mijn acd begint ineens te grommen en uit te halen

ik ben vandaag heel erg overstuur geraakt door een voorval met mijn australian cattle dog butch.
Butch en ik zijn echt door dik en dun altijd maatjes, maar hij weet dat ik de baas ben en hij de hond.
tenminste dat dacht ik dan.
tot ongeveer 2 uur geleden.

ik zal even vertellen hoe de dag is verlopen dan krijgen jullie een beter beeld.
we hadden vandaag voor de laatste dag onze spaanse opvanger, deze werd geadopteerd en ging weg vanmorgen.
dus we hebben deze ochtend nog 1 uur met alle 4 de honden gewandeld.
daarna ben ik onze opvangen weg gaan brengen naar zijn nieuwe gezin.
toen ik thuis kwam tegen 11 uur, ben ik met mijn 3 honden na het veld geweest en hebben ze daarna eten gehad.
toen ging ik het huis poetsen, bij ons mogen de honden af en toe op bed liggen en meestal als ik ga poetsen verplaatsen de honden zich na boven.
boven aangekomen wilde ik het bed schoonopleggen, dus ik gaf de honden het commando dat ze weg moesten, butch bleef liggen.
dus met een rustige beweging, nam ik de halsband van onder vast, met heel weinig druk en wilde ik hem van bed af begeleiden zoals ik vaker doe.
hij trok zijn lip op en begon te grommen, daarna beet hij me in mijn arm.
toen ging hij naar onder, maar voor mij was dit niet acceptabel.
dus ik wilde hem naar de hondenkamer sturen, maar vanaf dat moment als ik bij butch in de buurt kom gromt hij na me en haalt hij uit.
ik dacht misschien overprikkeld of teveel energie, dus ik heb de honden ingeladen en ben ik het veld gaan apporteren, ze moe maken.
eenmaal thuis wil ik ze naar de plaats sturen en alweer begint butch te grommen en uit te halen.
hij zit nu boven op de hondenkamer, maar ik ben echt even ten einde raad.
ik heb geen idee wat er ineens aan de hand is.
butch is 3 jaar ouid gecastreerd krijgt echt genoeg beweging en is helemaal gezond volgens de DA.
heeft iemand tips wat ik wel moet doen of wat juist niet.

Tjee, ik snap dat je geschrokken bent...... 
Ik zou hem vandaag maar gewoon met rust laten. Geen contact maken, geen aandacht en wachten tot hij zelf weer naar je toe komt.

 Maar weet je zeker dat er verder niets is? Toch pijn misschien? Als dit blijft zou ik hem toch even laten bekijken bij de DA.

Ohh heftig is dat ja.. raar dat dat zo opeens is. Zou er ook van schrikken... ook al kun je toch beter niet laten blijken dat je bang bent/geschrokken bent. Dat bijten als je em van de plek wil afsturen heb ik ook wel eens gehad met onze jack russel vroeger. Maar die was oud en schrok af en toe gewoon als je hem ineens aanraakte. Maar dat zal bij jouw hond wel niet zijn als ik de rest van je verhaal lees..

Dat ze zo heftig ineens reageren ken ik verder alleen van honden die ergens pijn hebben of iets mankeren, tenminste als het zo plotseling is alsof het karakter ineens veranderd is. Weet je zeker dat er echt niets is met em? Wanneer is hij voor het laatst bij de DA geweest?
Hij verstopt zich verder niet of zo?

ja nadat ik hem heb gestraft verstopte hij zich wel.
en als ik dan riep kwam hij heel onderdanig na me toe,
maar als ik hem dan aanhaalde, ( onder zijn kin ) begon hij toch gewoon te grommen.
maar nu ik dit zo lees, dan moet er bijna wel wat zijn dit is niks voor hem hij is de liefste en gehoorzaamste uit de groep..
maar ik denk dat het aan mijn partner ligt, want hij is helaas totaal niet consequent, alles wat ik met hem bereik heb geen nut, want mijn partner houd zich er niet aan.. en ik ben bang dat dit het resultaat is.
zometeen als hij thuis komt maar eens een hartig woordje met hem praten.
en misschien maandag toch nog even na de DA bellen als het niet beter gaat.
hij is 4 weekjes geleden nog onderzocht en geent enzo..
nee ik laat hem ook niet merken dat ik bang ben, daarom heb ik hem gewoon op een rustige manier naar zijn kamer begeleid, en hiermee gehoorzaamde hij me ook.
ik ben net ook even nog naar de winkel geweest en heb hem dus uitgenodigd om de kamer uit te komen en dit ging ook prima. maar ik merk wel dat hij op een hele vervelende manier oogcontact blijft maken met me.
ik negeer hem vandaag even, maar ik moet ook het bezoek van vanavond maar afzeggen voordat er iets mis gaat, dat wil ik niet.

het zal wel goed komen ga ik vanuit, maar het is toch echt kl*te want hij is mijn maatje door dik en dun en nu ineens dit. snap er helemaal niks van.
ik voel me toch echt wel een beetje verdrietig ik kan dit gewoon totaal niet verklaren

Het zal toch met jou houding te maken hebben,niks met je partner's inconsequente opvoeding.Jij kwam voor hem te dreigend over,probeer de volgende keer eens een 'open gebaar'te maken,dus een soort van 'kom maar ,deze kant op'.Zwaai daarbij met je arm(van voor naar achter,van hoog naar laag en draai je lichaam mee),zoals je bijvoorbeeld ook een mens zo welkom heten als je een zo'n portier zou zijn voor een hotel(wees welkom klanten)

Dus een uitnodiging i.p.v een commando.

Je omschrijft ook dat je hem daarna hebt gestraft,waarom?
Heb je zijn manier van spreken niet begrepen.
Hij vond jou te dreigend,jij kwam op hem af,stak je hand uit,pakte hem bij de halsband,hij trok zijn lip op, gromde en beet(ik weet niet hoeveel tijd hier tussen zat en of jij nog wat harder bent gaan trekken aan de halsband na het lip optrekken)
Alles wat hij liet zien waren afstand vergrotende communicatie's.Hij vroeg om ruimte.

Alleen dat hij zo vlot erachter aan echt bijt,zegt voor mij dat er iets niet goed zit tussen jullie,er is voor hem geen vertrouwen of veilig gevoel of gevoel van acceptatie om op deze manier van het bed te worden begeleid.

Of hij heeft toch pijn rondom zijn nek/hoofd/rug??
Maar ja waarom dan nog grommen als je hem later weer naar zijn plaats wilt sturen...voor mij dan toch weer te dreigend/te veel vragend op dat moment.

Mag hij wel grommen van jou?Of heb je hem dat altijd verboden?

dat de verhoudingen helemaal scheef zijn getrokken lijkt me wel duidelijk
ik vind trouwens dat als jij in alle rust je hond aan de halsband even van bed wilt zetten, dat dat gewoon moet kunnen, je doet niets pijnlijks, onverwachts of bedreigends in mijn ogen, je voert gewoon uit wat je gezegd had dat moest gebeuren

echter..... de hond had daar geen booschap aan en wilde blijkbaar zien in hoeverre je eigenlijk e.e.a wel meende, misschien dat de spaanse herplaatser een belangrijke plaats in nam in de groep en nu even de verhoudingen verstoort zijn

je kan een hond nooit verbieden om te grommen, net zo goed als je hem niet kan verbiedne om te kwispelen (ik noem maar wat) grommen is uiting van een emotie, en meestal "blijf uit mn buurt' .

straffen..... tja, en dan komt tie "onderdanig" , en hij loopt " naar je te kijken",dat lijkt me niet zo raar, het vertrouwen is weg, dus hij loopt nu alleen maar te observeren over wat jij denkt en doet, en probeert waarschijnlijk zelfs zo te manouvreren dat het niet opnieuw tot een aanvaring komt, want dat is niet zijn doel.

ik denk dat de oorzaak van dit gedrag al veel eerder is begonnen, dat kan zijn doordat jullie niet consequent met hem zijn, maar dat je vriend anders met hem omgaat...... een hond kan dat heel goed onderscheiden hoor, en heeft met ieder een individueele relatie, dus ik denk dat je het ook bij jezelf moet zoeken.

gewoon..... opnieuw beginnen, rustig blijven, niet iets proberen af te dwingen waar je helemaal niet zeker van bent dat dat nu goed gaat, begin maar weer gewoon met een "hier" een lekkere kroel en ...... tis goed zo, heel rustig van 2 kanten het vertrouwen herstellen, want dat is niet alleen van jouw kant weg, maar ook van zijn kant

en ff niet op bed, ik ben daar niet zo'n fan van, jaaah, is prima, als de verhoudingen goed zijn, maar je bed is de ulitieme plaats voor een hond, en menig probleem komt daar tot uiting (ik ken heel wat mensen die op de bank moeten slapen omdat ze van de hond hun eigen bed niet meer in mogen, en dat komt verbijsterend vaak voor).

rust dus, regelmaat, niks afdwingen, langzaam vertrouwen herstellen, maar wel heel consequent zijn, je zal op een rustige manier weer de bepalende factor moeten zijn

straffen heeft geen zin, dat zie je nu, de hond gaat alleen maar conflictvermijdend te werk en dat ondergraaft de relatie meer dan dat het goed doet

ik snap jou antwoord soraya,
maar ik werk juist alleen maar met handgebaren en open gebaren.
ik ben helemaal niet van dingen opdringen bij de hond, maar na 2 x te vragen neem ik met 1 vinger de halsband vast ( altijd van onder, want dit is niet dreigend) en dan maak ik een hele zachte beweging,
de grom en snauw waren zogoed als gelijk opvolgend.
pijn kan ik hem niet hebben gedaan, want ik zet er totaal geen kracht bij.
en butch en ik zijn normaal altijd volledig op elkaar ingesteld, ik volg heel veel cursussen en wij hebben echt een super band met elkaar.
maar mijn partner is net thuis en hij doet hetzelfde, dus ik denk dat er echt iets aan de hand is,
we gaan straks naar de dierenarts, want ik vertrouw het echt niet diit is echt totaal niet butch, hij is een lieve knuffelkont die na iedereen luisterd en braaf is, dit komt echt totaal onverwach.
dus ik denk toch dat er iets anders aan de han is

Waarom mag hij niet grommen? Ik wordt liever gewaarschuwd.

het is vandaag begonnen , na dat je de spaanse opvanger heb weggebracht zei je
misschien mist hij haar/hem in jullie roedel ??
of hadden die mensen nog een hond(je) lopen en ruikt hij dat , en vind jou vreemd ruiken en niet als zijn vrouwtje .
misschien heeft het daar iets mee te maken want eerder deed hij dit gedrag niet naar jou schreef je
en pas toen je thuiskwam is dit gedrag begonnen ...

Ik zou ook zoeken in de veranderde situatie van de opvanger die weg is.

ik heb ook een keer "opeens" tegenover een zwaar grommende hond gestaan
dus ik begrijp je reactie
je verwacht het niet, en toch is de hond niet mis te verstaan
en daar schrik je van
maar anderzijds, dat grommen is "slechts" en signaal
en het is heel goed als de hond zo aan geeft dat er iets niet klopt
dan kan je als baas gaan denken aan oorzaak en "antwoord".

het is goed om dan de dingen die een conflict zouden kunnen opleveren een poosje totaal
proberen te voorkomen, vind ik zelf ook goed leiderschap, met als insteek het belang van de hond
hij kan dan ook niet "in de problemen komen"

misschien toch dat de onrustige roedel, je schrijft dat jullie met regelmaat opvangers hebben" voor Butch af en toe toch wat veel vraagt, hij is natuurlijk nu echt volwassen en zit in die "onrust" ook een deel van zijn ongewone reactie als oorzaak.

Dit lijkt op het corrigeren dat een ranghogere naar een ranglagere hond kan doen. M.a.w: als Butch in zijn ogen ranghoger is heeft hij het voorrecht om zo te mogen reageren. Zoals je het schrijft doet het me heel erg denken aan een verstoorde relatie tussen jou en Butch.

Edit: Ik zag een paar keer oneens staan dus even mijn reactie nog goed doorgelezen of mogelijke misinterpretaties. Voor het geval het onduidelijk is: ik vind het niet Butch zo mag reageren naar jou, maar als er werkelijk een verstoorde rangorderelatie is tussen jullie (en daar heeft het wel erg veel van) dan heeft Butch vanuit zijn positie het recht om jou te corrigeren. In zijn ogen... Dat wil niet zeggen dat ik het goed van Butch vind dat hij het doet maar ik wil wel zeggen dat het vanuit een honds perspectief iets heel normaals is omdat het bij een bepaalde positie hoort. En vanuit de positie die Butch zichzelf toebedeeld heeft (hoger t.o.v. jou) vind hij dat hij zo mag doen. Dat is wat ik bedoel met als Butch in zijn ogen ranghoger is heeft hij het voorrecht om zo te mogen reageren.

Fijn dat het weer goed gaat. Ik blijf erbij dat dat dit gedrag heel erg lijkt op hoe een ranghogere hond een ranglagere roedelgenoot kan corrigeren maar goed, ik was er niet bij . Ik zou sowieso in elk geval de regeltjes wat strenger houden en inderdaad, niet op bed . Succes!

Fijn joh! Misschien toch meer van slag over de het weggaan van de buitenlander dan je in eerste instantie zou vermoeden. Blij dat alles weer rustig is. 

Fijn dat het nu weer goed gaat! Ik herken het wel een beetje in Lootah, niet zozeer naar mij toe maar wel naar vreemde mensen/honden als hij heel veel prikkels te verwerken heeft gehad. Hij is best onzeker en geeft duidelijk zijn grenzen aan. Maar ik merk echt duidelijk verschil als hij een dag veel prikkels heeft gehad en gewoon rust in zn koppie zeg maar

ja ik ben ook wel blij dat het weer goed is,
maar we laten hem toch een tijdje niet meer op bed gewoon om toch probelem in de toekomst te voorkomen.
ze mogen ook grommen na andere dieren of andere mensen, maar ik heb nog nooit 1 van mijn honden gehad die na mij deden grommen,
maar het is idd wel waar het mag ook wel dan weet je wanneer je zijn grenzen overschrijdt
maar ja ik ben hoe dan ook blij dat het allemaal goed is

Wat je iig niet moet doen is de confrontatie aangaan. De boel kan alleen nog maar escaleren en de hond is gewapend.

.....en bijten is ook hondentaal toch? No way dat ik het zou pikken als m'n honden zouden grommen naar me. Snap Wendy heel goed. 
Ik zou zo ie zo m'n honden nooit op m'n bed laten liggen. Of op de bank. Maar dat moet ieder voor zich weten. Maar dat zijn toch de plekken van de baas.

Nou succes met je doggie.

DJ mag naar mij grommen als hij daar een reden toe heeft.
Ik geef een voorbeeld:

elke morgen als ik beneden kom, liggen DJ en Sophie op de bank. Sophie komt er gelijk vanaf en gaat rondjes lopen in de kamer met een speelgoed beest in haar bek. Op die manier laat ze merken vreselijk blij te zijn. Het is altijd feest als ik wakker word.
DJ blijft op de bank liggen en wanneer ik hem een goedemorgen knuffel geef, dan laat hij middels een grommetje merken dat hij daar nog niet van gediend is. Ik hoor dus ggggrrrrrr.....
Hij laat mij weten dat hij nog niet wakker is, dat hij even met rust gelaten moet worden.....en gelijk heeft hij. Vrouwtje is namelijk net zo (ik dus) en wil ook op mijn eigen manier wakker worden.
DJ mag dus best grommen om te laten weten.......hé vrouwtje.....je weet het toch nu zo onderhand wel!!
En ja, gelijk heeft hij......

Ander voorbeeld is dat hij en Sophie niet in de keuken mogen als ik of mijn man staat te koken. Ik wil dat gewoon niet, klaar. Ze zijn klein en voor we het weten staan ze achter je zonder dat ik het weet, en stel ik heb een pan met heet water in mijn handen. Je weet het niet hè, dus vandaar.
Maar bij mijn man luisteren ze niet zo heel goed en dus blijven ze in de keuken komen. Het toeval wil dat mijn man eigenlijk altijd kookt, dus je snapt me. Ik loop dan ook naar de keuken en met een handbeweging zonder dat ik er wat bij zeg, verlaten ze de keuken. Maar DJ wil nog weleens kijken hoe ver hij kan gaan en dus gaat hij niet. Dan loop ik naar hem toe en claim mijn ruimte. Omdat hij dat soms niet zo leuk vind, gromt hij en doet een hap naar mijn slof en rent dan hard de keuken uit. Eigenlijk is het een heel komisch gezicht.  Ik zelf doe niets, ik trek ook mijn voet niet terug als hij een hap doet naar mijn slof. Ik raak er niet eens van in de stress of paniek. Zou ik dat wel doen, dan heeft hij mij. Nu is het een kleine hond, maar vroeger met mijn Bouviers handelde ik net zo. Doe maar, want ik ben toch niet bang voor je......
Op deze manier laat DJ met zijn grom aan mij merken dat hij het er niet mee eens is, maar eigenlijk ook weer wel, want hij gaat wel de keuken uit.

Het is zijn hondentaal, zijn manier van communiceren. Als ik dat zou negeren of mij er niet in verdiepen wat hij precies bedoelt, dan zou ik 's morgens allang misschien een keer gebeten zijn. Omdat ik zijn signaal niet kan vertalen. Omdat ik niet wil weten dat hij niet wilt dat ik hem aanraak 's morgens of geen knuffel wil. Alleen een aai over zijn bol, vind hij genoeg. Nou en dat doe ik dus al tijden. Alleen een aai over de bol en DJ gelukkig.

Vwb het grommen moet je je misschien het omgekeerde afvragen: mag ik over de grenzen van mijn hond heengaan? En of het niet meer iets van mensen is dat er zo spastisch gedaan wordt als het om vermeend gebrek aan respect gaat.

Angela, ik kan er niks aan doen maar als een hond op de bank ligt en die gromt naar mij omdat ik hem aan wil halen (vooropgesteld dat ik naar de hond toe zou komen ) accepteer ik het grommen toch echt niet... Dan word 'ie bij mij van de bank gestuurd en komt ie er ook voorlopig niet op. En het happen in de voeten hoeft Dobber ook niet te doen want dan weet ik direct dat de regels weer wat aangescherpt moeten worden (overigens heeft Dobber nog nooit op die manier naar mij gehapt of gegromd maar dat terzijde). 
Als een hond duidelijk wil maken dat hij je aandacht even niet wil, dan maakt ie dat op een andere manier wel duidelijk. De kop wegdraaien of weglopen bijvoorbeeld. Maar grommen gaat toch echt even net te ver voor mij.

volgens mij is er niets "niet te accepteren aan grommen"
want grommen is gewoon een uiting van gemoedstoestand
hoe kan je dat nu niet accepteren

als jij verdrietig bent, kan een ander je dat niet verbieden
als je blij bent, kan een ander je dat niet verbieden
en als je kwaad bent kan niemand je dat verbieden

en dus kan je grommen niet verbieden
echt onzin "je mag niet grommen", hoe wil je dat duidelijk maken

kijk.. niet bijten, dat is zoiets als "schelden of slaan", dat zijn actieve uitingen van een gemoedstoestand, dat is iets heel anders, en dan nog, de hond bijt en dan....... wil je dat verbieden? maar het is al gebeurd?

beetje kromme discussie vin ik dit
grommen komt na heel veel andere hondentaal
de ene mens is meer op de hoogte van die taal als de ander (helaas)
de ene hond spreekt ook veel nadrukkelijker als de ander
want waar de 1 heel subtiel even wegknipperd met zn ogen, zal de ander je gewoon laten staan

het is trouwens dan maar weer de vraag, welke hond meer op een positieve wijze met je in gesprek is, de hond die in je buurt blijft en eigenlijk heel eerlijk zegt wat die vindt, of die hond die je "de staart" geeft en gewoon wegloopt (en je eigenlijk dus gewoon negeert)

ik vind grommen een signaal wat je niet moet misverstaan
blijkbaar is er dan al heel wat gemist in de communicatie van hond naar mens
of heeft de hond, de reactie van de mens niet (kunnen) begrijpen.

maar niet accepteren dat hij gromt..... daar begrijp ik niks van
dat gebeurd gewoon, en het is fijn als de communicatie zo goed is dat het niet nodig is
en het is belangrijk dat als het wel gebeurd je nagaat waarom er gegromd werd
en aan de oorzaak/aanleiding, daar moet je aan werken.

onze hond heeft in heel bijzondere situatie's het 1e jaar weleens naar ons gegromd
en hoe........ en er was ook veel werk aan de winkel, dat is ook gedaan
vertrouwen, band, wederzijds respect moest groeien

maar als mijn hond afgelopen weekend tegen een logee hond heel even gromt omdat deze zich wilde opdringen...... dan is dat gewoon hondentaal, de logee begreep het prima, liet zijn staart zakken, zuchtte eens diep en viel op een warm zacht plekje op het kleed heerlijk in slaap.

je moet van grommen geen groter iets maken dan het is vind ik