Vol verdriet

Wellicht ga ik te snel en wil je hier helemaal nog niet aandenken.

Maar laat je Bouncer thuis inslapen en laat je Bella afscheid van haar nemen. Met name dat laatste is denk ik wel belangrijk voor Bella.

Heel veel sterkte !
Het is vreselijk om zo'n beslissing te moeten maken !

laat je tranen gaan, probeer dat niet te doen bij je hond, geniet nog van die dagen dat jullie samen kunnen zijn.

Voel me zo slecht he,kon totaal de slaap niet vatten vannacht. Zie er ook heel slecht uit. Kan hele tijd wel huilen en hopelijk duurt dit niet heel erg lang zo , dat ik me zo voel. Nog genoeg te doen in huis , wat ik gewoon ff niet wil doen maar het moetwel,heb ook nog ratten die bijna geen aandacht meer van me krijgen momenteel ooh pffff . Moeilijk moeilijk en nog eens moeilijk.

Lieve Linda,

Moeten die dingen in huis ook echt, of vind jezelf dat jet het moet doen. Wij mensen liggen ons vaak het woord moeten op, maar soms mogen dingen ook wel blijven liggen ff...zeker in de situatie waarin je nu zit. Heb natuurlijk geen weet van wat er echt moet, en wellicht kun je daar ook echt niet onderuit. Maar uit ervaring weet ik ook dat wij soms teveel van ons zelf vergen/verwachten. Ben daar bij de dingen waarvan ik weet dat het kan qua uitstel vanaf gestapt als ik in bepaalde situaties zat.

Je lieve ratjes ga je snel wel weer de volledig aandacht geven die ze verdienen hoor. En denk dat je ze nog steeds aandacht geeft, maar misschien niet de volledige die jij gewend bent van jezelf. En voel je daar niet schuldig over want dan komt echt wel weer...

Gooi je het huilen er wel uit? Wat ik deed, was op de wc zitten...deur dicht en gooide alles eruit. Of onder de douche....Want is wel belangrijk dat je niet alles oppropt maar in je eentje of bij een persoon waar je je fijn voelt je uiten.

Die dingen moeten niet perse,zoals afwas kan wel even blijven staan,maar als ik het niet doe doet niemand het.....Echf hulp hoef ik niet te verwachten qua huishouden....Terwijl we met zijn 3'en wonen...

Het huilen heeft nu plaatsgemaakt voor een leegte...ik snap het niet..eerst huilen huilen en huilen...en nu voel ik me gewoon leeg..Het is zo apart om te weten dat je nog maar een paar dagen met je maatje hebt..niet te bevatten gewoon. Vanmiddag met Bouncer gewandeld in de sneeuw en het ....maakt me zo droevig...Probeer zo hard te genieten,dat ik me al schuldig voel voor volgende week..Ik wou dat hij kon zeggen: Het is goedzo..maar nee,dat moet ik beslissen,ik word nog gek zo :( Ik weet ook wel dat hij het niet fijn heeft en kan hebben. Dat kan niet,maar toch nog vrolijk kunnen zijn,ik kan het niet begrijpen...Zoveel wat er door me hoofd gaat....Ik sta er achter , om hem te laten inslapen maar de gedachte komt wel in me op van: oh nee,straks kan ik het niet,ik kan hem niet missen..Het moet maar jezus ik heb het er moeilijk mee en mijn emoties gaan als een rollercoaster. Ene uur denk ik; ja het is echt goedzo. Andere uur; Wat ga ik doen? Is dit normaal mijn gedachtens zo? Ik heb het gevoel soms alsof ik hier een beetje in door sla.

Nouja....ik lig nu in bed met Bouncer....hij is altijd zo vredig als hij slaapt...Gewoon lekker slapen,nergens geen last van......alleen maar fijn dromen....

Excuus voor de gegeven 2 doggys. Niet mijn bedoeling.

Ja het is ook niet te bevatten....En snap dat genieten best moeilijk is. Het is zo moeilijk want bij elke stap die je nu met Bouncer doet, zoals wandelen sneeuw, schakel je automatisch over na de toekomst. Tenminste daar kan ik me iets bij voorstellen.

Lege gevoel herken ik ook. Precies zoals je het verwoord "rollercoaster". Er ging zoveel door me heen, maar ook heel veel weggestopt merkte ik later om er mee om te kunnen gaan, denk ik...soort mechanische om het aan te kunnen en sterk te blijven.

Nooit gewild dat een hond kon praten, maar in die tijd wel. Dat zij mij het seintje gaf....

M'n hondje was heel ziek, veel pijn. En zelf tussendoor haar vrolijke momenten, zelf nog half uur voor het inslapen. Begreep hier niks van, bracht me uit evenwicht. En naderhand schuldgevoelens of we wel de juiste keus hadden gemaakt. Gelezen op HP dat meerdere honden dat hebben, een opleving terwijl ze echt heel ziek zijn.

Jouw gedachtes zijn allemaal heel normaal. Het is ook niet niks wat je moet doorstaan etc...
En hoe je hier het best mee om kan gaan, ben ik niet de juiste persoon voor...omdat ik zelf het er ook zo moeilijk mee had/heb.

Wat een mooie en lieve foto van Bouncer! Wat een schat...

Heel veel sterkte ik weet wat het is heb dit zelf meegemaakt. Eigenlijk toen ik thuis kwam was ik nog boos op de andere honden die vrolijk waren. Later bedacht ik hun zeggen mij dat het beter is zo daardoor kreeg ik er wat meer vrede mee maar het is en blijft zwaar

Ooh wat verschrikkelijk naar zeg! Heel veel sterkte de komende tijd!

Ik schrijf nu misschien wat hard, maar ik hoop echt dat je het kunt lezen als handreiking. Ik hoop dat het je lukt om jezelf bij elkaar te rapen om dit laatste stukje in volle bewustzijn samen met Bouncer te doen. Samen de momenten nog te plukken, jullie beiden te hullen in een cocon van liefde en kracht en en hem zo te begeleiden naar zijn einde. Je zult hier achteraf een enorm goed gevoel aan blijven houden wat je gaat helpen in je verwerking.

Natuurlijk is er verdriet en soms paniek of je dit wel kunt, maar raap steeds jezelf weer bijeen en bundel jullie krachten en liefde. Deze dagen kun je niet meer overdoen. Geloof in jezelf en geloof in Bouncer, geloof in jullie kracht en liefde en in jullie oneindig verbond. Bouncer veert mee op jouw kracht en jij stelt je open voor zijn kracht. Carpe Diem, pluk alle momenten die er nog te plukken zijn.

Ook ik ben er doorheen gegaan en weet dat het een heel zwaar proces is om doorheen te gaan. Juist omdat de dieren zo in het NU staan en de kracht hebben nog dat ene moment te plukken ga jij twijfelen, terwijl ze eigenlijk precies voordoen hoe het zou moeten zijn. Pluk de dag en laat je leiden door de liefde en de kracht.

Petra, je schrijft niet hard. Ik heb altijd heel veel aan je teksten, ze zetten me op een goede manier aan het denken. Hoop ook voor Linda, hoe moeilijk het ook is.....

het is de moeilijkste keuze die je moet maken ,maar je doet het uit liefde voor je beste maatje
veel sterkte

moeilijk. nogmaals sterkte hoor..

Ook vanwege mij heel veel sterkte gewenst. Ik hoop dat je kracht put uit de woorden van Petra. Zij heeft het werkelijk zo gedaan en weet dus waar ze over spreekt.

Misschien kun je haar vroegere topics opzoeken.

We leven met jou en Bouncer mee en wensen je die liefde en die kracht toe.

Heel veel sterkte, dit is super moeilijk en geeft veel twijfel en verdriet. Dit komt omdat je steeds met je gevoel en verstand bezig bent en dat botst dan, maar diep van binnen weet je dat je de juiste keuze zult maken.

Petra : je bent niet hard...dit ben ik juist nodig om te lezen, of een kleine schop onder mijn kont , gewoon om van Bouncer te genieten.. Kan me goed laten meeslepen in verdriet en dat ik de rest om me heen vergeet en dat kan ik niet doen nu. Gister ging stukken beter,heb me alleen geuit onder de douche en daarna weer verder. Mijn moeder gaat mee en dat doet me veel goed want ik ben echt zo'n typje dat de twijfel dan zo hard toeslaat dat ik met Bouncer zo weer naar huis ga. Gewoon,omdat ik hem niet kwijt wil....Zij is degene die dan zal zeggen : dit is echt het beste. Dieren verrijken je leven,de liefde die je krijgt is zo groot,evenals het verdriet ...Dank jullie voor de steun en bemoedigende woorden..

Sterkte

Lieve Bouncer.

Als jij kon praten,zou je dan zeggen dat ik een goede bazin ben geweest?
Zou je zeggen dat ik je veel te veel verwend hebt?
Zou je zeggen dat je alle nachten bij in mij bed een feest vond?
Zou je zeggen dat je een mooie tijd met mij hebt gehad?
Zou je zeggen dat je trots op me bent nadat iedereen zei dat ik je na je hernia beter had kunnen laten inslapen,maar ik daar niks van wou weten en we er samen wat van konden maken?

Of zou je zeggen,baasje,dit was allemaal onnodig geweest?

Bouncer,wat zou je nu zeggen tegen me?

Lieve Bouncer,ik ben met trots jou baasje.
Je hebt me zo vaak aan het lachen gemaakt,jij bent echt mijn komiek.
Jij bent alles voor mij wat je kunt vinden in een hond,en zelfs nog meer.
Mijn beste loyale vriend.


De laatste jaren heb je heel wat tegenslagen gehad.
Om je te moeten zien aftakelen,doet mij pijn.
Je houd je groot,maar zo ben jij.

Het is aan mij om je een leven zonder mankementen en pijn te geven.
Dat is daarboven,waar je weer echt hond kunt zijn.

Lieve Bouncer,ik zou er een moord voor doen als jij kon zeggen: het is goed zo baasje...Laat me maar gaan.

Ik hoop dat je me dit kunt vergeven,en weet dat ik het allerbeste met je voor heb.

Met alle liefde,je baasje.

Heel erg veel sterkte!!
Wat moeilijk en verdrietig moet dit zijn...

En het is volkomen logisch dat je er zo om moet huilen!

je hebt het "voordeel" dat je weet dat het einde eraan gaat komen. benut de tijd die je nog samen hebt, doe leuke dingen, verwen hem flink, knuffel veel, en vertel hem alles wat je nog wilt zeggen.alvast heel erg veel sterkte.

ik weet niet of het een voordeel is Karin maar dat komt omdat jij er nu denk ik door het verlies van Faith er anders tegen aan kijkt  jij had uiteindelijk graag nog even bij Faith willen zijn toch?
Ik heb het beide meegemaakt en ik moet zeggen dat het afscheid nemen en de weet dat het og maar een week is ik persoonlijk veel moeilijker vond dan toen ik mijn andere hond verloor dat gebeurde en ik kon mijn emoties laten gaan maar met een week wachtijd niet moet je sterk blijven en dat is zwaar heel zwaar. Ik had echt met alles b.v melk keek ik naar de datum en dacht dan de melk is langer houdbaar dan dat Dynemite nog leeft. Tv net zo iedere datum dacht ik ohhh dan is hij er niet meer maar goed ieder zijn eigen gedachten en eigen gevoelens dus respect voor iedereen

Ik heb ook beide meegemaakt en dit kwelt. Ik denk ook zo van:Hetis dinsdag. Volgende week dinsdag is er geen Bouncer meer....maar abrupt van je afgenomen worden zonder afscheid is ook heel erg moeilijk...beide doen heel veel zeer. Bouncer heeft weer erg last van zijn oren. Ik weet niet of dit raar gaat klinken,maar ik zal opgelucht zijn voor Bouncer. Nooit geen pijn meer en jeuk. Hij weet van gekkigheid niet wat hij moet doen,ik masseer hem waar hij normaal rustig van word maar zijn blik zegt voldoende.

Ik lees dit nu pas, en wat een verschrikkelijke situatie  Onbewust ben je gewoon aan het aftellen naar een vreselijk moment. Ik wil je heel veel sterkte en moed toe wensen. Bouncer zal voor altijd in jullie hartje zitten en zal voor altijd over jullie waken.

Oohh..volgensmij val ik vrijdag van me stokkie...ik eet bijna niet meer ,ik slaap heel erg slecht,mijn hart gaat tekeer als een gek,constante buikpijn , ik rook als een ketter en heb geen fut meer. Nooit verwacht dat ik er nu al zo ziek van zou zijn,ik voel me echt op ,ik kan hem zo moeilijk laten gaan! Wat is dit toch met mij,ik moet sterk zijn en vind het zo moeilijk.

Onwijs veel sterkte! Het is het meeste verschrikkelijk wat je kan doen voor jezelf maar het beste voor je hondje :( ik leef met je mee! Weet wat je door maakt en het zal straks alleen maar erger worden (sorry het is zo...) heb het zelf 2 maanden geleden meegemaakt en af en toe lig ik nog te huilen en de eerste week heb ik alleen maar gehuild!
Maar denk aan je lieverd en dat het beter is en maak er nu nog even leuke dagen van! Heeeeeel veel succes en sterkte!! Het is niet makkelijk :(

Je moet jezelf toch proberen weer wat op te beuren voor Bouncer.
Dit is ook niet leuk zo.
Probeer echt nog te genieten van de laatste dingen samen en ga leuke dingen doen.

Lees het berichtje van Petra nog eens door.
Pluk de dag!

linda wat een afschuwelijk vooruitzicht te weten dat je afscheid van Bouncer moet nemen.Maar je moet nu niet in de put gaan zitten en al je verdriet laten zien aan je maatje.Ik vind dat je Bouncer daar een beetje mee tekort doet.Geniet van de tijd die jullie nog samen kunnen doorbrengen, het zijn de laatste dagen en van deze dagen wil je voor de toekomst fijne herinneringen bewaren.Je maatje weet dat je het doet om hem verder lijden te besparen, en hoe pijnlijk ook het is een daad van liefde dat je dat doet.Maakt daarna het verdriet en gemis er niet minder om en het wordt zeker een zware tijd maar probeer nu echt te genieten van je liefste maatje.

Linda, heel veel sterkte... ik weet wat het is.. nu 2 maanden geleden mijn lieve schat Buddy moeten laten inslapen... het verdriet is haast onmenselijk maar het slijt, maar hij blijft altijd in mn hart! Toch moet je jezelf geruststellen dat ze nou eenmaal niet het eeuwige leven hebben (niemand...) en jij beslist uit liefde (!!) voor Bouncer dat je hem moet laten gaan... hij verdient het niet nog verder te lijden. Je helpt hem hiermee, maar het afscheid blijft natuurlijk moeilijk... ik leef ook met je mee, samen met iedereen hier op het forum..
Probeer nog te genieten van hem en samen veel te knuffelen en tegen hem te praten, het helpt... liefs en sterkte
Marjolein

lieve lin...heb je vorige topic ook gevolgd, een moedig besluit heb je gemaakt, een pijnlijke des te meer, geniet van elkaar ! We zijn er voor je !!!