden uit andere landen worden geadopteerd en ook uit de nederlandse asiels.
Ik ben dan altijd zo vreselijk blij voor het betreffende hondje dat ze zo'n geluk hebben gehad om een nieuw baasje te treffen.
Zelf heb ik een rashond maar mocht Zoran het tijdelijke voor het eeuwige verwisselen (hopelijk de komende 12 jaar nog niet) dan zal ik zeker eerst in de asiels gaan rondkijken, want je kan zo'n beestje nog zoveel levensvreugde geven!
Van deze verhalen kan ik echt zo verdrietig worden.
Het beestje heeft al een beroerde start gemaakt en alles wat er nu gebeurd is zal het niet beter maken.
Hopen dat het beestje bij zijn nieuwe baasjes een gouden mandje heeft gevonden.
Als ik dit soort dingen lees moet ik altijd denken aan een hond uit mijn stagetijd bij het asiel hier.
Er kwam daar een kruising leonberger/ duitse herder binnen, onzettend bang voor mannen en alle soorten geluiden.
Het arme beest had de nagels zo ver afgesleten dat ze op het leven liep, dit moest dus iedere dag schoongemaakt en ingesmeerd worden.
Ik kreeg toen deze taak en natuurlijk vond ze dit in het begin ook doodeng, maar door veel geduld kon ik uiteindelijk alles met haar.
Als ik langs haar kennel liep begon ze heel zielig te piepen en met me mee te lopen, echt hartverscheurend op zoek naar liefde.
Het leuke van dit verhaal is dat ze uiteindelijk met een man mee naar huis is gegaan. Deze man was op zoek naar een hond en trok zich het lot van deze hond zo aan dat hij weken lang bezig is geweest om haar voor zich te winnen.
Eerst buiten de kennel, gewoon rustig zitten met een boek, steeds een stapje verder als de hond aangaf dat het kon. Tot hij uiteindelijk met haar op schoot in de kennel aan het spelen kon met haar.
Het geduld van deze man was echt eindeloos en nadat hij haar een gouden mandje had gegeven, is hij nog een keer terug geweest bij het asiel met de hond. Wat deze man bij die hond voor elkaar had gekregen was echt onvoorstelbaar. Van alle angst die ze had merkte je echt helemaal niets meer, ze was veranderd in een lekkere, enthousiaste en vooral blije hond.
Gevraagd hoe hij dit zo voor elkaar had gekregen, zijn antwoordt was
" met veel liefde en vertrouwen"
( krijg nog steeds kippenvel als ik aan dit verhaal denk)
Het beestje heeft al een beroerde start gemaakt en alles wat er nu gebeurd is zal het niet beter maken.
Hopen dat het beestje bij zijn nieuwe baasjes een gouden mandje heeft gevonden.
Als ik dit soort dingen lees moet ik altijd denken aan een hond uit mijn stagetijd bij het asiel hier.
Er kwam daar een kruising leonberger/ duitse herder binnen, onzettend bang voor mannen en alle soorten geluiden.
Het arme beest had de nagels zo ver afgesleten dat ze op het leven liep, dit moest dus iedere dag schoongemaakt en ingesmeerd worden.
Ik kreeg toen deze taak en natuurlijk vond ze dit in het begin ook doodeng, maar door veel geduld kon ik uiteindelijk alles met haar.
Als ik langs haar kennel liep begon ze heel zielig te piepen en met me mee te lopen, echt hartverscheurend op zoek naar liefde.
Het leuke van dit verhaal is dat ze uiteindelijk met een man mee naar huis is gegaan. Deze man was op zoek naar een hond en trok zich het lot van deze hond zo aan dat hij weken lang bezig is geweest om haar voor zich te winnen.
Eerst buiten de kennel, gewoon rustig zitten met een boek, steeds een stapje verder als de hond aangaf dat het kon. Tot hij uiteindelijk met haar op schoot in de kennel aan het spelen kon met haar.
Het geduld van deze man was echt eindeloos en nadat hij haar een gouden mandje had gegeven, is hij nog een keer terug geweest bij het asiel met de hond. Wat deze man bij die hond voor elkaar had gekregen was echt onvoorstelbaar. Van alle angst die ze had merkte je echt helemaal niets meer, ze was veranderd in een lekkere, enthousiaste en vooral blije hond.
Gevraagd hoe hij dit zo voor elkaar had gekregen, zijn antwoordt was
" met veel liefde en vertrouwen"
( krijg nog steeds kippenvel als ik aan dit verhaal denk)
"
Ik krijg al kippenvel bij het lezen van het verhaal! Echt hartverwarmend zeg
Kom je heel vaak tegen spijtig genoeg
Ook bij ons in het asiel
nu 6 puppy's jack russel x stafford
toen ze werden afgezet zaten ze met 7 in een kleine doos, afgeplakt met duck tape zonder enige luchtgaten in, het was dan ook pikkedonker in die doos. Niets met gedaan, helemaal niet gesocialiseerd
Bovendien was er ook laatst een inbeslagname van volgende 2 pups:
al een geluk worden maltezerpups en chihuahuapups wel snel geplaatst
Kan je niet zeggen van de anderen
Helaas, dit onderwerp staat op slot.
Dit komt doordat het onderwerp niet meer recent is en in het hondenforum archief terecht ik gekomen.
Als je over "zo zielig" wilt praten in het hondenforum dan kun je het beste een nieuw onderwerp aanmaken
- Zoeken op de HondenPage
-
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?